วันที่ เสาร์ มีนาคม 2550

เธอคือคนที่ใช่ในวันก่อน

เธอคือคนที่สอนให้รู้ทุกสิ่ง
เธอคือรักแรก...เน่าแท้แต่จริง
เธอคือคนทิ้งบอกลา

ฟ้าเมื่อวานคงสวย...เธอเสียดาย
ฟ้าเมื่อวานหายไปกับกาลเวลา
ฟ้าเมื่อวานทำเธอเสืยน้ำตา
มองฟ้าวันนี้เธอจึงเศร้าตรม

เปลี่ยนอะไรเดิม เดิม ดีไหม
เปลี่ยนอะไรใหม่ ใหม่ ดีกว่าขม
เปลี่ยนสิ่งแวดล้อมเคยชม
เปลี่ยนมากินนมแทนยาเมา

ไม่มีใคร ลมหายใจเธอยังอยู่
ไม่รู้ล่ะ จะชนะใจตนหรือใจเขา
ก็ไม่ควรคิดสั้น ระงับเศร้า
ตัดช่องเหงาแต่พอตัว...หัวใจพ่อแม่จะวายฯ

*เมษายน 2547 / เหมือนจะบอกเพื่อนหญิงคนสนิทคนหนึ่ง แต่ความจริงก็เหมือนเขียนไว้ประคับประคองใจสักเสี้ยวเศษความคิดนั้น เหมือนกัน!

อื่ม.. มีเพื่อนสาว โทรมาคุยเรื่องความรัก ฟังแล้วก็กังวลใจไม่น้อย จึงเอาเรื่องเก่ามาเล่าใหม่ในเรื่องนี้แล้วกันครับ!