เรื่องของดร.วัตสันเป็นเรื่องที่ต่อจากเรื่องเมาส์...วิธีจับเมาส์ที่ถูกต้อง? หลังจากที่สอนการจับเมาส์ที่ถูกต้องให้กับผู้เรียนและผู้เรียนก็สามารถจับได้อย่างถูกต้องแล้ว  ถือว่าผ่านขั้นตอนที่ 1 

       ตอนเรียนก็ทุลักทุเลอีกนั่นแหละเพราะตอนนั้นคอมพิวเตอร์เป็นของใหม่สำหรับคนส่วนใหญ่  แล้วโปรแกรมสมัยนั้นเป็นภาษาอังกฤษทั้งหมด  ไม่มีภาษาไทยเลย  ตอนสอนก็ต้องคอยอธิบายว่าคืออะไร  แทบจะเหมือนสอนภาษาอังกฤษควบคู่กับคอมพิวเตอร์  ตอนนั้นต้องสอนการลงโปรแกรมด้วย  ซึ่งแต่ละเครื่องต้องมีหมายเลขลิขสิทธิ์ (License) ทีนี้ตอนสอบเพื่อความสะดวกในการทำงานก็เลยพูดทับศัพท์ว่า "ไลเส้น" (ไม่รู้จะเขียนอย่างไรให้ใกล้เคียง) ผลคือมีคนถามขึ้นมาว่า "ลายเส้น   อยู่ที่ไหน  หาไม่เจอคะ" เอ้าว่ากันไป  เลยต้องอธิบายกันอีกว่าคืออะไร  สนุกก็สนุกแต่เหนื่อยมาก  ตอนนั้นต้องโด็ปน้ำดำวันหนึ่งอย่างน้อย 2 ขวด  แต่ก็ผอมเหมือนเดิมน้ำหนักไม่ยอมขึ้นเลย  งานหนักเพราะต้องยืนทั้งวัน  แต่ ทำได้...สามารถ

 หลังจากนั้นก็สอนกันไป เข้าใจถูกบ้างผิดบ้าง  ถ้อยทีถ้อยอาศัยกันไป  จนถึงวันหนึ่ง บัคของระบบปรากฏขึ้นบนหน้าจอ เราก็ออกอุทานทันที  ว่า "ดร.วัตสันมาแล้ว"  จากที่ยืนอยู่หน้าชั้นทำให้เห็นภาพที่น่าขันมากคือทุกคนในห้องหันควับไปมองประตูหลังห้องพร้อมกัน (ประตูห้องอบรมมีเพียง 1 ประตูเท่านั้นและอยู่หลังห้อง) เสร็จแล้วก็หันกลับมามองเราที่ยืนอยู่หน้าห้องแทบพร้อมกัน แล้วทำหน้าประมาณว่า "หลอกกันทำไม  ไม่เห็นมีใครมาสักคน"  เราที่เป็นผู้สอนก็รู้สึกขำจนอดทนที่จะไม่หัวเราำะไม่ไหว  ก็เลยหัวเราะออกมา  ผู้เรียนก็ยิ่งงงว่าหัวเราะอะไร  แล้วมีคนอดไม่ไหวถามว่า "ไหนดร.วัตสัน  อยู่ไหน"  ก็เลยชี้ให้ดูที่หน้าจอโปรเจคเตอร์ซึ่งต่ออยู่กับคอมพิวเอร์  มีข้อความเขียนว่า "Dr. Watson for windows NT...." ผู้เรียนในห้องก็ทำหน้าปุเลี่ยนๆกัน แล้วก็หัวเราะก๊ากชอบอกชอบใจ

" รู้จักดร.วัตสัน...กันแล้วใช่ไหมเอ่ย"