นวนิยายฉบับย่อ เรื่องปูนปิดทอง

            สองเมือง  มธุรา  หนุ่มโสดวัยสามสิบห้าปี  ผู้ที่ดูเหมือนจะมีความพร้อมในทุก ๆ ด้าน ทั้งการงาน  และรูปร่างหน้าตาที่ดูสง่า  สองเมืองจึงเป็นที่หมายปองของสาว ๆ  แวดวงไอโซทั้งหลาย  เขามีธุรกิจหลายอย่าง  ด้วยนิสัยที่เป็นคนเด็ดเดี่ยว  กล้าเสี่ยง  กล้าลงทุนและที่สำคัญเขาเป็นคนสู้ชีวิตจึงสามารถสร้างตัวขึ้นมาได้  มีบ้านหลังใหญ่ด้วยน้ำพักน้ำแรงของตนเองแต่ใช่ว่ากิจการของเขาจะราบรื่นเสียทีเดียว  การทำงานย่อมที่จะมีอุปสรรคให้เขาต้องแก้ไขอยู่ไม่ขาด  ด้วยประสบการณ์และความมุมานะทำให้เขาสามารถที่จะฝ่าฟันปัญหาเหล่านี้ได้เสมอขาดแต่เพียงปัญหาที่เรื้อรังฝังอยู่ในดวงจิตของเขาที่ยากแก่การลบล้าง  นั่นคือปัญหาครอบครัว  สองเมืองเกิดมาในครอบครัวที่มีฐานะ  แต่คุณทวีและคุณสายทองบิดามารดาของเขาแยกทางกันตั้งแต่เขายังเล็ก ๆ ต่างฝ่ายต่างก็ไปมีคู่ครองคนใหม่   คุณทวีเป็นคนที่เจ้าชู้  ภายหลังสองเมืองจึงมีน้องต่างมารดาเพิ่มมาอีก 4  คน  คือเรืองราม  ยามปลอด  ส่วนสอดบุญและสกุลวรรณมารดาเดียวกัน  ฝ่ายคุณสายทองไปเป็นภรรยาน้อยของนายอัศวิน  อธิบดีกรมหนึ่งในวงราชการ ส่งผลให้เด็กชายต้องใช้ชีวิตอยู่ในโรงเรียนประจำไม่มีโอกาสที่จะรับรู้และสัมผัสความรักความอบอุ่นจากผู้เป็นบิดาและมารดาได้เลย  ฐานะทางบ้านที่ค่อนข้างดีอาจเป็นอีกสาเหตุหนึ่งที่ทำให้พวกเขาใช้เงินทำหน้าที่ดูแลลูกชายของเขา  แทนที่จะมอบความรัก  ความเอาใจใส่ให้กับลูก  สองเมืองเกลียดความไม่รับผิดชอบของพ่อแม่  เขากลายเป็นคนเย็นชา  หน้าตาไม่มีความสุขและยากที่จะเข้าใจความหมายของความรักที่แท้จริงได้  แม้จะมีผู้หญิงมากมายที่เข้ามาในชีวิตของเขา 

             วัยเด็กสองเมืองมีเพื่อนที่อยู่โรงเรียนเดียวกันชื่อสกรรจ์และสภา  สกรรจ์ไม่ได้มีชีวิตที่แตกต่างไปจากสองเมืองเลย  ครอบครัวของเขาแตกแยก  บิดาและมารดาต่างไปมีครอบครัวใหม่  บิดาและมารดาของเขาได้ชื่อว่าเป็น “คนติดลูกไม้”  คือเป็นผู้ดี  มีฐานะในทางสังคม  แต่ก็มิได้สร้างคุณประโยชน์อันใด  ในทางกลับกันพวกเขาได้สร้างปัญหาให้กับเลือดเนื้อเชื้อไขของตน  เพราะความไม่ยอมกัน  ความไม่เข้าใจในการใช้ชีวิตคู่  รวมไปถึงลักษณะนิสัยไม่รักเดียวใจเดียว ทำให้ปัญหาเหล่านี้ไม่ได้เกิดขึ้นกับสกรรจ์เท่านั้น  แต่ยังมีอีกชีวิตหนึ่งที่มีสายเลือดเดียวกับเขา เธอต้องแบกรับความรู้สึกอันว้าเหว่และเจ็บช้ำจากการกระทำของพ่อแม่เช่นกัน

             บาลีเป็นน้องสาวต่างมารดากับสกรรจ์  เธอเป็นสาวที่ค่อนข้างจะทันสมัยและคุ้นเคยกับวัฒนธรรมตะวันตก  เพราะหลังจากที่บิดาและมารดาของเธอได้แยกทางกัน  ฝ่ายมารดาได้ไปสร้างครอบครัวใหม่ที่ต่างประเทศกับสามีชาวต่างชาติ  เธอจึงไปทำงานที่นั่นก่อนที่จะมาทำงานที่เมืองไทย  ขณะใช้ชีวิตอยู่ต่างประเทศเธอมีอมรเป็นเพื่อนคู่ใจ  ทั้งสองคบกันเป็นเวลานานและวางแผนว่าจะแต่งงานกันในอนาคต  อมรเป็นคนที่มีนิสัยใจคอดีมีความขยันขันแข็ง  ทำธุรกิจการค้าระหว่างประเทศจึงต้องเดินทางระหว่างเมืองไทยกับต่างประเทศบ่อย   ภายหลังบาลีมาทำงานที่เมืองไทยเธอจึงไปอยู่กับเพื่อนที่เป็นเจ้าของร้านเสริมสวย  ในขณะที่สกรรจ์พี่ชายของเธอใช้น้ำเมาเป็นเพื่อนช่วยคลายความเครียดและความเจ็บช้ำ  เขาติดเหล้าอย่างหนักแต่ก็มีสองเมืองและสภาเพื่อนสนิทของเขาไปช่วยดูแล  สกรรจ์ ให้เบอร์โทรศัพท์บาลีแก่สองเมือง  เขาโทรศัพท์ติดต่อบาลีน้องสาวของสกรรจ์และบอกอาการของสกรรจ์ให้บาลีรับทราบ  ทั้งที่บาลีรู้สึกเบื่อพฤติกรรมของพี่ชายตัวเองมากที่เตือนแล้วไม่ยอมทำตาม  ครั้งนี้จึงทำให้บาลีและสองเมืองมีโอกาสรื้อฟื้นเรื่องราวสมัยเด็ก ๆ มาคุยกัน  พวกเขาพาสกรรจ์ไปหาหมอและพักรักษาตัวที่โรงพยาบาล  แต่ไม่นานนักสกรรจ์ก็หนีออกจากโรงพยาบาลทำให้บาลียิ่งเป็นห่วงพี่ชายตนมากขึ้น 

           วันหนึ่งสองเมืองได้ทราบข่าวไฟไหม้ตึกที่บาลีอยู่  เขาทั้งตกใจและเป็นห่วงบาลีผู้ซึ่งเปรียบเสมือนน้องสาวของเขาอีกคนหนึ่ง  เมื่อรู้ว่าเธอปลอดภัยแต่ข้าวของเครื่องใช้ต่าง ๆ ถูกไฟไหม้จนหมด  เขาไม่อยากให้บาลีไปเช่าหอพักอยู่  จึงชวนบาลีให้ไปอยู่ที่บ้านของตน  ซึ่งมีคุณอาช่วยดูแลความเรียบร้อยอยู่ด้วย  บาลีย้ายไปอยู่ที่บ้านของสองเมืองพักหนึ่ง  เมื่อคุณบุรีบิดาของบาลีทราบข่าวก็ให้บาลีมาอยู่ที่บ้านตนเองกับภรรยาคนปัจจุบันที่ชื่อกมลาหรือคุณอิ๋ว  ซึ่งเธอมีอายุไม่แตกต่างจากบาลีลูกสาวของเขามากนัก  ทั้งสองมีลูกด้วยกันสองคนคือลูกน้ำและลูกมด  นับได้ว่าบาลีเป็นคนที่เข้ามาทำให้หลายสิ่งหลายอย่างในบ้านหลังนี้ดีขึ้น  เนื่องจากบิดาของตนมีนิสัยเจ้าชู้ จึงทำให้ขัดแย้งกับแม่เลี้ยงของตนอยู่เสมอ  บาลีรู้สึกสงสารคุณอิ๋วมากที่เธอต้องพบแพทย์อยู่เป็นประจำเพราะติดโรคจากคุณบุรี

           เวลาผ่านไปคุณบุรีเริ่มรู้สึกผิดกับการกระทำของตนมากยิ่งขึ้นที่ทำให้ชีวิตของคนหลายคนต้องเผชิญอยู่กับความทุกข์  ความว้าเหว่  และความกลัวในหลาย ๆ ด้าน  รวมทั้งความกลัวการใช้ชีวิตคู่ของบาลี  เธอปรึกษากับเขาว่าเธอไม่กล้าที่จะตัดสินใจใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันกับใครเนื่องด้วยตนเองเป็นคนเบื่อง่าย  เปลี่ยนแฟนมาก็หลายคนแล้ว  หากตัดสินใจไปเกรงว่าจะมีปัญหาตามมา  ตอนนี้เธอยังไม่พร้อมที่จะรับผิดชอบชีวิตลูก  เพราะเธอไม่ต้องการให้ชีวิตของลูกเธอต้องเป็นแบบเธอ  ชีวิตบาลีดูจะราบรื่นกับอมรว่าที่ลูกเขยของเขาแต่ความหวังของเขาก็ต้องจบลงเมื่อบาลีตัดสินใจบอกเลิก  อีกทั้งชีวิตที่ล้มเหลวของลูกชายคนโต  บาลีปรึกษากับบิดา  เกี่ยวกับสกรรจ์ที่ตอนนี้กำลังป่วยหนักเพราะโรคพิษสุราเรื้อรัง    สองพ่อลูกไปหาสกรรจ์ซึ่งกำลังนอนอยู่บนพื้นในสภาพที่ดูไม่ได้เพราะห้องเล็ก ๆ โทรม ๆ ที่เขาอยู่เต็มไปด้วยอาเจียนและกลิ่นเหม็นที่คละคลุ้งไปทั่วห้อง  ภาพที่เห็นยิ่งทำให้คุณบุรีรู้สึกผิดมากยิ่งขึ้นไปอีก  เขารีบนำตัวลูกชายส่งโรงพยาบาลแต่ก็ดูเหมือนจะไม่มีอะไรดีขึ้น  เมื่อสกรรจ์ไม่ยอมพูดกับบิดาของตนแม้แต่น้อย  เว้นแต่ประชดประชันด้วยซุ่มเสียงแหบ ๆ เกี่ยวกับความไม่รับผิดชอบของคุณบุรี  สุดท้ายคุณบุรีและทุก ๆ คนต้องน้ำตาตกเมื่อสกรรจ์จากไปด้วยโรคมะเร็ง  สิ่งต่าง ๆ เหล่านี้ทำให้หัวใจของชายผู้เป็นพ่อรู้สึกไม่ดีลงทุกที  ในขณะที่สองเมืองก็ไม่ยอมที่จะเปิดใจรับความเป็นห่วงจากคุณสายทองมารดาของตน  เขามีอาการเฉยชากับคำพูดของมารดาและดูเป็นคนที่เต็มไปด้วยรอยแผลที่บาดลึกในจิตใจ  เมื่อพบกันก็มักจะเป็นคำพูดที่ประชดประชันเสียส่วนใหญ่   ทำให้คุณสายทองรู้สึกเจ็บช้ำกับการกระทำของตนมากขึ้น  บาลีก็ได้ลดความโกรธแค้นในใจสองเมืองที่มีต่อบิดามารดา  เธอใช้ความเข้าใจเยียวยารักษาแผลใจทั้งของตนเองและสองเมือง  เธอไม่ได้คิดถือโทษโกรธบิดาอีกต่อไปและยอมที่จะปรึกษาทุก ๆ สิ่งกับเขา  เช่นเดียวกับสองเมืองที่ค่อย ๆ มีคำพูดที่ทำให้คุณสายทองรู้สึกดีใจที่ลูกไม่เฉยชาอย่างเก่า  แม้บางครั้งจะมีเรื่องราวเก่าๆ เข้ามาทำให้ขุ่นเคืองบ้างก็ตาม  ความรู้สึกดี ๆ เริ่มเกิดขึ้นระหว่างสองเมืองและบาลี  แต่ก็มีปัญหามากมายที่เข้ามาทำให้กระทบกระเทือนจิตใจ  ให้ต้องขบคิดกัน 

            วันหนึ่งอมรมาหาสองเมืองที่บ้านและได้มาด่าว่าบาลีต่าง ๆ นานา  บอกว่าเธอเป็นคนที่นิสัยแย่ผ่านผู้ชายมามากมาย  เขาคิดว่าการที่บาลีบอกเลิกกับเขาเพราะบาลีกับสองเมืองแอบรักกัน  อมรหาทางแกล้งคนทั้งสองทุกวิถีทาง  ทั้งการให้กำไลวงแฟนของสองเมืองมาพูดกับบาลีว่าเธอจะย้ายเข้ามาอยู่ที่บ้านของสองเมืองหรือแม้แต่การเขียนจดหมายลงหนังสือพิมพ์เพื่อให้ทั้งคู่เสียชื่อเสียง  เรื่องทราบถึงคุณบุรีและคุณสายทองทั้งสองจึงจัดการคลี่คลายปัญหา โดยนำสิ่งของที่นายอมรเคยให้แก่บาลีคืนไป  พร้อมกับเช็คเงินสดจำนวนสองหมื่นบาท  ถือเป็นค่าเครื่องบินที่อมรเคยจ่ายให้กับบาลีและรวมไปถึงค่าใช้จ่ายอื่น ๆ จึงได้ทราบว่านายอมรเสียดายทั้งเวลาและการลงทุนที่ได้ทุ่มเทให้กับบาลี  เมื่อได้ผลประโยชน์กลับคืนทำให้เรื่องทุกอย่างยุติลงได้  สองเมืองชวนบาลีมาอยู่ที่บ้าน  เพราะความรู้สึกดี ๆ ที่มีต่อกันระหว่างคนทั้งสองและได้รับการสนับสนุนจากฝ่ายผู้ใหญ่  แม้จะไม่ถูกต้องตามประเพณีหรือดูไม่เหมาะสม  ในสายตาของคนนอกแต่เมื่อเป็นความสุขและความสบายใจของเขาก็ถือว่าไม่ผิด  ระยะเวลาแห่งความสุขนี้ก็ยังมีปัญหาและความยุ่งยากเข้ามาให้ต้องกลุ้มใจ  คือเรืองราม  และยามปลอดน้องต่างมารดาของเขาที่สมคบกันขโมยของในบ้านไปขาย ทั้ง ๆ ที่สองเมืองให้โอกาสเขาไม่ว่าจะเป็นเรื่องเงินหรือเรื่องงาน  ผลกรรมของเขาทั้งสองจบลงที่การติดคุก  เรืองรามติดคุก 4 ปี ส่วนยามปลอดติดคุก 6 ปี  และทั้งสองก็ติดยาเสพติดอย่างหนัก

            ในที่สุดบาลีและสองเมืองก็ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันด้วยความเข้าใจ  เขามีลูกชาย  1 คน ตั้งชื่อว่าสันสกฤต  หรือบีม  เพราะเป็นอักษรที่ตั้งจากชื่อพ่อและแม่  คนทั้งสองตื่นเต้นกับการเริ่มต้นเป็นพ่อแม่คน  และมีความรู้สึกรักและหวงแหนลูกน้อยที่อยู่ตรงหน้าเป็นอย่างมาก  ในขณะเดียวกันสองเมืองต้องเลี้ยงดูอ้นและอามลูกของเรืองรามแทนพ่อแม่ของเด็ก  เขานึกสงสารหลานเสมอที่จะต้องมีชีวิตที่ขาดความอบอุ่นเหมือนเขา  ทั้งบาลีและสองเมืองจึงพยายามที่จะทดแทนทุก ๆ สิ่งให้กับหลานโดยมีคุณอาเป็นผู้ช่วยอีกหนึ่งแรง  ชีวิตที่แสนจะเจ็บปวดจากการถูกทอดทิ้งจากผู้เป็นพ่อแม่ของคนทั้งสอง  จึงเป็นประสบการณ์ให้เขาดูแลเลี้ยงดูลูกที่เกิดจากความรักและความเข้าใจของเขาได้เป็นอย่างดี  เขาและเธอตั้งมั่นว่าจะทำหน้าที่ของพ่อแม่ให้ดีที่สุด  ไม่เป็นแค่ปูนที่นำเอาทองมาปิดไว้เท่านั้น  มรสุมของความโศกเศร้าผ่านพ้นไป  ความสุขของครอบครัวเข้ามาแทนที่

ข้อความที่ประทับใจ

บทที่ 7

           "การกระทำของเรานี่นัยว่าสำคัญที่สุด...มันพิสูจน์โชคชะตาได้เหมือนกัน  ฉันถือว่า  จงช่วยตัวเองก่อน  แล้วพระเจ้าจะช่วยท่าน"

บทที่ 9

           "สิ่งที่พ่อแม่ทำกับลูก  ไม่ว่าจะตั้งใจหรือบังเอิญก็ตาม  เป็นความฝังใจ  เป็นรอยจารึกทั้งนั้น  ถ้าทำอย่างไม่ดี  มันก็คือบาดแผล"

บทที่ 10

           "...การให้อภัยเป็นสมบัติของสาธุชน  คุณบุรีพูดจริงจัง  โดยเฉพาะอภัยให้พ่อให้แม่เรา"

บทที่ 14

           สมัยใหม่นี้ไม่จำเป็นเสมอว่าพ่อจะต้องสอนลูกฝ่ายเดียว  ทั้งลูกทั้งพ่อแม่ต่างก็สอนกันและกันได้  หากแต่ต้องอาศัย “วิธี”

คุณค่าที่ได้รับ

ด้านสังคม

   -   ทำให้ผู้อ่านรู้ว่าคนเราจะต้องศรัทธาและเชื่อมั่นในความรัก

   -   ภาระรับผิดชอบของคู่สมรสในฐานะสามีและภรรยาถือเป็นสิ่งที่สำคัญมากในการใช้ชีวิตคู่

   -   การแต่งงานไม่ใช่เรื่องง่ายดายอย่างที่คิด  ทั้งสองฝ่ายจะต้องคิดอย่างรอบคอบเพื่อไม่ให้เกิดปัญหาตามมาในภายหลัง

   -   ใครทำกรรมใดไว้ก็ย่อมที่จะได้รับผลจากการกระทำของตนเองเสมอ

   -   การใช้ชีวิตคู่จะต้องเข้าใจกัน  มีความอดทนและรู้จักการให้อภัย

   -   ปัญหายาเสพติดเป็นอีกหนึ่งปัญหาที่ต้องร่วมมือร่วมใจกันแก้ไขอย่างเร่งด่วนและจริงจังเพราะยาเสพติดเป็นต้นเหตุที่ก่อให้เกิดปัญหาสังคมที่มีให้เห็นกันมากมายในปัจจุบัน

   -   วัฒนธรรมตะวันตกเข้ามามีบทบาทมากในสังคมไทยปัจจุบัน  ดังนั้นเราควรเล็งเห็นความสำคัญในการปลูกฝังวัฒนธรรมไทยให้กับเยาวชน

   -   สื่อมวลชนจะต้องรับผิดชอบในการเผยแพร่ข่าวสารต่าง ๆ ที่ตีพิมพ์ขึ้น

ด้านภาษา

   -   ผู้แต่งตั้งชื่อเรื่องได้ดี  สามารถดึงดูดความสนใจของผู้อ่านได้เป็นอย่างดี 

   -   การใช้สัญลักษณ์ในการเขียนของผู้เขียนถือเป็นอีกหนึ่งคุณค่าที่ทำให้เรื่องราวดูมีสีสันมากยิ่งขึ้น  เช่น  บ้านขนนก  หมายถึงเรือนหอที่มีบรรยากาศสบายประดุจในความฝันหรือฝ้ายแกมแพร ให้ความหมายถึงความเป็นผู้ดี  เป็นต้น

   -   มีการใช้ภาษาที่ประณีตงดงาม เด่นในด้านของการบรรยายซึ่งสอดแทรกไปด้วยสาระ

สามารถทำให้ผู้อ่านคิดและจินตนาการไปตามตัวอักษรได้อย่างดีเยี่ยม

อ้างอิง  :  กฤษณา  อโศกสิน.  (2558).  ปูนปิดทอง.  กรุงเทพฯ  :  อักษรโสภณ.  612  หน้า.