วันที่ พุธ กุมภาพันธ์ 2553 |
 พิมพ์หน้านี้ | ดูบล๊อกอื่นๆ ที่ OKnation |
--- ทำนองอากาศ ---
---
--- แสงแดดเจิดจ้า นามธรรมปรากฏรูปกายเอนอ่อนไหว ใบไม้แปรสีสันตามฤดูกาล แมลงปอบินล้อแดดโต้ลม --- อาคารตั้งผืนแผ่นดินนิ่ง รอคอยวันผุพังแตกสลาย ในความรักก็รอวันเจือจาง เพื่อเผยนามความจริง... ในความหลอกลวง ---
--- จึ่งมิใช่ รักแท้ รักแท้มิห่างไกลและห่างเหิน รักแท้อยู่ภายในภายนอกและอบอวล สรรพสิ่งท่ามความรัก คือ ความงดงาม --- แม้นผืนฟ้ายังแปรสีอ่อนเข้ม สว่างใสสลับดำทมึนมืดมิด มิใยเราจักหลุดพ้นจากการแปรฯ ใยยังหลอกตนเองไปว่ามี ---
--- แท้แล้วมีอาจมิใช่ ด้วยเรามิใช่เจ้าของโลก มิใช่เจ้าของสรรพสิ่งธรรมชาติ เมื่อใดเห็นทางว่าเราคือผู้อาศัย จักพบเห็นว่าเรานั้นต่างพึ่งพา สัตว์ มนุษย์ โลก ชีวิต สรรพสิ่ง ...คือสิ่งเดียวกัน --- ท่ามกลางอำนาจแห่งความหลากหลาย อาจทำให้หลงเวียนวนเส้นทางไม่พบเห็น มาร่วมกันนำพาไปบนเส้นทาง แล้วก้าวเดินไปสู่เส้นทางพร้อมๆ กัน --- ภาพจากอินเทอร์เน็ต ---
|
| โดย moonsature |
