ต่อเนื่องจาก http://www.oknation.net/blog/rickypong22/2007/05/06/entry-1

วันนี้เป็นเรื่อง 4 อาหารสุดยอดของเมืองจีนแต่ก่อนที่จะเข้าเรื่องนั้น เรามาทราบธรรมเนียมปฏิบัติและข้อควรรู้ในการรับประทานอาหารจีนกันก่อนดีมั้ยครับ

ธรรมเนียมปฏิบัติบนโต๊ะอาหาร:

การกินข้าวที่ถูกวิธีของชาวจีน คือ จะใช้มือหนึ่งถือชามข้าว และมืออีกข้างถือตะเกียบ "พุ้ย" ข้าวเข้าปาก

การถือชามน้ำแกงอาจใช้มือเดียวก็ได้ การกินน้ำแกงจะใช้ซดจากชามเลย

(ซรู้ดดดดดดดดดดด)

ข้อควรระวังอย่างยิ่ง !!!!

     ห้ามปักตะเกียบไว้บนชามข้าวเด็ดขาด เพราะการกระทำเช่นนี้ถือว่าอัปมงคลและหยาบคายอย่างมาก เพราะจะทำให้ดูเหมือนการปักธูปในกระถางธูปที่บูชาในงานศพหรือศาลเจ้า หรือที่พูดกันว่า "เรียกคนตายมากินนั่นเอง" (ผมเคยเอาตะเกียบมาปักเล่นในชามข้าวตอนเด็กๆ ผลคือ..โดนพ่อตบหัวทิ่มชาม 555)

ข้อควรรู้ :

ชาวจีนจะกินอาหารประจำวันง่ายๆในตอนเช้า ส่วนมากจะเป็น ข้าวต้ม กินกับผักดอง เต้าหู้ยี้ และเนื้อเล็กน้อย

มื้อเที่ยง เป็นก๋วยเตี๋ยวหรือข้าวราดผัดผักใส่เนื้อ

มื้อเย็น จะเป็นมื้อที่สำคัญเพราะว่าเป็นมื้อที่จะกินกันพร้อมหน้าพร้อมตาทั้งครอบครัว จะมีข้าว หรือหมี่เป็นหลัก กินกับกับข้าวร้อนๆที่เสร็จใหม่ๆจากเตา 3-4 อย่าง น้ำแกงนั้นจะซดกันทีหลังสุด

ยกเว้น ในกว่างตง(กวางตุ้ง) นิยมกินร่วมระหว่างมื้อ และมักจะไม่มีของหวานตบท้าย คนจีนจะมีนิสัยไม่ชอบนิยมกินของหวาน

     หากคุณได้รับเชิญไปทานอาหารที่บ้านของชาวจีน หรือไปร่วมงานเลี้ยงของทางการ ก็ควรจะหาของขวัญติดไม้ติดมือไปฝากเจ้าภาพด้วย เช่น เหล้า บุหรี่ หรือของที่ระลึก

     อาหารจะมากหรือน้อยขึ้นอยู่กับประเภทของงาน งานเลี้ยงส่วนมากจะเริ่มต้นด้วยอาหารเรียกน้ำย่อย 2-3 อย่าง และตามด้วยอาหารหลักอีก6-7 อย่าง

     อาหารจะถูกลำเลีบงขึ้นโต๊ะทีละอย่าง ผู้ร่วมโต๊จะใช้ตะเกียบคีบมาใส่ในจานของตน และ " มักจะคีบอาหารชิ้นดีๆให้กับคนที่นั่งอยู่ข้างๆ " เพื่อแสดงมารยาทและความสุภาพ

แนะนำเกร็ดเล็กๆในการรับประทานอาหารไปแล้ว ได้เวลาเข้าเรื่องสักที

อาหารกว่างตง (กวางตุ้ง)

กุ้งอบกว่างตง

เป็ดอบใบชา

     อาหารกว่างตงเป็นอาหารจีนที่ค่อนข้างแพร่หลายไปทั่วโลก เพราะชาวจีนเชื้อสายนี้ได้อพยพไปตั้งถิ่นฐานยังต่างประเทศเป็นจำนวนมาก ขึ้นชื่อว่าเป็นอาหารที่ดีที่สุดในบรรดาอาหารจีน เพราะแถบกว่างตงมีอากาศดี เหมาะสมกว่าการเพาะปลูก จึงสามารถปลูกพืชชนิดต่างๆได้หลากหลายและได้ผลดีกว่าปลูกที่ภาคอื่นๆของประเทศ

                                              หม้อไฟกวางตุ้ง

    อาหารกว่างตง โดดเด่นที่ความหลากหลายของการใช้เครื่องปรุงอย่างพิถีพิถัน และความสดของวัตถุดิบ พ่อครัวกว่างตงนั้นขึ้นชื่อว่ามีใจกว้างและมีความคิดสร้างสรรค์  เปิดรับสิ่งใหม่ๆจากต่างชาติ สิ่งที่นำมาประกอบอาหารมีทั้งผลไม้ พืชผักนานาชนิด รวมถึงอาหารทะเล อาทิ กุ้ง เป่าฮื้อ ปลาหมึก ปู

    กรรมวิธีการทำ  ก็มีทั้ง ทาน้ำมันย่าง, ผัดด้วยไฟแรงๆ และนึ่ง ไก่ย่างและหมูย่างเป็นอาหารขึ้นชื่อของกว่างตง อาหารทะเลจะต้องนำไปหมักกับเครื่องเทศ แล้วค่อยนำไปผัดหรือทำอะไรแล้วแต่อีกต่อหนึ่ง

     ติ่มซำ ( เตี่ยนซิน ในภาษาจีนกลาง) เป็นอาหารว่างชื่อดังของกว่างตง มีรสชาติดีเยี่ยม และมีให้เลือกมากมายหลายอย่าง เช่นขนมจีบ ฮะเก๋าทะเล เห็ดยัดไส้ เผือกทอด ปอเปี๊ยะทอด เป็นต้น ตามภัตตาคารหรือโรงน้ำชาจะมีพนักงานเข็นรถเข็นเล็กๆ ขายติ่มซำในถาดไม้ไผ่ อุ่นร้อนๆให้กับลูกค้าตามโต๊ะ

อาหารซื่อชวน (เสฉวน) 

         อาหารซื่อชวน จะเป็นที่รู้จักรองจากอาหารกว่างตง และเป็นอาหารที่มีรสจัดที่สุด( ถูกปากคนไทยแน่นอน ) สีสันก็สวยงามสดใส

   เครื่องปรุงหลักๆของอาหารเสฉวน คือ พริก ซึ่งมีอยู่หลายแบบ เช่นพริกแห้ง พริกทอด พริกบดผสมน้ำมัน พริกเผา และพริกป่น และยังมีทีเด็ดเฉพาะตัวคือ "พริกซื่อชวน" ประกอบด้วยพริก กระเทียม ขิง และเต้าเจี้ยว

   ชาวซื่อชวนชอบกินอาหารเผ็ด ก็เพราะว่า สภาพอากาศแถบนี้มักแปรปรวน ทั้งชื้นและอบอ้าว พอถึงหน้าหนาวก็หนาวถึงกระดูกเลยทีเดียว

      อาหารของมณฑลซื่อชวนมีอยุ่หลายอย่าง อาทิ เป็ดกะทะ ซึ่งจะต้องนำเป็ดไปอบใบชาและการบูรก่อนนำไปทอดกรอบ แล้วจึงนำมาผัดกับเต้าหู้หมูสับปรุงรสให้เผ็ด(ขาดไม่ได้)

ยำหน่อไม้ฉบับเสฉวน

หมาโผโต้วฟุ:麻婆豆腐

     หมาโผโต้วฝุ เป็นอาหารที่คิดค้นทำขึ้นในช่วงศตวรรษที่ 19 ชื่อนี้แปลว่า เต้าหู้ของหญิงหน้าข้าวตัง เพราะเชื่อกันว่าผู้คิดค้นอาหารนี้ขึ้น ก็คือคุณนายเฉินหน้าข้าวตัง ผู้เป็นเจ้าของโรงเตี๊ยมเล็กแห่งหนึ่งในซื่อชวน

หม้อไฟ หยินหยาง

            นอกจากนี้ยังมีอาหารประเภทหม้อไฟ (ฮว่ากัว) ซึ่งนิยมทานเป้นอาหารเย็ ผู้คนจะรั่งล้อมวงกันกลางโต๊ะจะมีน้ำซุปตั้งอยู่บนเตาไฟร้อนๆ

          ผู้ร่วมโต๊ะจะเติมผัก เนื้อ ปลา และเต้าหู้ ลงในหม้อทีละร้อย ละน้อย ใช้เวลาไม่นานก็จะสุข เมื่อสุกแล้วก็ใช้ตะเกียบคีบหรือใช้กระชอนเล็กๆตักขึ้นมาจิ้มกับน้ำมันงา ซอสถั่วลิสง หรือไข่ไก่

     ตอนนี้เขียนแค่ 2 ประเภทก่อน เดี๋ยวมาต่อภาค 3