นาน ๆ จะได้มีโอกาสหยุดยาวแบบนี้ซักที เลยถือโอกาสออกไป ช็อปปิ้งหาของมา ทำกิน

เพิ่งจะรู้ว่า ทำไมโลกนี้ถึงต้องมี "ร้านเบเกอรี่" ก็ตอนมาหัดทำขนมปังนี่แหละค่ะ

http://www.oknation.net/blog/hello/2009/06/11/entry-1

พี่หวีว่า ไปเหอะร้าน วีรสุ เนี่ย มีทู้กอย่าง (แต่มันแพงมากเลยล่ะ ในความคิดของฉัน)

ตกลงเราแค่ไปทัวร์ร้านวีรสุ ว่ามีเครื่องไม้เครื่องมืออะไรบ้าง (ครบครัน ทันสมัย ขนาดไหน)

จากนั้นก็ออกมาช็อปที่ วิลล่า มาร์เก็ต กันต่อ และที่นี่เองที่ฉัน พบเข้ากับ คนใจดี คนหนึ่ง

ฉันเป็นคนโชคดีจริง ๆ ไม่อย่างนั้น คงต้องซื้อแปรงทาเนยและไข่ อันละ ๑๘๕ บาทแน่เลย

ฉันคุยกับเค้าเรื่องขนมและอุปกรณ์ เค้าเลยแนะนำว่าให้ไปซื้อข้างนอก ถูกและมีของเยอะกว่า

รายขายแป้งขนม พิมพ์และทุก ๆ อย่างที่ร้านนี้ (มีสาขาที่งามวงศ์วานและที่พันธุ์ทิพย์) ค่ะ

ร้านที่ไปซื้ออยู่ที่งามวงศ์วาน (เลยซอยวัดบัวขวัญไปหน่อย) ของมีเยอะและราคาถูกจริง ๆ ค่ะ

อย่างแป้งตราห่าน (ขนาด ๑ กิโล) ที่ วิลล่าฯ ขาย ๔๖ บาท ที่นี่ขายแค่ ๓๒ บาทเองค่ะ

ได้ของมาครบแล้ว ก็มาลงมือ ทำกันดีกว่า ค่ะ (แป้งติดมือ เลยได้ภาพถ่ายมาแค่นี้เอง ง่ะ)

ทำเสร็จก็เอาไปแบ่งข้างบ้านทานด้วย (ไปไหน ไปกัน เนาะ) บางใครแซวมาว่า ..

ตอนรับขนมไปก็บอกว่า "หน้าตาดี๊ ดี" พอทานเสร็จ กลับบอกมาว่า "หน้าตาก็ดี" (หึ) ดู ดู

ผลออกมา (ค่อนข้างไม่เสียกำลังใจ) ข้างบ้านบอกว่า .. เป็นส่วนผสมของหมั่นโถวกะขนมปัง

พ่อว่า อร่อยใช้ได้ (ไม่หวานจนเกินไป) แต่เกรียม และแข็งไปหน่อย (ใจดีจังเลย) ^_^

แล้วเอาไว้ จะหาโอกาส (ว่าง ๆ) ทำใหม่อีกหลาย ๆ ครั้ง จนกว่าจะเข้าฝัก นะคะพี่หวี ^_^

(ตอนที่จะซื้อ ก็ถามพี่เค้าแล้วว่า เครื่องใหญ่มั้ย เพราะเกรงว่าจะไม่มีที่วางอะค่ะ

ปรากฏว่า พ่อไปหาไม้อัดมาให้ และบอกว่า ไว้ตรงนี้แหละ ดีที่สุด ไม่โดนแดด ด้วย)

มีของหวาน (ขนมปังลูกเกด) แล้ว จะขาด ของคาว ได้ไงล่ะคะ

เมนูนี้ น้อง ๆ จะชอบทานค่ะ (เวลาเค้ามาจะขอให้ทำให้ทาน) "เมนูหลอกเด็ก"

หมู่นี้ฝนตกทุกวัน บางวันพ่อก็ ตากฝนกลับมา (ซะจนมือถือเจ๊งไปเลย)

เลยมายืมของฉันไปใช้ก่อน เดี๋ยวจะไปซื้อเสื้อกันฝนให้ ที่ตลาดปีนัง จะได้ไม่ต้องตากฝน

วันนี้ก็ตากฝนกลับมาอีกแล้ว มาซดน้ำแกงร้อน ๆ ดีกว่าจะได้หายหนาว

คิดมานานแล้วว่า ชอบทาน ทำอาหาร อยากจะเขียนบล็อกเกี่ยวกับการทำอาหาร (เดือนละครั้ง)

เผื่อเพื่อน ๆ (เจ้าป้อมด้วย) เข้ามาอ่านแล้วอยากจะทำทานดู ก็จะได้ แรงบันดาลใจ

ตอนแรกก็อุตส่าห์ไปซื้อ การ์ดสี่กิ๊กมา (กะว่าจะถ่ายภาพเคลื่อนไหว มาลง) ปรากฏว่า ..

ฉลาดมากกกกก ถ่ายได้แต่เอาลงไม่เป็น (บีบอัดข้อมูล ยังไงกันหว่า) เลยเอาเป็นภาพนิ่งดีกว่า

ฉันว่า เรื่องของอาหาร ไม่มีกฏ ระเบียบแบบตายตัวนะ ใครอาจจะชอบอะไรก็ใส่ลงไปอีกได้

เหมือนอย่างบ้านฉันที่ชอบ เห็ดหอม เอามาก ๆ ทำอะไรก็อดไม่ได้ที่จะใส่ลงไปด้วยเสมอ

และก็แปลก ที่มันก็เข้าได้กับอาหารเกือบจะทุกอย่าง ที่เราทำเลยแหละค่ะ

เสร็จแระ "แกงจืดหัวไชเท้า" สูตรของบ้านฉันส่วนเรื่องเครื่องปรุงรส ก็เหมือนกับทั่ว ๆ ไป

ที่ใครชอบรสไหน เน้นไปทางใด ก็สามารถ ปรุงแต่งกันตามแต่ที่เราชอบทาน

มาทำให้ "ข้าวเย็น" ไม่ จืดชืด กันนะคะ กินข้าวน่ำกั๋นแน้ ...

ป.ล.. ดีใจจัง ค่ะ ที่เราสองพ่อลูกได้ทานข้าวด้วยกัน .. ^_^

ระยะหลังมานี้ เราเข้ากันได้มากขึ้น (แม้แต่ขนมปังที่ไม่ค่อยจะจ๊าบ พ่อก็ยังพูดให้กำลังใจ)

และก็เปิดเผย (ถ่ายทอด) เรื่องราวต่าง ๆ บนโต๊ะอาหาร กับฉันมากขึ้น อย่างวันนี้ดูทีวีอยู่

พ่อก็บอกว่า ก็กลัวเหมือนกันนะ เจ้าไข้หวัดเนี่ย ไม่ค่อยจะประชาสัมพันธ์กันเท่าที่ควรเล้ย

เค้าว่า .. วันก่อน ผู้โดยสารรถตู้ใส่หน้ากากขึ้นมาบนรถ คนขับถามว่าพี่ปิดจมูกทำไม

พอผู้โดยสารว่า .. ปิดกันไข้หวัด ก็โดนไล่ลงจากรถเลยล่ะ (เฮ้อ) ส่วนรถแท็กซี่ก็ยิ่งกว่า

คันไหนถ้าผู้โดยสารเปิดขึ้นมาแล้วเห็น คนขับใส่ผ้าปิดจมูก ก็กลับไม่ขึ้น เพราะกลัวจะติดหวัด

เฮ้อ .. ความเข้าใจของคนเราอะเนาะ .. ยิ่งหาเงินยาก ๆ อยู่ด้วย ..

พ่อว่า พอมีข่มขืนกันที ก็ตั้งด่าน( รถติด) กันที แยกแยะ อะไรไม่ (ออก) ได้กันเลย

ผู้โดยสารก็กลัวแท็กซี่ .. แท็กซี่ก็กลัวผู้โดยสาร (ฆ่าชิงทรัพย์) เหมือนกัน (เฮ้อ)

อันที่จริงฉันก็เป็นห่วงเค้ามากนะ เพราะว่าผู้โดยสารร้อยแปด กลัวจะติดหวัดเอามาก ๆ

ใส่หน้ากาก ก็ไม่ได้ (เดี๋ยวจะไม่มีใครเรียกรถ) ครั้นจะไม่ใส่ก็ไม่ดี อีก

เฮ้อออ .. หนูก็บอกแล้วมา ว่าขาย ... กันกับหนูเหอะ ก็ไม่เชื่อ (ฮิ ฮิ) ^_^

ก่อนกินขนมปัง เค้าพูดอะไรบางอย่างที่สะกิดใจฉันมาก ฉันไม่โต้แย้ง

แต่ก็ไม่ได้รับปากเค้า .. ฉันยอมรับมันนะ และ จะเริ่มต้นทำในวันพรุ่งนี้เลยแหละ

ชมรมรักษ์ภาษาไทย