คนอื่นสร้างบล๊อคเอาไว้เพื่อสร้างสรรค์

แต่ฉันสร้างบล๊อคไว้เพื่อระบาย

มันไม่รู้จะทำไงดีจริง ๆ นะคะ

ขอพื้นที่เล็ก ๆ ตรงนี้ให้ฉันได้ บ่น หน่อยเหอะนะ

โดยนิสัยปกติแล้ว......

เป็นคนไม่พูดมากหรอก  ยิ่งโดยเฉพาะเรื่องงาน

ยิ่งแล้วใหญ่  สั่งมาเลยค๊าบได้หมด  ทำได้ทุกอย่าง

หากแต่การไม่พูดบางครั้งมันกลับทำร้ายเราแบบเต็ม ๆ เลยนะ

เรื่องงานหนักโอเครับได้  ในเมื่อมันคืองาน

แต่ที่รับไม่ได้ที่สุดคือเรื่องของคนร่วมงานนี่แหละ

เพื่อนฉันบอกว่า ที่ไหน ๆ ก็มีคนเห็นแก่ตัวทั้งนั้นล่ะ

เหรอ....งั้นขอแบบเห็นแก่ตัวน้อย ๆ หน่อยได้ป่าวค่ะ

เอาแบบพอประมาณ  เอาแบบพอรับได้

มีข้อยกเว้นบ้างได้รึเปล่า

ไม่ใช่ทุกอย่างผลประโยชน์ฉันมาก่อน

คนอื่นจะเป็นอย่างไรก็ช่างหัวมัน

แบบนี้แย่นะคะคุณขา

มันพานจะทำให้ฉันเกิดอาการเครียดลงกะเพาะ

ผะอืดผะอม ท้องใส้ปั่นป่วน  อยากจะอาเจียน

ฉันใช้สมอง  ใช้ความคิด  ฉันลงแรง  ฉันใช้เวลา

ฉันลงทุน  ฉันเรียนรู้  ฉันเสาะหา

ฉันพยายามทำให้มันสำเร็จ

แล้วคุณมาฉุบมือเปิปงี้ได้ไง

อยากรู้จัง....

ทำแบบนี้ไม่รู้สึกอะไรเลยหรอ

ทำแบบนี้แล้วรู้สึกสาแก่ใจใช่รึเปล่า

ทำแบบนี้แล้วรู้สึกภูมิใจมากมั๊ย

ทำแบบนี้แล้วรู้สึกกินอิ่มนอนหลับมีความสุขสินะ

เฮ้ออออออออ.................

กรรมของฉันที่เจอคนประเภทนี้บ่อย ๆ

                แอบบ่นโดยฉันเองแหละ....พิม