
ความจริงแค่ชื่อ "เฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน์" ก็ทำให้เรานึกถึงคนที่ไม่ธรรมดาแล้ว พอมาอ่านหนังสือเล่มนี้ก็เลยพอเข้าใจ ถึงที่มาที่ไปของความไม่ธรรมดา เล่มนี้จัดพิมพ์ครั้งแรกเมื่อ ตุลาคม 2549 หนังสือแบ่งออกเป็น 3 ตอนค่ะ ****** ตอนแรกเป็นความชอบส่วนบุคคลของผู้เขียน ที่มีต่อเจ้าของประวัติ ****** ตอนที่ 2 เป็นเรื่องราวส่วนตัว ชีวประวัติ ที่มีทั้งโหด....มันส์...ฮา.... มีเรื่องตลก ๆ อยู่ท้ายตอนนี้ แต่ที่อ่านมาเรื่องไหนก็สู้เรื่อง "e-ติ๊กแสนแปด"ไม่ได้ เป็นเรื่องของร้านคุณติ๊ก.... ที่ลูกค้าจะประสบปัญหาของหายประจำ จนมาถึงจุดระเบิดของอาจารย์... เงินนักท่องเที่ยวหายห้าหมื่นพร้อมทองด้วย อาจารย์มิ๊ง....ขนาด (มิ๊ง : มากกว่าโกรธ) เดินไปคว้าไมโครโฟนมาประกาศ....ด่า e ติ๊ก ทั้งกำเมือง...และภาษากรุงเทพฯ.... พอลูกศิษย์วิ่งมาบอกว่าร้าน e ติ๊กไม่ได้ยิน.... อาจารย์ว่า...หา...มันไม่ได้ยิน.... มึงไปซื้อลำโพงที่แพงที่สุด...ดังที่สุด...ชุดใหญ่สุด... วันนี้กูจะด่า e ติ๊กใหม่...เอาให้แสบกว่าเดิม (เอ้า...เอาเข้าไป) ลูกศิษย์ก็กลับมาบอกอาจารย์ แสนแปดจะเอามั๊ย... ....ไม่ต้องฟังคำตอบ... ลำโพงที่วิถีเสียงดังถึง 5 กิโล ใหม่แกะกล่องก็ถูกหันหน้าไปหาร้าน e ติ๊ก ตอนแรกก็ขออนุญาตนักท่องเที่ยวก่อนและแล้วก็เริ่ม.... ...e ติ๊ก...กูจะด่ามึงทุกวัน.......ฯลฯ... ..มึงทำลายวัดร่องขุ่น มึงทำลายหมู่บ้านร่องขุ่น ขอให้มึงเจ๊ง ฉิบหาย กูจะด่ามึงทุกวัน ไม่ให้ประชาชนไปซื้อของร้านมึง...ฯลฯ (เอาแค่น้ำจิ้มก็พอเดี๋ยวติด XXX) สุดท้าย e ติ๊กก็ต้องยอมปรับพฤติกรรม สังคมร่องขุ่นก็สู่ภาวะปรกติอีกครั้ง ****** ตอนที่ 3 เป็นเรื่องชีวิตที่เหลือที่มอบให้กับวัดร่องขุ่น และธรรมะที่อาจารย์เฉลิมชัย และภรรยา ใช้เป็นเครื่องหล่อเลี้ยงจิตใจ ****** 
แค่รูปนี้ก็เปรี้ยวแล้ว....อย่าหันหน้ามาเชียวนะ'จารย์ ******* ครั้งหนึ่งเคยไปเที่ยววัดร่องขุ่นกับครอบครัว ไปชมภาพวาด...ซื้อของที่ระลึก....ชมวัด... ...ชมห้องน้ำสะอาด....ออกมาก็...... เห็นอาจารย์ตัวดำปี๋....ยืนชี้มือชี้ไม้.... ...บอกให้คนทำนั่นทำนี่... ดูท่าทางมีความสุขมาก...หนีบหมวกไว้ที่จั๊กกะแร้... นักท่องเที่ยวก็ไปขอถ่ายรูปคู่.... ท่านก็ดูอารมณ์ดียิ้มแย้มแจ่มใสยอมแต่โดยดี ไม่มีทีท่าว่าจะรำคาญเลย ประทับใจมาก.....หากมีเวลา....ไปเยี่ยมชมวัดนะคะ... ไม่เอารูปวัดลงเพราะในบ้าน OK สามารถดูได้ที่บล็อคนี้ค่ะ http://www.oknation.net/blog/lungping
|