การบริการประชาชนของหน่วยงานราชการไทยสำหรับคนไทยในต่างแดนนับว่าก้าวหน้าขึ้นเรื่อยๆ เดี๋ยวนี้คนไทยในต่างแดนหลายประเทศสามารถไปต่ออายุบัตรประชาชนที่สถานฑูตไทยในประเทศนั้นๆ ได้อย่างสะดวกสบายโดยไม่ต้องรอกลับมาทำบัตรใหม่ที่เมืองไทย

   เพลงกระบี่ฯ นั้นบ้านอยู่ไม่ไกลเมืองหลวงนัก พอหยิบบัตรประชาชนมาดูเห็นว่าหมดอายุเลยตั้งใจไปต่ออายุบัตร(ไม่บอกหรอกว่าต่อรอบที่เท่าไหร่อิอิ) ถือโอกาสไปเที่ยวเมืองหลวงด้วย ตามประสาคนบ้านนอกอยากเข้าเมืองกรุง ไปแบบไม่นัดล่วงหน้าเพราะเจอเจ้าหน้าที่สถานฑูตก่อนหน้านั้นไม่กี่วัน เขาบอกว่า “ไม่ต้องนัดหรอกครับ คนมาทำบัตรประชาชนไม่เยอะเท่าคนมาทำพาสปอร์ต” วันที่ไปคนก็ไม่เยอะจริงๆ คะ กรอกเอกสารเสร็จ รอคิวแค่สองคิว เจ้าหน้าที่ก็มาเรียก ขั้นตอนคล้ายๆ ที่อำเภอในเมืองไทย ก่อนถ่ายบัตรเขาตรวจเอกสารและพิมพ์ลายนิ้วมือ มันมายากอีตรงพิมพ์ลายนิ้วมือนี่ละคะ..เครื่องพิมพ์ลายนิ้วมือมันไม่ยอมรับลายนิ้วมือของข้าพเจ้า แม้เจ้าหน้าที่จะเพียรพยายามจิ้มนิ้วโป้งทั้งซ้าย-ขวาของข้าพเจ้าเข้าเครื่องกี่รอบๆ เครื่องมันก็ประมวลผลออกมาว่าไม่ยอมรับ ..คุณๆ พอจะนึกออกไหมคะว่าทำไม?

   เหตุผลเป็นเช่นนี้คะ เมื่อกาลครั้งโน้น ณ เมืองหลวงชื่อบางกอกครั้งที่ข้าพเจ้าไปทำบัตรประชาชนยังไม่มีเครื่องพิมพ์ลายนิ้วมือ ข้อมูลต่างๆ กรอกลงเอกสารเจ้าหน้าที่จะจับนิ้วโป้งของข้าพเจ้าไปจุ่มในตลับหมึกแล้วแปะลงบนกระดาษ..รอยนิ้วโป้งของข้าพเจ้ามีน้ำหนักและลายตามแรงกดของเจ้าหน้าที่ แต่พุทธศักราชนี้ข้อมูลครั้งกระโน้นได้รับการสแกนลงเครื่องคอมพิวเตอร์ความชัดเจนของการสแกนคงไม่ได้ตั้งค่าไว้ให้ตรงกับเครื่องอ่านลายนิ้วมือ แถมด้วยองศาก็ไม่ค่อยจะตรงกัน เครื่องคอมพิวเตอร์จึงประมวลผลออกมาว่าข้อมูลไม่ตรงกัน(คนนี้ตัวปลอมแหงมๆ)

   หลังความพยายามผ่านไป และผ่านไป เจ้าหน้าที่(รวมทั้งตัวข้าพเจ้า)ก็เริ่มจะถอดใจ ต้องเรียกหัวหน้างานมาตัดสิ้นว่าจะทำอย่างไร โชคดีที่ข้าพเจ้าคุ้นเคยกับเจ้าหน้าที่สถานฑูตพอประมาณ จึงร่วมกันหาทางออกด้วยการเช็คประวัติและปริ้นท์ข้อมูลออกจากเครื่องมาเป็นหลักฐานเพื่อให้เจ้าหน้าที่รับรอง แต่เจ้ากรรมในประวัติการถ่ายบัตรที่บันทึกไว้ในเครื่องที่ผ่านๆ มานั้น ข้าพเจ้าผมสั้นปานทอมบอย หน้าละอ่อนๆ ตัวก็ยังบางๆ นามสกุลก็มีทั้งสกุลเก่า และใหม่ (ไม่มีหลักฐานใดๆ ที่บันทึกไว้ในเครื่องว่าข้าพเจ้าเปลี่ยนนามสกุลที่ไหน เมื่อไหร่ อย่างไร และทำไม)

   บัดนี้ผู้ที่มาต่ออายุบัตรประชาชนซึ่งเป็นคนเดียวกันนั้นรูปทรงและมิติได้เปลี่ยนไปหลายกิโลทีเดียว แถมความที่ผมยาวหน้าก็เปลี่ยนไปประหนึ่งไปทำศัลยกรรมมา เจ้าหน้าที่ที่แม้จะคุ้นเคยกันพอประมาณก็อดจะเหลือบมองข้าพเจ้าหัวจรดหางอย่างประเมินค่าว่า(ยัยนี่ตัวจริงหรือตัวปลอมกันแน่ฟ่ะ) หากเซ็นรับรองอะไรลงไปอาจเสี่ยงคุกเสี่ยงตะรางข้อหาออกบัตรให้ตัวปลอมได้ง่ายๆ (อย่าว่าแต่เจ้าหน้าที่เลยที่แคลงใจ ตัวข้าพเจ้าเองก็อดมองตัวเองในอดีตจากหน้าจออย่างงงงวยไม่ได้ ฮ่าๆๆๆ)

   การพินิจพิจารณาเพื่อตัดสินใจของเจ้าหน้าที่จึงดำเนินไปอย่างล้ำลึก..แต่ระฆังยกสุดท้ายได้ดังช่วยชีวิต เมื่อข้าพเจ้าลองเอานิ้วโป้งไปแตะที่เครื่องอ่านแบบเผลอๆ และเจ้าหน้าที่ก็คลิก “โอเค” อย่างเผลอๆ เครื่องดันยอมรับออกมาว่า “โอเค้” ยัยนี่ตัวจริง..(เครื่องเองมันก็คงเผลอๆ และเบลอๆ เหมือนกัน)

   เราทั้งสาม (ข้าพเจ้า เจ้าที่ที่ถ่ายบัตร และหัวหน้างาน) อุทานออกมาว่า “อ้าว เว้ย เฮ้ย” แล้วขั้นตอนต่อไปก็ดำเนินการไปตามลำดับ...ตอนเดินกลับออกมาจากสถานฑูต(อย่าง งงๆ) เหลือบดูนาฬิกาข้อมือจึงเห็นว่าขั้นตอนที่ว่าทั้งหมดทั้งมวลใช้เวลาไปเกือบสองชั่วโมง ข้าพเจ้าคือผู้มาติดต่อสถานฑูตคนสุดท้าย ที่เดินออกจากสถานฑูต และข้าพเจ้าได้บัตรประชาชนใหม่เรียบร้อยแล้ว..รอดจากการเป็นตัวปลอมมาได้คะ

หมายเหตุ หลักฐานที่ต้องเตรียมไป

-บัตรประชาชนที่หมดอายุ

-สำเนาวีซ่า หรือ ใบอนุญาตพำนักในประเทศนั้นๆ

-สำเนาทะเบียนบ้าน

   ป.ล ขอบคุณเจ้าหน้าที่สถานฑูตไทยประจำกรุงเบิร์นที่น่ารักและอัธยาศัยดีทุกท่าน ขอบพระคุณท่านเอกอัครราชฑูตไทยประจำกรุงเบิร์น ท่านเฉลิมพล ทันจิตต์ ที่ดูแลคนไทยในสวิตเซอร์แลนด์เป็นอย่างดียิ่ง