วันที่ อังคาร ธันวาคม 2554

         Blogger ศุภศรุตและครอบครัว ของส่งความสุขในวาระสำคัญ วันคริสต์มาส 2012 และปีใหม่ไทย 2555 ขออนุญาตอวยพรด้วย 12 เรื่องราวในความทรงจำที่อบอุ่น นับตั้งแต่วันแรกบนโลก OK แห่งนี้  ผ่านภาพทั้ง 12 แทน 12 เดือนของปีมะโรง  ปีที่ใคร ๆ ก็ทำนายว่าเหล่าพญามังกรจะขาดสติ เข้าฟาดฟันกัน  !!!

.

          ขอพระเจ้าอำนวยพรแก่ทุกท่านครับ

.

.

.

.

มกราคม (January) 

 “ความสุขใจ ....เมื่อแรกเราพบกัน”

.

ภาพ : ดูพี่สุใส่รองเท้า

เรื่องราวในความทรงจำ :

.

          เป็นวันที่ 17 พฤศจิกายน 2550 เราเรียกการพบกันในครั้งนั้นว่า “หัวใจติดดาบ “นักข่าวพันธุ์ใหม่” ผมไม่รู้ว่า มันเป็นครั้งแรกของ Blogger จากโลกฝันหวานที่ได้ออกมาพบกันเป็นครั้งแรกหรือเปล่า แต่วันนั้น มันเป็นครั้งแรกของผม ที่ OK แห่งนี้....

      .....และแน่นนอนที่สุด มันตื่นเต้นมาก ที่ต้องออกไป Workshop Tour กับคนที่เราไม่รู้จัก....

. 

       .....และในที่สุด ....เราก็รู้จักกัน

.

.

.

.

.

.

.

.

กุมภาพันธ์ (February)

 “ แตกต่างกัน ...ก็ใช่ว่าเราจะมีความสุขไม่ได้”

.

ภาพ : ทุก ๆ คน ที่วัดไชยวัฒนาราม

เรื่องราวในความทรงจำ :

.

          วันที่ 5 มกราคม 2551 หลังจากที่เราพบเห็นหน้ากันเป็นครั้งแรก เมื่อ 2 เดือนที่แล้ว คราวนี้ พี่ก้อนหิน ก็เป็นแม่งาน พาเราออกไปท่องเที่ยว “หัวใจสีชมพู” แทนสัญลักษณ์ด้วย”หมวกสีชมพู” รถตู้เพิ่มเป็น 2 คัน ผมได้มาพบคน “แปลกหน้า” เพิ่มมากขึ้น รอบนี้มีฝรั่งชาลี มีคนสวยนินจา คุณครูบ้านกอไก่ คุณเหมียวชอบเที่ยว และอีกหลายคน...หลายหัวใจ

.

        ....เป็นไง พาเดินกันซะเหนื่อยเลย

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

เมษายน (April)

“ความสุขเกิดได้ทุกหนแห่ง ....แม้ในที่ห่างไกล”

.

ภาพ : คนซ้ายสุดเขาเพิ่งแต่งงาน

เรื่องราวในความทรงจำ :

.

         ระหว่างวันที่ 29 – 30 มีนาคม 2551 ผมได้มีโอกาสร่วมเดินทางไปกับกลุ่ม Blogger จำนวนไม่มากนัก ในกิจกรรม “สานฝัน – แบ่งปัน ที่เกาะกูด” มีพี่สุเป็นแม่งาน โดยมีครูทรายรุ้ง (ที่เพิ่งแต่งงานไปเมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา) พร้อมคณะครูและนักเรียนของโรงเรียน 2 – 3 แห่งบนเกาะเป็นผู้ต้อนรับ

การเดินทางที่ยาวไกล นำเราไปสู่ธรรมชาติและความสนุกสนาน อีกทั้งกิจกรรมมากมายกับเด็ก ๆ  ทั้งแข่งคายัค เล่นกีฬาชายหาด ดำน้ำดูปะการัง และกิจกรรมของพี่ดินคนสวย ที่นำกลุ่มเพื่อนศิลปิน “พู่กันสัญจร” ไปสร้างรอยยิ้ม

.

          ...ในที่ห่างไกล...ร่วมกันกับเรา

.

.

.

.

.

.

.

.

.

พฤษภาคม (May)

“ในที่โหดร้าย .....ความสุขยิ่งอบอุ่นและเข้มแข็ง

.

ภาพ : ช่วยกันทำให้เกิดเสียงหัวเราะ

เรื่องราวในความทรงจำ :

.

          หลังจากที่ไปเกาะกูด ในวันที่ 21 - 24 พฤษภาคม 2551 ผมมีโอกาสติดตามคณะของ Blogger ไปยังโรงเรียนบ้านพรุชิง อำเภอเทพา จังหวัดสงขลา ที่เพิ่งถูกผู้ไม่หวังดี เผาอาคารเรียนไปเมื่อเดือนที่แล้ว กลุ่มของเราเดินทางโดยรถตู้ มีอยู่ 10 คน ต่างคนก็ต่างทำหน้าที่เป็นตัวแทนไปมอบความสุขให้กับน้อง ๆ ตามกิจกรรม “เปิดเทอม เติมยิ้มน้อง”

       ......ถึงแม้ว่าเราจะมีกันไม่มากนัก แต่ก็ได้แบ่งกันทำหน้าที่....อย่างเข้มแข็ง

.

       ......โดยเฉพาะสาวบี และหนุ่มอะหนึ่งที่มีความตั้งใจให้เห็นออกนอกหน้า...อย่างที่สุด

.

.

.

.

.

.

.

.

มิถุนายน(June)

“สุขใจยิ่งนัก เมื่อมีเพื่อนร่วมเดิน บนเส้นทางที่ลำบาก...”

.

ภาพ : กรรมกร

เรื่องราวในความทรงจำ :

.

          Blogger OK หลายคน วางแผนกันที่จะทำอะไรเพื่อสิ่งแวดล้อมกันบ้าง งานโอเคสัญจร  “รักษ์ป่าชายเลน” จึงเกิดขึ้นจากความร่วมแรงร่วมใจของ Blogger จำนวนมาก โดยมีสาวสวย “น้องยุ้ย” เป็นผู้ประสานงาน เราเดินทางกันหนึ่งคันบัส ในวันที่ 26 – 27 กรกฎาคม 2551 มีจุดหมายอยู่ที่แหลมผักเบี้ย และบางขุนไทร อำเภอบ้านแหลม จังหวัดเพชรบุรี

.

      ......เป็นงานที่เลอะเทอะมากที่สุดงานหนึ่ง...

.

.

.

.

.

.

.

.

.

กรกฎาคม(July)

“ความสุขไม่ต้องอธิบาย  ...กับคนที่เข้าใจ”

.

ภาพ : คนกับหิน

เรื่องราวในความทรงจำ :

.

          หลังจากเกิดการกระทบกระทั่งที่แนวชายแดน Blogger หลายคนก็ปรึกษากันว่า จะไปร่วมกันปลอบขวัญทหารและถือโอกาสเที่ยวอีสานใต้กันซักครั้ง จึงเกิดงานโอเคเนชั่น สัญจร “ตามรอยราชมรรคา เยี่ยมทหารหาญ เยือนปราสาทหิน สุรินทร์-บุรีรัมย์ เมื่อวันที่ 6 - 7 กันยายน 2551 ซึ่งในวันแรก เราไปเยี่ยมเยียนเหล่าทหารหาญพร้อมมอบสิ่งของที่รวบรวมกันมาที่ปราสาทตาเมือน หลังจากนั้น เราก็เที่ยวปราสาทเก่าแก่หลายแห่ง เราค้างแรมกันที่ห้วยสเนง และเราก็เที่ยวปราสาทหินต่ออีกหลายแห่ง

...จนหลายคนอาจจะ เบื่อหินกันไปเลย...

.

      ......ในงานนี้ ผมได้พบกับกระดานดำออนไลน์แห่งนครสุรา และ เสี่ยวไทบ้านแห่งเมืองบุรีรัมย์ เป็นครั้งแรก....

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

สิงหาคม(August)

“ในโลกที่ไม่ปรุงแต่ง ความสุขคือ “สัจธรรม”

.

ภาพ : อาหารมื้อแรก

เรื่องราวในความทรงจำ :

.

          วันที่ 8 – 11 พฤษภาคม 2551 ผมได้จัดกิจกรรมท่องเที่ยว “สวรรค์แห่งเทวราชา” ชวนสำรวจ “ป่า.....ปราสาท” กลางไพรสณฑ์ ประเทศกัมพูชา มี Blogger และคนภายนอกรวมกว่า 16 ชีวิต ร่วมเดินทางไปด้วยกัน

จากด่านปอยเปต เราตรงลี่ไปยังมหาปราสาทบันทายฉมาร์ ที่นี่ ...ลูกทัวร์ทุกคนต้องทานอาหารกลางวันแบบ “ข้าวกล่อง” เป็นอาหารมื้อแรก ท่ามกลางกองหินระเกะระกะของปราสาทที่กำลังบูรณะ หลังจากนั้นผมก็พาไปชมปราสาทใหญ่น้อยมากมายทั้งสองวัน

       .......และในช่วงวันสุดท้าย นักท่องเที่ยวจาก OK ก็ได้ไปสำรวจเกาะแกร์และเบงมาเลีย ซึ่งหลังจากนั้น

.

      .....ก็แทบจะไม่มีนักท่องเที่ยวชาวไทยได้มีโอกาสเข้าไปชมอีกกว่า 2 ปี

.

.

.

.

.

.

.

.

.

กันยายน (September)

“การมอบความสุขแก่ผู้อื่น... ก็คือการสร้างความสุขให้กับตนเอง”

.

ภาพ : เหล่าศิลปิน

เรื่องราวในความทรงจำ :

.

          “ต้องไปให้ได้นะ” พี่ดินคนสวยอาร์ตติส กำชับไว้ ให้ผมไปร่วมกิจกรรมงานมอบอาคารเรียนให้กับโรงเรียนบ้านองสิต อำเภอศรีสวัสดิ์ จังหวัดกาญจนบุรี หลังจากที่เรากลับมาจากแดนปราสาทหินถิ่นขแมร์

.

       .......วันที่ 9 – 11 มกราคม 2552 ผมและลูกชายจึงขับรถไปปักเต็นท์นอนบนศาลาของโรงเรียน ท่ามกลางความหนาว รอคอยการมาของคณะ และเข้าร่วมทำกิจกรรมละเลงสีสันบนกำแพง ตอนแรกกะว่าจะวาดเป็นจิตรกรรมฝาผนัง เรื่องมหาภารตะ

.

        ......แต่กลัวเด็กไม่เข้าใจ พาลจะเผาศาลาทิ้ง เลยเอาแค่ กอไก – ฮอนกฮูกก็พอ (หุหุ)

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

ตุลาคม(October)

“ในการเดินทางแสนไกล เราอาจไม่เคยพบกับความสุข

เพราะมันอยู่ข้าง....ตัวเรา”

.

ภาพ : เอ้า เฮ้ !!!

เรื่องราวในความทรงจำ :

.

         วันที่ 21 – 24 พฤศจิกายน 2552 ผมนำเพื่อน Blogger และ UnBlogger กว่า 17 ท่าน ไปเที่ยวชมปราสาทหินในประเทศกัมพูชาอีกครั้ง ในกิจกรรม “ซอกแซกเมืองพระนคร” ปราสาทหลังไหนที่เรายังไม่ได้เดินเมื่อปีที่แล้ว ปีนี้ก็เป็นเป้าหมาย ในวันสุดท้ายเราก็ขึ้นไปเที่ยวเขาพนมกุเลน

     ......ในมุมหนึ่ง ท่ามกลางน้ำตก เราพบตัวนากลอยอยู่ในน้ำและพบผีเสื้อสมุทร ว่ายประชันไปมา

. 

     ......หลังจากที่เราไปเขมร พรมแดนก็เริ่มตึงเครียด (อีกแล้ว) และหลังจากนั้นอีกกว่าปี ทัวร์ลีดเดอร์ที่นำไปก็ต้องหยุดงานไปทำอาชีพอื่น....แทนก่อน...

.

.

.

.

.

.

.

.

.

พฤศจิกายน (November)

“ความสุขเกิดได้โดยไม่ต้องวางแผน “

.

ภาพ : Learning by Doing

เรื่องราวในความทรงจำ :

.

          ป้ารุ “อาสาสมัครแห่งพิพิธภัณฑ์” (Museum Volunteer) ได้ชักชวนผมและครอบครัวไปร่วม “งานเล่นสนุก กับชมรมคนรักพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ คิวชู ประเทศญี่ปุ่น และอาสาสมัคร(แห่ง)พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ ประเทศไทย - Play with Fun” ที่จัดขึ้นในวันที่ 15 มกราคม 2554 ช่วงเวลาเดียวกับนิทรรศการ “งานช่างศิลปกรรมและสุนทรียภาพไทย-ญี่ปุ่น”

    ....... ผมและครอบครัวได้มีโอกาสเข้าร่วมกิจกรรมทุกฐาน Workshop ทั้งของไทยและของอาสาสมัครจากประเทศญี่ปุ่น

    .......เริ่มจากฐานกิโมโน (Try on a Japanese Kimono) ใส่ชุด “ยูกาตะ” ฐานงามอย่างไทย (Try on a Thai Traditional dress) ฐานมามะมาเล่นด้วยกัน (Play with Traditional Japanese toys) ของเล่นสไตล์ญี่ปุ่น ฐานกะล้า กะลา ลั้น ลา (Balance Walking) หรือ “เดินกะลา” ฐาน ทำกังหันให้หมุน (Male a Kazaguruma (Pinwheel)) 

    ......ฐานหมุน ๆ เหวี่ยง ๆ จักจั่นมาแล้ว (Play with Traditional Thai Paper Toys) ทำของเล่นเสียงจั๊กจั่น ฐาน หลุน หลุน ลูกข่าง (Make a KAMA (Spinning top) to play with!) ฐาน ยึก ๆ ยัก ๆ ยืด ๆ ยาว ๆ (Make Paper Thai toys to play with!) ของเล่นไทย ๆ

    ......ฐานเย็บ หยิบ โยน วาง (Make a Beanbag) และฐานถักสานสำราญใจ (Happy Waving) เป็นฐานงานสานโดยใช้วัสดุจากธรรมชาติ

. 

    ......เป็นความสนุกที่แปลกและแตกต่าง ครอบครัวเราเดินไปตามทางอย่างสนุกสนาน......

.

   ........สิ่งของทุกอย่างที่ได้มาจากวันนั้น ....ผมยังเก็บรักษาไว้อย่างดี

.

.

.

.

.

.

.

.

.

ธันวาคม(December)

“หากใจสงบ เราก็มีความสุข”

.

ภาพ : รอตักบาตร

เรื่องราวในความทรงจำ :

.

          เมื่อช่วงต้นปี ผมได้รับมอบหมายให้ไปเป็นผู้สร้างงานวันผู้ไทโลก ในช่วงเวลาเดียวกันกับวัน “เย็นทั่วหล้า มหาสงกรานต์ เรณูนคร” จึงได้ถือโอกาสชักชวนเพื่อน Blogger หลายท่านไปร่วมงาน ในจังหวะและโอกาสเท่าที่ทำได้

      .....ในเช้าของวันที่ 14 เมษายน 2554  เราได้มีโอกาสร่วมกันตักบาตรตามประเพณีของชาวผู้ไทเมืองเรณูนคร

.

     ...... สงกรานต์ในปีใหม่นี้  Blogger ท่านใดที่ว่าง ก็ขอเชิญชวนกันล่วงหน้า ให้เตรียมวันว่างและงบประมาณ ไปเที่ยวชนช้าง พาแลงดินเนอร์และยลโฉมสาวงามเวียงพิงค์แห่งแดนอีสาน ที่เรณูนคร เมืองนครพนมกันนะครับ

.

.

.

.

.

.

.

ขอให้ความสุข จงสถิตอยู่กับท่าน

.

วรณัย  พงศาชลากร

27 ธันวาคม 2011