วันที่ จันทร์ มีนาคม 2552

ผ้าเหลือง...สีม่วง

                ตอนนี้ไม่ว่าจะเดินไปทางไหน...คาดเดาไม่ถูกจริง ๆ ว่าชายหนุ่มที่ยืนด้านหน้านั้น เป็นชายจริง หรือหญิงแฝงรึเปล่า สังคมเปิดรับกับเพศที่สามมากขึ้นรวมถึงกลุ่มแฝงเพศด้วย ไม่ใช่เรื่องแปลกหรือน่ารังเกียจอย่างไรเลยกับคนกลุ่มนี้ เพราะพวกเขาจำนวนไม่น้อยก็สร้างสรรค์ประโยชน์ให้กับสังคมมากมาย มีพฤติกรรมน่ายกย่องกว่าชายจริง หญิงแท้หลาย ๆ คนเสียอีก

                แต่พฤติกรรมหนึ่งของกลุ่มคนกลุ่มนี้ที่แสดงถึงความเสื่อมโทรมของสังคมก็คือ การทำผ้าเหลืองอันสูงส่งให้แปดเปื้อนไปด้วยสีม่วงอันคาวโลกีย์  ไม่ผิด หากพวกเขาจะมีพฤติกรรมเบี่ยงเบนทางเพศ  แต่ผิดมหันต์ ที่พฤติกรรมของพวกเขากลุ่มนั้น สร้างมลทินให้กับวงการศาสนาไทย ด้วยการเข้ามาแอบอ้างบวชเรียนเป็นธรรมทายาสของพระพุทธศาสนา และเกลือกกลั้วมัวเมาสร้างความอัปยศอดสู บ้างก็หลอกลวงมอมเมาประชาชน พฤติกรรมเหล่านี้ขัดต่อพระธรรมวินัยที่พวกเขาขึ้นชื่อว่ารักษาอยู่

                “ปลาเน่าตัวเดียว เหม็นทั้งข้อง”  เป็นสำนวนไทยที่แสดงให้เห็นถึงวงการศาสนาในปัจจุบัน กับพฤติกรรมทราม ๆ ของคนบางกลุ่ม ที่ลวงให้ผู้คนกราบไหว้ เมื่อพฤติกรรมถูกเปิดเผย ก็พาลพาคนอื่น ๆ ในแวดวงเดียวกันเสื่อมเสียไปด้วย ลองคิดเล่น ๆ ดูสิครับว่า “หากวันหนึ่งศาสนาพุทธในประเทศไทยขาดคนศรัทธา เมื่อผู้สืบทอดศาสนาไม่เป็นที่เชื่อถือ  เมื่อไร้ผู้สืบทอดศาสนา แล้วศาสนาประจำชาติของเราจะธำรงค์อยู่ได้อย่างไร” ชนชาวไทยคงจะเป็นคนป่า คนเถื่อน

                ผมก็ได้แต่หหวังว่า พวกเขาคงจะคิดได้สักที ไม่นำค่านิยมผิด ๆ มาสร้างความเสื่อมเสียต่อสถาบันหลักของประเทศ ไม่เผยแพร่พฤติกรรมอันไร้ศีลธรรมสู่สายตาประชาชน ประเทศไทยคงจะมีศาสนาพุทธเป็นศาสนาประจำชาติ อันน่าเคารพสักการะ และเป็นที่ยึดเหนี่ยวจิตใจต่อไป