วันที่ ศุกร์ กรกฎาคม 2562

นักวิทยาศาสตร์หนุ่มคนหนึ่งฉีดยาตัวหนึ่งไปที่หนูทดลองตัวหนึ่งในสถาบันวิจัย มันเลือนหายไปจนมองไม่เห็นในที่สุด เขาทำการทดลองไปเรื่อยๆ

ระยะล่องหน ขึ้นอยู่กับปริมาณที่ฉีด

นักวิทยาศาสตร์หนุ่มใช้ยาที่ตัวเองคิดค้นฉีดเข้ากับตัวเอง ร่างกายของเขาค่อยๆ เลือนหายไปจนล่องหน

เขาถอดเสื้อผ้าออกไปรวมทั้งแว่นตาที่สวมใส่ เพราะจะเห็นเป็นสิ่งของเหล่านั้นลอยได้

ชายหนุ่มเดินเปลือยกายออกจากสถาบันวิจัยด้วยความรู้สึกกระดากอายถึงแม้ว่าตัวเองกำลังล่องหนก็ตาม เขาฉีดยาให้ตัวเองนั้นล่องหนภายใน 24 ชั่วโมง

เขาผ่านบ้านหลังหนึ่งที่เลี้ยงสุนัขตัวหนึ่ง ก็เตะมันอย่างแรงเพราะแค้นที่เคยถูกมันไล่เห่ามาตลอด

มันเห่าด้วยความตกใจ ชายหนุ่มสะใจ

เขาหยิบลูกชิ้นมากิน แต่กัดได้เพียงคำเดียว

คนที่อยู่แถวนั้น ต่างก็เห็นลูกชิ้นไม้ลอยได้

นักวิทยาศาสตร์หนุ่มถูกผู้คนเบียดเสียดจนล้มลง จนมีรถคันหนึ่งกำลังขับข้ามถนนมา รถคันนั้นชนเขาอย่างแรง แต่คนขับรถก็รู้สึกเหมือนกับไปชนอะไรบางอย่างที่มองไม่เห็น

ชายหนุ่มถูกรถชนเสียชีวิต กว่าที่จะมีคนพบร่างของเขา ก็ไม่ต่างไปจากซากหมาซากแมวที่ถูกรถชน และนั่นทำให้สูตรยาล่องหนยังคงเป็นความลับ