วันที่ จันทร์ ตุลาคม 2550 |
 พิมพ์หน้านี้ | ดูบล๊อกอื่นๆ ที่ OKnation |
มิตรภาพ หรือ ภาพลวงตา
อาจจะสงสัยกันว่าเพื่อนที่ดิฉันคบหาสมาคมในmsn นั้นทำไมคุยๆแล้วถึงหายไป จะมีเพื่อนที่คบกันนานจนป่านนี้ยังคุยกันอยู่บ้างไหม มีสิคะ ทำไมจะไม่มี เพื่อนที่คบกับดิฉันมายาวนานที่สุดคือเพื่อนที่คบกันมาประมาณ 6 ปีกว่าๆ แถมยังเป็นเพื่อนต่างชาติ ชาวปากีสถานอีกต่างหาก (ดิฉันนี่ถูกโฉลกกับคนประเทศนี้จริงๆ ..ฮา) เพื่อนคนนี้แม้ไม่ได้คุยกันถูกคอไปเสียทุกเรื่อง แต่เรามีลักษณะนิสัยบางอย่างที่กินกันไม่ลงจริงๆ จนทำให้เราคุยกันได้จวบจนทุกวันนี้ คือ เป็นคนกวน...เหมือนกัน...ฮา ชื่อแซ่ถามมาอย่างดี ต่างคนต่างจำได้ แต่ไม่เรียก กลับตั้งฉายาให้แทน คุยกันทีไร จะต้องเกิดอาการคันมือจะต้องพิมพ์ข้อความเพื่อแขวะสักนิด กัดสักหน่อย (เป็นโรคจิตทั้งคู่.....ฮา) คุยกันตั้งแต่เพื่อนมีคู่หมั้นคาดว่าจะแต่งงานในไม่ช้า เพื่อนอกหักรักคุด เพื่อนพบสาวคนใหม่ แต่ก็เลิกกันไป จนเพื่อนมาโสดอีกครั้ง ส่วนดิฉันไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง สถานภาพยังคงเดิม ฮ่าๆ ช่วงระหว่างที่เกิดมรสุมในชีวิตรัก ดิฉันก็ทั้งขู่ทั้งปลอบ ก็พ่อคนนี้เขาช้ำรักถึงขนาดอยากฆ่าตัวตาย มาบ่นให้ฟังแบบหมดอาลัยตายอยาก ก็ต้องช่วยๆกันไป สรุปคือเขายังมีชีวิตอยู่ค่ะ J การรักษาความสัมพันธ์นั้นไม่ยากเลย ก็แค่ปฏิบัติกับเพื่อนออนไลน์เหมือนเพื่อนคนหนึ่งเท่านั้นเอง เพื่อนย่อมอยากได้รับความเอาใจใส่ ความห่วงใย ถึงแม้เราจะอยู่ไกลกัน แต่ความรู้สึกนั้นสามารถส่งถึงกันได้อย่างไม่น่าเชื่อ ว่าคนคนหนึ่งจะทำให้อีกคนรู้สึกดีถึงเพียงนี้ ด้วยการส่งข้อความผ่านหน้าจอคอมพิวเตอร์! มันเป็นสายใยที่แปลกประหลาด แต่ดิฉันก็เชื่อว่านั่นไม่ใช่สิ่งลวงตาอย่างแน่นอน เราไม่ได้เป็นเพียงคนรู้จัก แต่เราคือเพื่อนกัน มิตรภาพได้เกิดขึ้นแล้วจริงๆ!
|
| โดย SpaceDreamer |