วิภา .. สิ้นเดือนนี้ ที่จะมาเลี้ยงวันเกิด น้องโจน่ะ มาไม่ได้แล้วนะ

ไม่มี (คนอยู่) ใครว่าง เพราะแม่ (บุญธรรม) ของเธอจะไปบวชหลานชายเค้า

ไปด้วยกันมั้ย .. ?? จะได้ช่วยกันขับรถ (ไปสามร้อยยอด) นะ นะ นะ (ตกลงจ้า ไปก็ไป)

ตั้งใจเอาไว้ตั้งแต่แรกว่า .. จะพาแม่กับณา ไปทานข้าวเช้าด้วยกัน

แต่จาก เชียงราก มาถึง มหาชัย ก็สิบโมงกว่าแล้ว เลยต้องเลื่อนเป็นข้าวกลางวันแทน

มาขายของแถวนี้ เฉี่ยว ร้านนี้ ไปมาหลายครั้งแล้ว อยากจะหาโอกาส มาลองทานดูสักครั้ง

แต่ติดที่เวลาไม่อำนวย และ  There's   nothing   worse   than   eating   alone.

วันนี้ สบโอกาส ได้พาแม่ และเพื่อนรักมาทาน (โชคสองชั้น เลย)

เราสั่งอาหารแนะนำของที่นี่ (ปลาทรายทอดกระเทียม) ต้มยำปลาเก๋า เนื้อปูผัดผงกะหรี่

และผัดโป๊ยเซียน (คนจีนอะเนาะ ไม่ โหงวก้วย ก็ โป๊ยเซียน) แฮ่

เราคงสั่งอาหารได้ตามเป้าของทางร้าน เค้าเลยแถม หอยเชลล์ผัดพริกเผา (มาให้ลองชิม)

และยังแถมผลไม้ (อร่อย) ให้อีกหนึ่งจานเป็น ของ "กำนัล"  ^_^

อิ่มแล้ว .. ไปบ้านงานกันเหอะ บ่ายมากแล้ว เดี๋ยวจะไม่ทัน (ต้องไปรับญาติที่ไร่ใหม่ด้วย)

นี่เป็นครั้งแรก .. ที่ได้เห็น พิธีการในงานบวชแบบ (มีสติ) ชัดเจน จะแจ้ง เช่นนี้ค่ะ

นาค .. จะล้างเท้าให้ พ่อแม่ ด้วยล่ะ (เล่นเอาเรา ซึม ไปเลยทีเดียว)

แล้วต่อจากนั้น ก็จะมากราบ ญาติผู้ใหญ่ (แม่บุญธรรมกับน้องสาวฝาแฝด ของท่าน)

ของเก่า (ยัง) ไม่ไป (ไฉน) ของใหม่ (ถึงได้ รีบ) มา ไว จังเลย เฮ้อ .. "คักโขวเจี๊ยะ" .. แฮ่

ไม่ได้กิน ยำวุ้นเส้น (รสชาติ) แบบนี้ มานานแล้ว (สมัยนี้หาของถูกปาก กินยากมั่ก ๆ)

แม่บอกว่า .. ญาติเราดองผักกินเอง เลยไม่เปรี้ยวมาก แบบที่ซื้อเขามากิน

บอกตามตรงว่าฉันไม่ชอบ (จนถึงขั้นเกลียด) หน่อไม้ (ชนิดนี้) มากเลยทีเดียว

มันจะมีกลิ่นเฉพาะ ที่โชยออกมา (ที่ฉันไม่ชอบเอาเสียเลย) แต่นี่เป็นครั้งแรกที่กินค่ะ

แม่บอกว่าต้องกิน (จะมากหรือน้อย ค่อยว่ากันอีกที) และมัน "อร่อยมาก" เลยค่ะ

คงเหมือนกับ "มะระ" ที่ฉันไม่เคยกินและเกลียด (อีก) เช่นกัน

แต่วันเวลาที่ผ่านมา สอนฉันว่า บางครั้งชีวิตนั้น "ขม และ ขื่น" กว่า มะระ เสียอีก

มะระ จืด ไปเลย ว่างั้น ... !!! ^_^

ขนมจีน น้ำยาปลาช่อน (ไม่ใช่ ทิชชู่ .. คอนเฟิร์ม) อร่อยมั่ก ๆ (กี่จาน ไม่บอก) .. ฮ่า

เพิ่งทราบว่า เค้าต้องใช้ขนมถึง เก้าชนิดด้วยกัน ฉันชอบ ขนมเปียกปูน (ดำ ๆ) แต่หอมมาก

เม็ดขนุน ที่หอมถั่วบด และขนมชั้นแสนอร่อย (อร่อยซะ จนหาหลักฐานไม่เจอเลย อะ) ฮี่

อิ่มแล้ว .. ไปย่อย (บรรยากาศ นะคะ ไม่ใช่ บรรยา Card) กันเหอะ ไป "ชม (ไร่) สวน" กัน

โอ้โห .. สวยจังเลย .. ปลูก สับปะรด เป็นแบบ ขั้น ๆ (บันได) ไปตามไหล่เขา

เคยเห็นแต่ในหนังสือ กับ ในโทรทัศน์ วันนี้ได้มาเห็นด้วยตา อยากได้มั่ง (อีกแระ) จังเลย 

เห็นเค้า พ่นอะไร อยู่นะ .. จอดรถดู ซะหน่อย เปิดกระจกดูสักนิด จะได้ถ่ายภาพได้ชัด ๆ

ปรากฏว่า "โดน รุม" เละ เลยอะ (ฮือ ฮือ)  เปิดกระจกทำไม "แปะหยิ่งเกี้ย"

เค้ากำลัง "พ่นยา" เดี๋ยวก็ตาย "ยกรถ" หรอก อ้าวเหรอ ไม่รู้ นี่หน่า (แถว ดาว'นอง ไม่มีอะ)

ระบบ ชลประทาน แบบ ภูมิปัญญาชาวบ้าน ไม่ต้องรอ ง้อโชคชะตา

มีดอกไม้มาให้ .. มีหัวใจ มาฝาก (มาโคร้ .. มาโคร แบบพุทธภาวนา) ฮ่า

เอาน่า .. พันกว่าภาพ ถ่ายไป ๆ มันต้องมีสวยสักภาพ สิน่า ..  ^_^

แม่บอกว่า .. นี่คือ "ต้นพริกไทย" ค่ะ (สร้างความ ตื่นตาตื่นใจ แก่ "หมั่งกกตือ"  มั่ก ๆ)

ขนุน .. ความจริงก็อยากปลูกไว้ที่บ้าน (ของฉัน) เหมือนกันนะคะ

แต่พ่อชอบ มะม่วง มากกว่า (ยอม ง่ะ) แต่ก็ยังได้ "เซี๊ยะลิ้ว" มาปลูกที่หน้าบ้านหนึ่งต้น

เพราะคิดเห็น ตรงกันว่า งานมงคลใช้ยอดจุ่มน้ำมนต์ รดในบ้านได้ (สารพัดประโยชน์)

และถ้ากลับจากงานศพ เราก็จะใช้ยอดของเค้า จุ่มน้ำไว้รอล้างหน้า ก่อนเข้าบ้าน (ก็) ได้ 

กว่าห้าสิบไร่ ที่ใช้ปลูกมะม่วง น้ำดอกไม้ (เบอร์สี่ และสีทอง)

และที่เหลืออีกกว่าเจ็ดสิบไร่ ก็ใช้ปลูกสับปะรด ทั้งหมด 

ฉันกับณา คิดเหมือนกันว่า อยากจะมี สวนแบบนี้บ้าง (เหมือนตอนที่ไป สวนผึ้ง ไม่มีผิด)

เมื่อปีกลายไปเที่ยว (ฟังดนตรี) ที่สวนผึ้งมาค่ะ

กลับมาถึง ก็มา ฟุ้ง กับป๋าว่า อยากจะซื้อ ที่เล็ก ๆ สักแปลง ที่นั่น

อาจจะเพาะปลูก หรือเลี้ยงสัตว์ (ก็ได้) สร้างบ้านพักเล็ก ๆ เอาไว้ เสาร์อาทิตย์ก็มาพักผ่อน

โดยคิดว่า ร้อยกว่ากิโล จากบ้านเรา มาเย็นวันศุกร์ กลับเย็นวันอาทิตย์ ก็ได้

อาเตื๋อ (ลุงเขย) รู้เข้า ท่านก็ถาม (ตามประสา คนรู้จริง) ว่า "ปีนึง กะจะมาสักกี่ครั้ง .. ??"

แค่ทำความสะอาดกับถอนหญ้า ก็หมดเวลาแล้ว อยากจะไปก็พักรีสอร์ทเอา เชื่ออาเตื๋อเหอะ

ไม่เคยเพาะปลูก อย่าคิดว่า เป็นเรื่องง่าย ๆ นะ (ดูสวนข้าง ๆ บ้านตัวเองสิ นึกภาพออกรึยัง)

ถ้ายังอยากได้จริง ๆ อาเตื๋อ มีที่อยู่ห้าแปลง ที่บ้านโป่ง อาเตื๋อให้ไปอยู่ (ปลูก) ฟรี ๆ

จนกว่าอาเตื๋อจะ "ไม่อยู่" เอามั้ย ลองดู จะได้ไม่ต้องเสียเงิน (ซื้อมันง่าย ขายมันยากนะ)

ฉันค่อย นึกภาพออก .. ของอย่างนี้ ทางใครก็ทางมันอะเนาะ

เค้าทำได้ ใช่ว่าเราจะทำขึ้น ในทางกลับกัน ก็เช่นนี้ (เฮ้อ .. ตัดใจซะดีกว่า .. !!)

ทำในสิ่งที่เราถนัด .. ถึงแม้จะไม่ได้ดีเท่าไหร่นัก แต่ว่า แค่เรา "ยอมรับและพอใจ"

กับความสุขที่มีอยู่ ก็น่าจะเพียงพอแล้วล่ะ "ลาก่อน การเกษตรแบบครบวงจรของฉัน"

(โครงการของฉัน "ล้มเลิก" แล้วนะ คุณพิชญ เคยบอกคุณเอาไว้ แต่ฉัน "เลิกล้ม" แล้วล่ะ)

อุตส่าห์ไปขนทุเรียนมาจากหนองแซะ สุดท้ายก็ลืมเอาขึ้นรถ (เอาซาเหมอ ถามหาซะแล้ว)

สองวันมานี้ แทบไม่ค่อยจะมีสัญญาณมือถือเลยล่ะ (คุณน้าโทร มาก็รับไม่ได้)

สัญญาณที่ (หนองเสือโฮก) เครื่องว่า มาจากเสาสัญญาณที่ค่ายธนะรัชต์ โหย .. มาไกลจัง 

ก่อนกลับ (แห่นาค) เราก็ได้ทานมื้อ สั่งลา (จากเจ้าภาพ) เป็นโต๊ะจีน ค่ะ

แต่ก็ถ่ายได้แค่ ออร์เดิร์ฟ แบตก็หมดแระ (ก็ดีเหมือนกันค่ะ โต๊ะจีน ไม่เคย รอใคร) แฮ่ม

ป.ล.. กลับมาก็จะมุ่งมั่น ใน (สาย) งาน ของฉันต่อไป จะตั้งใจให้มากกว่าเดิมแล้วล่ะ

(หนี้) ของเก่าเพิ่งจะผ่านพ้นไป .. ของใหม่ก็กำลังจะเข้ามา .. กู้ .. เอ๊ย .. "สู้เพื่อพ่อ" (ฮ่า)

ขอบคุณ คุณแม่ และวรรณา มาก ๆ นะคะ ที่ชวน ไปพักผ่อน (สูดโอโซน)

และได้เรียนรู้ในสิ่งใหม่ ๆ ( : ความจริง .. งานบวช นั้น ไม่ใหม่นักหรอกนะ สำหรับฉันน่ะ

แต่ฉันไม่ค่อยจะได้เข้าร่วมพิธีแบบ "มีสติ" ซะมากกว่าค่ะ  :)  ฮี่  ^_^

ชมรมรักษ์ภาษาไทย