รู้จักเหตุเภทภัยสิ่งไหนผิด เจียมจริตล่วงหน้ารอถ้าผล คิดครวญใคร่ด้วยปัญญาคุณค่าตน รู้บุคคลควรจำนรรจ์ว่านั่นใคร
รู้ประมาณปานพ่อให้พอเพียง รู้หลีกเลี่ยงสิ่งไร้ค่าเงินตราใช้ รู้คุณค่าเวลามาแล้วไป รู้เข้าใจใฝ่หามาประชุม
ตั้งใจมั่นหมั่นฝึกระลึกจิต เพ่งพินิจพยายามอย่างสุขุม พอเพียงไว้หามีไม่ภัยเศรษฐ์รุม เลิกมั่วสุมมอมเมาเราคนไทย
คิดทำการงานตามตนถนัด มัธยัสถ์เก็บออมยามเจ็บไข้ เจรจาพริ้งไพเราะเสนาะใจ หลีกเลี่ยงภัยอย่าประสพพบคนพาล
ฟังบัณฑิตคิดสิ่งใดใคร่สำเหนียก สำเนียงเรียกเหตุผลคนไขขาน ตัดสินใจยืนในสิ่งยิ่งยืนนาน มองเหตุการณ์ด้วยธรรมน้อมนำทาง
|