ผมห่างจากบล็อกไปเสีย ๓-๔ วัน เพราะต้องเดินทางไปทำงานที่ต่างจังหวัด ไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ อินเทอร์เน็ต และบล็อกเลยแม้แต่น้อย ผลปรากฏว่า ชีวิตก็ยังคงดำรงอยู่ได้อย่างปกติ (ไปอีกแบบ) เพราะสมัยก่อนที่ยังไม่ได้บันทึกเรื่องราวลงในบล็อก ก็อยู่ได้อย่างมีความสุข จึงคิดว่า เมื่อได้เข้ามาในบล็อกแล้วมีความสุข/สนุกเพิ่มขึ้น ดังนั้น เมื่อโอกาสไม่อำนวยให้เข้ามาอ่าน/เขียนเลย เราก็ควรจะต้องอยู่อย่างมีความสุขเหมือนที่ไม่เคยมีบล็อก (ให้ได้) ปกติแล้ว ในวันสุดสัปดาห์ ผมตั้งใจว่า จะเขียนเรื่องที่ค่อนข้างเบา สบายอารมณ์ เช่น เพลง หรือนำข้อคิดสำหรับชีวิตดี ๆ จากผู้ใหญ่มาฝาก แต่หลายวันที่ได้ไปสัมผัสบรรยากาศระหว่างการทำงานนอกเมืองหลวงนั้น มีเหตุการณ์บางอย่างเกิดขึ้นจนทำให้อดใจไม่ไหวที่จะต้องเขียนเรื่องที่แตกต่างจากที่ตั้งใจไว้ เพราะในวันจันทร์ที่จะถึงนี้ผมก็จะต้องเดินทางไปอีกหนึ่งรอบเช่นกัน การทำงานในห้วงเวลา ๔ วัน ๓ คืน ในพื้นที่บางส่วนของเพชรบุรี และประจวบคีรีขันต์ ไม่มีอุปสรรคใด ๆ ทั้งสิ้น ปัญหาที่เกิดขึ้นเล็ก ๆ น้อย สามารถแก้ไขได้ แต่สิ่งหนึ่งที่ผมคิดว่า จำเป็นและสาหัสกว่าเรื่องงานในหน้าที่ของผมก็คือ เหตุการณ์/เรื่องราวในยามค่ำคืนของพื้นที่แห่งหนึ่งในตัวเมือง อ.หัวหิน ผมได้ทำหน้าที่พาอาคันตุกะจากต่างประเทศในกลุ่มอาเซียนสำรวจสภาพสังคมและจิตวิทยาในยามค่ำคืนใน อ.หัวหิน (ตามการร้องขอของพวกเขา) ซึ่งผมเองก็ไม่ได้รู้จักสถานที่พวกนี้มาก่อน เพราะหัวหิน ชะอำ และสวนสน ในความคิดและประสบการณ์ของผมก็คือชายทะเล ชายหาดอันสงบ ร่มรื่น แม้จะไม่สวยงามถึงขนาดภูเก็ต หรือสมุย แต่ผมชอบเดินทางไปพักผ่อนเพราะไม่ไกลจากกรุงเทพฯ มากนัก ผมก็ได้สอบถามจากพรรคพวกที่ทำงานอยู่ในพื้นที่ ได้ความว่า ที่หมายที่เพื่อนชาวต่างประเทศน่าจะถูกใจ (สถานบันเทิงในยามราตรี) มีอยู่ ๒ แห่ง ที่แรกอยู่ติดถนนเพชรเกษมด้านซ้ายมือก่อนถึงวังไกลกังวล และที่ที่สองอยู่ในตัวเมืองหัวหิน ด้านขวาของถนนเพชรเกษม หน้าโรงแรมใหญ่แห่งหนึ่งมีชื่อภาษาอังกฤษที่แปลเป็นไทยคล้าย ๆ ว่า ก้าวเดิน หลังจากแนะนำสถานที่ และพาเข้าไปยังภายในสถานบันเทิงดังกล่าวแล้ว ผมเองก็ออกมานั่งรอ สังเกตการณ์บรรยากาศด้านหน้า ภายในรถ เวลาตั้งแต่ประมาณ ๔ ทุ่มเป็นต้นไป จนถึง ตี ๑ - ๒ ทั้ง ๓ คืน ผมรู้ดีว่าคนเรามีความแตกต่างกัน การหาความสุขใส่ตัวของคนเราก็ย่อมไม่เหมือนกัน ผมเองต้องยอมละทิ้งหน้าที่ไกด์ที่ดีบางประการโดยไม่เข้าไปร่วมด้วย เพราะการเข้าไปหาความบันเทิงในสถานที่แบบนี้ สำหรับผมแล้ว มันเหมือนกับใครเอาผมไปลงโทษ ขอทนโดนยุงกัด รับอากาศและลมทะเลร้อน ๆ ที่โชยมาตามธรรมชาติข้างนอกจะสบายกว่า ผมไม่ได้ห่วงเพื่อนชาวต่างชาติที่พามาด้วย หรือคนวัยทำงานที่เข้ามาใช้บริการ/หาความสุขจากสถานบันเทิงดังกล่าวแม้แต่น้อย เพราะรู้ดีว่าคนจำพวกนี้สามารถทำงาน หาเงินมาใช้จ่ายได้โดยชีวิตไม่เดือดร้อนอะไร แต่สิ่งที่คาใจผมนั้นมีอยู่ ๒ ส่วน หลัก ๆ คือ เรื่องแรก ผมห่วงบรรดาลูกหลาน และเยาวชนไทยที่เข้า-ออกสถานที่แห่งนี้ ผมประมาณด้วยสาตาคร่าว ๆ พบว่า ผู้ที่เข้ามาเที่ยวไม่ต่ำกว่าครึ่งยังอยู่ในวัยเรียน โดยอาจอยู่ในระดับอุดมศึกษาบ้าง แต่ก็ไม่มาก ส่วนใหญ่ใช้รถมอเตอร์ไซค์เป็นยานพาหนะ แต่ก็มีเหมือนกันที่เดินทางมาเที่ยวด้วยรถยนต์ หรือรถปิกอัพ พวกเขายังหาเงินเองไม่ได้เลย แล้วบรรดาพ่อ-แม่ ผู้ปกครองปล่อยให้ลูกหลานมาผลาญเงินกันแบบนี้นะหรือ ไหนจะค่าน้ำมันรถ ไหนจะเหล้า ค่าโน่นค่านี่ และก็เป็นวันทำงาน-วันเรียน มิใช่วันหยุด ดึกดื่นเที่ยงคืนยังมาหมกมุ่นอยู่กับเรื่องที่บั่นทอนสุขภาพแบบนี้ จะเอาแรง จะเอาสมองจากไหนไปเรียนในตอนกลางวันให้มันดีได้ บางก็เดินโอบกอด หยอกล้อกัน ราวกับอยู่ในที่รโหฐาน คำสบถ-ด่าทอที่ออกจากปากหลังจากเมาได้ที่ทั้งจากแหล่งบันเทิงแห่งนี้และจากที่อื่นมา ดังลั่นในที่สาธารณะจนแทบกลายเป็นเรื่องธรรมดา การขับขี่ยานพาหนะหลังจากที่ได้รับความสำราญใจจากสถานที่แห่งนี้ ก็น่ากลัวเหลือเกินว่า จะไปไม่ถึงที่หมาย และอาจทำให้ชาวบ้านที่เขาใช้รถใช้ถนนตามปกติต้องเดือดร้อน นี่หรือคือส่วนหนึ่งของเยาวชนไทยที่เป็นอนาคตของชาติ ที่เราจะฝากแผ่นดินไทยผืนนี้ไว้ให้พวกเขาดูแลต่อไป เรื่องที่สองคือ หน่วยงานที่รับผิดชอบปล่อยให้มีการเปิดสถานบันเทิงอย่างนี้อยู่ได้อย่างไรกัน ผมทึ่งในความอดทนของคนใน อ.หัวหิน หรือว่าผมเป็นคนจรมาจากต่างถิ่น จึงมีความอดทน หรือจุดเดือดต่ำ เพราะเสียงเพลงที่เปิดจากสถานบันเทิงแห่งนี้ ต้องขอบอกว่ามันดังมาก ๆ ยิ่งในยามดึก ๆ แล้วจะดังไปไกลมาก หากผมมีบ้านอยู่แถวนั้นผมคงทนไม่ได้ นอกจากนี้ ก็คงเป็นเรื่องของเวลาปิด ผมได้ลองสอบถาม พูดคุยกับบรรดาผู้ที่ทำหน้าที่รักษาความปลอดภัย อำนวยความสะดวกบริเวณลานจอดรถ ได้ความว่า บางวันก็เปิดถึงตี ๓ หรือ ตี ๔ ขึ้นอยู่กับแขกผู้มาใช้บริการ ผลประโยชน์และกำไรจากธุรกิจแบบนี้ มันตกอยู่กับใครบ้าง บนซากปรักหักพังของสังคมและอนาคตชาติ เมื่อคืนก่อนที่ผมจะเดินทางกลับ (คืนวันพฤหัสที่ ๑๕ พ.ย. ๕๐) ต่อเนื่องถึง เวลาประมาณ ๒ นาฬิกา ๕ นาทีของวันที่ ๑๖ พ.ย. ๕๐ ผมทนเห็นสภาพนี้ต่อไปไม่ได้ จึงหยิบโทรศัพท์มือถือของผมขึ้นมา กดหมายเลข ๑๙๑ มีเสียงปลายสายตอบรับมา หลังเสียงเรียกดังขึ้น ๑ ครั้ง สวัสดีครับ ๑๙๑ ครับ ปฏิจจชน ขอโทษนะครับ ผมขอสอบถามหน่อยว่า ปกติแล้วสถานบันเทิงจะต้องปิดเวลาเท่าไรครับ ๑๙๑ ตี ๒ ครับ ปฏิจจชน แต่ผมเห็นว่ายังมีสถานบันเทิงแห่งหนึ่งยังเปิดอยู่เลยครับ ๑๙๑ ที่ไหนครับ ปฏิจจชน ในตัวเมืองหัวหินครับ ๑๙๑ ทราบชื่อไหมครับ ปฏิจจชน ชื่อ S .. ครับ อยู่บริเวณหน้าโรงแรม ..... ครับ ๑๙๑ ครับ จะส่งคนไปตรวจสอบครับ ผมเองไม่ทันรอเจ้าหน้าที่ ๑๙๑ มาตรวจสอบ เพราะหลังจากผมโทรศัพท์แจ้ง ๑๙๑ ไม่เกิน ๕ นาที อาคันตุกะต่างแดนที่ผมพาเขามา ก็เดินทางมาขึ้นรถกลับโรงแรม ผมก็ต้องการพักผ่อนเพื่อทำงานในวันรุ่งขึ้นเช่นกัน เพราะอยู่โยงอำนวยความสะดวกให้แขกไม่ต่ำกว่าเวลาตี ๑ ครึ่งมา ๓ คืนแล้ว ส่วนตัวผมเองไม่เชื่อว่า เจ้าหน้าที่บ้านเมืองที่เกี่ยวข้องกับการเปิดสถานบันเทิงแห่งนี้ จะไม่รู้อะไรเลยกับการกระทำที่ผิดกฎหมาย และเป็นอันตรายต่อเยาวชนไทย สังคมไทยแห่งนี้ แม้ผมเอง ไม่ได้เป็นคนในพื้นที่ และไม่มีความจำเป็นต้องไปทนฟังดนตรีที่มันรบกวนความสงบสุขในยามค่ำคืนของชาวบ้านแบบนี้ แต่ผมทนไม่ได้จริง ๆ ที่จะเห็นการบ่อนทำลายอนาคตของชาติในใจกลางตัวเมืองเช่นนี้ กฎหมายมีไว้ เขียนไว้ ทำไม่ได้ ก็ยกเลิกมันเสียเลย ผมคิดเอาเองอีกเช่นกันว่า เสี้ยวประสบการณ์เล็ก ๆ ที่ผมเจอ มันคงไม่ได้มีเพียงที่เดียวในสยามประเทศ แต่ก็อยากบันทึกไว้ มองไปมองมาก็ไม่รู้จะพึ่งใคร คงต้องวานท่าน ผบ.ตร. พล.ต.อ.เสรีพิสุทธิ์ เตมียเวส ซึ่งชาวบ้านตาดำ ๆ เชื่อมั่นและฝากความหวังไว้กับท่านพอสมควร ให้ช่วยดูแลด้วยครับ หมายเลขมือถือของบล็อกเกอร์ปฏิจจชนที่โทรหา ๑๙๑ เมื่อเวลาประมาณ ๒.๐๕ น. วันที่ ๑๖ พ.ย. ๕๐ คงจะได้รับการบันทึกไว้ในระบบคอมพิวเตอร์ของตำรวจเรียบร้อยแล้ว หากหาไม่เจอติดต่อมาทาง oknation หรือทาง e-mail ก็ได้ครับ ผมพร้อมเสมอที่จะให้ข้อมูลเพิ่มเติมครับ |
ถึง บล็อกเกอร์ ทุกท่าน โปรดอ่าน
ด้วยทาง บริษัท จีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ จำกัด (มหาชน) ได้ติดต่อขอความร่วมมือ มายังเว็บไซต์และเว็บบล็อกต่าง ๆ รวมไปถึงเว็บบล็อก OKnation
ห้ามให้มีการเผยแพร่ผลงานอันมีลิขสิทธิ์ ของบริษัท จีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ฯ บนเว็บ blog โดยกำหนดขอบเขตของสิ่งที่ห้ามทำ และสามารถทำได้ ดังนี้
ห้ามทำ - การใส่ผลงานเพลงต้นฉบับให้ฟัง ทั้งแบบควบคุมเพลงได้ หรือซ่อนเป็นพื้นหลัง และทั้งที่อยู่ใน server ของคุณเอง หรือ copy code คนอื่นมาใช้ - การเผยแพร่ file ให้ download ทั้งที่อยู่ใน server ของคุณเอง หรือฝากไว้ server คนอื่น สามารถทำได้ - เผยแพร่เนื้อเพลง ต้องระบุชื่อเพลงและชื่อผู้ร้องให้ชัดเจน - การใส่เพลงที่ร้องไว้เอง ต้องระบุชื่อผู้ร้องต้นฉบับให้ชัดเจน จึงเรียนมาเพื่อโปรดปฎิบัติตาม มิเช่นนั้นทางบริษัท จีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ฯ จะให้ฝ่ายดูแลลิขสิทธิ์ ดำเนินการเอาผิดกับท่านตามกฎหมายละเมิดลิขสิทธิ์
OKNATION
กฎกติกาการเขียนเรื่องและแสดงความคิดเห็น
1 การเขียน หรือแสดงความคิดเห็นใด ๆ ต้องไม่หมิ่นเหม่ หรือกระทบต่อสถาบันชาติ ศาสนา และพระมหากษัตริย์ หรือกระทบต่อความมั่นคงของชาติ
2. ไม่ใช้ถ้อยคำหยาบคาย ดูหมิ่น ส่อเสียด ให้ร้ายผู้อื่นในทางเสียหาย หรือสร้างความแตกแยกในสังคม กับทั้งไม่มีภาพ วิดีโอคลิป หรือถ้อยคำลามก อนาจาร 3. ความขัดแย้งส่วนตัวที่เกิดจากการเขียนเรื่อง แสดงความคิดเห็น หรือในกล่องรับส่งข้อความ (หลังไมค์) ต้องไม่นำมาโพสหรือขยายความต่อในบล็อก และการโพสเรื่องส่วนตัว และการแสดงความคิดเห็น ต้องใช้ภาษาที่สุภาพเท่านั้น 4. พิจารณาเนื้อหาที่จะโพสก่อนเผยแพร่ให้รอบคอบ ว่าจะไม่เป็นการละเมิดกฎหมายใดใด และปิดคอมเมนต์หากจำเป็นโดยเฉพาะเรื่องที่มีเนื้อหาพาดพิงสถาบัน 5.การนำเรื่อง ภาพ หรือคลิปวิดีโอ ที่มิใช่ของตนเองมาลงในบล็อก ควรอ้างอิงแหล่งที่มา และ หลีกเลี่ยงการเผยแพร่สิ่งที่ละเมิดลิขสิทธิ์ ไม่ว่าจะเป็นรูปแบบหรือวิธีการใดก็ตาม 6. เนื้อหาและความคิดเห็นในบล็อก ไม่เกี่ยวข้องกับทีมงานผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซต์ โดยถือเป็นความรับผิดชอบทางกฎหมายเป็นการส่วนตัวของสมาชิก คลิ้กอ่านเงื่อนไขทั้งหมดที่นี่"
OKnation ขอสงวนสิทธิ์ในการปิดบล็อก ลบเนื้อหาและความคิดเห็น ที่ขัดต่อความดังกล่าวข้างต้น โดยไม่ต้องชี้แจงเหตุผลใดๆ ต่อเจ้าของบล็อกและเจ้าของความคิดเห็นนั้นๆ
|
||
![]() ![]() |
At Your Side : The Corrs | ||
![]() |
||
When the daylight's gone, and you're on your own And you need a friend, just to be around I will comfort you, I will take your hand And I'll pull you through, I will understand |
||
View All ![]() |
<< | พฤศจิกายน 2007 | >> | ||||
อา | จ | อ | พ | พฤ | ศ | ส |
1 | 2 | 3 | ||||
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |