เธอคือคนที่ใช่ในวันก่อน
เธอคือคนที่สอนให้รู้ทุกสิ่ง เธอคือรักแรก...เน่าแท้แต่จริง เธอคือคนทิ้งบอกลา
ฟ้าเมื่อวานคงสวย...เธอเสียดาย ฟ้าเมื่อวานหายไปกับกาลเวลา ฟ้าเมื่อวานทำเธอเสืยน้ำตา มองฟ้าวันนี้เธอจึงเศร้าตรม
เปลี่ยนอะไรเดิม เดิม ดีไหม เปลี่ยนอะไรใหม่ ใหม่ ดีกว่าขม เปลี่ยนสิ่งแวดล้อมเคยชม เปลี่ยนมากินนมแทนยาเมา
ไม่มีใคร ลมหายใจเธอยังอยู่ ไม่รู้ล่ะ จะชนะใจตนหรือใจเขา ก็ไม่ควรคิดสั้น ระงับเศร้า ตัดช่องเหงาแต่พอตัว...หัวใจพ่อแม่จะวายฯ
*เมษายน 2547 / เหมือนจะบอกเพื่อนหญิงคนสนิทคนหนึ่ง แต่ความจริงก็เหมือนเขียนไว้ประคับประคองใจสักเสี้ยวเศษความคิดนั้น เหมือนกัน!
อื่ม.. มีเพื่อนสาว โทรมาคุยเรื่องความรัก ฟังแล้วก็กังวลใจไม่น้อย จึงเอาเรื่องเก่ามาเล่าใหม่ในเรื่องนี้แล้วกันครับ!
|