ซื้อตั๋วก่อนครับ...

ผู้ใหญ่คนละ 100 บาท เด็กสูงเกิน 120 ซม.เสีย 100 บาทเท่ากัน

งานนี้คุณยายจ่ายค่าเสียหายไป 400 บาทถ้วน

กำลังลงเรือครับ... น้าโอ๋เดินตามมาข้างหลัง คอยเตือนให้เดินระวังๆ อยู่ตลอดเวลา

ที่เราเห็นอยู่นั้นเป็นทางที่ไปปากอ่าว เป็นคนละด้านที่เรากำลังจะไป

ผมถ่ายภาพนี้จากด้านหลังของเรือ

ด้านหนึ่งของริมฝั่งเม่น้ำบางปะกง จะเต็มไปด้วยต้นจาก

ตัวเมือง จ.ฉะเชิงเทรา  เมื่อมองจากเรือ

ภายในเรือครับ...มีพี่ไกด์บรรยายตลอดระยะทางครึ่งชั่วโมงจากวัด ถึงตลาด

ถึงตลาดบ้านใหม่แล้วครับ... พี่ไกด์นัดเวลาลงเรือกลับตอนเที่ยง ยี่สิบห้านาที  

ถ้ามาเลยเวลานัด...แล้วไม่เจอเรือ พี่ไกด์บอกว่าก็ไม่ต้องตกใจครับ 

แปลว่าเรือไปแล้วนั่นเอง ฮ่า ฮ่า

ตู้ก๋วยเตี๋ยวแบบนี้...ไม่เคยเห็นครับ

แต่ดูโบราณสมกับชื่อของตลาดดี

แต่อันนี้...ผมว่าดูไม่ค่อยโบราณนะครับ

ปลาหมึกย่าง... กับ ข้าวโพดปิ้ง

ลุงคนนี้...ทำให้ตลาดมีสีสันและกลิ่นของความโบราณขึ้นมาได้เยอะเลยครับ

น้องคนนี้... ร้องขายกระจับได้ประทับใจมาก ลีลาการเรียกลูกค้าสุดยอดดด !! 

"กราาาาาจับ  จ๊าาาาาา กราาาาาจับ  แวะกิน กราาาาจับ ก่อนน้าาาจ๊าาา"

 ฮา...กันทั้งตลาดเลยครับ

พอ "น้องกระจับ" ร้องเรียกลูกค้าจบ  น้อง "ขนมถ้วย" ก็ร้องเรียกลูกค้าต่อ

ประสานเสียงกันไปมาอย่างครื้นเครง

ผมกับแม่เดินมาจนเกือบสุดทาง...ก็เจอชีวิตเล็กๆเหล่านี้ครับ

ปลานิล  ปลาบู่ดำ  ปลาบู่ทอง

ผมอยากจะช่วยปลาเล็กๆเหล่านี้ ด้วยการปล่อยลงแม่น้ำไป

แต่ผมไม่แน่ใจว่า...ถ้าปล่อยไป ป้าแกก็ไปจับกลับมาขายอยู่ดี

เท่ากับเป็นการสนับสนุนให้ป้าเค้าค้าขายชีวิตผู้อื่นต่อไปอีกหรือไม่ ?

แม่บอกว่า... ถ้าคิดตามหลักศาสนาพุทธก็คือ

เมื่อผมคิดที่จะช่วยปลา...ก็ให้ผมปล่อยปลาไป

เท่ากับผมได้ช่วยพวกเค้าแล้ว แต่ถ้าเค้ายังมีกรรมผูกพันอยู่กับป้าคนขาย

เจ้าปลาพวกนี้ก็จะถูกป้าแกจับกลับมาอีก  แต่ถ้าเค้าหมดกรรมต่อกัน

เจ้าปลาพวกนี้...ก็จะไม่ถูกป้าแกจับกลับมาอีก

แต่แม่บอกว่า...ผมไม่ต้องคิดให้ยากเกินไป

คิดง่ายๆ...แค่ถามตัวเองว่า

ถ้าผมมีโอกาสที่จะ "ช่วยผู้อื่น"... ผมจะช่วยหรือไม่ ?

ผมจะช่วยครับแม่ !!!

แล้วเจ้าปลาน้อย 21 ตัว ก็มีโอกาสกลับไปใช้ชีวิตในแม่น้ำบางปะกงเหมือนเดิม

ดูแลและรักษาตัวเองดีๆนะ...เจ้าปลาน้อย  อย่าให้ใครจับมาได้อีกล่ะ 

เพราะเจ้าอาจไม่โชคดีเหมือนวันนี้...