• เอกราช
  • ranking : สมาชิกทั่วไป
  • email : satan_666_cabara@hotmail.com
  • วันที่สร้าง : 2009-01-28
  • จำนวนเรื่อง : 40
  • จำนวนผู้ชม : 42856
  • ส่ง msg :
  • โหวต 11 คน
ราชนาวี กวีน้อย
ปณิธานของกวี
Permalink : http://oknation.nationtv.tv/blog/satan666cabara
วันพฤหัสบดี ที่ 29 มกราคม 2552
Posted by เอกราช , ผู้อ่าน : 455 , 20:19:03 น.  
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้ โหวต 0 คน

ทุกคนในโลกล้วนอนิจจัง...คนเคยได้ยินคำนี้ไหมทุกคนอย่างเป็นผู้เหนือกว่า เก่งกว่าเเต่สุดท้าย............สักวาฟ้ากว้าง อ้างว้างจิต                         ชวนให้คิดจิตสมอารมณ์หมาย                             หวังเพื่ออยุ่บนโลกเป็นยอดชาย                          แต่สุดท้ายก็ตายเป็นผงดินขอให้ทุกคนใช่ชีวิตอยุ่อย่าง สันตินะครับ....

อ่านต่อ

Posted by เอกราช , ผู้อ่าน : 285 , 20:02:05 น.  
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้ โหวต 0 คน

คนเมื่องกรุงคงไม่ค่อยมีโอกาศได้เห็นเเสงดาวจากฟากฟ้าผมคงเป็นคนโชคดีคนหนึ่งที่ได้มีโอกาศไปเรียนที่ จ.ศรีสะเกษผมจึงมีโอกาศได้ชื่นชมกับธรรมชาติ ที่คนเมื่องส่วนใหญ่ไม่-มีโอกาศได้เห็นกัน คนเมืองคงรู้เเต่ความเเก่งเเย่งชิงดีผมจึงแต่งบทกวีนี้ขึ้นงับขลิบปุยเมฆ เคลื่อนคล้อย ลอยกลางหาวยังเเสงดาว กลางหาว ราวชวนฝันสอนให้ผู้ คนล้วน รุ้เเบ่งปันดุจฟ้ากั้น กันดาว หามีเลยขอคำชี้เเนะด้วยครับ*-*....

อ่านต่อ

Posted by เอกราช , ผู้อ่าน : 345 , 19:49:11 น.  
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้ โหวต 0 คน

มีอยุ่วันหนึ่งผมมองออกไปนอกหน้าต่างเห็นนกฝูกหนึ่งบินอยู่บนท้องฟ้าผมว่ามันก็บินสูงนะเเต่ทำไมมันไปไม่ถึงฟ้ามันก็ได้เเค่เกาะบนสายไฟหรือกิ่งไม้ ทำไมมันไปบินไปสู่โลกกว้างเสียทีผมเลยเเต่งบทกวีนี้ขึ้นมองนกบินใต้ฟ้า    ในอากาศเเลดูดั่งภาพวาด    จากฟ้าบินรอล้อเล่นยั่ว     เมขลาคล้อยเคลือนเลื่อนเมฆา    สกุนาลาจากรังขอคำชี้เเนะด้วยนะงับ*-*....

อ่านต่อ

Posted by เอกราช , ผู้อ่าน : 821 , 16:37:48 น.  
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้ โหวต 0 คน

*-*ทุกคนล้วนเคยทำผิดระเบียบของโรงเรียนเเละผมก็เป็น1ในนั้นวันนั้นผมโดนเรียนครับ แต่เจ้ากรรมผมได้รับทุน เมือโรงเรียนตามตัวผมไม่พบจึงเเจ้งไปที่ผู้ปกครองครับ ทั้งๆๆที่วันนั้นผมกะจะไปเรียนเเต่เพื่อนในกลุ่มดันชวนโดดเห็ตุการณ์โดนฝ่ายปกครองเล่นงานเลยลงที่ผม อ๋อ..เเต่เพื่อนผมเจ้านั้นมันคนล่ะโรงเรียนครับเลยไม่โดนสรุปง่ายๆๆผมโดดเล่นงานคนเดียวเลย-*- จึงเป็นบทกำเนิด บทกลอนนี้งับสักวาวันซวย ซวยต้องจิตเเค่นั้งคิด ส....

อ่านต่อ

Posted by เอกราช , ผู้อ่าน : 409 , 00:01:56 น.  
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้ โหวต 0 คน

ผมมีความฝันที่ไกลออกไป เเต่เมื่อมาพบผลงานของ ท่าน อังคาร ทำให้ผมได้พบตัวเองดั่งบทกลอนบทนี้ ตัวเจ้าเล่าความรู้ยังน้อยนิดอาจไปคิดอาจหารสู่ฝันใหญ่เพียงตัวเจ้าค่อยเติบโตขึ้นไปฝันที่ใหญ่เพียงไหนเล่าเราได้ยล เเต่ไม่เพราะเเต่ออกมาจากความรู้สึกกวีผู้น้อยผู้นี้ใคร่ขอคำชี้เเนะจากทุกท่านนะครับขอบพระคุณอย่างสูงครับ....

อ่านต่อ


/8