พระอาทิตย์อัสดงที่หาดกะตะน้อย

          ทุกปีที่กลับเมืองไทยเพลงกระบี่ฯ และครอบครัวต้องไปชาร์จพลังแสงอาทิตย์ที่ทะเลไทย สะสมไว้ที่ผิวเพื่อมาสู้หนาวในยุโรป ความเข้มของพลังแสงอาทิตย์ที่ปรากฎบนผิวนั้นเพื่อนๆ ที่เมืองไทยมักจะทักว่า "ไหนว่าไปอยู่ยุโรป ที่จริงหนีไปทำนาที่เวียดนามใช่มั๊ย?" เพลงกระบี่ฯไม่สะเทือนกับคำชมเหล่านั้นด้วยว่าคนยุโรปใครๆ ก็อยากดำเหมือนเพลงกระบี่ฯ (อันนี้คิดเองเออเองฮี่ๆ ) ยามเห็นเพื่อนฝรั่งวิ่งไปนอนเกลือกกลิ้งอาบแดด เพลงกระบี่ฯ จะแอบภูมิใจ "อยากดำเหมือนเราแหงมๆ" นึกถึงตอนเดินเข้าไปในซุปเปอร์มาร์เก็ตที่เมืองไทยเพื่อจะซื้อครีมทาผิวหยิบขึ้นมาดู 3-4 ยี่ห้อ เจอแต่ครีมทำให้ขาว อดสงสัยไม่ได้ว่าประเทศไทยท่าทางจะเหลือพื้นที่ให้คนดำๆ ยืนน้อยเต็มที

หาดกะตะน้อยในความทรงจำ

          8 ปีเต็มที่เพลงกระบี่ฯ ไปภูเก็ต แม้จะเที่ยวในภูเก็ตบ้าง เที่ยวเกาะบ้าง แต่ก็ไม่เยอะนัก ส่วนใหญ่จะพักอยู่โรงแรมเดียว ไปนอนเกลือกกลิ้งอยู่ 1-2 อาทิตย์ก็กลับ ไปจนคุ้นเคย โรงแรมเขาก็ดีต้อนรับ returning guestsอย่างอบอุ่น ทำให้ไม่อยากเปลี่ยนที่ไปไหน แต่แล้วก็มีเหตุให้เปลี่ยนด้วยเหตุผลหลักๆ คือหาดที่เราเคยเห็นสวยๆ นั้น ในช่วงสองปีที่ผ่านมามีแต่ขยะ น้ำทะเลที่เราเคยโต้คลื่นสนุกๆ ปีที่แล้วเจอขยะที่เป็นถุงพลาสติกมาเกาะแข้งเกาะขาจนหมดสนุก แม้เจ้าหน้าที่โรงแรมจะเก็บขยะหน้าหาดวันละสองรอบแต่ดูเหมือนขยะจะไม่ได้ลดลงเลย อีกอย่างเมื่อปีที่ผ่านมาโรงแรมได้ปรับปรุงห้องพัก แน่นอนราคาย่อมเพิ่มขึ้น แถมขึ้นจากเดิมถึง10 เปอร์เซ็นต์ ในเมื่อเงินเดือนคนทำงานไม่ได้ขึ้นตามปีละ 10 เปอร์เซ็นต์เราก็เลยจำต้องล่าถอยไปตั้งหลักรักษาทรัพย์

หาดกะตะน้อยที่แปลงร่างเป็นหาดขยะน้อย

ขยะเล็กใหญ่ยาวตลอดหาด

ส่วนหนึ่งของขยะ

ขยะธรรมชาติ ปลาตัวนี้คงสิ้นชีพจากการถูกขยะรัดคอ หรือไม่ก็กินขยะเข้าไป

          ปีนี้เราจึงเปลี่ยนจากภูเก็ตไปกระบี่ ตอนแรกจะไปเกาะแต่ไม่แน่ใจเรื่องสภาพดินฟ้าอากาศ จึงเลือกไปอ่าวนางแทน เลือกพักโรงแรมที่มีสระว่ายน้ำ และมีทะเลใกล้ๆ เบื่อสระน้ำจะได้ไปลงทะเล เบื่อทะเลก็กระโดดลงสระน้ำ รับรองว่าสองวันเห็นผลดำดีสีไม่ตก(เพลงกระบี่ฯ พิสูจน์มาแล้วของเขาดีจริง) ไม่ได้ไปอ่าวนางนานหลายปี อ่าวนางเปลี่ยนไปเยอะมาก ความเจริญย่อมมาพร้อมมนุษย์และขยะ แต่แปลกตรงที่อ่าวนางไม่มีที่ให้ทิ้งขยะ

หาดอ่าวนางในวันที่ขยะถูกกลืนลงทะเลแล้ว

           เย็นวันแรกที่ลงไปนอนกลิ้งทรายเห็นกระป๋องเบียร์ กระป๋องน้ำอัดลมรวมทั้งขยะอื่นๆ วางทิ้งไว้บนขอนไม้ริมหาดเต็มไปหมด เลยหมดอารมณ์กลิ้ง หนีไปกระโดดสระแทน วันรุ่งขึ้นขยะหายไปเกลี้ยง นึกว่ามีคนมาเก็บไป เปล่าหรอกคะ ทะเลได้กลืนขยะเหล่านั้นลงไปหมดแล้ว ตลอดทั้งชายหาด(ด้านซ้ายของท่าเรือ)ไม่มีที่ทิ้งขยะ ตลอดระยะ 2 กิโลเมตรทั้งริมหาดและริมถนนมีถังขยะให้เห็นหนึ่งถัง ที่ล้นจนแทบมองไม่เห็นถังขยะนึกว่าเป็นกองขยะ (เดินไปร้านอาหารทุกวันสอดส่ายสายตาหาขยะทุกวัน)

ยามเช้าที่อ่าวนาง หญิงชาวบ้านมานั่งเก็บเปลือกหอยเล็กๆ นำไปทำของที่ระลึกขายให้นักท่องเที่ยว

พี่คนนี้เป็นพนักงานโรงแรมข้างๆ โรงแรมที่เพลงกระบี่ฯ ไปพัก และเป็นโรงแรมเดียวที่กวาดชายหาดหน้าโรงแรมทุกวัน

           หลังจากสังเกตอยู่สองวัน มีขยะเพิ่มขึ้นที่ชายหาดทุกวัน (เพราะมีคนไร้จิตสำนึกไปเที่ยวทุกวัน) แต่ไม่เห็นมีใครทำความสะอาด จึงเดินไปถามพนักงานโรงแรมว่าที่นี่นอกจากไม่มีถังขยะให้ทิ้งแล้ว ยังไม่มีใครมาทำความสะอาดชายหาดกันหรือไร พนักงานโรงแรมตอบว่าพวกเราทำความสะอาดชายหาดกันเองอาทิตย์ละสองวัน (เขากวาดถนนทุกวันแต่ไม่ลงไปกวาดชายหาด) ส่วนเรื่องถังขยะไม่ใช่หน้าที่ของเรา เป็นหน้าที่ของ อบต.อ่าวนาง

           เพลงกระบี่ฯ เป็นคนอยู่ไม่สุขจึงเดินไปยืมไม้กวาดของโรงแรมมากวาดๆ ชายหาด จะได้มีที่นั่ง ที่นอนอ่านหนังสือบนหาดแบบสะอาดๆ โดยไม่ต้องแหวกขยะ พนักงานโรงแรม,รปภ.,หมอนวดชายหาด,คนขายของ ฯลฯ มองมาด้วยสายตาแปลกๆ ดูจากสายตาไม่น่าจะเป็นคำชม กวาดเสร็จก็เก็บขยะใส่ถุงเอามาทิ้งในโรงแรมให้พนักงานโรงแรมค้อนขวับๆ เข้าวันที่สามมีคนมากวาดชายหาดแต่เช้า เพลงกระบี่ฯ นั้นนอกจากอยู่ไม่สุขแล้วยังเป็นพวกขี้สงสัยจึงเดินไปถาม

“พี่เป็นพนักงานโรงแรมหรือเปล่าคะ?“

เขาบอก “เปล่า อบต.จ้างมา”

“แล้วมาแค่วันเดียวเหรอคะ?

เขาตอบว่า “มาอาทิตย์ละสองวัน”

“แล้วทำไม อบต.ไม่มีถังขยะมาตั้งละคะ?“

“ ไม่มีหรอก อบต.ขี้เกียจมาเก็บ” คำตอบเป็นแบบนี้จริงๆ

           ยังพักอยู่ที่นี่อีกหลายวันอย่ากระนั้นเลย เดินไปถามร้านค้าของโรงแรมดีกว่า อยู่หน้าหาดทำไมไม่เห็นมีถังขยะ? ใครซื้อของจากร้านก็ต้องหาที่ทิ้งขยะทั้งนั้น คำตอบคือ เมื่อก่อนเอาถังขยะมาตั้ง แต่พวกฝรั่งมันมักง่ายเห็นมีถังขยะมันก็มาทิ้งๆ จนล้น เป็นภาระของโรงแรมที่ต้องเก็บขยะเลยไม่เอามาตั้งอีก... เออ แปลกดี ถังขยะย่อมมีไว้ให้ทิ้งขยะมิใช่หรือ? ถ้าเอาถังขยะมาตั้งแล้วไม่ให้ทิ้งขยะน่าจะเรียกว่าอะไร..ศาลพระภูมิหรือไร?

ทะเลแหวกที่น้ำกำลังขึ้น เลยต้องแหวกคนเดินข้าม

ขยะธรรมชาติไม่เป็นไรกระมังคงสูญสลายไปตามธรรมชาติ

           อยู่แต่ในโรงแรมเดี๋ยวดำไม่พอ เลยพาคนตัวเล็กนั่งเรือไปเที่ยวเกาะ,เที่ยวทะเลแหวก ทะเลแหวกนั้นต้องไปแหวกผู้คนเพราะคนเยอะจริงๆ ไปถึงมีคนเดินมาเก็บค่าอุทยานฯ ไม่มีใบอะไรให้ทั้งสิ้นเก็บเสร็จยัดใส่กระเป๋าแล้วไปยืนเล็งเรือลำอื่นๆ ต่อ วันๆ น่าจะได้หลายเงินอยู่

          เมื่อแหวกคนที่ทะเลแหวกเสร็จเราก็ไปเกาะปอดะ ไปถึงแล้วตกใจ เกาะปอดะได้กลายเป็น เกาะปอขยะไปเรียบร้อยแล้ว ขยะส่วนหนึ่งคงพัดมาจากฝั่งที่ทะเลกลืนลงไป อีกส่วนคงมาจากร้านค้า และนักท่องเที่ยวที่ขนเสบียงมากินเสร็จก็ทิ้งอย่างไร้จิตสำนึก ขยะเลยเต็มเกลื่อนไปทั้งชายหาด เหลือบไปเห็นป้ายให้เอาขยะกลับไปทิ้งที่ฝั่ง ป้ายนั้นมีคนอ่านบ้างหรือเปล่าหนอ? ขยะที่เกิดขึ้นมาแล้วจะจัดการอย่างไร หรือไม่ต้องทำอะไรรอให้ทะเลกลืนลงไปอีกรอบ ทะเลคงอิ่มและอ้วนไม่ต้องกลัวขาดสารอาหาร

เกาะปอดะ หรือ ปอขยะ!!

กิ่งไม้ใบหญ้ายังทำใจได้ แต่ขวดพลาสติกทั้งหลายทำไมมันเยอะนัก

           เมื่อเร็วๆ นี้เพลงกระบี่ฯ ไปเที่ยวสเปน ไปเห็นชายหาดอันยาวเหยียดที่สะอาด เป็นระเบียบ เช้า-เย็นมีรถเก็บขยะ ถังขยะมีให้เห็นทุกๆ จุด นักท่องเที่ยวจะเลือกนอนกลิ้งตรงไหนก็ไม่ต้องเกรงใจขยะ ในทะเลมีรถลากอวนเอาขยะขึ้นมา ขยะแทบไม่เห็นติดอวนขึ้นมาเลย สัตว์ทะเลที่ติดมากับอวนเขาก็ปล่อยไป พาเพื่อนฝรั่งมาเที่ยวหาดไทยเพื่อนยังบ่นให้ได้ยิน หาดไทยสวย ทะเลไทยงาม เสียดายที่ชายหาดสกปรกไปหน่อย ฟังแล้วรู้สึกอายในฐานะเจ้าของประเทศ

นักท่องเที่ยวชาวรัสเซียคนนี้แหวกขยะไล่ล่าปูมาอวดเรา

          รายได้หลักมาจากการท่องเที่ยวหรือไม่? ป้ายชูหราอยากได้นักท่องเที่ยวที่มีคุณภาพ หากมองโดยสายตาถั่วๆ ของเพลงกระบี่ฯ เห็นมีแต่นักท่องเที่ยวต่างชาติราคาถูก บ้านเรารอยยิ้มกำลังจะหายไป วัฒนธรรมพลาสติกผุดเป็นดอกเห็ด เพลงกระบี่ฯ ไปเดินตลาดน้ำปลอมๆ เห็นแล้วสะท้อนใจ จะคาดหวังอะไรในเมื่อผู้ประกอบการไปทาง นโยบายรัฐไปทาง อย่าว่าแต่เรื่องขยะเลย ความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สินของนักท่องเที่ยวแทบไม่มี 15 ประเทศเขาเตือนประชาชนของเขาให้ระวังไทย ท่านผู้บริหารบ้านเราตื่นหรือยังหนอ? หรือยังชะล่าใจ รอก่อนเตือนแค่ 15 ประเทศยังไม่ถึง 50 ประเทศเลย หรือยังหลงฝันลมแล้งๆ เป็นกบในกะลา ยังไงๆ หาดบ้านเราก็สวยสุด ทะเลบ้านเราก็สวยสุด เขาเห็นแค่รูปงามๆ จากโบรชัวร์เขาก็มาเที่ยวแล้ว เรื่องอื่นๆ ค่อยว่ากัน

           รอให้นักท่องเที่ยวหายหน้า ผู้ประกอบการที่เห็นแก่ได้ก็จะออกมาโวยวาย (ก็แบบนี้แหละตอนได้กำไรเขาเงียบ พอเดือดร้อนเขาจะเสียงดังมาก) รัฐจะเร่งทุ่มงบพัฒนา (พัฒนาอะไรสักอย่าง) จะไปกลัวอะไรเงินมี กู้เขามาแล้วนี่ ไม่พอก็กู้เพิ่มได้ โคหายค่อยล้อมคอกก็ไม่สาย เดี๋ยวเอากระบือมาใส่คอกแทนโคก็ได้ จีนเขายังเอาน้องหมามาแทนสิงโตได้เลยนิ (เก็บกดหรือเปล่าเราเขียนซะยาวเลยนิ..ขอบคุณท่านที่อ่านจนจบนะคะ)