๐ มีสิ่งใดให้รู้ได้ว่า"ไทยแท้"    "คนไทย"แน่เราจะรู้ดูตรงไหน?

มีสิ่งใดชี้ให้เห็นว่า"เป็นไทย"    ไหนตรงไหน?ใครรู้ดี...ชี้ให้ดู

อัน"คนไทย"เรานี้มีหลายเผ่า    ภูมิลำเนาเหนือใต้ย้ายไปอยู่  

เครื่องแต่งกายหลายหลากหากจะดู    จนไม่รู้ว่าใคร"เป็นไทย"จริง

๐ เราจะดูว่าใคร"เป็นไทย"นั้น    จะดูกันเพียงแต่งกายของชายหญิง

รู้ไม่ได้ว่าคนไหน"เป็นไทย"จริง?     ด้วยใช่สิ่งส่องให้เห็นว่า"เป็นไทย"

อันเครื่องหมายให้รู้ได้ว่า"ไทยแท้"    ไม่ผันแปรบอกตรงสิ้นสงสัย

มี"สี่อย่าง"ทางแสดงให้แจ้งใจ    "หนึ่งภาษา"ปราศรัยใช้สำเนียง

ถึง"หนังสือ"นั้นก็คือเป็น"ภาษา"    ด้วยคุณค่าขานส่งตรงกับเสียง

ตัวอักษรส่องความตามสำเนียง    หนังสือ-เสียง...เป็นภาษาสื่อหากัน

หนังสือไทยครบครันพยัญชนะ    ทั้งสระผสมถ้วนกระบวนผัน

นิพนธ์กลอนวรรณกรรมคำรำพัน    วิจิตรวรรณไพเราะเพราะจับใจ....

๐ "สองศิลปะ"วิจิตรประดิษฐ์สร้าง    เจดีย์-ปรางค์-อารามงามไหนไหน

โบสถ์-วิหารการเปรียญแลวิไล    รูปทรงไทยอ่อนช้อยดูกลอยตา

ยังสิ่งของเครื่องใช้มีลายศิลป์    ผจงจินตนาพิศคิดเลขา

ช่างประดิษฐ์จิตรกรรมทำราคา    งามเตือนตาชวนมองให้ต้องใจ

เช่นเครื่องเงิน-เครื่องทองของที่รัก    แกะสลัก-ปั้น-หล่อ-ผ้าทอไหม

ศิลปเลื่องลือฝีมือไทย    อยู่ที่ไหนใครเห็นเป็นต้องตา

๐ "สามจิตใจ"คนไทยนั้น"ใจดี"    ความอารีมีแก่ใจไปทั่วหน้า

ด้วย"น้ำใจไมตรี"มี"เมตตา"    อัธยาศัยเอื้อคิดเกื้อกูล

"กรุณา"การุณย์ท่านนั้นดีเหลือ    จิตเอื้อเฟื้อปรานีไม่มีสูญ

ไม่เลือกชาติชั้นวงศ์พงศ์ประยูร    น้ำใจปูนปานน้ำฝนระคนจันทน์

 เห็นอดอยากไม่พักขอพอใจช่วย   หากเขาป่วยก็ปรานีขมีขมัน

ช่วยร้องขอพ่อคุณเอาบุญกัน    ถึงข้ามวันก็ยินดีมีแก่ใจ

ปฏิคมสมควรไปถ้วนหน้า    ด้วยวาจากิริยาอัชฌาสัย

เขาร้องขอให้ช่วยด้วยการใด    ควรช่วยได้ก็พลันช่วยอำนวยการ

แม้เครื่องนอนหมอนมุ้งกันยุงเกาะ    มีเฉพาะพลีให้ใช้ใจสงสาร

ทนอดข้าวเชิญให้เขารับประทาน    เขาสำราญตนลำเค็ญไม่เป็นไร

อันน้ำจิตคิดเอื้อเฟื้อมนุษย์    ดีที่สุดอย่างนี้หาที่ไหน?

แต่หาง่ายในหมู่ชน"เผ่าคนไทย"    ด้วยนิสัย"คนไทยน้ำใจดี".....

๐ "สี่จารีตประเพณี"นั้นดีแท้    ในคราวแก่-เจ็บ-ตายกายเป็นผี

อีกตรุษ-สารทเทศกาลงานพิธี    ประเพณีแต่งงานการวิวาห์

การไหว้ครู-ไหว้พระประเพณี   ธรรมเนียมมีแรกฝึกแรกศึกษา

เรียนดนตรีร้องรำมีตำรา    เรียนวิชาใดใดต้อง"ไหว้ครู"

ประเพณีนี่นี้ศรีของชาติ    ที่สามารถให้ชาติคงดำรงอยู่

"เป็นของไทยไม่เหมือนใคร"ถ้าได้ดู    บอกให้รู้ว่า"ไทยแท้"มาแต่ไร

ไทยธำรงทรง"สัญลักษณ์"นี้     เป็นของดีดังกลอนสุนทรไข

โดยหวังเตือนพวกเรา"เผ่าคนไทย"    จงสนใจ"เกียรติไทย"ไว้จงดี

๐ อย่าสนใจสิ่งดาษดื่นเขาอื่นนัก    เพราะล้างลักษณะไทยให้เสียศรี

แล้วต่อไปจะกำสรดไทยหมดดี    ไม่พอที่อย่าไปทำให้จำตาย

ช่วยพิทักษ์รักษาเป็นทายาท    "สมบัติชาติ"สืบไว้อย่าให้หาย

ให้"ชาติคงศาสนาอย่ารู้วาย"     เพื่อสืบสาย"ศาสนา"อยู่ถาวร

ในโลกนี้ไม่มีหรอกจะบอกให้    "ดีอย่างไทย"ไม่มีดอกใช่หลอกหลอน

ทั่วพิภพจบสิ้นแผ่นดินดอน    อรชร"อย่างไทย"ไม่มีเอยฯ....