วันที่ อังคาร กันยายน 2553 |
 พิมพ์หน้านี้ | ดูบล๊อกอื่นๆ ที่ OKnation |
เป็ดคู่...เป็ดเหงา ...อยู่ริมคลอง
เป็ดคู่...เป็ดเหงา ...อยู่ริมคลอง ฉันไม่ได้กลับบ้านสวนริมคลองที่สมุทรสาครมาหลายอาทิตย์แล้ว วันเสาร์ที่ผ่านมาฉันกลับไปเยี่ยมบ้าน ฉันตื่นแต่เช้า เพราะเสียงเป็ดที่ร้องลั่นดังมาจากฝั่งคลองฝั่งตรงข้าม ก้าบ...ก้าบ...ก้าบ....ก้าบ ๆๆๆ..... เป็ดที่ไหน ร้องดังอยู่ได้ ฉันบ่นด้วยความหงุดหงิดใจ อ๋อ ...เป็ดมันคงคิดถึงเพื่อนมันนะ น้องสาวบอก ท่าทางเหมือนเรื่องเคยชินที่เกิดขึ้นทุก ๆ วัน เป็ดอะไรคิดถึงเพื่อน ฉันก็งงอยู่ น้องสาวเริ่มเล่าให้ฟังว่า สงสารมัน....มันมีอยู่ด้วยกันสองตัว หลานป้าทองเพื่อนบ้านเรานั้นแหละ เอาลูกเป็ดมาเลี้ยงใว้สองตัวตั้งแต่มันยังเล็ก ๆ น่ารัก จนมันโตเป็นเป็ดอย่างที่เห็น มีอยู่วันหนึ่งลูกป้าทองแพ้ไก่ชนมา เลยเชือดไก่ชนลงหม้อ เป็ดคู่นี้มาเห็นตอนเชือดไก่นะสิ เป็ดเลยกลัวหนี้ไปอยู่กอหญ้าฝั่งคลองตรงข้ามกับบ้านป้าทองนะสิ โห...จริงหรือนี่ เหมือนเรื่องโกหกเลยนะ ฉันเริ่มสนใจ แล้วทำไมมันเหลือตัวเดียวละ น้องสาวเล่าให้ฟังต่อว่าฟังต่อ เป็ดคู่นี้ไม่ยอมกลับบ้านอีกเลย.....เอาอาหาร กุ้ง หอย ปู ปลามาล่อ ก็ไม่ยอมกลับบ้าน ทำอย่างไงมันก็ไม่กลับ แล้วเป็ดตัวหนึ่งมันตายไป ไอ้ตัวที่เหลือมันร้อง ก้าบ ๆๆๆๆๆ ไม่หยุดไปหลายวันเลยแหละ สงสารมันนึ.. ฉันบ่นกับตัวเอง..... คนแถวนี้มีแต่คนสงสารเป็ด....ไม่มีใครจับเป็ดตัวนี้ไปกินหรอกนะ....มันถึงยังร้องอยู่ได้ไง มีแต่คนสงสารเป็ด... น้องสาวยังเล่าให้ฟังต่อ บางทีเป็ดก็ว่ายน้ำมาฝั่งตรงข้ามบ้านเรา เหมือนวันนี้แหละ แต่มันไม่เคยกลับไปบ้านมันเลยอ่ะ ก้าบ ๆๆๆ....เสียงเป็ดยังร้องอยู่เลย ฉันเริ่มยอมรับเสียงเป็ดพร้อมกับความสงสาร โธ่...ใคร ๆ ก็รักชีวิตตัวเอง เป็ดคู่นี้ก็รักชีวิตตัวเองเหมือนกัน แล้วเพื่อนรักเพื่อนคู่ใจที่อยู่ด้วยกันมาด่วนจากไปก่อน...หันไปทางไหนไม่มีใครที่จะเข้าใจตัวเองแล้ว เหงาใช่ไหมเป็ด.....ร้องไปเถิด....ฉันไม่ว่าแกอีกแล้ว เป็ดน้อย...ผู้น่าสงสาร ก้าบ ก้าบ ..ๆๆๆๆ ขอบคุณภาพจาก internet |
| โดย ปูนาเจตนาดี |
