วันที่ ศุกร์ มกราคม 2551
เจ้าผีเสื้อนัยน์ตาโศก...
เหตุใดโลกละเลยเจ้า
ปรารถนาขอบฟ้าสีเทา
บินไปสู่ความเหงาของใครบางคน
แว่วสำเนียงเสียงเหงาคล้ายเคยคุ้น
ยลยินมุ่นละมุนหวานอีกหน
ไม่เคยรู้เคยลิ้มอิ่มตัวตน
สองปีกเจ้างามล้นเยี่ยงดอกไม้....
(ตีพิมพ์ครั้งแรกจุดประกายวรรณกรรมฯ...)