พันธกิจปลูกผักบุ้ง “ถ้าเราทำอะไรซ้ำๆกันทุกวัน เป็นเวลา อย่างน้อย 25 วัน สมองของเราจะรับรู้และเคยชิน และทำให้เราทำสิ่งนั้นจนเป็นนิสัย พรตั้งใจ จะทำอะไรก็ได้ ที่เป็นการออกกำลังกาย …มาทำเป็นพันธกิจร่วมกันค่ะ จะได้เป็นการให้กำลังใจ ซึ่งกันและกัน” นี่เป็นคำชวนของน้องพร สิงห์มือซ้าย (http://www.oknation.net/blog/SingMeuSai/2009/04/22/entry-1) เธอยังหาทางออกให้อีกว่า จะทำอะไรก็ได้ยี่สิบห้าวัน เช่นเขียนจดหมาย ฟังเพลง ฯลฯ แรกคิดว่าจะออกกำลังกายทุกวันเหมือนกันแต่กลัวเหนื่อย (ฮา) วันนี้คิดใหม่ เอาเป็นปลูกต้นไม้ทุกวันดีกว่า ดูเหมือนจะทำได้ เพราะธรรมดาตื่นขึ้นมาก็รดน้ำต้นไม้ทุกวันอยู่แล้ว และการปลูกต้นไม้ทุกวันคงจะทำให้ได้ต้นไม้มากขึ้น แต่การปลูกต้นไม้ที่บ้านนี้ถือเป็นงานหนักและต้องทำด้วยใจรักจริง ๆ เพราะพื้นที่ที่เราอยู่เป็นพื้นที่ที่เรียกว่าป่าแพะคือมีความแห้งแล้งสูงมาก เป็นดินทรายและเคยปลูกมันสำปะหลังมาก่อนด้วย สภาพดินเสื่อมมาก พวกมันสำปะหลัง ก็เหมือนพวกต้นยูคา ต้นกระดาษ พวกนี้ทำให้ดินเสีย สองปีที่มาอยู่ที่นี้ฉันปลูกต้นไม้ด้วยความยากยิ่ง และคิดถึงผืนดินที่บ้านใต้อยู่เสมอ ที่นั่นอะไรตกลงไปในดินก็ขึ้นสวย แต่ที่นี่แม้แต่มะละกอยังเติบโตด้วยความลำบาก ต้นไม้ที่งอกงามและอดทนก็เป็นพวกมะขาม มะรุม มะกอก และไผ่ วันนี้เอาฤกษด้วยการปลูกผักบุ้งที่หน้าบ้าน ประมาณสามสิบต้น เป็นต้นค่ะไม่ใช่หว่านด้วยเมล็ด ช่วงนี้ผักบุ้งคงจะราคาถูกน้องสาวซึ่งอยู่ในบริเวณบ้านเดียวกันเอาผักบุ้งมาให้ เธอว่าซื้อมามัดใหญ่ และคุณผู้ชายของบ้านไปตลาดก็ได้ผักบุ้งมาเหมือนกัน โชคดีผักบุ้งที่พวกเขาซื้อมาไม่ได้ตัดรากทิ้ง ฉันก็เลยตัดรากไปปลูก การปลุกผักบุ้งด้วยวิธีนี้จะได้ผักบุ้งกินอีกสองมื้อ เพราะมันจะแตกยอดออกมาให้เราเก็บได้มากกว่าจำนวนที่เราซื้อมาหนึ่งเท่า ต้นหนึ่งจะแตกประมาณสองยอด เด็ดยอดมากินและถอนทิ้งเลยเพราะถ้าให้มันแตกใหม่ก็จะได้ยอดที่เล็กมาก ๆ ไม่สมบูรณ์ เมื่อตอนเด็ก ถูกหลอกว่า กินผักบุ้งทำให้ตาหวาน ตาสวย จะเชื่อหรือไม่เชื่อก็ต้องกินผักบุ้งอยู่ดี ทั้งนี้เพราะพ่อปลูกผักขาย มีผักบุ้ง ผักกาด แตงกวา ถั่วฝักยาว พริกขี้หนู และอีกสารพัด แต่พวกพี่ ๆ ที่มีหน้าที่ทำกับข้าวให้น้องกินชอบผัดผักบุ้งให้ กิน เข้าใจว่าคงจะง่ายกว่าทำอย่างอื่น พ่อปลูกผักโดยใช้แรงงานของตัวเอง เป็นอาหารเลี้ยงลูกสิบคน และยังเหลือตัดไปขายตลาดเพื่อซื้อเนื้อ และปูปลามากิน ช่างมหัศจรรย์จริง ๆ จำได้ในสมุดบันทึกนักเรียนมีช่องหนึ่งให้เติมลงไปว่าฐานะ... จะถูกเติมลงไปว่า ปานกลาง พอกินพอใช้ ตอนนั้นไม่รู้สึกว่ายิ่งใหญ่อะไรเลยก็แค่พอกินพอใช้ มีเพื่อนบางคนได้เติมลงไปว่าค่อนข้างร่ำรวยแต่มีบางคนถูกเติมลงไปว่า ค่อนข้างยากจน (ฉันไม่รู้ว่า ยุคนั้นเขามีเหตุผลอะไรในการเติมฐานะลงไปในสมุดพกนักเรียน) มาถึงวันนี้รู้สึกว่า แค่พอกินพอใช้นั่นถือเป็นเรื่องยิ่งใหญ่มาก และรู้สึกว่าพ่อเท่มากเพราะพ่อใช้หลักเศรษฐกิจพอเพียงเลี้ยงลูกมาตั้งแต่หกสิบปีที่แล้ว (คิดตามอายุของพี่สาวคนโต) โดยมีแม่เป็นกำลังสำคัญอยู่เคียงข้าง ซึ่งทุกวันนี้เรื่องการใช้ชีวิตอย่างพอเพียงได้รับการนิยมยิ่งจนถือเป็นทางรอดของชีวิต พ่อตายไปเสียก่อนที่จะได้ภาคภูมิใจ แต่แม่ยังอยู่เก็บความภาคภูมิใจนั้นได้ ในช่วงวัยแปดสิบปีของแม่ยังแข็งแรง ความดันโลหิตปกติ เดินไปไหนมาไหนได้สบาย ฉันมองแม่อย่างทึ่งจริง ๆ ผู้หญิงคนนี้ คลอดลูกมาสิบคน และลูก ๆ ยังอยู่ดีมีชีวิตกันทุกคน แม่ของเราเป็นคนชอบอ่านหนังสือ เดี๋ยวนี้แม่ก็ยังอ่านอยู่ แต่อ่านได้น้อยลง แม่บ่นว่าตามองไม่ค่อยเห็น อ่านได้แต่ตัวใหญ่ ๆ และหนังสือเดี๋ยวนี้ตัวเล็กจัง เอาละอย่างไร ฉันก็คงกินผักบุ้งต่อไป และเชื่อว่ากินผักบุ้งแล้วตาหวาน
|
ถึง บล็อกเกอร์ ทุกท่าน โปรดอ่าน
ด้วยทาง บริษัท จีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ จำกัด (มหาชน) ได้ติดต่อขอความร่วมมือ มายังเว็บไซต์และเว็บบล็อกต่าง ๆ รวมไปถึงเว็บบล็อก OKnation
ห้ามให้มีการเผยแพร่ผลงานอันมีลิขสิทธิ์ ของบริษัท จีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ฯ บนเว็บ blog โดยกำหนดขอบเขตของสิ่งที่ห้ามทำ และสามารถทำได้ ดังนี้
ห้ามทำ - การใส่ผลงานเพลงต้นฉบับให้ฟัง ทั้งแบบควบคุมเพลงได้ หรือซ่อนเป็นพื้นหลัง และทั้งที่อยู่ใน server ของคุณเอง หรือ copy code คนอื่นมาใช้ - การเผยแพร่ file ให้ download ทั้งที่อยู่ใน server ของคุณเอง หรือฝากไว้ server คนอื่น สามารถทำได้ - เผยแพร่เนื้อเพลง ต้องระบุชื่อเพลงและชื่อผู้ร้องให้ชัดเจน - การใส่เพลงที่ร้องไว้เอง ต้องระบุชื่อผู้ร้องต้นฉบับให้ชัดเจน จึงเรียนมาเพื่อโปรดปฎิบัติตาม มิเช่นนั้นทางบริษัท จีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ฯ จะให้ฝ่ายดูแลลิขสิทธิ์ ดำเนินการเอาผิดกับท่านตามกฎหมายละเมิดลิขสิทธิ์
OKNATION
กฎกติกาการเขียนเรื่องและแสดงความคิดเห็น
1 การเขียน หรือแสดงความคิดเห็นใด ๆ ต้องไม่หมิ่นเหม่ หรือกระทบต่อสถาบันชาติ ศาสนา และพระมหากษัตริย์ หรือกระทบต่อความมั่นคงของชาติ
2. ไม่ใช้ถ้อยคำหยาบคาย ดูหมิ่น ส่อเสียด ให้ร้ายผู้อื่นในทางเสียหาย หรือสร้างความแตกแยกในสังคม กับทั้งไม่มีภาพ วิดีโอคลิป หรือถ้อยคำลามก อนาจาร 3. ความขัดแย้งส่วนตัวที่เกิดจากการเขียนเรื่อง แสดงความคิดเห็น หรือในกล่องรับส่งข้อความ (หลังไมค์) ต้องไม่นำมาโพสหรือขยายความต่อในบล็อก และการโพสเรื่องส่วนตัว และการแสดงความคิดเห็น ต้องใช้ภาษาที่สุภาพเท่านั้น 4. พิจารณาเนื้อหาที่จะโพสก่อนเผยแพร่ให้รอบคอบ ว่าจะไม่เป็นการละเมิดกฎหมายใดใด และปิดคอมเมนต์หากจำเป็นโดยเฉพาะเรื่องที่มีเนื้อหาพาดพิงสถาบัน 5.การนำเรื่อง ภาพ หรือคลิปวิดีโอ ที่มิใช่ของตนเองมาลงในบล็อก ควรอ้างอิงแหล่งที่มา และ หลีกเลี่ยงการเผยแพร่สิ่งที่ละเมิดลิขสิทธิ์ ไม่ว่าจะเป็นรูปแบบหรือวิธีการใดก็ตาม 6. เนื้อหาและความคิดเห็นในบล็อก ไม่เกี่ยวข้องกับทีมงานผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซต์ โดยถือเป็นความรับผิดชอบทางกฎหมายเป็นการส่วนตัวของสมาชิก คลิ้กอ่านเงื่อนไขทั้งหมดที่นี่"
OKnation ขอสงวนสิทธิ์ในการปิดบล็อก ลบเนื้อหาและความคิดเห็น ที่ขัดต่อความดังกล่าวข้างต้น โดยไม่ต้องชี้แจงเหตุผลใดๆ ต่อเจ้าของบล็อกและเจ้าของความคิดเห็นนั้นๆ
|
||
![]() ![]() |
หนังสือหนังหา | ||
![]() |
||
หนังสือของฉัน |
||
View All ![]() |
<< | เมษายน 2009 | >> | ||||
อา | จ | อ | พ | พฤ | ศ | ส |
1 | 2 | 3 | 4 | |||
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 |