วันที่ เสาร์ กันยายน 2555

เมื่อสักครู่ในข่าวภาคค่ำของไทยพีบีเอส ได้เสนอข่าวของการปิดถนนเพื่อรำลึก 19 กันยายน วันปฏิวัติรัฐประหาร

สิ่งที่เกิดขึ้นโดยฝีมือของนปช หรือมวลชนเสื้อแดง คงไม่ต้องบรรยายสรรพคุณอะไรกันมาก เป็นที่ประจักษ์ผลงานและละไว้ในฐานที่รู้กัน...

หากแต่ว่า นายพิชญ์ พงศ์สวัสดิ์ อาจารย์ประจำคณะรัฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย (ภาควิชาการปกครอง) ได้พูดในฐานะนักวิชาการรัฐศาสตร์ว่า มวลชนเสื้อแดง คือ กลุ่มมวลชนที่เกิดจากผู้ที่ไม่พอใจปฏิวัติรัฐประหาร

หากฟังเหตุผลของการรวมตัวในฐานะพลเมืองที่มีสิทธิในการแสดงออกทางการเมืองด้วยอุดมการณ์ ถูกหรือไม่?
คำตอบคือ ถูก

แต่สิ่งที่อาจารย์พิชญ์พูดนั้นดูจะเป็นการนำทฤษฎีมาสวมบนม็อบจัดตั้งของกลุ่มการเมืองเสียมากกว่า และอุปโลกษณ์ม็อบจัดตั้งที่ปรุงแต่งด้วยเหตุผลทางวิชาการให้กลายเป็นการเคลื่อนไหวขับเคลื่อนมวลชน ในฐานะของฝ่ายการเมืองผู้เป็นตัวแทนชนชั้นกรรมาชีพ
หากแต่กลับสนับสนุนฝ่ายการเมืองผู้ผูกขาดอำนาจเพื่อกลุ่มทุนการเมือง

สิ่งนี้ไม่มีวันที่ควรจะเรียกว่า ศรัทธา ความเชื่อ หรืออุดมการได้เลย เพราะกำเนิดจากสิ่งเลวทราม

ในขณะที่การปฏิวัติที่ไม่มีใครอยากให้เกิดขึ้นในระบบการปกครองแบบประชาธิปไตยอย่างแน่นอน แต่ ต้องเกิดขึ้น
ก็เนื่องมาจากการตรวจสอบถ่วงดุลอำนาจรัฐในสมัยรัฐบาลทักษิณไม่สามารถใช้การได้

การเกิดม็อบเสื้อแดง เท่าที่ผม (บล็อกเกอร์) เคยสังเกตการณ์ตั้งแต่เริ่มต้น ที่กลางสนามหลวง ก็หาได้เป็นการต่อสู้กับรัฐบาลปฏิวัติไม่ แต่เป็นการตั้งเวทีเพื่อด่า บริภาษ บุคคลที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับการปฏิวัติอย่างหยาบคาย บุคคลทั้งหลายล้วนเป็นฝั่งตรงข้ามของรัฐบาลทักษิณทั้งสิ้น รวมทั้งการก่อความรุณแรงอีกหลายครั้งเพื่อให้เกิดอันตรายกับฝ่ายการเมืองตรงข้ามกับทักษิณ

ผม (บล็อกเกอร์) หาได้มาบริภาษ หรือดูแคลนผู้ที่ถือแนวความเชื่อทางการเมืองแบบเสื้อแดงในปัจจุบันไม่

ผมเพียงแต่อยากจะชี้ให้เห็นว่า จุดเริ่มต้นและสิ่งที่เกิดขึ้นในวิวัฒนาการของมวลชน นปช เสื้อแดง มันสมควรที่จะถูกเคารพในสายตาของอุดมการณ์หนึ่งในระบบการเมืองในสังคมประชาธิปไตย จริงหรือ?