วันที่ ๑๕ สิงหา กลับกรุงเทพรึยัง .. ?? ไปดูคอนเสิร์ตกันนะ แม่จองตั๋วไว้ให้แล้วจ้ะ

คอนเสิร์ตอะไร เหรอแม่ เค้าเล่นที่ไหน กี่โมง อะ .. ??

คอนเสิร์ตไลท์ออเคสตร้า “...เพราะคิดถึงเพื่อน”
ณ หอประชุมพิพิธภัณฑ์ฯ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
วันเสาร์ที่ ๑๕ สิงหาคม ๒๕๕๒ เวลา ๑๙.๓๐ น.

งั้นก็ดีเลย .. เมื่อวันแม่ เราก็ไม่ได้ไปทานข้าวด้วยกัน งั้นไปกินข้าวกัน (ก่อน) ดีกว่า

งั้นไปกินกันวันเสาร์นี้นะ .. หนูจะไปรับก่อนเวลา แล้วเราไปกินข้าวแถวนั้นกัน

ฉันเลือก "ร้านโอยั๊วะ" เพราะว่าใกล้สถานที่แสดง และเคยตกปากรับคำพี่แดงไว้ ว่าจะไปเยือน

คอนเสิร์ตแสดงทุ่มครึ่ง มากันตั้งแต่ยังไม่ห้าโมงเย็นดี

(มาก่อนเวลาหน่อย เพราะฉันไม่เคยมา ม.เกษตรฯ มาก่อน กลัวจะหาหอประชุมไม่เจอน่ะ)

คนที่เรารัก อยากทานอะไร เราก็ "จัดให้" คิดถึง ข้าวผัดปลาเค็ม ร้านพี่แดง จังค่ะ

ปีกไก่ทอดน้ำปลา สลัดกุ้งกรอบ และแกงจืดรวมมิตรทะเล แม่บอกแค่นี้พอแล้ว เดี๋ยว "กั๊ด"

แม่สอนว่า ชาวนาลำบากมาก กว่าจะปลูกข้าวให้เราได้กิน ฉะนั้น อย่ากินทิ้งกินขว้าง (ฮี่)

กินอิ่มแล้ว เราก็ค่อย ๆ เดิน (ย่อย) แวะท็อปซุปเปอร์ฯ ซื้อน้ำมาไว้กิน หน่อยนึง

บรรยากาศที่หน้างาน อบอุ่น น่าดู "เพื่อน" ที่ นาน ๆ จะได้พบกันสักครั้ง

รายได้ส่วนหนึ่ง (หลังหักค่าใช้จ่าย) มอบเพื่อสร้างสถาปัตยกรรม หน้าหอใหญ่ธรรมศาสตร์

หอประชุมที่นี่ไม่ใหญ่ (เท่ากับหอเล็กของธรรมศาสตร์) แต่ให้บรรยากาศที่ดี ไม่แพ้กัน

แม่ว่า .. บรรยากาศเรียบง่าย แต่ อบอุ่น และคุ้นเคย

อ่านบทกวี รำลึกถึง สหายผู้ล่วงลับ โดย วัฒน์ วรรลยางกูร

คุณป้า อ่อนศรี โฆษกฯ เจ้าของวลี .. ที่นี่ ............ !!!! ขับร้องเพลง สดุดีวีรชน ค่ะ

นาฏศิลป์ประกอบเพลงฟ้าทอง

น้าหว่อง .. (ผู้ไม่เคยพลาดงานน้อยใหญ่) ขับร้องเพลง สดุดีวีรชน 14 ตุลา ค่ะ

บทเพลง .. ดาวแห่งชาวนา .. (หรือไม่ ไม่แน่ใจ ค่ะ)

นาฏศิลป์ประกอบเพลงตันหยง

พิธีกร กล่าวนำ เข้าเพลง ในช่วง ต่าง ๆ ค่ะ

ดร. สมศักดิ์ มอบรายได้ (หลังหักค่าใช้จ่าย) เพื่อสร้างสถาปัตยกรรมหน้าหอใหญ่ฯ (ที่ว่านั้น)

ปิดท้ายด้วย ภูสระเริงรำ ที่บรรดาเหล่าสหาย ต่างพากันออกมา ผ่อนคลายกันค่ะ

เฮียณรงค์ รับแม่ไปอีกตามเคย เจอกับ น้าพจน์ มาคนเดียว ฉันเลยอาสาไปส่งที่สายใต้ใหม่ (ใหม่)

ปรากฏว่าน้าพจน์ทำมือถือหาย (เดินหาจนทั่วแล้ว ก็ไม่เจอ) เลยทิ้งไปเลย

พอไปถึงสายใต้ รถเพชรฯ ออกไปแล้ว เหลือรถประจวบอีกเที่ยวหลังเที่ยงคืน

น้าพจน์ลงจากรถก็ลืมถุง ซีดี ที่ซื้อมา (ซีดี เสื้อ หนังสือ) ฉันเลยถอยรถ เอากลับไปให้

เห็นท่าน เก้ ๆ กัง ๆ ดูท่าไม่ค่อยจะดี กลัวว่าจะเกิดปัญหากับน้าพจน์ ที่นี่ อาจจะนั่งเลยไปประจวบฯ

หรือไม่ก็อาจจะลืม ของไว้บนรถทัวร์ ฉันเลยอาสาไปส่งท่านที่บ้าน (ดีกว่า)

ถ้าณา (ฟ้องแม่) เปิดเอ็นทรี่นี้ให้แม่ดู (วันหลังแม่ก็ต้องรู้อยู่ดี) อ่านถึงตรงนี้แม่คงรู้แล้ว

หนูมีคำอธิบาย ค่ะ นี่คือ "อุทิศ เพื่อลด อัตตา" อย่างที่แม่สอนไงล่ะคะ

ถ้าหนูกลับบ้านเลย คงนอนไม่หลับแน่ ๆ เป็นห่วงน้าพจน์ (แม่ก็รู้หนูไม่ทำอะไรที่ ไม่มั่นใจ)

บ้านน้าพจน์ก็อยู่ (ไป) ทางเดียวกันกับหนู อยู่แค่หลังวัดมหาธาตุ (เพชรบุรี) แค่นี้เอง

เลยไปแค่ร้อยกว่าโล ไม่ทำก็ทำไปแล้ว (เนอะ) หนูก็กลับถึงบ้านโดยสวัสดิภาพแล้ว

ไม่ว่ากันเนาะ น้าพจน์ก็รับปากหนู เรื่อง เป้สะพาย แล้วด้วย ถึงบ้าน หัวถึงหมอนก็หลับปุ๋ยเลย

ขอบพระคุณแม่มากเรื่องคอนเสิร์ต ให้หนูได้ทำอะไร หลาย ๆ อย่างที่ไม่ค่อยมีโอกาสได้ทำ

คอนเสิร์ตสนุก ลุกนั่งสบาย อาหารอร่อย ไม่แน่น (ท้อง) อิ่มสบายกระเป๋า (แฮ่)

ป.ล.. เมื่อวานนี้ ก็เสมอ (กับศรีราชา) อีกแระ สามนัดได้แค่ แต้มเดียวเอง (ฮือ ฮือ)

นัด (๒๒ สิงหา) หน้าต้องเตะ "แม่กลอง ดาร์บี้แมตช์" กับ "ปลาทูคะนอง" (หึ)

ยังไม่รู้จะออกหัวออกก้อยเลย ล่ะ แต่ไม่ท้อ จะเชียร์ต่อไป "สำเภาผยอง" สู้ ๆ

จองเสื้อ วรรณาไว้สองตัว (ทั้งเหย้าและเยือน) แล้วจะไปตามเชียร์นะ เจ้าสำเภาผยอง

ไม่รู้จะ สกรีนเบอร์อะไรดี (เบอร์เจ็ด ก็มีคนชอบเยอะแล้ว)

แหม .. โลโก้มันเท่ ไม่หยอกเลยนะเนี่ย .. !!

เฮ้ออออ .. หืดจับเลยล่ะ กว่าจะได้ สามแต้ม จะใช้คำว่า "เฉือน" ก็ดี

ชนะหวิว ก็ได้ (สามแต้ม) สบายใจแระ (แมนซิ กะ ปืนใหญ่ สิเมื่อวานนี้ ฟอร์มดี (ดุ) จัง)

ว่าแล้ว .. ไปนั่ง เชียร์ไก่ (๒-๑) ต่อดีกว่า ค่ะ .. ฮ่า ฮ่า ฮ่า

..

.

ผู้รู้คนหนึ่งกล่าวไว้ว่า 

“หากคุณมีปืนอยู่ในมือ  คุณฆ่าคนได้อย่างดีก็เท่าจำนวนกระสุน

แต่หากคุณมีความเกลียดชังอยู่ในมือ คุณสามารถฆ่าคนได้ไม่จบสิ้น” 

ความเกลียดชัง จึงเป็นอาวุธมหาประลัยที่ร้ายแรงเสียยิ่งกว่าอาวุธปรมาณู