![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() (ภาพสุดท้ายห้องนอนรวม ที่โรงแรมเยาวชนนานาชาติ ที่ลี่เจียง) ฟ้าคลี่ม่านเทาทึบคลุมผืนโลก ดาวเดียวดายกระพริบแสงวิบวับอยู่ห่างไกลในทางทิศเหนือ
บนท้องถนนหินอัดมีฝุ่นปลิวฟุ้งแม้มองแทบไม่เห็นแล้ว
แต่ยังรู้สึกได้ด้วยกลิ่นสาปสางของฟางหญ้าที่อยู่ในมูลม้าอันแห้งสนิทเพราะแดดจัดและล้อรถบดละเอียดจนลอยฟุ้งได้
ยามนี้แสงไฟหน้ารถสามล้อสาดจ้าอีกครั้ง จึงมองเห็น เมืองฉูเจิ้ง เมืองนอกเส้นทางท่องเที่ยว
จึงไม่มีโรงแรมที่รับรองคนต่างถิ่น ฉันได้ห้องพักเก่าๆที่มีสภาพเหมือนห้องเก็บของในราคา
40 หยวน หรือราวๆ 200
บาท อันที่จริงมันไม่ไกลจากต้าหลี่นัก แค่จ่ายค่ารถเมล์ราวๆ 8
หยวน ก็กลับไปนอนที่นั่นได้ แต่จะกลับไปทำไม ในเมื่อแบกกระเป๋าออกมาแล้ว
การผจญภัยในโลกที่ไม่มีใครมาท่องเที่ยวก็น่าสนใจไม่ใช่หรือ ไม่ใช่แหล่งท่องเที่ยวสำหรับคนส่วนใหญ่
แต่สำหรับคนที่สนใจผ้ามัดย้อมครามแบบชาวไป๋
ก็ควรจะแวะมาเป็นอย่างยิ่งเพราะที่นี่คือแหล่งผลิตสำคัญที่ส่งขายไปไกลถึงเมืองไทยเมื่อหลายปีมาแล้ว เราไม่ต้องพูดกันให้รู้เรื่องหรอก
แค่มองเห็นกันในความเป็นมนุษย์ที่ปกติธรรมดา แค่ยิ้มให้กัน
ทักทายกันด้วยกริยาท่าทางที่เป็นมิตร เพียงนี้สำหรับฉันนับว่าเป็นสุขใจแล้ว ฉันบอกกับตัวเองเพื่อสร้างความมั่นใจ แต่ที่ฉันได้กลับมากกว่านั้น นั่นคือผลไม้สีแดงสองลูกรสหวานฉ่ำ
จากอาม่า ที่นั่งข้างๆบนรถเมล์ตอนมาที่นี่ เราคุยกันไม่รู้เรื่องหรอก
แต่เรารู้ว่าเรารู้สึกต่อกันอย่างไร ความหนาวแผ่เข้ามาถึงห้องนอน นับเป็นคืนแรกที่ฉันรู้สึกหนาวจริงๆ เสียงหมาใหญ่เห่ากรรโชกในบ้านหลังใหญ่ถัดไป
ขณะที่เสียงเมี้ยวๆ ดังเบาๆที่หน้าห้องพักฉัน ห้องเช่าข้างๆ
น่าจะมีพ่อแม่ลูกคุยกันเบาๆ หลังจากส่งเสียงดังลั่นในตอนเย็น ทบทวนหัวใจตัวเอง วันนี้เกิดอะไรขึ้นบ้าง ตอนสายเช็คเอาท์ออกจากโรงแรมนายจิม ขึ้นรถเมล์ผิดสาย เพราะได้ข้อมูลมาผิด
เธอที่โรงแรมบอกว่าให้ขึ้นสาย 8 ทางด้านประตูตะวันตก
ฉันไม่เฉลียวใจว่าทำไมเป็รถเมล์คันใหญ่ พอนั่งไปได้สักระยะ เริ่มเห็นตัวเมือง
เห็นตึกสูง ตายละหว่า นี่มันเซี๊ยะกวน
เมืองที่รถเมล์จากเชียงรุ้งพามาขังไว้ในรถนอนตั้งแต่ตี 2 จนกระทั่งรุ่งเช้านี่นา
ใจเต้นระทึกเล็กๆ เมื่อรู้ว่าผิดทาง
เป็นบทเรียนให้รู้ว่าต้องถามหาข้อมูลให้ชัดเจนจากหลายคนหลายครั้ง ในทุกกรณี แต่ในที่สุดก็มาถึงหมู่บ้าน ฉูเจิ้งจนได้ เพียงนั่งรถเมล์สายเดิม
แล้วเดินมาอีก 100
เมตร ก็พบรถเมล์สายที่ผ่ายเมืองนี้แล้ว แผนที่ในมือคือเครื่องมือในการถามทาง
ทุกคนที่ยืนที่นั่นพยักหน้า ชี้ให้ขึ้นไปบนรถ แล้วค่อยจ่ายตังค์ค่ารถ หญิงคนเก็บเงินบนรถ บอกว่าให้ลงได้แล้วนี่ล่ะ ฉูเจิ้ง
ทันทีที่เท้าแตะพื้น มีคนมาต้อนรับทันที เธอแต่งตัวแบบชาวไป๋หน้าตาสะสวย พยายามทำมืออะไรสักอย่าง
แต่รู้ว่านั่นคือการขายของ เธอบอกว่า มายโฮม ๆ แต่นี้ก็รู้ แต่ฉันบอกว่า ฟั่นเตี้ยน
แล้วทำมือประกบกันแนบหู ฉันจะหาโรงแรม เธอจึงพามาที่ห้องเช่าห้องนี้
ที่มีกลิ่นฉุนร้ายกาจ ทั้งกลิ่นฝุ่น กลิ่นบุหรี่ กลิ่นผ้าไม่ได้ซัก และราคาแพงกว่าที่ควรเป็น ฉันไม่อยากอินังขังขอบกับเรื่องกินอยู่
ฉันอยากดูบ้านเมืองจริงๆ เมืองที่มีการกินอยู่จริงๆ
ไม่ใช่บ้านเมืองที่ตกแต่งเป็นร้านรวง มีแต่คนค้าขาย แต่ไม่เป็นคนผลิต
เอาล่ะ...ที่นี่น่าจะได้เรียนรู้อย่างแน่นอน วางกระเป๋าลงในห้อง ฉันเดินตามเธอคนนั้นไปอย่างเต็มใจ
เดินไปตามซอกซอยวกวน ถ้าให้เดินเองฉันคงลงทางอย่างแน่นอน และแล้วเมื่อมาถึงโรงงานทำผ้ามัดย้อมคราม
กระบวนการเชือดก็เกิดขึ้น..ฉันรู้ว่านั่นเป็นการบอกราคาที่ไร้ความปรานีเป็นที่สุด และคุณภาพสินค้าก็แย่เต็มทน
ลวดลายประณีตบรรจงหายไปไหนหมด ใช่..มันหายไปกับกระบวนการตลาดที่ยากจะใครรับผิดชอบ
เมื่อคนซื้อต้องการของราคาถูก คนขายต้องการกำไรมากๆ จะทำไปทำไมชิ้นงานดีๆ
ทำง่ายๆขายเร็วๆไม่ได้กว่าหรือ ฉันเห็นชิ้นงานที่งดงามเพียงชิ้นเดียว นั่นคือชิ้นที่แปะไว้ที่พนักของบ้านพักที่ฉันเช่านอนหนึ่งคืนนั่นเอง อย่างน้อยในท่ามกลางการผันแปร ฉันยังได้เห็นสิ่งสวยงามตามที่อยากเห็น
ยังได้เห็นวิถีชีวิตที่เรียกว่าครอบครัว
ยังได้เห็นบรรยากาศการทำเกษตรเมื่อเดินเล่นไปทางภูเขาตามลำพังในตอนเย็น
ได้กราบพระพุทธรูปประจำหมู่บ้าน
ที่มีรอยยิ้มพิมพ์ใจอย่างชนิดที่ไม่เคยเห็นที่ไหนมาก่อน ไม่เคยเห็นจริงๆ
ที่ท่านยิ้มราวกับหัวเราะอย่างเบิกบานอยู่ในที |
ถึง บล็อกเกอร์ ทุกท่าน โปรดอ่าน
ด้วยทาง บริษัท จีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ จำกัด (มหาชน) ได้ติดต่อขอความร่วมมือ มายังเว็บไซต์และเว็บบล็อกต่าง ๆ รวมไปถึงเว็บบล็อก OKnation
ห้ามให้มีการเผยแพร่ผลงานอันมีลิขสิทธิ์ ของบริษัท จีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ฯ บนเว็บ blog โดยกำหนดขอบเขตของสิ่งที่ห้ามทำ และสามารถทำได้ ดังนี้
ห้ามทำ - การใส่ผลงานเพลงต้นฉบับให้ฟัง ทั้งแบบควบคุมเพลงได้ หรือซ่อนเป็นพื้นหลัง และทั้งที่อยู่ใน server ของคุณเอง หรือ copy code คนอื่นมาใช้ - การเผยแพร่ file ให้ download ทั้งที่อยู่ใน server ของคุณเอง หรือฝากไว้ server คนอื่น สามารถทำได้ - เผยแพร่เนื้อเพลง ต้องระบุชื่อเพลงและชื่อผู้ร้องให้ชัดเจน - การใส่เพลงที่ร้องไว้เอง ต้องระบุชื่อผู้ร้องต้นฉบับให้ชัดเจน จึงเรียนมาเพื่อโปรดปฎิบัติตาม มิเช่นนั้นทางบริษัท จีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ฯ จะให้ฝ่ายดูแลลิขสิทธิ์ ดำเนินการเอาผิดกับท่านตามกฎหมายละเมิดลิขสิทธิ์
OKNATION
กฎกติกาการเขียนเรื่องและแสดงความคิดเห็น
1 การเขียน หรือแสดงความคิดเห็นใด ๆ ต้องไม่หมิ่นเหม่ หรือกระทบต่อสถาบันชาติ ศาสนา และพระมหากษัตริย์ หรือกระทบต่อความมั่นคงของชาติ
2. ไม่ใช้ถ้อยคำหยาบคาย ดูหมิ่น ส่อเสียด ให้ร้ายผู้อื่นในทางเสียหาย หรือสร้างความแตกแยกในสังคม กับทั้งไม่มีภาพ วิดีโอคลิป หรือถ้อยคำลามก อนาจาร 3. ความขัดแย้งส่วนตัวที่เกิดจากการเขียนเรื่อง แสดงความคิดเห็น หรือในกล่องรับส่งข้อความ (หลังไมค์) ต้องไม่นำมาโพสหรือขยายความต่อในบล็อก และการโพสเรื่องส่วนตัว และการแสดงความคิดเห็น ต้องใช้ภาษาที่สุภาพเท่านั้น 4. พิจารณาเนื้อหาที่จะโพสก่อนเผยแพร่ให้รอบคอบ ว่าจะไม่เป็นการละเมิดกฎหมายใดใด และปิดคอมเมนต์หากจำเป็นโดยเฉพาะเรื่องที่มีเนื้อหาพาดพิงสถาบัน 5.การนำเรื่อง ภาพ หรือคลิปวิดีโอ ที่มิใช่ของตนเองมาลงในบล็อก ควรอ้างอิงแหล่งที่มา และ หลีกเลี่ยงการเผยแพร่สิ่งที่ละเมิดลิขสิทธิ์ ไม่ว่าจะเป็นรูปแบบหรือวิธีการใดก็ตาม 6. เนื้อหาและความคิดเห็นในบล็อก ไม่เกี่ยวข้องกับทีมงานผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซต์ โดยถือเป็นความรับผิดชอบทางกฎหมายเป็นการส่วนตัวของสมาชิก คลิ้กอ่านเงื่อนไขทั้งหมดที่นี่"
OKnation ขอสงวนสิทธิ์ในการปิดบล็อก ลบเนื้อหาและความคิดเห็น ที่ขัดต่อความดังกล่าวข้างต้น โดยไม่ต้องชี้แจงเหตุผลใดๆ ต่อเจ้าของบล็อกและเจ้าของความคิดเห็นนั้นๆ
|
||
![]() ![]() |
ไร่มงคล | ||
![]() |
||
บ้านไร่ |
||
View All ![]() |
Dewa Che | ||
![]() |
||
เพลงที่ 8 |
||
View All ![]() |
<< | สิงหาคม 2011 | >> | ||||
อา | จ | อ | พ | พฤ | ศ | ส |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | 31 |