ตอนผมเรียน MBA อยู่นั้นอาจาร์ยมักพูดถึงกรณีหนึ่งที่เกิดเสมอในสังคมไทยคือ เถ้าแก่
เถ้าแก่ที่ว่าคือคนที่สร้างกิจการทั้งหมดมาด้วยมือแกเอง เมื่อวันที่ลูกหลานโตมาและมีความพร้อมที่จะทำงานแทนได้แล้ว ก็ไม่ยอมละทิ้งเก้าอี้ยังบริหารอยู่และมักมองลูกหลาน(แม้จะอายุมากแล้ว)ว่ายังมีประสบการณ์ไม่พอ
แต่
บางคนก็ยอมลง แต่ลงไม่จริงนะครับ ว่างๆไม่สิทุกวันก็มักมาบริษัทแล้วสั่งตามความพอใจแกเสมอ ทำนองฉันยังมีอำนาจ.............
โดยหารู้ไม่ว่าทั้งหมดทั้งมวลสร้างความไม่สบายใจแกลูกหลานและผู้ถือหุ้นไม่น้อย
ไม่สิ
ผมว่าแกรู้นะแต่ไงดีละ แกพอใจเสียอย่าง
การเมืองไทยก็ไม่ต่างกันนัก..........โดยเฉพาะเถ้าแก่ บรรหาร
ที่ออกจากตำแหน่งไปตำแหน่งหัวหน้าพรรคชาติไทยพัฒนา (เดิมคือชาติไทย)
จะว่าไปพรรคนี้แกก็ไม่ได้ให้กำเนิดหรอกนะครับ แกรับช่วงมาจากคนราชครู แล้วบริหารในแบบกงสี ผลก็เป็นอย่างที่เห็นละครับคนในครอบครัวอยู่ในทุกตำแหน่ง
จนศาลรัฐธรรมนูฐให้ยุบพรรคและยุติบทบาททางการเมือง.........แกเลยเหมือนเถ้าแกที่ถูกผู้ถือหุ้นให้ออกจากตำแหน่ง
แน่ละแกไม่พอใจ และมักทำแบบเถ้าแกที่ผมกล่าวคือแวะเวียนมาแสดงอำนาจเสมอ...............
และการแสดงอำนาจของแกไม่เคยทำให้ผู้บริหารชาติไทยพัฒนาสบายใจเลย อย่างกรณีที่เทงบพัฒนาจังหวัดให้สุพรรณบุรีมากกว่าจังหวัดอื่นนั้น ก็ทำให้หัวหน้าพรรคชาติไทยพัฒนาอึดอัดไม่น้อยที่จะตอบ หรือกรณีการบริหารกระทรวงท่องเที่ยวที่รู้กันไปทั่วว่าเจ้ากระทรวงตัดสินอะไรไม่ได้ ต้องให้ใครตัดสิน
แต่.............หากแกวนแต่ในโลกของแกคงไม่มีใครว่า แกดันอยากบ่งการรัฐบาลที่มีหัวหน้ารัฐบาลซื่อ อภิสิทธิ์
แกเลยร่วมประชุมเพื่อกดดันพรรคหลักหลายต่อหลาย จะว่าไปเรามักได้ยินเสียงแกดังมากขนาดไหนในที่ประชุมพรรคร่วมเพื่อกดดันอภิสิทธิ์ให้แก้รัฐธรรมนูฐ
จริงๆจะว่าไปนี้ไม่ใช่ครั้งแรก มันหลายครั้งแล้ว ผมจำได้ว่ามีอยู่ครั้งหนึ่งแกป่วนจนนักข่าว จะไปอธิบายกับแกไหม?
นายกเพียงยิ้มแล้วตอบว่า
ไม่จำเป็น
ตั้งแต่นั้นแกก็อาลาวาดเรื่อยมาจนถึงครั้งนี้ เพียงแต่ครั้งนี้แกพลาด
พลาดที่ลืมไปว่า ประชาธิปัติมี ชวน
จริงๆชวนก็ร่วมรุ่นกับบรรหาร แต่แกหลังออกจากตำแหน่งกลับวางตัวต่างจากบรรหารมาก แกปล่อยให้พรรคเป็นไปตามที่ผู้บริหารรุ่นใหม่ต้องการแล้วให้คำแนะนำอยู่ห่างๆ แต่จะก้าวเข้ามาช่วยเมื่อจำเป็นรวมถึงครั้งนี้
ที่ท่านชวน ออกมาเชือดมังกรเติ้ง โดยนำลูกพรรคโหวตไม่เอาการแก้รัฐธรรมนูฐ
ทำเอาพรรคร่วมก่นด่ากันเป็นแถว แต่ที่น่าสนใจคือ..........งานนี้เนวิน และเบื้องหลังคนอื่นๆไม่ออกความเห็น มีแต่บรรหารเท่านั้นที่รับรู้ได้
ว่าง่ายๆคือแกนนำพรรคร่วมถอยแล้ว อาจแสดงความไม่พอใจบ้างแต่ถอยแล้ว เหลือแต่เถ้าแก่ที่ไม่ยอมลงเท่านั้นยังลุยอยู่.................
ก็ว่าจะสงสารว่าถ้าแก่ แกคงเหงาเมื่อก่อนคนล้อมหน้าล้อมหลังกลายเป็นไม่มีเลยทำตัววุ่นวายพอให้คนสนใจ
จะว่าไปเพื่อนป๋าผมหลังเกษียณก็แบบนี้ มองแล้วทำใจเข้าใจปล่อยผ่านก็จบครับ
จะว่าไปผมสงสารนะ คนเคยมีอำนาจจู่ๆก็ไม่มี แกมาเบ่งก็ยอมๆแกไปตามประสา
แต่นี้
ญัตติแก้ไขรัฐธรรมนูฐที่แกจะยื่นนั้น แกไปหารายซื่อเพิ่มได้อีก
โดยไม่ได้มาจาก สว แต่มาจาก................เพื่อไทย
โห...............จะสงสารไงไหวเนี้ย