ลักษณะของบุญ

            บุญมีลักษณะที่จะเข้าใจได้ง่าย ๆ อยู่ 3 ประการ คือ

  ก. เมื่อกล่าวถึงเหตุของบุญ  ได้แก่  การทำความดีทุกอย่าง

  ข.  เมื่อกล่าวถึงผลของบุญ  ได้แก่  ความสุขกายใจทั้งในชาตินี้และในชาติต่อไป

  ค. เมื่อกล่าวถึงสภาพของจิต  ได้แก่  จิตใจที่สะอาดผ่องใส

            เพราะฉะนั้น  บุญก็คือการทำความดี  อันเป็นเหตุทำจิตของตนให้ผ่องใสสะอาด    แล้วก่อผลส่งผลให้เกิดความสุขความเจริญทั้งร่างกายและจิตใจให้แก่คนที่ทำบุญไว้  หรือคนที่อบรมจิตของตน  หรือจะพูดอย่างย่อก็คือ  บุญก็คือความสุขนั้นเอง   ดังที่พระพุทธเจ้าตรัสไว้ว่า "ภิกษุทั้งหลาย  ท่านทั้งหลายอย่ากลัวบุญเลย  คำว่าบุญนี้เป็นชื่อแห่งความสุข"

                                                                            (พระไตรปิฏกฉบับภาษาบาลี    อังคุตตรนิกาย  สัตตกนิบาต 

                                                                                เล่มที่ 23  ข้อที่ 95 หน้า 90)

                                  ลักษณะของบาป

             ส่วนบาปนั้นมีลักษณะตรงข้ามกับบุญ  ซึ่งมีลักษณะ 3 อย่างเช่นเดียวกัน  คือ

       ก. เมื่อกล่าวถึงเหตุของบาป  ได้แก่  การทำชั่วทุกอย่าง

       ข. เมื่อกล่าวถึงผลของบาป  ได้แก่   ความทุกข์กายทุกข์ใจทั้งในชาตินี้และชาติหน้า

       ค.  เมื่อกล่าวถึงสภาพของจิต  ได้แก่  ความสกปรกเศร้าหมองของจิตใจ

             ฉะนั้น บาปก็คือการทำชั่ว  อันเป็นเหตุทำให้จิตใจของตนสกปรกเศร้าหมอง  แล้วส่งผลเป็นความทุกข์เดือดร้อน

พระพุทธเจ้าจึงตรัสเตือนไว้ว่า "ความชั่วไม่ทำเสียเลยดีกว่า"  เพราะว่า ความชั่วย่อมตามเผาผลาญในภายหลังได้

                                                                                   ( ขุ.ธ. 25/32/56) 

                 จิตของคนที่สั่งสมบุญไว้มาก  เป็นจิตที่มีคุณภาพสูง  เนื่องจากเป็นจิตที่ได้รับการพัฒนา

 ส่วนจิตของคนที่สั่งสมบาปหรือทำบาปไว้มาก  เป็นจิตที่มคุณภาพต่ำ  เพราะขาดการพัฒนา

เพราะฉะนั้นจิตของคนที่มีบุญมากกับบาปมาก  จึงต่างกันมาก

************************

 ข้อมูลจากหนังสือ    ตายแล้วไปไหน  โดย  พระธรรมวิสุทธิกวี   วัดโสมนัสวิหาร  กรุงเทพฯ