บ้านกลาย อ.ท่าศาลา จ.นครศรีธรรมราช
30 สิงหาคม 2553
คุณหญิงที่รัก
คุณหญิงที่รัก
ฉันเพิ่งกลับมาจากทะเลกลาย
ฉันไม่แน่ใจว่า
เคยพาคุณไปเดินชายหาดสักครั้งไหม
หาดที่ทะลกลายเป็นหาดกว้างที่เดินได้ไกลจริง ๆ เพราะไม่มีอะไรขวางหาด
ไม่มีใครปักเขตแดนว่าเป็นของใคร คุณจะเดินได้นับสิบกิโลเลยทีเดียว
เดินจากปากแม่น้ำกลายไปเรื่อย ๆ
ปีนี้ฉันกลับไปที่ทะเลกลายหลายครั้ง กลับไปเพราะรู้สึกว่าไม่นานทะเลกลายจะเปลี่ยนไป ในระหว่างที่เดินอยู่ที่นั่น ฉันคิดถึงคนใกล้ตายทะเลใกล้ตาย
ถ้าเราใกล้ตายเราจะทำอะไร
บางคนอาจจะมีคำตอบว่า
ไม่ต้องทำอะไรหรอกเพราะเราใกล้ตายแล้ว อยู่ไปไม่นาน เรามาเสพสุขกันเถอะ
อะไรที่สนุกสนานจงทำ คนอยู่ข้างหลังช่างมันไม่ใช่ฉัน
บางคนอาจจะมีคำตอบว่า ต้องทำอะไรอีกมากมายเพราะตายไปแล้วจะไม่ได้ทำ และอย่างไรก็จะตายแล้ว ต้องทำอะไรดี ๆ ก่อนตายเพื่อคนที่อยู่ข้างหลัง
เมื่อก่อนเราก็อยู่ ๆ ไป
เหมือนไม่รู้ค่า แต่เมื่อมันกำลังจะเปลี่ยนไป ฉันบอกไม่ถูกจริง
ๆว่ารู้สึกอย่างไร มันเกินกว่าคำอธิบายหรือเรียกว่าคำนับพัน ๆ
คำก็บอกไม่หมด
บางทีฉันก็ขอโทษทะเลอยู่ในใจ ขอโทษที่ฉันละเลย ขอโทษที่ไม่รู้คุณค่า ขอโทษที่ฉันเป็นคนตัวน้อยนิดเกินกว่าจะดูแลทะเลกว้างเอาไว้ได้ ทั้งที่ฉันใช้ประโยชน์จากทะเลมาห้าสิบปีเท่ากับชีวิตฉัน ส่วนพ่อแม่ปู่ยาตายายของฉันก็ใช้ประโยชน์มานับร้อยปี
ฉันขอโทษพื้นทราย และผักบุ้งทะเล กุ้งเคยตัวเล็ก ๆ ที่อยู่ในทะเล นับต่อแต่นี้ไปเผ่าพันธุ์ของเจ้าก็จะหายไป เพราะน้ำทะเลไม่สะอาดเหมือนเก่า ทันทีที่มีการสร้างฐานปฏิบัติการขุดเจาะน้ำมันโดยบริษัทข้ามชาติที่ชื่อเซฟ รอน
คุณหญิง คงจะสงสัยว่ามันเป็นอย่างไรใช่ไหมคะ โครงการท่าเรือเซฟรอนสร้างฐานปฏิบัติการเพื่อการขุดเจาะน้ำมันในอ่าวไทย
เรื่องแรกที่น่าตกใจคือ เขาใช้พื้นที่ถึง 395 ไร่ มีโครงการ 36 ไร่ มากไหมคะ และความยาวที่ติดชายหาด 1,069 เมตร ความยาวหน้าท่า 300 เมตร พอจะนึกภาพออกไหม มันยื่นออกไปนอกฝั่ง 400-600 เมตร
มีอาคารสำนักงาน อาคารซ่อมบำรุง อาคารเก็บวัสดุ กองวัสดุ พื้นที่เก็บสารเคมีและของเสีย ลาดจอดรถ อาคารเก็บน้ำ แหล่งน้ำ และสร้างกำแพงกันคลื่นในทะเล เขื่อนกันคลื่นด้านใต้ ยาว 223 เมตร เขื่อนกันคลื่นด้านเหนือ ยาว 883 เมตร ยื่นออกจากแนวชายหาดประมาณ 531 เมตร
แค่ที่เก็บสารเคมีก็สยองแล้วคุณหญิง ฉันว่ารัฐจะต้องสร้างโรงพยาบาลเอาไว้รองรับคนป่วยสักสองร้อยแห่งให้เท่า ๆ กับที่บางปู โรงพยาบาลแบ่งสองเกรด สำหรับผู้ป่วยที่เป็นพนักงานบริษัทซึ่งก็ต้องป่วยอยู่แล้ว สำหรับผู้ป่วยที่เป็นชาวบ้าน และได้รับสารเคมี
ทะเลบ้านฉันกำลังจะเปลี่ยนไป พื้นทรายที่ขาวสะอาดก็จะมีดินโคลน พวกขุดเจาะน้ำมันบอกว่า เขาจะกวาดดินโคลนทุกปี โดยใช้ตาข่ายดัก โอ...แล้วเขาจะเอาดินโคลนที่เป็นตะกอนไปทิ้งที่ไหน เขาคงไม่เอาไปทิ้งที่อเมริกาซึ่งเป็นบริษัทแม่ ใช่แล้ว เขาบอกว่าจะเอาไปทิ้งในทะเลตรงที่ลึกมาก ๆ
ทำเช่นนั้น ทะเลก็สกปรกเช่นเดิม บริษัทได้สัมปทานจากรัฐบาลสามสิบปี แต่ฉันว่าแค่สิบปีสิ่งมีชีวิตก็อยู่ไม่ได้แล้ว ทั้งคนและสัตว์ และไม่นานบริษัทก็ถอนตัวออกไป
ถามว่าคนท่าศาลาทั้งอำเภอได้รับผลกระทบไหม แน่นอนได้รับ คนที่อยู่จังหวัดใกล้เคียง ทุกคนได้รับหมด แต่มากน้อยต่างกัน คนที่กลายได้รับมากหน่อยเพราะอยู่ใกล้ คนบ้านกลาย บ้านฉันได้รับมากหน่อย อยากรู้ไหมได้รับอะไรบ้าง
อันดับแรก ระหว่างก็สร้างก็หนักหนาแล้ว ทั้งฝุ่นทั้งเสียงจากรถ
อันดับที่สองต่อไปเมื่อสร้างเสร็จมีคนงานสามพันคนไปทำงานในทะเลด้วย คนบ้านกลายจะได้ยินเสียงรถวิ่งทั้งวัน
อันดับต่อมา คนบ้านฉันจะไม่ได้นอนฟังเสียงคลื่นอีกแล้ว แต่ต้องฟังเสียงการทำงานของท่าเรือซึ่งดังแค่ไหนไม่รู้
ร้ายสุดสารเคมีพวกสารตะกั่วจากการเชื่อต่อการเผาไหม้นั่นเล่า และ สารเคมีอันตรายจะถูกขนส่งมาไว้ที่โกดังชายทะเลซึ่งเรายังไม่รู้ว่ามีสารเคมี อะไรบ้าง อันตรายแค่ไหน และยังไม่เป็นที่เปิดเผย ว่าขนสารเคมีอย่างไร (มีข่าวว่าขนโดยทางรถ โอ...ถ้าเกิดอุบัติเหตุล่ะ)พร่
ผู้จะเข้ามาอยู่ มาแย่งกันกิน ในขณะที่ฐานทรัพยากรเราถูกทำลายไปแล้ว ไม่มีปลาในทะเล ส่วนไร่นา สวนผลไม้ ก็ไม่ได้ผลผลิตเหมือนเดิม การแย่งกันกินกันอยู่ทำให้อาหารแพงขึ้น อะไรตามมาบ้าง ลองคิดดูเล่น นอกจากโรคที่มาจากคนแล้ว อาจจะมีการฆ่าชิงวิ่งราวรายวัน
มีองค์กรการกุศล เข้ามาแจกของให้กับคนที่อดอยากยากจน ซึ่งไม่เคยมีมาก่อนที่บ้านกลาย เพราะเป็นหมู่บ้านที่อุดมสมบูรณ์เหลือเกิน ผู้คนมีกินมีใช้แบบเศรษฐกิจพอเพียงจริง ๆ
แต่เซฟรอนเข้ามาไม่เท่าไหร่ ก็เริ่มทำให้คนรู้สึกว่าตัวเองจนด้วยการไปรับของแจกจากเขา โรงเรียนที่ฉันเคยเรียนเมื่อชั้นประถมปลายถึงมัธยมต้น เป็นโรงเรียนแห่งความภาคภูมิใจ
ยอมรับห้องประชุมศาลาประชาคมที่เขาสร้างให้
ขอฉันบ่นหน่อยคุณหญิงอย่าเพิ่งเบื่อนะ
คุณหญิงที่รัก แค่นี้คุณก็เห็นแล้วใช่ไหมว่ามันเป็นนรกสำหรับคนเป็นแค่ไหน
บริษัทขุดเจาะน้ำมันได้พาอะไรมาบ้าง
หลังจากนี้มันจะมากันเป็นพรวนเลยเธอ เป็นเมืองอุตสาหกรรม
หรือนิคมอุตสาหกรรม
มีโรงไฟฟ้าถ่านหินซึ่งเป็นพลังงานสกปรกที่สุดแล้ว และมีอุตสาหกรรมปิโตรคมี
บริษัทขุดเจาะน้ำมันพวกนี้มีหลาย
บริษัท ร่ำรวยมาก และทำลายล้างทรัพยากรธรรมชาติมาเยอะแล้ว
ทำน้ำมันรั่วมาหลายแห่ง เธอเคยได้ยินข่าวน้ำมันรั่วที่อ่าวเม็กซิโกไหม
นั่นเป็นอีกบริษัทหนึ่ง และมีฐานเจาะน้ำมันระเบิดด้วย
อย่างนี้เราจะไว้วางใจได้อย่างไร
นี่เป็นปัญหาเดียวกันทั้งภาคใต้ ตั้งแต่สตูล สมุย ท่าศาลา ตามแผนพัฒนาภาคใต้ มันคือการเปลี่ยนทะเลไทยเลยทีเดียว

ฉันส่งภาพมาให้เธอด้วย
นี่คือภาพทะเลกลายที่สวยงาม ทะเลสวยขนาดนี้
มีเหลืออีกกี่แห่งเอาไว้ให้โลกชื่นชม เอาไว้เป็นที่อยู่ของปู ปลา และตัวเคย
หรือกุ้งตัวเล็ก ๆ ที่เขาเอามาทำกะปิกันดีกว่า

ภาพนี้ มุมหนึ่งที่ทะเลกลาย เป็นที่ขึ้นเรือปู และอยู่ใกล้มัสยิด บ้านในไร่ สวยงามมาก มีทุ่งดอกแพงพวยสีขาวเต็มหาดเลยค่ะ น่าเสียดายมากถ้ามันจะหายไปอีกทั้งปู ที่ขึ้นมาจากทะเล หาดทรายขาว และทุ่งดอกไม้ รวมทั้งมัสยิดใกล้ทะเลด้วย เพราะเรายอมให้เซฟรอนเข้ามาทำท่าเรือฐานปฏิบัตการณ์ขุดเจาะน้ำมันพร้อมกับ นิคมอุตสาหกรรมต่อเนื่อง
แล้วฉันจะเขียนมาเล่าต่อนะคะ
ด้วยความระลึกถึง
แพรจารุ
ด้วยความระลึกถึง
แพรจารุ