16 มกราคม ของทุกๆปี และทุกครั้งก็อดไม่ได้ที่จะคิดถึงครูขึ้นมา

ครูคนหนึ่ง ผมเคยไปนอนบ้านท่านบ่อยๆ เคยกินคยนอน ท่านเคยเลี้ยงดูเวลาที่พ่อกับแม่ผมเอาไปฝากท่านไว้

ครูคนหนึ่งเคยอุ้มผมไปห้องพยาบาลหลังจากที่ผมวิ่งเหยียบไปบนตะปู

ครูคนเดิมใช้ไม่เรียวติก้นหลังจากที่เพื่อนร่วมห้องที่น่ารักของผมไปฟ้องครูว่าผมเอาหมากฝรั่งไปใส่ศีรษะเธอ แล้ว ก็เอายาหม่องมาทาก้นผม

ครูคนนั้นเคยไปกินข้าวที่บ้านกับพ่อแม่ของผม

ครูคนหนึ่งโยนสมุดวาดเขียนผมลงบนพื้นแล้วส่ายหัว

ครูคนหนึ่งหยิกปากผมเพราะเข้าใจว่าผมเอาเรื่องของเพื่อมาล้อ

ครูคนหนึ่งเอาไม่เรียวฟาดลงกลางหัวผมเพราะว่าโมโหที่ผมคุยในห้อง

ครูคนเดิมเอาแปรงลบกระดานขว้างหัวเพื่อนผมเพราะว่าเพื่อนผมคุยในห้องแต่เพื่อนผมมันโชคดีแปรงเลยไปโดนหัวเพื่อนผมอีกคน

ครูคนหนึ่งแกล้งให้คะแนนผมเป็น ร แล้วก็ลืมทำให้ผมติด ร ตอนจบจนต้องให้แม่มาเคลียร์

ครูเกษตรคนหนึ่งหมักกระแช่กินเองแล้วเมามาสอนนักเรียนทุกวัน

ครูคนหนึ่งเล่านิทานให้ฟังจนผมน้ำตาไหล

ครูคนหนึ่งด่าผมอยู่ครึ่งวันแต่กลับกลายเป็นแรงบันดาลใจให้ผมสอบเรียนต่อสถาบันที่ต้องการได้สำเร็จ

ครูหลายคนไม่เข้าสอนปล่อยให้ผมเรียนด้วยตัวเอง ผมก็เลยโดดเรียน

ครูคนหนึ่งไล่ผมออกจากห้อง แล้วให้ไปถอนวิชาที่เรียนกับท่านเพราะโมโหที่ผมไม่สนใจเรียน

ครูคนหนึ่งบอกว่าจะสอนเทคนิคให้ตอนที่เรียนพิเศษ

ครูคนหนึ่งบอกว่าผมลายมือไม่สวย อย่างนี้ต้องเรียนโง่

ครูคนหนึ่งบอกว่าผมเป็นเด็กดี เป็นเด็กที่เสียสละ

ครูคนหนึ่งบอกว่าผมต้องเป็นเด็กเกเร จนเอาไม่อยู่

ครูคนหนึ่งให้ผมเอาผู้ปกครองมายืนยันว่างานฝีมือที่ให้ทำนั้น ผมทำเอง

ครูคนหนึ่งให้ผมนอนตากยุงกลางแจ้งตอนตีสามโดยห้ามตบห้ามกระดุกกระดิก เพราะว่าผมไม่นอนแต่กลับออกมาเล่ยนกับเพื่อนตอนเข้าค่าย

คุณครูไม่ใช่แค่เพียงสอนหนังสือแต่เป็นส่วนหนึ่งของชีวิต ส่วนหนึ่งของประสพการณ์ ส่วนหนึ่งของความสำเร็จและล้มเหลว ผมไม่เคยชอบอาชีพครู แต่ปัจจุบันผมรักอาชีพครู เพราะครูคือคนสำคัญ 16 มกราคม วันสำคัญของครู คิดถึงครู บูชาครู