"คุณมีสารหนูในเลือดเกินขนาด โรคนี้ไม่มีทางรักษา นอนรอวันตายอย่างเดียว  และพวกคุณจะตายกันทั้งหมู่บ้าน "

จากคำบอกกล่าวของแพทย์ผู้ตรวจรักษา

                      หลังจากเราเดินทางไปดู ชุมชนข้างเหมืองทองที่ล่มสลายไปแล้ว คือ บ้านเขาหม้อ หมู่ที่ 9 ต. เขาเจ็ดลูก อ. ทับคล้อ จ. พิจิตร ในเอนทรีที่ผ่านมา   เราลัดเลาะจะไปดูอีกที่คือหมู่ที่ 8 เรามายังถนนเลียบบ่อเก็บกากแร่ หรือบ่อไซยาไนด์ ขนาด กว่า 1,200 ไร่  ที่สร้างห่างจากหมู่บ้านเพียง 100 กว่าเมตร  หลังจากที่บ่อที่ 1 เต็ม  โรงงานได้มาสร้างบ่อที่ 2 ที่ใกล้ชุมชนมากยิ่งขึ้น จึงเป็นความกังวลของชาวบ้านอย่างมาก  

บ่อกักเก็บกากแร่ หรือบ่อไซยาไนด์  จะมีลักษณะเป็นบ่อพอก คือเขาจะใช้ผ้าใบปูรองก้น ( บ่อ 1 ไม่มีผ้าใบปูรองก้นหลุม )แล้วใส่น้ำที่เหลือจากการผลิตลงไปเรื่อยๆ เมื่อใกล้จะถึงขอบบ่อ  ก็จะมีการถมปากบ่อสูงขึ้นไปอีก  จากที่เราเห็น บ่อที่ 1  มีลักษณะเหมือนภูเขาสูงกว่า 30 เมตร  เมื่อใช้งานมากว่า 12 ปี  จึงเต็ม  และมาเริ่มใช้บ่อที่ 2 ที่มีขนาดใหญ่กว่าเกือบ 2 เท่า เมื่อปีนี้ที่ผ่านมา  

            จะให้ชาวบ้านสบายใจได้อย่างไร  เมื่อขอบบ่ออยู่ห่่างจากหมู่บ้าน ไม่ถึง 200 เมตร  และผลของบ่อ 1 ที่ผ่านมานับสิบปี  ทำให้น้ำใต้ดินเกิดมลพิษ  ไม่สามารถใช้ได้ทั้งอุปโภคและบริโภค  ชาวบ้านต้องซื้อน้ำกิน น้ำใช้มากว่า 7 ปี  และบางบ้านที่มีฐานะยากจน  ก็มีเงินซื้อเพียงน้ำกิน  ต้องทนใช้น้ำเปื้อนสารเคมีในการอาบใช้

                  ชาวบ้านหมู่ 8 ที่มีมากกว่า 400-500 หลังคาเรือน  มีพื้นที่ตั้งติดกับเหมือง  ต้องทนกับเสียงดังจากการระเบิดหินทุกวัน  บ้านที่ก่อด้วยอิฐและปูนร้าวทุกบ้านด้วยแรงระเบิดใต้ดิน  ฝุ่นควันที่เต็มไปด้วยอันตรายลอยคลุ้งไปในอากาศ  ยังไม่รวมไอระเหยไซยาไนด์จากบ่อเก็บกักกากแร่  ที่ไม่เพียงอันตรายกับคนและสัตว์   ยังมีผลต่อพืชพันธุ์  ทำให้ใบหงิกงอ  ปนเปื้อนไปด้วยสารพิษ  ไม่สามารถเจริญเติบโต และไม่สามารถบริโภคได้  เด็กๆ ที่เกิดใหม่มีร่างกายผิดปกติ  คนแก่มีสภาพแขนขาอ่อนแรง  และทุกคนป่วยเกือบจะตลอดเวลา   มีคนตายในหมู่บ้านเพิ่มจำนวนขึ้นทุกวัน  

สภาพเด็กน้อยที่ต้องอยู่ในสภาพแวดล้อมที่เลวร้าย ส่งผลต่อการพัฒนาการของเด็กในทุกด้าน

สภาพต้นข้าวโพดข้างเหมือง ที่ใบหงิกงอ ต้นแคระแกน และ ไม่ออกฝัก  

สภาพฝุ่นควันที่ลอยปะปนในอากาศ  หลังการระเบิดของเหมืองทุกวัน

                   เรามีโอกาส ได้เข้าไปคุยกับกลุ่มชาวบ้านที่คัดค้านเหมืองทองชาตรี (อัครา ไมนิ่ง ) ที่หมู่ 3 บ้านเขาดิน  ชาวบ้านทุกคนมีอาการป่วย  บางคนมาก บางคนน้อย บางคนก็เดินกระโพรกกระเพรก ด้วยอาการกล้ามเนื้ออ่อนแรง  และทุกคนมีสารหนู และไซยาไนด์  เกินในเลือด  ชาวบ้านต้องหาหมอ สัปดาห์ละ    2 ครั้ง เป็นอย่างต่ำ  หลายคนกำลังนอนรอวันตาย  หลายคนอยู่ในความเศร้าโศกอย่างมองเห็นชะตากรรม  คนในหมู่บ้านล้มตายด้วยโรคร้ายดังใบไม้ร่วง  

" หมอบอกว่า โรคนี้ไม่มียารักษา นอนรอความตายอย่างเดียว  และพวกคุณจะตายกันทั้งหมู่บ้าน "

นายวุฒิพงษ์ ฟังเสนาะ ( ต้อย )  เป็นหนึ่งในชาวบ้านที่มาคุยกับเรา  ขอยกเป็นตัวอย่างมาให้ชมกันค่ะ 

สนับการต่อสู้ ช่วยเหลือชาวบ้านในการต่อสู้คัดค้านเหมืองทองคำ ที่ทำลายชีวิตชาวบ้าน

อ่านเอนทรี ก่อนหน้า

เหมืองทองคำ ความร่ำรวยของทุนข้ามชาติ ...บนความเจ็บปวดของคนพื้นที่

เหมืองทองคำ จ.เลย ประทานบัตรทับป่าต้นน้ำ 1 A

ชุมชนล่มสลาย...เพราะเหมืองทองคำ พิจิตร ( เหมืองทองประเทศไทย ตอนที่ 3 )