*/
<< | ตุลาคม 2015 | >> | ||||
อา | จ | อ | พ | พฤ | ศ | ส |
1 | 2 | 3 | ||||
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
บทรำพันของท้องฟ้าที่กรีดกลั่นสายฝนลงมาบอกคิดถึงดิน ยังคงพรำสายลงมาอย่างต่อเนื่องตั้งแต่คืนวานคล้ายดังปรารถนาที่มากมายเกินสะกดกลั้นเก็บไว้ได้ บางช่วงหนาเม็ดหนักหน่วงเช่นวงกอดของคู่รักที่กลับมาพบกันอีกครั้งหลังพลัดพราก บางขณะเบาบางนิ่มนวลประหนึ่งสัมผัสอ่อนโยนของฝ่ามือที่บรรจงลูบไล้ลงบนเส้นผมของคนรัก
ยางมะตอยบนผิวถนนถูกน้ำฝนเคลือบฉาบแลดูมันปลาบไปทั้งสาย นานๆ ครั้งจึงจะปรากฏล้อรถบดรีดความเปียกแฉะให้ฟุ้งละอองขึ้นมาซักที สายฝนของเช้าวันใหม่จัดการชะล้างความพลุกพล่านคึกคักของตลาดนัดวันหยุดแห่งนี้ ให้กลายเป็นความเงียบเหงาซบเซาลงไปถนัดตา ผิดไปจากทุกสุดสัปดาห์ที่ผ่านมา
“จะตกไปถึงไหนหนอฝน ไม่เห็นใจคนทำมาหากินมั่งเลยเว้ย!!!”
พ่อค้าหมูปิ้งส่งเสียงบ่นขึ้นมาอย่างอิดหนาระอาใจกับสายฝนที่พรมลงมาไม่ยอมหยุด ปลุก “ไอ้จ๋อง” หมาสาธารณะที่คุดกายนอนอยู่ใต้ร่มหลังคาใกล้ๆ กัน ให้ลืมตามาเหลือบมอง ก่อนจะยกคอขึ้นส่งสายตาผ่านเลยไปยังพงหญ้าริมคูน้ำตรงปากทางเข้าตลาด ที่ขณะนี้มีหัวเรียวมนของสิ่งมีชีวิตบางอย่างค่อยๆ เสือกดุนดงหญ้าจนโผล่พ้นออกมาให้เห็นตัว
ไอ้จ๋องนอนมองความเชื่องช้าจากสี่ขาสั้นกุด ที่กำลังคืบคลานพาลวดลายบนตัวขยับผ่านความเปียกแฉะของดินโคลนริมถนนอย่างเฉยเมย ปล่อยให้ความเคลื่อนไหวที่กลมกลืนกับบรรยากาศมัวหม่นหงอยเหงาของเช้านี้ดำเนินตามเรื่องตามราวของมันอย่างนั้นต่อไป
แต่ทันทีที่ขาคู่หน้าของเจ้าเหี้ยวัยละอ่อนก้าวแตะบนผิวพื้นยางมะตอย ความเนิบนาบของเหตุการณ์เบื้องหน้าพลันแปรเปลี่ยนเป็นความวุ่นวายขึ้นมาในทันที !!!
นกสาลิกา ๒ ตัว บินโฉบลงมาพร้อมเสียงแหลมเล็กแปร่งหูเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว กระพือปีกเข้ารุมจิกตีเจ้าเหี้ยตัวเล็กริมถนนกันอย่างเอาเป็นเอาตาย ชนิดที่ไม่ยอมจะให้มันก้าวขาไปข้างหน้าได้เลยแม้แต่ก้าวเดียว ประหนึ่งพบอริที่ไม่ยินดีจะให้เสนอหน้าเข้ามาในถิ่นของตัวเองได้ ทำเอาเหี้ยตัวนั้นเกิดอาการกึกกักยึกยักชะงักค้างอยู่แค่บริเวณนั้น จะเดินหน้าก็ไม่ได้ จะถอยหลังก็ยังไม่ยินยอม แต่ไม่ทันจะได้เห็นว่าสุดท้ายแล้วมันจะติดสินใจประการใด นกทั้งสองพลันส่งเสียงร้องด้วยความตกใจบินผละจากเป้าหมายโผขึ้นยอดไม้ด้วยความตระหนกตามสัญชาตญาณการเอาชีวิตรอด ทันทีที่สำเหนียกถึงแรงลมจากกรวดก้อนหนึ่ง ที่เพิ่งปลิวหวือแหวกอากาศผ่านช่องว่างระหว่างมันทั้งคู่ลอยเข้าไปตกอยู่ในพงหญ้าอีกฟากฝั่งถนน
เจ้าเด็กเหี้ยที่กำลังเผชิญกับอุปสรรคจนติดแหงกอยู่แค่ตรงนั้น ไม่รีรอปล่อยโอกาสให้หลุดลอยไป ความเชื่องช้าที่แสดงให้เห็นเมื่อแรกปรากฏตัวถูกสลัดทิ้งเปลี่ยนเป็นความปราดเปรียวเข้ามาสวมแทนที่ สี่ขาสั้นเต่อสำแดงพลังที่ซุกงำซ่อนเอาไว้พาลำตัวพุ่งปราดข้ามถนนราดยางมะตอย ตะกายพรวดขึ้นไปบนกิ่งมะขามริมทางก่อนจะเผ่นลงมาพร้อมไข่ฟองเล็กในปาก วิ่งรี่เสือกร่างผลุบหายกลับเข้าไปในพงหญ้าที่มันเพิ่งแสดงตัวออกมาเมื่อครู่อย่างรวดเร็ว
ฉากชุลมุนของวิถีชีวิตที่ขัดแย้งจบลงท่ามกลางสายฝนที่เริ่มหนาเม็ดขึ้นอีกครั้ง เหลือทิ้งไว้แต่เพียงเสียงโวยวายพาลพาโลของคนขายหมูปิ้งที่กำลังเอื้อมมือเก็บหนังสติ๊กไว้ใต้ท้องรถเข็น
“ห่าเอ้ย!!! เกเรกันนัก เดี๋ยวพ่อก็สอยมาย่างกินทั้งผัวทั้งเมียซะนี่ คนยิ่งขายของไม่ได้อยู่ ฝนก็ตกไม่รู้จักหยุดเสียทีโว้ย !!!”
ไอ้จ๋องอ้าปากหาวอย่างไม่คิดสนใจกับเหตุการณ์ที่ไม่ใช่เรื่องของมัน พลางงุดหัวลงเอนราบขนานกับพื้นอีกครั้ง รอคอยใครซักคนหนึ่งที่จะแวะมาซื้อหมูปิ้งแล้วเผื่อแผ่อาหารมาถึงมันบ้าง
เช้านี้ลิ้นของมันยังไม่มีวาสนาได้สัมผัสรสชาติของหมูปิ้งเลย ...
พรายพิลาศ ๑๓ ตุลาคม ๒๕๕๘ บันทึกท้ายเรื่อง
ผมเขียนเรื่องสั้นเรื่องนี้จากเหตุการณ์ที่ BG ชายสามหยด บังเอิญไปพบเห็นและได้บันทึกภาพเก็บไว้มาแบ่งปันให้ได้ชม (พร้อมส่งเสียงยุมาว่าลองเอาไปสร้างพล็อตเขียนเรื่องสั้นดูซิ) แรกเห็นภาพนี้ ผมเองรู้สึกไม่แตกต่างอะไรกับอีกหลายๆ ท่านที่รู้สึกเห็นใจเจ้าลูกเหี้ยตัวนั้น และมองว่ามันกำลังโดนนกสองตัวรุมรังแก ซึ่งเป็นเรื่องธรรมดาของระบบการรับรู้ของคนเราที่จะประมวลสิ่งที่ตาเห็นเข้ากับประสบการณ์การเรียนรู้ที่สะสมไว้ ก่อนสังเคราะห์ออกมาเป็นข้อสรุปให้กับเรื่องหนึ่งเรื่องใด โดยบางครั้งเราก็หลงลืมกันไปว่า นั่นอาจเป็นเพียงเศษเสี้ยวเล็กๆ ของเหตุการณ์ที่ถูกจับแยกออกมาจากภาพรวมอันสัมบูรณ์เท่านั้น
เหี้ยตัวนั้นจะดิ้นรนเสี่ยงตายข้ามถนนไปทำอะไร ??? จำเป็นอะไรที่นกสองตัวนั้นต้องบินมารุมจิกตีเหี้ยที่กำลังข้ามถนน ???
เหล่านี้ล้วนเป็นเหตุการณ์ที่เราไม่รู้ไม่เห็น เพราะไม่ได้ถูกบันทึกภาพเอาไว้เพื่อนำมาฉายให้ได้ชม แต่ความสงสารของคนเราก็ได้ทำหน้าที่ตัดสินไปแล้วว่า เหี้ยตัวนั้นคือผู้ถูกกระทำ !!!
“เหี้ย” ที่คอยจ้องฉกฉวยผลประโยชน์ของผู้อื่นแต่ได้รับความเห็นใจ “สาลิกา” ที่ปกป้องผลประโยชน์ของตัวเองที่ถูกมองเป็นผู้ร้าย “คนขายหมูปิ้ง” ที่ตัดสินเรื่องราวจากสิ่งที่ตนเองเห็น “ไอ้จ๋อง” ที่สนใจแต่ปากท้องของตัวเอง
ทั้งหมดเป็นเหตุการณ์และตัวละครที่ผมสมมุติขึ้น โดยไม่ได้เจตนาจะเปรียบเทียบถึงใคร หรือกล่าวพาดพิงฝ่ายไหนกลุ่มบุคคลใด ที่ตั้งใจเพียงแค่อยากตั้งคำถามเอาไว้ว่า สิ่งสมมุติเหล่านั้นมันมีอยู่จริงในสังคมของเราหรือเปล่า??? เท่านั้นเอง
|
ถึง บล็อกเกอร์ ทุกท่าน โปรดอ่าน
ด้วยทาง บริษัท จีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ จำกัด (มหาชน) ได้ติดต่อขอความร่วมมือ มายังเว็บไซต์และเว็บบล็อกต่าง ๆ รวมไปถึงเว็บบล็อก OKnation
ห้ามให้มีการเผยแพร่ผลงานอันมีลิขสิทธิ์ ของบริษัท จีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ฯ บนเว็บ blog โดยกำหนดขอบเขตของสิ่งที่ห้ามทำ และสามารถทำได้ ดังนี้
ห้ามทำ - การใส่ผลงานเพลงต้นฉบับให้ฟัง ทั้งแบบควบคุมเพลงได้ หรือซ่อนเป็นพื้นหลัง และทั้งที่อยู่ใน server ของคุณเอง หรือ copy code คนอื่นมาใช้ - การเผยแพร่ file ให้ download ทั้งที่อยู่ใน server ของคุณเอง หรือฝากไว้ server คนอื่น สามารถทำได้ - เผยแพร่เนื้อเพลง ต้องระบุชื่อเพลงและชื่อผู้ร้องให้ชัดเจน - การใส่เพลงที่ร้องไว้เอง ต้องระบุชื่อผู้ร้องต้นฉบับให้ชัดเจน จึงเรียนมาเพื่อโปรดปฎิบัติตาม มิเช่นนั้นทางบริษัท จีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ฯ จะให้ฝ่ายดูแลลิขสิทธิ์ ดำเนินการเอาผิดกับท่านตามกฎหมายละเมิดลิขสิทธิ์
OKNATION
กฎกติกาการเขียนเรื่องและแสดงความคิดเห็น
1 การเขียน หรือแสดงความคิดเห็นใด ๆ ต้องไม่หมิ่นเหม่ หรือกระทบต่อสถาบันชาติ ศาสนา และพระมหากษัตริย์ หรือกระทบต่อความมั่นคงของชาติ
2. ไม่ใช้ถ้อยคำหยาบคาย ดูหมิ่น ส่อเสียด ให้ร้ายผู้อื่นในทางเสียหาย หรือสร้างความแตกแยกในสังคม กับทั้งไม่มีภาพ วิดีโอคลิป หรือถ้อยคำลามก อนาจาร 3. ความขัดแย้งส่วนตัวที่เกิดจากการเขียนเรื่อง แสดงความคิดเห็น หรือในกล่องรับส่งข้อความ (หลังไมค์) ต้องไม่นำมาโพสหรือขยายความต่อในบล็อก และการโพสเรื่องส่วนตัว และการแสดงความคิดเห็น ต้องใช้ภาษาที่สุภาพเท่านั้น 4. พิจารณาเนื้อหาที่จะโพสก่อนเผยแพร่ให้รอบคอบ ว่าจะไม่เป็นการละเมิดกฎหมายใดใด และปิดคอมเมนต์หากจำเป็นโดยเฉพาะเรื่องที่มีเนื้อหาพาดพิงสถาบัน 5.การนำเรื่อง ภาพ หรือคลิปวิดีโอ ที่มิใช่ของตนเองมาลงในบล็อก ควรอ้างอิงแหล่งที่มา และ หลีกเลี่ยงการเผยแพร่สิ่งที่ละเมิดลิขสิทธิ์ ไม่ว่าจะเป็นรูปแบบหรือวิธีการใดก็ตาม 6. เนื้อหาและความคิดเห็นในบล็อก ไม่เกี่ยวข้องกับทีมงานผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซต์ โดยถือเป็นความรับผิดชอบทางกฎหมายเป็นการส่วนตัวของสมาชิก คลิ้กอ่านเงื่อนไขทั้งหมดที่นี่"
OKnation ขอสงวนสิทธิ์ในการปิดบล็อก ลบเนื้อหาและความคิดเห็น ที่ขัดต่อความดังกล่าวข้างต้น โดยไม่ต้องชี้แจงเหตุผลใดๆ ต่อเจ้าของบล็อกและเจ้าของความคิดเห็นนั้นๆ
|
||
![]() ![]() |