สัตว์โลก ที่ไม่ประหลาด แต่แปลก เพราะแสนจะคุ้นคน

เจอน้องกระรอกตัวนี้ บนเส้นทางเข้าทุ่งลุยลาย

ข้ามถนนมาหยุดกิน

ท่าทางจะชอบการมีเพื่อน

อะไรอยู่ในมือของน้อง

........

เหตุเกิดที่ทุ่งลุยลาย

มีอะไรแปลกๆบนยอดไม้ ที่ทุ่งลุยลาย

เข้าไปดูใกล้ๆ

นกยักษ์มั้ง อิ อิ

นอกจากบนยอดนั่นหนึ่งคน ในพุ่มไม้มีห้างนั่งวุ่มอยู่อีกหนึ่ง

เขาทั้งคู่กำลังจับภาพเจ้าเนื้อทราย เพื่อการวิจัย

..........

ถ่ายภาพกว้างๆบริเวณจุดชมวิว เส้นทางไปเขื่อนจุฬาภรณ์

ตอนกดชัทเตอร์ ไม่เห็นอะไร เพราะแดดจัดมาก

ถ่ายฟิล์ม ล้างฟิล์มแล้ว เจอสิ่งนี้ อะไรไม่รู้

.........

เรื่องประหลาดสุดท้าย ร้ายจริงๆ

พบพื้นที่ประหลาด เนื้อที่กว้างขนาด 25,000 ไร่ ถูกประกาศเป็นที่สาธารณะมาก่อน ปี 2500 แต่ไม่มีหน่วยงานใดมีหลักฐานเอกสารยืนยันแม้แต่ทางจังหวัด กระทั่งกลุ่มชาวบ้านต้องลุกขึ้นมาใช้ GPRS ทำแปลนที่ดินทำกินของตัวเอง เพื่อดำเนินการแสดงสิทธิ์ที่ทำกิน รวมทั้งหมด 8 หมู่บ้าน ในตำบลส้มป่อย อำเภอจตุรัส จังหวัดชัยภูมิ

.

เส้นแดงๆเป็นสี่เหลี่ยม คือแปลนที่ชาวบ้านรังวัดด้วยตนเอง

เมื่อสอบถามทางอบต.ว่าทำไมชาวบ้านไม่มีเอกสารสิทธิ์ ทั้งที่ทำกินมานานกว่า 60 ปีแล้ว เขาบอกว่า ที่ไม่มีเอกสารสิทธิ์เพราะเป็นพื้นที่หัวไร่ปลายนา (บ้านเรือนหนาแน่น เพราะลงหลักปักฐานมาตั้งแต่ปี 2490 มาแล้ว)

นับว่าพื้นที่ครึ่งหนึ่งของตำบลส้มป่อย คือพื้นที่ที่ถูกกันไว้เพื่อเป็นที่สาธารณะมาเนิ่นนาน จนขาดเอกสารหลักฐานมาจัดการในความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น แม้กระทั่งการแบ่งพื้นที่อำเภอ

และนี่คือที่แปลกที่สุด....พบว่ามีการแบ่งเส้นแดนของอำเภอหนองบัวระเหวกับจตุรัสขึ้นมาใหม่ โดยปลัดอาวุโสของอำเภอหนองบัวระเหว เมื่อปี 2541 การขีดเส้นแดนใหม่ ได้เลือนจากสันเขา มาเป็นร่องน้ำ กินอาณาเขตของตำบลส้มป่อย อำเภอจตุรัส เข้ามา โดยที่การขีดแบ่งอาณาเขตใหม่นี้ ได้กันเอาโรงงานแป้งมันสำปะหลังเข้าไปในเขตหนองบัวระเหว(อย่างจงใจ) โดยที่เขตน้ำทิ้งของโรงงาน อยู่ในหมู่บ้านห้วยน้อย ตำบลส้มป่อย อำเภอจตุรัส ทำความเดือดร้อนให้แก่ชาวนาละแวกนั้น เพราะน้ำเน่า ปลูกข้าวไม่ได้ผล ทั้งน้ำเสียยังปล่อยไหลลงลำน้ำชี ซึ่งอบต.ส้มป่อยได้สูบน้ำมาทำน้ำประปาใช้กันทั้งตำบลอีกด้วย

กรณีน้ำเน่าเสีย กลุ่มชาวบ้านได้ฟ้องร้องโรงงานให้จัดการบำบัดน้ำเน่าก่อนปล่อยทิ้งในบ่อกักน้ำ ทางศาลได้พิพากษาให้โรงงานปรับปรุงระบบน้ำทิ้งเสียใหม่ แต่ที่ผ่านมา ยังไม่มีการแก้ไขใดๆจากโรงงาน

ปัญหาที่เกิดจากอาณาเขตตำบลไม่ชัดเจน ชาวบ้านไม่รู้แน่ชัดว่าตนเองอยู่ในเขตใดกันแน่

ปัญหาไม่มีเอกสารสิทธิ์ในที่ดินทำกินมายาวนาน

ปัญหา หน่วยงานทางราชการ ไม่มีหน่วยใดออกมารับผิดชอบปัญหาที่เกิดขึ้น ต่างฝ่ายต่างบอกว่า ไม่สามารถทำได้ เพราะแผนที่ที่มีอยู่ไม่สามารถชี้อาณาเขตได้ชัด

ปัญหาเรื่องมลภาวะ ที่ชาวบ้านพยายามร้องเรียน ทำให้กลุ่มผู้นำถูกข่มขู่คุกคาม

ปัจจุบัน กลุ่มชาวบ้านได้นำปัญหาเรื่องเขตแดนไม่ชัดเจนไปปรึกษากับปลัดอาวุโสของอำเภอหนองบัวระเหว (ผู้ดำเนินการแบ่งเขตแดนเองเอง)เพื่อทบทวนเขตแดนใหม่อีกครั้ง กลับถูกท้าทายให้ไปฟ้องร้องต่อศาล ท้าให้เอาหลักฐานมาชี้แจง

คณะชาวบ้านที่เดือดร้อน จึงได้ดำเนินการรังวัดที่ดินของตัวเอง และเสนอขอเอกสารสิทธิ์ต่อหน่วยงานราชการ อย่างถูกต้องต่อไป