วันที่ เสาร์ ตุลาคม 2551

ขณะที่เรากำลังบันทึกค่าใช้จ่ายในห้องพักของโรงแรมประมาณสามทุ่มเศษ ปรากฏว่าไฟฟ้าดับ นานเป็นชั่วโมง กว่าไฟฟ้าจะมาอีกครั้ง

เช้าแล้ว เราต้องลุ้นว่ารถจะมารับมั๊ย ไกด์จะหายตัวไปหรือเปล่า  เพื่อนๆ ออกไปหาเสบียงอาหารในตอนเช้า(เพื่อนที่มาก่อนบอกว่าอาหารเช้าของโรงแรมมีแค่กาแฟ กับกล้วย พวกเราเลยไม่รับ) และเผื่อตอนเที่ยงที่ฮาลองด้วย เพราะไกด์บอกว่าอาหารที่ฮาลองแพงมาก โดยเฉพาะอาหารทะเลที่หมู่บ้านชาวประมงที่เลี้ยงปลาในกระชัง

และแล้ว แวนคันนี้ก็มารับพวกเราไปฮาลอง ในระหว่างทางการจราจรน่าหวาดเสียว ถนนสองเลนสวนกัน มีให้เราลุ้นเสมอกับรถที่วิ่งสวนมาเวลาแต่ละเลนจะแซงต้องหลบกันระยะกระชั้นชิด ตลอดทาง

ระหว่างทางรถพาแวะพักที่ร้านขายของที่ระลึก เราได้เน็คไทด์ที่ขายพร้อมคลิปลิงค์มาชิ้นหนึ่ง

มาถึงฮาลองสิบเอ็ดโมงนิดๆ ต้องไปซื้อตั๋วเข้าชมอีก กรุ๊ปเราจ่ายค่าเข้าชมไปสามแสนหกหมื่น แต่เราไม่ได้ไปเรือลำนี้นะ เราเหมาอีกลำหนึ่ง

เราออกเดินทางแล้ว และแล้วคำเตือนของไกด์ก็ไม่เป็นผล เราอยากไปซื้ออาหารทะเลมาปรุงบนเรือ

นั่นไง แพที่ชาวประมงขายปลา กุ้ง หอย ให้กับเรือนักท่องเที่ยวแวะซื้อไปปรุงบนเรือ

แม่ค้าขายผลไม้แวะเวียนมาขอให้นักท่องเที่ยวซื้อผลไม้

และแล้ว ปัญหาก็เกิดขึ้น เพราะราคาแพงม๊าก  และที่สำคัญทิพย์ในฐานะที่ทำร้านอาหารอยู่สัตหีบ ไม่เชื่อว่าน้ำหนักปูจะหนักเท่าที่แม่ค้าบอก เลยจะคืน แม่ค้าไม่ยอมบอกว่าปูตายแล้ว  ทิพย์เลยใช้วิธีหงายท้องปูถ้าตัวไหนพลิกตัวกลับได้ คืน สรุปแล้วเราจ่ายค่าปู ปลาหมึก และปลาเก๋า ไปรวม หนึ่งล้านหกแสน (ประมาณสามพันสองบาท)สัปปะรดสองลูกที่ผมถือ และส้มห้าลูกราคาเก้าหมื่นด่อง และแถมท้ายเขาให้ซื้อเครื่องปรุงคือ น้ำมันพืช และ พริก ต้นหอม และต้องจ่ายอีกสี่หมื่นหกพันด่อง  อาหารเที่ยงมื้อนี้ที่ปรุงโดยคนของเรือแพง แต่ก็อร่อยนะ ถ้าท่านจะมาอย่าไปซื้อเลยครับ ถ้าอยากทานจริงๆ ให้ไกด์ไปหาซื้อจากบนบกมาดีกว่า ถูกกว่ากันเยอะะะเลย

พอเรือออกก็มีเรือของแม่ค้าขายอาหารทะเลวิ่งไล่มาข้างเสนอ ขายปูเหมือนกัน เลยใจอ่อนซื้อมาเพิ่ม แต่ราคาถูกกว่าเยอะเลยปริมาณใกล้เคียงกันจ่ายไปสองแสนด่อง อิ อิ ไม่เข็ด

เราเริ่มรับประทานอาหารเที่ยง ณ จุดนี้ สัญญลักษณ์ของอ่าวฮาลอง

หลังจากนั้นก็ไปเข้าถ้ำเด่าโก๋ บรรยากาศในถ้ำมีหินงอก หินย้อยเยอะมาก ต้องใช้จินตนาการว่านี่คือรูปหน้าโฮจิมินท์ รูปกบ แต่อากาศในถ้ำเย็นสบายเหมือนติดแอร์ ปล่องในรูปอยู่สูงมาก จำได้ว่าไกด์บอกว่าทางไปสู่สวรรค์

เมื่อออกจากถ้ำมองลงไป เห็นเรือของที่นำนักท่องเที่ยวมาชมถ้ำเด่าโก๋ และเสร็จสิ้นการล่องอ่าว ก่อนเรือถึงฝั่งเด็กประจำเรือเดินมาขอค่าบริการที่ทำอาหารให้ เราให้ไปแสนด่อง

เนื่องจากเราเช่ารถไปจึงสามารถแวะ ต่วนเช้า ได้ ค่าเข้าคนละหมื่นห้าพันด่อง เดินเข้าไปเกือบกิโล ในระหว่างทางจะมีกรงสัตว์เช่น นก ช้าง ก่อนเดินเข้าไปถึงชายหาด

ชายหาดต่วนเช้า น้ำใสสะอาด แต่เราไม่ได้ลงเล่น เพราะต้องกลับฮานอยแล้ว เพราะถ้าเลยเวลารถเขาจะคิดค่าชั่วโมงเพิ่ม เลยให้รถมาส่งแถวหน้าโรงละคอนหุ่นกระบอกน้ำ เพื่อไปเติมพลังช่วงเย็นที่่เคเอฟซี พรุ่งนี้จะได้เที่ยวในฮานอยและกลับกรุงเทพไฟลต์เย็น