ชาวนานั่งคุยกันที่วงเหล้าร้านขายของชำกลางหมู่บ้านเรื่อง"การใช้ปุ๋ยในนาข้าว..."รวมความแล้วฝ่ายหนึ่งจะใช้ปุ๋ยเคมี อีกฟากจะใช้ปุ๋ยชีวภาพเพรียวๆ...

     สองความคิดสองความต่างดูท่าทีว่าจะไม่มีที่จบ (เพราะดื่มเบียร์คุยกัน) 

     เจ้าของร้านขายปุ๋ยแนะนำให้ชาวนา เชียร์ปุ๋ยของตนเองยี่ห้อต่างๆ ว่าสูตรนั้นดีอย่างนี้ สูตรนี้ดีอย่างนั้น ราคาเป็นกันเอง หรือไม่ก็เชื่อไว้ก่อน เสร็จหน้านา หมายถึงเกี่ยวข้าวเสร็จแล้วค่อยมาว่ากัน อย่างนั้นก็ยังได้ แต่ต้องเป็นอีกราคาหนึ่ง ไม่ใช่ราคาเงินสด

     ธนาคาร"ธรณีกรรแสง"...555 เอาใบจำนำข้าวไปแปะไว้ที่ยุ้งฉางของชาวนา ในข้อความสั้นๆบอกว่าข้าวนี้ได้เข้าร่วมโครงการกับ"ธนาคารเกาะกินเกษตรกร"นี่แล้ว...555

     รถยนต์-มอเตอร์ไซด์ในหมู่บ้านหลังเขาแห่งนี้วิ่งให้เกลื่อนไปหมด บ้านไม้ทรงเก่าๆโบราณเริ่มหายไป แทนที่ด้วยบ้านปูนสองชั้น ทรงสเปน ทรงยุโรป หญิงสาวตัวดำๆที่ไปทำงานพัทยากลับมามีฝรั่งแก่ๆงกๆเงิ่นหนีบติดมาทีละคนสองคน(แฟชั่นใหม่)

     วงเหล้าตามสี่แยกหมู่บ้านเริ่มมีวัฒนธรรมการดื่มเบียร์ที่ไม่ต้องใช้แก้ว ยกขวดใครขวดมันดื่มกันทั้งวี่ทั้งวัน ฝรั่งจากหนึ่งเป็นสอง...เป็นสิบเข้ามาแต่งงานกับหญิงสาวในหมู่บ้านเล็กๆแห่งนี้

       ลุงประดิฐษ์กับลุงชาญยังถกเถียงเรื่องปุ๋ยไม่จบ คนแรกบอกว่า "ข้าวมันไม่งามหรอก...ไม่ได้กินข้าวหรอก ถ้าใส่แบบนั้น..."แกหมายถึงไม่ใส่ปุ๋ยเคมี ไม่ฉีดยาฆ่าหญ้า

     "มันอันตราย...กุ้งหอยปูปลาตายหมด เดี๋ยวนี้ยาแรงๆทั้งนั้น ผมใส่แต่ปุ๋ยอินทรีย์ ทำไมข้าวยังงาม..."ลุงชาญเถียง

     ที่โต๊ะไม้ไผ่เล็กๆหน้าร้านขายของชำ ดูเหมือนว่าอุณภูมิเริ่มร้อนขึ้น เพราะต่างคนต่างไม่ยอมกัน

     เบียร์พร่องไปคนละขวดสองขวด (ยกดื่มแบบฝรั่ง)การสนทนาเริ่มเสียงดังขึ้นเรื่อยๆ เพราะต่างคนต่างไม่ยอมกัน ฝรั่งสามคนที่นั่งกระดกเบียร์อยู่บ้านฝั่งตรงข้ามเริ่มหันมามอง และอาจจับกริยาของทั้งสองคนได้.....

     "เฮ๊....เฮ๊...ไทยบอ๊กสิ่ง...ไทยบอ๊กสิ่ง..."ฝรั่งชี้ให้เพื่อนดูชาวนาทั้งสองวาดลีลามวยไทยใส่กัน...ฝุ่นตลบ