อาทิตย์ก่อนผมได้มีโอกาสเข้าร่วมประชุมสัมมนาเครือข่ายคุรุสภา นาน ๆ จะได้เข้า กทม.สักที ตื่นเต้นนิดหน่อยครับ การประชุมครั้งนี้สืบเนื่องมาจากโครงการที่เขียนส่งไปเมื่อหลายเดือนก่อน  เพื่อขอรับเงินทุนอุดหนุนจาก คุรุสภา ขอไปในนามของศูนย์พัฒนาการเรียนรู้คณิตศาสตร์ กลุ่มโรงเรียนชมตะวัน เป็นการรวมตัวกันของครูคณิตศาสตร์เป็นเครือข่ายพัฒนาวิชาชีพครูกลุ่มหนึ่ง ที่ต้องการทำงาน ต้องการสร้างบรรยากาศทางวิชาการให้เกิดขึ้น

ถึงแม้ว่าบางทีการเคลื่อนที่ไปข้างหน้าย่อมมีแรงเสียดทาน มีปัญหาและอุปสรรค มีเสียงของผู้คนรอบข้างแซวมาบ้าง ก็ให้คิดเสียว่าเราไม่ได้อยู่ในสภาวะสุญญกาศ ย่อมต้องมีความเห็นที่แตกต่างกันบ้างเป็นธรรมดา    “จงมองไปข้างหน้า และมีความสุขที่ได้ทำ ให้รู้ว่าเรากำลังทำอะไรอยู่ แค่นั้นก็พอ” (ไม่ใช่อะรูใหญ่นะครับ)  ปีหน้าผมคิดว่าคงจะมีกลุ่มเครือข่ายอื่น ๆ เกิดขึ้น และส่งโครงการเพื่อขอรับเงินอุดหนุน เพื่อพัฒนาวิชาชีพครู  

การสัมมนาครั้งนี้นอกจากจะได้รับเงินอุดหนุน ตามวัตถุประสงค์แล้ว  สิ่งที่ได้ต่อมาคือการได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้ประสบการณ์กับเครือข่ายอื่น ๆ มองเห็นแนวทางการทำงาน การประชุมวันนั้นจะเน้นไปทีการเขียนโครงการ ไล่มาตั้งแต่หลักการและเหตุผล จุดประสงค์ การดำเนินกิจกรรม และการเขียนรายงานสรุป วิทยากรที่มาให้ความรู้คือ ดร.วิทยา ศรีชมภู และอาจารย์บุญช่วย ทองศรี คอลัมม์นิสชื่อดังที่ผมได้ยินชื่อมานานเพิ่งได้เห็นตัวจริงวันนี้ครับ  จากการบรรยายสรุปของ ดร.วิทยา พบว่าโครงการที่เขียนขอมามากที่สุดคือโครงการทัศนศึกษา รองลงมาคือการจัดอบรมสัมมนา ส่วนที่น้อยที่สุดคือการจัดแสดงนิทรรศการผลงาน  ปีนี้มีเครือข่ายที่ส่งมาจากทั่วประเทศทั้งหมดประมาณ 400 โครงการ  แต่ได้รับเพียง 296 โครงการ รวมงบประมาณที่คุรุสภาจัดสรรให้ทั้งสิ้นประมาณ 10 ล้านกว่าบาท    

สาเหตุที่ทำให้โครงการไม่ได้รับการพิจารณาคือเขียนโครงการไม่ชัดเจน ส่วนที่ชัดเจนที่สุดคืองบประมาณ “50,000 บาท”  สั้น ๆ แต่ได้ใจความครับ  อีกสาเหตุหนึ่งคือการเขียนโครงการเพื่อนำเงินไปใช้จัดอบรมเพื่อเลื่อนวิทยฐานะ ตรงนี้คุรุสภาไม่อนุมัติ โครงการที่ผมเสนอไปคือการจัดอบรมการใช้สถิติเบื้องต้นในการทำวิจัยชั้นเรียนโดยใช้โปรแกรมคอมพิวเตอร์ เน้นการวิเคราะห์โดยใช้โปรแกรม ไม่น่าจะเกินปลายเดือนสิงหาคม นี่เป็น “พันธ(ค)ณิต” หนึ่งที่ศูนย์พัฒนาการเรียนรู้คณิตศาสตร์ กลุ่มโรงเรียนชมตะวัน จะดำเนินการในปีนี้

ด้วยเหตุบังเอิญและเป็นความตั้งใจ วันที่ผมไปประชุมที่คุรุสภา เป็นวันที่ชาวพันธมิตรได้ชุมนุมประท้วงครบ 60 วันพอดี ประชุมเสร็จก่อนกลับโคราช ถือโอกาสลงทะเบียนเข้าเรียนมหาวิทยาลัยราชดำเนิน ซะหนอ่ย เห็นบรรยากาศของผู้ชุมนุมแล้ว อยากอยู่นาน ๆ ครับ หากมองการชุมนุมประท้วงครั้งนี้ ก็เป็นการรวมตัวกันของกลุ่มคนที่มีอุดมการณ์ร่วมกัน ในการที่จะต่อสู้กับความไม่เป็นธรรมในสังคม  เป็นพันธกิจของพันธมิตรที่ต้องการสร้างสังคมการเมืองขึ้นมาใหม่ ให้ปราศจากการคอรัปชัน  ผมวิเคราะห์หรือเดาไม่ออกว่าการชุมนุมจะไปสิ้นสุดจบลงที่ใด  เพราะกลับมาถึงบ้านเห็นข่าวที่อุดรธานีแล้วเศร้าครับ

มีคำกล่าวหนึ่ง กล่าวว่า “Politics is for the present, but an equation is for eternity.” 

การเมืองเป็นเรื่องของปัจจุบัน สิ่งที่เป็นสัจนิรันดร์คือสมการ  วาทะนี้เป็นของ “Albert Einstein”  ซึ่งน่าจะพูดไว้ตอนที่ประเทศอิสราเอล เชิญไปรับตำแหน่งประธานาธิบดี แต่ไอน์สไตน์ กลับปฏิเสธแบบไม่สนใจต่อตำแหน่งบริหารสูงสุดของประเทศ  ตำแหน่งที่นักการเมืองหลาย ๆ คนดิ้นรนเพื่อครอบครองให้ได้ ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ตาม   ???

การเมืองไม่ใช่เป็นเรื่องของพันธมิตรกลุ่มเดียว แต่เป็นสิ่งที่เราต้องร่วมกันกันต่อสู้  เช่นเดียวกับ “พันธ(ค)ณิต” ก็ไม่ใช่เป็นเรื่องครูคณิตศาสตร์เพียงกลุ่มเดียวเช่นกัน แต่ทุกฝ่ายต้องร่วมมือร่วมใจกันทำงาน  สิ่งที่เรามองไปข้างหน้าจึงจะเห็นผล  จริงไหมครับ  

เล่ามาเสียยืดยาว...  สรุปว่าดีใจครับที่วันนั้นได้ไปทำพันธกิจ 2 อย่างในวันเดียวกัน เพราะผมถือว่า

มาทำหน้าที่ 

ใช้หนี้แผ่นดิน

และมาทำบุญ