มีหลายเรื่องมากเลยที่โชคดีทำแล้วตราตรึงอยู่ในความทรงจำของเรา  

 ครั้งหนึ่งเมื่อตอนปีใหม่ปีนี้ (พ.ศ.2554) เรากลับบ้านตอนนั้นโชคดีหายไปครั้งละหลายๆวันจนเป็นกิจวัตร ครั้งนั้นโชคดีกลับมาพร้อมแผลตามตัวและขาที่บาดเจ็บบวมข้างหนึ่ง จนต้องเดินสามขา ส่วนขาที่เจ็บก็ค่อยๆยกแล้ววางประคองเพื่อความสมดุลย์ของร่างกาย   ครั้งนั้นโชคดีอยู่กับเราตลอด แล้วช่วงนั้นฝนตกตลอดเวลาแทบไม่มีช่วงฝนหยุดตกเลย  โชคดีขี้อ้อนมากพยายามจะอยู่กับเราตลอดเวลา  แต่ให้อยู่ไม่ได้เพราะแม่เป็นภูมิแพ้  พอกลางคืนเลยต้องให้โชคดีนอนในครัว

                เรื่องนี้ประทับอยู่ในความทรงจำอย่างมาก  คืนสุดท้ายที่เราอยู่ที่บ้านฝนตกหนักทั้งคืน  เรานอนที่ห้องชั้นล่าง ในบริเวณที่ใช้ดูทีวีในตอนกลางวันบนตั่ง   ตอนดึกต้องตกใจตื่นเพราะมีอะไรไม่ทราบเปียกๆ มาอยู่บริเวณปลายเท้าก็เลยตกใจตื่น  ลุกขึ้นมาดูผลปรากฏว่าเป็นโชคดีนั่นเองมานอนตัวเปียกๆอยู่  ก็เลยจับอุ้มไปที่ครัวเหมือนเดิมแล้วก็ปิดประตูซะด้วย  แล้วก็กลับมานอนที่เดิม  กำลังเคลิ้มๆจะหลับก็มาอีกแล้วอะไรเปียกๆอีกแล้ว  ลุกขึ้นดูอีกครั้งก็เป็นโชคดีเหมือนเดิม   อุ้มกลับพาไปนอนในครัวใหม่   แต่โชคดีก็ไม่ละความพยายามกลับเข้ามาใหม่ตัวเปียกๆ เป็นครั้งที่สาม  คิดหรือว่าจะใจอ่อนยอมให้นอนด้วย…ว่าแล้วก็อุ้มกลับไปในครัวเหมือนเดิม   คราวนี้ชักจะตาสว่างแล้วโดนปลุกถึงสามครั้งแล้วนี่  เลยนอนคิดว่าโชคดีเข้ามาได้อย่างไร ไม่มีทางให้เข้ามาเลยนี่  กำลังคิดเพลินๆ ก็ได้ยินเสียงเหมือนของหล่นดัง  “ตุ้บ” ในความเงียบ   สักพักก็มีอะไรเปียกๆ มาอยู่ที่ปลายเท้าเหมือนเดิม  จับดูก็เป็นโชคดีเจ้าเก่า… “เฮ้อ…ยอมแพ้ในความพยายามของเขาเลย  นอนได้เลยนะโชคดี”  คืนนั้นโชคดีเลยนอนที่ปลายเท้าตลอดคืนจนสว่าง

                พอตอนเช้าเล่าให้แม่ฟังแล้วบอกแม่ว่า “สงสัยจังโชคดีเข้ามาได้อย่างไร”  แม่บอกว่า “มันคงจะปืนออกทางช่องลมจากครัวแล้วปืนขึ้นต้นลองกอง” (เพราะต้นลองกองปลูกอยู่ใกล้ครัวจนกิ่งของมันยื่นไปจนคลุมบางส่วนของหลังคาไว้) “แล้วก็เดินตากฝนผ่านบนหลังคาครัวไปเข้าทางหน้าต่างที่ชั้นสอง เพราะเมื่อคืนแม่เปิดหน้าต่างชั้นสองไว้  แล้วกระโดดจากหน้าต่างเข้าบ้าน”  (เสียงดังตุ้บ)  “แล้วเดินลงบรรไดมา”  เฮ้อ…พยายามจริงๆนะโชคดีเพราะมาตัวเปียกเชียว  แล้วโดยธรรมชาติแมวไม่ชอบให้น้ำเปียกตัวมัน  โดยเฉพาะโชคดี  ไม่ชอบอย่างมาก… บางทีมันตามเข้าห้องน้ำไปด้วย  วิธีที่จะไล่มันนะไม่ยากเลยแต่แกล้งให้น้ำกระเด็นหน่อยเดียว โชคดีจะเผ่นแพล็วเดียวหายไปจากห้องน้ำทันที….แล้วจะไม่ให้นับถือในความพยายามได้อย่างไรทั้งที่กลัวน้ำสุดชีวิตนะเนี่ย….  โชคดี