***** ความมานะพากเพียร...เหนือสิ่งอื่นใด........

........................คนเราส่วนมากมักจะเกิดความท้อถอยเมื่อล้มเหลวเพียงครั้งเดียว......

.........พวกเขา..ลืมไปแล้วว่า...กว่าจะเดินได้นั้น  ต้องล้มลุกคลุกคลานมาเป็นพันครั้ง......

**********  เรื่องราวชีวิตของอับราฮัม  ลินคอล์น  เป็นเรื่องราวแห่งความล้มเหลวซ้ำซาก....

                        เขาพ่ายแพ้ในการชิงชัยทางการเมืองครั้งแรก..

                       เขาเริ่มงานธุรกิจก็พังพินาศ...

                       เขารักหญิงสาวสวย  แต่เธอก็ตายจากเขาไป..

                       พยายามจะเข้ารับราชการก็ล้มเหลว..

                       ชิงชัยสู่สภาคองเกรสก็พ่ายแพ้..

                       พยายามจะเป็นวุฒิสมาชิกก็แพ้..

                      พยายามจะเป็นรองประธานาธิบดีก็แพ้อีก..

......................และแล้ว...หลังจากความล้มเหลวทุกชนิด  เขาก็ขึ้นสู่ตำแหน่ง..ประธานาธิบดี..และกลายเป็นวีรบุรุษของชาติ....

*******  เมื่อ..เซซิล โรดส์...อายุ 41 ปี  แพทย์บอกกับเขาว่า.."คุณเป็นวัณโรค  จะอยู่ไปได้อีก 6 เดือน" .......เขาเพียรหาหนทางจนที่สุด..เขาเดินทางไปอยู่อาฟริกา  ซึ่งอากาศเอื้ออำนวยต่อปอด  และมีชีวิตต่อไปอีก 28 ปีเต็ม...  แพทย์ผู้นั้นตายก่อนเขาเสียอีก......

*******  เคยมีคำถามว่า..."เมื่ออายุเท่าใด  เราจึงจะสามารถบอกได้ว่า  ตนนั้นเป็นผู้ประสบความล้มเหลวในชีวิต? "

***** คำตอบก็คือ.."คนเราจะเป็นผู้ประสบความล้มเหลวก็ต่อเมื่อเขายอมแพ้".....คนเราต้องไม่ยอมแพ้ต่อความอ่อนแอของตนเอง  จงอย่าทิ้งงานไปอย่างคนล้มเหลว...จงพิชิตต่อความยากลำบาก..ไม่มีทางอื่นใด...ไม่ว่าความสำเร็จหรือสุขภาพที่ดี  ไม่อาจได้มาโดยการกินยาแก้ปวดแล้วขึ้นเตียงนอน...จงพยายามต่อไป..หากเราปรารถนาจะเลิกราก็ต้องเลิกเมื่อมีความสำเร็จแล้ว......

 ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น.

******** บทความนี้..เป็นส่วนหนึ่งของหนังสือ" Getting  Over  Difficulties " ของเฮอร์เบิร์ต เอ็น คาสสัน..***...