............................................................................ ใ น วั น ที่ ชี วิ ต ห ยุ ด นิ่ ง .. จิตจมสงบอยู่กับปัจจุบัน

........................................................................... ลมหายใจถูกปลดปล่อย     ลอยเลือนลมกระสานติ์สารท

........................................................................... ใ น ค ว า ม ส ง บ .. ไร้สุขใดต้องค้นหา .. ไ ข ว่ ค ว้ า

........................................................................... เพียงบางครั้งครา ... ชีวิตได้หลบหลีก มาอิงแอบแนบมัน

........................................................................... ยังมีสิ่งใดให้ปรารถนา    พึงขนขวายหามาห่มอารมณ์อีก

............................................................................................................................ ......................

........................................................................................ ความสุขของฉัน .. ไม่ได้ซ่อนอยู่ในความสงบ

..................................................................................... หากเพียงเพราะความสงบ .. ทำให้ฉันมีความสุข

 .............................................................................................................................. ..... เท่านั้นเอง 

..... เมื่อค่าใช้จ่ายที่พร่องหายไปบางส่วน จากส่วนลดค่าตั๋วเครื่องบิน ค่าที่พัก ค่ารถเช่า    ถูกแรงปรารถนาจับมาเพิ่ม

น้ำหนักให้กับเหตุผลเพื่อการเดินทางข้ามระยะทาง ๘๒๙ กิโลเมตร      ประสบการณ์ช่วงปลายฝนต้นหนาวบนดินแดน

เหนือสุดของประเทศในวันนั้น จึงได้เริ่มต้นขึ้นหน้าอาคารสนามบินแม่ฟ้าหลวง จ.เชียงราย  โดยมีละอองแสงสุดท้าย

หลังแนวเทือกเขา เป็นบันทึกบทแรกที่ถูกซึมซับเข้าไว้ในความทรงจำ ... .......................................................

..... ออกจากสนามบิน ..      สี่แยกไฟแดงแรกเลี้ยวขวาสู่ อ.แม่จัน         จากแยกแม่จันเลี้ยวขวาอีกทีบนเส้นทางไป

อ.เชียงแสน  ก่อนจะเลี้ยวขวาอีกครั้งตรงทางแยกก่อนถึงเชียงแสน ๔ ก.ม. เพื่อมุ่งหน้าไป อ.เชียงของ ..  ข้อมูลการ

เดินทางที่เตรียมไว้ถูกจำขึ้นใจเป็นอย่างดี      แต่สุดท้ายความมืดก็ยังทำหน้าที่ของมันได้ดีกว่า ด้วยการพาผู้มาเยือน

หลงทางเข้าไปชมบรรยากาศยามค่ำคืนที่ อ.แม่สาย และ อ.เชียงแสน จนได้ ..................................................

..... ขอบคุณนะความมืด .. ที่พามาชม ๒ อำเภอ ซึ่งไม่ได้ใส่ไว้ในแผนการท่องเที่ยวครั้งนี้เลย ............................

ไ ร่ แ ส ง อ รุ ณ ..... จุดหมายปลายทางที่เดินทางมาถึงใต้แสงเดือน 

๑ ชั่วโมงจากกรุงเทพมาเขียงราย

แต่จากสนามบินมาถึงที่นี่ ระยะทางเพียง ๙๖ ก.ม. กลับใช้เวลาร่วม ๓ ชั่วโมง

ถ้าไม่หลง .. คงจะมาถึงตั้งแต่ยังไม่ ๑ ทุ่ม

บ้านบึงบัว ๑ .. ที่พักกลางอ้อมกอดของขุนเขาในคืนนี้

ห้องน้ำ out door .. อาบน้ำ .. อาบลม .. ชมดาว .. ก่อนกล่าวนิทราสวัสดิ์กับแสงจันทร์

อรุณสวัสดิ์เชียงราย

แนวรั้วที่วางไว้สำหรับบ้านพักแต่ละหลัง

ทำให้ความเป็นส่วนตัวของที่นี่ดูน่าหลงไหลยิ่งกว่าเดิม

สายหมอกบางเบา ลอยอ้อยอิ่ง ชวนให้หยุดชม

ม่านหมอก .. เบื้องหลังสะพานที่เดินข้ามมาเมื่อคืน

ทางเท้ากลางนาข้าว .. จากตรงนี้แว่วเสียงสายน้ำดังมาให้ได้ยิน

ด้านหน้า .. ไร่แสงอรุณ

มีเวลาเหลือเฝือที่จะไปเดินเล่นเก็บบรรยากาศ .. ก่อนอาหารเช้า

เอื้องล้านนา .. ชูช่อประชันสีสัน ทักทายแขกผู้มาเยือน

เจ้าดอกหญ้า .. ก็งามไม่แพ้กัน

ซุปเปอร์มาเก็ตผักอินทรีย์ .. เตรียมไว้รอบรองแขกผู้มาเยือน

ส่อง .. อาหารเย็นนี้

สตอเบอร์รี่ .. ผลผลิตที่เตรียมไว้สำหรับช่วงปีใหม่

ลำโขง .. สายน้ำแห่งชีวิต

สายลม เสียงน้ำ และอาหารเช้า

ทั้งหมดบนโต๊ะ.. ยกให้ซุปธัญพืชเป็นพระเอกของมื้อนี้

ตบท้ายด้วยกาแฟหอมกรุ่น .. ก่อนกลับบ้านพัก

เตรียมตัวเดินทางเข้าเชียงของ

สุดทางสายนี้ บนเนินเขาข้างหน้า .. บ้านพักหลังใหม่สำหรับคืนนี้

บรรยากาศหลังบ้านบึงบัว ๑

ไม่นอนอ่านหนังสือไม่ได้แล้ว ..

ในมุมสงบที่ความวุ่นวายกล้ำกรายเข้ามาไม่ถึง

ทั้งๆ ที่รู้ว่าอย่างไรก็ต้องก้าวออกจากมุมนั้นไป

แต่ก็อดไม่ได้ .. ที่จะขอซุกตัวอยู่กับมันให้นานที่สุด

พรายพิลาศ

 ลำนำแห่งภูผา : คำหล้า ธัญยพร