“  ทำไมเดี๋ยวนี้เราไม่จัดวันครอบครัว

คืนวันจันทร์เหมือนเมื่อก่อนแล้วละ

คะ..คุณพ่อ ?..”

“  คงไม่ต้องแล้วละมั้งลูก  เพราะตอน

นี้พ่อก็อยู่บ้านทุกวันแทบไม่ได้ออก

ไปไหนเลยนี่  และอีกอย่างก็ได้

คุมน้ำหนักทั้งพ่อและคุณแม่ด้วยไง

ล่ะ”

“  แต่หนูอยากให้มีอีกคะ  ได้นั่งคุย

กัน  มีขนมเยอะแยะเลย”

“ไม่กลัวอ้วนหรือ?  เดี๋ยวลูกสาวพ่อไม่

สวยนะ..เอาละ..ตอนพี่พี่เขากลับมา 

 เราจะจัดอีกนะ  แต่ตอนนี้ลูกก็ปรึกษา

ได้ตลอดเวลานะ”

**  ลูกสาวถามผมเมื่อสัปดาห์ก่อน 

 ทำให้ผมย้อนนึกกลับไปถึงเมื่อหลาย

ปีก่อน  ในขณะที่ผมเคยหมกมุ่นอยู่กับ

การพนัน  โดยเฉพาะฟุตบอลต่าง

ประเทศ  ซึ่งถ้าอยู่ในช่วงฤดูการแข่ง

ขันของฟุตบอลแต่ละประเทศ  เช่น

อังกฤษ  เยอรมัน  อิตาลี  สเปน ฯ 

แทบจะมีการแข่งขันกันทุกวันหมุน

เวียนกันไปจนไม่มีวันหยุดนับจากวัน

จันทร์..จนถึงวันอาทิตย์  ผมก็จะใช้

เวลากับการอยู่ในแวดวงเช่นนี้ทุกวัน

ตั้งแต่หัวค่ำ..จนกระทั่งตี 2 -3 ทุกวัน

แทบไม่มีเวลาพูดคุยกับลูกเมียเลย

ถึงแม้ว่าปกติในบ่ายวันอาทิตย์ทุก

สัปดาห์  เราก็จะพาครอบครัวไปพัก

ผ่อน...ทานอาหาร..ชายทะเลกัน

เสมอ  แต่ส่วนใหญ่ก็จะมีญาติพี่น้อง

ร่วมขบวนกันไปด้วย  การพูดคุยส่วน

ใหญ่ก็เป็นเรื่องทั่วๆไป  ผมจึงเลือกวัน

ที่..เราทั้งครอบครัว..พ่อ..แม่..ลูกๆ..ได้

มีเวลานั่งคุยกันสัปดาห์ละ 1 วัน  ซึ่ง

ผมจะไม่ยอมไปร่วมกิจกรรมอื่นๆทั้ง

สิ้น  ผมเลือก..คืนวันจันทร์..เหตุ

เพราะส่วนใหญ่จะมีการแข่งขัน

ฟุตบอลน้อยที่สุด...

  ทุกคืนวันจันทร์...ครอบครัวของเราก็

จะมีการจัดเตรียมอาหารว่าง  ขนมนม

เนยต่างๆที่ใครอยากทาน  เราก็จะจัด

มานั่งทานกันไป  คุยกันไป  ตั้งแต่หัว

ค่ำไปจนดึก..ถึงดึกมาก..แล้วแต่เรื่อง

ราวที่เราจะคุยกัน  ลูกคนไหนอยาก

ปรึกษาเรื่องอะไรก็ว่ากันไป  ออก

ความเห็นได้ทุกเรื่อง  ไม่เห็นด้วยกับ

พ่อ-แม่  เรื่องใดก็ว่ากันมาได้ตาม

เหตุผลต่างๆ  การที่เราเปิดโอกาสให้

ลูกได้พูด  ได้เล่าเรื่องต่างๆของเขา

ของเพื่อน  ของครู ทำให้เราได้เข้า

ใจเขามากขึ้น  และทุกเรื่องที่คุยกันก็

ต้องสรุปจนเป็นที่เข้าใจกัน ทำให้เรา

มีข้อตกลงกันอย่างชัดเจน  ซึ่งผมจะ

ต้องให้ปฏิบัติค่อนข้างจะเคร่งครัด 

เพราะถือว่าเรายอมรับกันทุกฝ่าย

แล้ว  แม้กระทั่งเรื่องของการเรียน

เขาชอบเรียนแนวทางไหน  เราก็คุย

กัน  แนะนำและให้เหตุผลต่างๆ  ซึ่ง

ค่อนข้างจะเป็นผลที่ดี  ลูกๆค่อนข้าง

จะมีความสุขกับการเรียน  ประสบผล

สำเร็จที่ดีมาก...ซึ่งผมเองก็ภูมิใจใน

ตัวลูกๆทุกคนเช่นกัน...

ทุกวันนี้..พี่พี่สองคน..เข้ามาอยู่ใน

กรุงเทพฯ  คงเหลือแต่น้องสาวคนเล็ก

อีกหนึ่งคน  ซึ่งในเวลาอีกไม่นานก็คง

ต้องเข้ามาอยู่ในกรุงเทพฯด้วยเช่นกัน.

                ***  บางครั้ง..หากเราเปิดโอกาส

        ให้กับทุกคนในครอบครัวมีส่วนร่วมใน

        การแสดงความเป็นเจ้าของครอบครัว

        ของเขาบ้าง..ก็ทำให้เกิดสัมพันธ์ที่ดี.

        ความเข้าใจกัน..รวมทั้ง..ความรัก -

        ความสุขและความอบอุ่นของครอบครัว..