วันพุธ ที่ 30 มกราคม 2556
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 990
, 20:55:10 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน

เรื่องเล่าของกาลครั้งหนึ่ง
เรื่องนั้นซึ่งสดใสในเรื่องเล่า
เรื่องนั้นจึงเพียบพร้อมน้อมลำเนา
เป็นเรื่องเล่าที่ดูสง่างาม…
เรื่องเล่าของกาลครั้งหนึ่ง
เมื่อผ่านไปใยจึงต้องทวงถาม
ได้อะไรในสิ่งที่สวยงาม
เริ่มคำถามในเรื่องจริงสิ่งที่มอง…
เรื่องเล่าของกาลครั้งหนึ่ง
ความหมายจึงเปลี่ยนผันเป็นวันหมอง
แค่คนเล่าเรื่องนั้นฝันเรืองรอง
จึงไร้ซึ่งสอดคล้องเมื่อมองจริง…
.
....
|
วันอังคาร ที่ 6 กันยายน 2554
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1127
, 20:33:22 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต 2 คน
ระหว่างคืนค่ำ
ระหว่างที่ฝนพรำเต็มฟ้าแหงนมองเจ้าดวงดาราเหมือนว่าจะลับตาไปไกล โอ้ดวงดาวเจ้าเอย
ก่อนเคยทำฉันหวั่นไหววันนี้กลับเลือนหายลับไปเมื่อไหร่หนอเจ้าจึงกลับมา หรือว่าเจ้าเมินเฉยละเลยกับคำเรียกหาส่องแสงที่ใหม่ที่ไกลตาไม่ได้ยินเสียงเรียกหาจากคนไกล แต่ก็ยังคงยิ้ม
เต็มอิ่มกับแสงทิ้งไว้ให้ส่องสว่างส่องทางส่องใจให้ฉันเริ่มวันใหม่ได้อีกครา มาเถิดมาเจ้าดวงดาว
ส่องแสงที่วับวาวเถิดหนาเมื่อเมฆจางรางไปในเวลาเ....
|
วันอาทิตย์ ที่ 8 สิงหาคม 2553
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1518
, 10:48:55 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 เช้าวันนี้
สายฝนโปรยปรายแต่เช้าไม่มีนกคู่นั่นเห็นเห็นในเช้าวันนี้เสียงดนตรีของสายลมก็เงียบงันยังคงมีแต่เสียงสายฝนพรำเช้าวันนี้
แสงสดใสเหือดหายไปหมอกแห่งเส้นสายละอองน้ำเข้ามาทดแทนไม่มีนกคู่นั้นให้เห็นในเช้าวันนี้ยังคงมีแต่ฉันที่นั่งอยู่ตรงนี้
ที่เดิม เพื่อรอ...
....
|
วันจันทร์ ที่ 26 กรกฎาคม 2553
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1724
, 11:09:01 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 ในห้องและหัวใจที่เงียบงัน.. บางครั้งในขณะที่ครึ่งหลับครึ่งตื่นของฉันความฝันหรือความจริงในห้วงแห่งความทรงจำมักวนเวียนเข้ามาทักทายฉันเสมอ และมันก็ซ้ำแล้ว ซ้ำเล่าเรื่องเก่าๆเดิมๆ จนทำให้ฉันเข้าใจและคาดเดามันได้ล่วงหน้าในห้องของฉัน
มันไม่ได้แตกต่างจากหัวใจของผู้อาศัยมากนัก เหมือนกันว่างเปล่า สายลมหรือความเหงา นั่นพัดผ่านมาเสมอผ่าน ผ่านไปอย่างช้าๆ เนิ่นนาน จนบางครั้งฉันอยากปิดทุกอย่างหน้าต่างบานเก่....
|
วันจันทร์ ที่ 24 พฤษภาคม 2553
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1453
, 21:38:15 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 ..การเปลี่ยนแปลงของบางสิ่ง..
เราได้เรียนรู้อะไรมากมายเรียนรู้ความหลากหลายของมนุษย์ความกระหายกาย ใจไม่สิ้นสุดยากจะหยุดหลุดผ่านกาลเวลา
ทั้งรานร้าวก้าวล่วงห้วงความคิดทั้งถูกผิดย่ำย่างทางค้นหาไร้สำนึกตรึกตรองมองผ่านมาดูไร้ค่าในนามความเป็นคน
เมื่อเปลี่ยนแปลงบางสิ่งอย่านิ่งเฉยยิ่งผ่านเลยยิ่งต้องกล้าอย่าสับสนอย่าปล่อยให้ใครกร่างอย่างจำนนอย่าอดทนในความยากลำบากเรา
เพราะทุกสิ่งยิ่งผ่านนานยิ่งหายยิ่งทำลายความ....
|
วันพุธ ที่ 19 พฤษภาคม 2553
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 4468
, 18:18:40 น.
หมวด : การเมือง
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 เซนทรัลเวิร์ลในตอนนี้รายงานข่าวว่าเพลิงกำลังลุกไหม้อย่างหนักมองจากมุมไกล...................................................................ภาพไม่ค่อยชัดนะครับถ่ายภาพผ่านทีวี.......
|
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1741
, 16:46:58 น.
หมวด : การเมือง
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
ข่าวจากนักข่าวเนชั่นฯ แจ้งว่าที่อนุสาวรัย์ชัยสมรภูมิมีการเผาธนาคารไทยพานิชย์ โดยการทุบกระจกด้านหน้าและตู้ ATM เสียหายหนัก รวมทั้งมีการบุกปล้นเซเว่นฯ ใต้ร้านหนังสือดอกหญ้า ซึ่งรายงานข่าวเล่าว่ามีแกนนำบอกให้ผู้ชุมนุมทำอะไรก็ได้ตามสบาย ให้เสร็จก่อน 1 ทุ่ม เพราะอาจมีการประกาศเคอร์ฟิว ทั้งนี้สื่อมวลชนไม่สามารถทำข่าวได้แม้กระทั้งชาวบ้านที่จะถ่ายรูปจากมือถือเพราะจะโดนทำร้ายหรือยึดเอากล้องถ่ายรูปไป"....
|
วันพฤหัสบดี ที่ 6 พฤษภาคม 2553
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1896
, 20:00:00 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 ประเทศไทยในวันนี้..
ประเทศไทยมองไปในวันนี้สักกี่ปีผกผันเหมือนวันเก่าวันที่ซึ่งตรึงแน่นแผ่นดินเราทุกหมู่เหล่ารู้รักสามัคคี
น้ำมีปลานามีข้าวที่เรารู้เราเคยอยู่ร่มเย็นเช่นวิถียิ้มสยามตามฉบับที่เรามีมาวันนี้หายไปไหนหรือใครลืม
กลับมาเถิดพี่น้องเพื่อนผองไทยกลับมาส่งน้ำใจให้ปลาบปลื้มสร้างรอยยิ้มพิมพ์ใจไทยหยิบยืมอย่าหลงลืมละเลยที่เคยเป็น
กลับมาร้องเพลงชาติไทยให้เต็มปากยิ่งดังมากยิ่งขับไล่ความทุกข์เข็ญ....
|
วันจันทร์ ที่ 8 กุมภาพันธ์ 2553
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1676
, 21:13:19 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 ในมุมหนึ่ง... .. ในมุมห้องแห่งความเดียวดายฉันทอดกายกอดเข่ามองดูตัวเองผ่านรูปเงาเห็นความเหงาผ่านรูปกาย
ในห้องแห่งความเหงาหน้าต่างบานเก่าเลือนหายม่านสีหม่นร่นริ้วเรียงรายหรือนั่นคือสิ่งหมายต้องการ
เก้าอี้ตัวเดิม
โต๊ะแต่งเติมดำกร้านเสียงเพลงว่างเปล่าที่ร้าวรานยังคงร้องขับขานชั่วกัลป์
......
|
วันพฤหัสบดี ที่ 4 กุมภาพันธ์ 2553
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1522
, 21:12:44 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 กาลครั้งหนึ่งเจ้าดอกไม้
กาลครั้งหนึ่งเจ้าดอกไม้หอมสดใสอบอวลช่างชวนฝันดอกเบ่งบานปานดาวพราวนับพันกลีบดอกนั้นโดดเด่นเช่นนภา
กาลครั้งหนึ่งเจ้าดอกไม้สวยสดใสอบอวลชวนค้นหาโอนเอนอ่อนร่อนรัดลมพัดพาสุขอุราน่ามองเมื่อต้องลม
กาลครั้งหนึ่งเจ้าดอกไม้ผ่านวันคืนร่วงไปให้ขื่นขมไม่ไหวอ่อนซ่อนกายในสายลมคงระบมร้าวรานกาลเวลา
กาลครั้งหนึ่งเจ้าดอกไม้จากลาไกลห่างเหินเกินค้นหากลีบสดใสเคยกรุ่นไม่คุ้นตาเพียงค้นหาความว่....
|
วันพุธ ที่ 30 ธันวาคม 2552
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1810
, 09:00:20 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน

ความเดียวดายที่รั้งรอ......เช้าวันใหม่กับอ้อมกอดแห่งความฝันอุ่นไอรายล้อมดั่งสายหมอกตัดผ่านแสงตะวันสีรุ้ง..ยามเช้าและการสัมผัสในห้วงแห่งความหวั่นไหว ว่างเปล่าบางครั้งจิตใจที่แข็งแกร่งกลับอ่อนโยนและฉ่ำชื่นเหมือนหยดน้ำค้างและในขณะเดียวกัน หลายครั้งที่อ่อนแอเกินไปจนไม่อาจหยัดยืน…. การเริ่มต้นของวันใหม่..คงไม่ได้แตกต่างกับการเริ่มต้นของชีวิตยามเช้าที่สดใสกับชีวิตที่ผลิบานอากาศที่แสนบริสุทธิ์กับชีว....
|
วันอาทิตย์ ที่ 6 ธันวาคม 2552
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1307
, 20:46:22 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 ..รอยเท้าของพ่อ..
ครั้นเมื่อก่อนสอนฉันมั่นให้คิดถึงชีวิตที่ลำเค็ญเช่นมุ่งหมายยากลำบากตรากตรำจำไม่คลายไม่สบายเหมือนตอนนี้ที่เราเป็น
ไม่ได้มีบ้านหลังใหญ่ใครนั้นสร้างไม่มีรถรารถรางทางเดินเล่นไม่มีแม้เม็ดฝนพรำชุ่มฉ่ำเย็นที่มองเห็นเพียงรอบข้างระหว่างกาย
ถึงวันนี้เรานั้นมีบ้านหลังใหญ่มีทุกอย่างที่เคยใฝ่ที่เคยหมายมีความสุขทุกสิ่งยิ่งเรียงรายสุขสบายเพราะพ่อเราที่เค้าทำ
รอยเท้าพ่อยิ่งใหญ่หาใครเทียบหาใครเปรียบ....
|
วันเสาร์ ที่ 28 พฤศจิกายน 2552
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 2190
, 03:10:22 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน

แสงตะวันในม่านหมอก……………. แสงจากตะเกียงแก๊สวาววับตัดกับความมืด ดวงไฟเล็กๆที่เห็นไกลๆตามไหล่เขาเบื้องหน้า กระตุ้นต่อมเท้าให้เธอต้องเร่งรีบมากขึ้น เธอเดินตามผู้เป็นพ่ออย่างทุลักทุเล ถึงแม้ว่าเส้นทางที่กำลังเดินย่ำอยู่ จะเป็นเส้นทางเดิมที่เธอเดินทุกวันก็ตามเถอะ แต่เป็นเพราะความมืดและความเหน็บหนาวของอากาศในช่วงเวลาดึกทำให้เธอก้าวขาได้ยากเย็น เสื้อผ้ามอมแมมถูกใส่ทับกันหลายๆช....
|
วันอังคาร ที่ 24 พฤศจิกายน 2552
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1325
, 21:44:22 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 อุ่นไอในคืนหนาว..
โอบกอดพรอดพร่ำ..ร่ำให้ขดตัวหัวใจ..ในคืนหนาวเดียวดายร่ายร้อง..เรื่องราวให้วับวาวคืนค่ำ..จนหนำใจ
เงียบงันพลันจาง..กลางผืนฟ้าดวงดาวพราวนภา..สั่นไหวเสียงเพรียกแห่งเหงา..จับใจคงไว้ซึ่งห้วง..แห่งนิรันดร์
ไม่หวังตั้งใจ..ให้กายอุ่นหอมละมุนกรุ่นกาล..ม่านฝันขอเพียงหัวใจที่ไกลกันโอบกอดตัวฉันเท่านั้นพอ
..................................................................... ....
|
วันจันทร์ ที่ 9 พฤศจิกายน 2552
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1243
, 07:25:05 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 อย่างที่ฉันได้เข้าใจ..
.ในขณะที่ฉันโอดครวญท่ามกลางความอ่อนไหวและอ่อนแอแสงตะวันยามเช้ายังคงค่อยๆสาดแสงและกล้าแกร่งในที่สุด..ในขณะที่ฉันร่ำให้กับลมหนาวที่ผ่านมากระทบผิวกายด้วยความหวาดหวั่นดอกไม้แห่งฤดูกาลกำลังผลิบานผ่านสายหมอกที่บางเบา..ในขณะที่ฉันปิดกั้นตัวเองภายใต้ม่านแห่งจิตใจที่ขมขื่นสายฝนแห่งความสดชื่นกำลังทอดกายชื่นชมกับสายรุ้งตรงม่านขอบฟ้า..และในขณะที่ฉันกำลังหลับตาพ่ายแพ้กับวิถีและกำลังกลับสู่ค....
|
วันจันทร์ ที่ 2 พฤศจิกายน 2552
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1686
, 21:35:21 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 ยังว่างเปล่าเหมือนเคยเป็น
ยังว่างเปล่าเหมือนเคยเป็นเส้นทางนั้นยังคงฝันโดดเดี่ยวคืนเปลี่ยวเหงายังอ้างว้างห่างเหินเดินเคียงเงาทางสายเก่าที่เคยเห็นเช่นทุกวัน
ฝ่าหมอกหนาฝ่าลมฝนทนลมหนาวทางทอดยาวก้าวไปไกลเกินฝันเพียงเดียวดายกรายย้ำด่ำตะวันผ่านแสงจันทร์เดือนดาวพราวนภา
ยังคงรอใครคนนั้นที่ฝันถึงคนที่ซึ่งห่วงใยและใฝ่หาอีกเมื่อใหร่ใครคนนั้นผ่านเข้ามาปรารถนาเคียงข้างเส้นทางเดิน
ยังว่างเปล่าเหมือนเคยเป็นเส้นทางน....
|
วันศุกร์ ที่ 23 ตุลาคม 2552
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1850
, 00:36:22 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน

ฝนหยาดสุดท้าย……ฝนโปรยปรายโดดเดี่ยวดูเปลี่ยวเหงาลมโศกเศร้าพลิ้วไหวในม่านฝันเมฆหมอกจางบางเบาปิดเงาจันทร์ดุจนิรันดร์เนิ่นนานกาลเวลา…เหมือนสั่งลาฝ่าฝนจนรุ่งสางดูเลือนรางจางหายคล้ายห่วงหาเสียงพรำพรำร่ำร้องก้องนภาอีกไม่ช้าคงร้างและห่างกัน…เม็ดสุดท้ายปลายฝนปนสะอื้นลมรักร้าวฟื้นตื่นคืนเปลี่ยนผันเมฆหมอกร่วงโรยหายคลายแสงจันทร์ผ่านเลยวันรอฝนใหม่ใคร่มาเยือน…ผ่านเลยวันรอฝนใหม่ใคร่ม....
|
วันอาทิตย์ ที่ 4 ตุลาคม 2552
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1721
, 11:41:27 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 ยามสายของวันหนึ่ง..ในวันที่ฟ้าสว่างไสวกับสายลมที่พัดแผ่วเบากลิ่นอายของยามเช้าที่เพิ่งผ่านพ้นไป..ยังคงหอมกรุ่นหยดน้ำค้างเล็กๆยังพอทำให้ชุ่มชื่นอยู่บ้างก่อนที่มันจะระเหยไปกับกาลเวลาวันต่อวัน..ยามเช้าและยามสายสิ่งที่บอกได้ถึงความแตกต่างของวิถีเฉกเช่นชีวิตการเปลี่ยนแปลง
ความเบื่อหน่าย
ในบางขณะที่เดียวดายลำพัง
ในบางขณะที่ด้วยกันตลอดเวลาถ้วยกาแฟใบเดิมที่ยังวางอยู่หนังสือเล่มเก่าๆเล่มนั้นที่อ่านซ้ำแล้วซ้ำเล....
|
วันพุธ ที่ 23 กันยายน 2552
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 2427
, 21:11:28 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน

บินหลาคืนรัง
บินหลาเอยเจ้าโบยบินจากถิ่นไหนมาแสนไกลฝ่าลมฝนปะปนหนาวผ่านภูผาทะเลกว้างทางยืดยาวทั้งรวดร้าวสมสุขทุกห้วงวัน
ได้แลเห็นเช่นใฝ่หรือไรเจ้าหรือว่างเปล่าเดียวดายสุดปลายฝันปีกอ่อนล้าอ่อนไหวหรือไรกันจนเจ้านั้นรำพึงถึงที่มา
โลกกว้างใหญ่กว่าพงไพรในโลกเจ้าใช่บางเบางดงามตามเรียกหาทั้งโหดร้ายกรายรุ่มกลุ่มมายาแฝงวาจาล่อลวงเป็นบ่วงใจ
พอติดกับหลงลมคำคมเขาเป็นไงเล่าเจ็บจนทนไม่ไหวเจอนายพรานหว่านคำจนหนำใจจ....
|
วันอังคาร ที่ 1 กันยายน 2552
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1678
, 22:18:14 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 ..ผ่านพบจึงผูกพัน......การเดินทางย่างก้าวยาวนานนักอยากหยุดพักสักคราหยุดล่าฝันเหนื่อยเดียวดายภายใต้ดวงตะวันผ่านแสงจันทร์นิทรากว่ารุ่งราง
ใต้แสงดาวพราวพรั่งยังอ่อนล้าใจด้านชาสับสนที่ตนสร้างฝ่าลมฝนทนทุกข์สุขนั้นจางให้เหินห่างฟากฝันนิรันดร์กาล
จนได้เจอเธอคนหนึ่งซึ่งยิ่งใหญ่ดั่งแสงไฟปลุกตื่นคืนผันผ่านส่องดวงใจที่ใกล้ดับกลับเบ่งบานลืมวันวานที่เงียบเหงาเปล่าเดียวดาย
เพียงผ่านพบจึงผูกพันดั่งฝันแท้ใช่เพียงแค่....
|
วันอังคาร ที่ 25 สิงหาคม 2552
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1137
, 08:50:49 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 เส้นทางของบทกวี
....และแล้วเช้าวันหนึ่งฉันก็พบว่าฉันมีชีวิตอยู่มีชีวิตอยู่กับบทกวีและฤดูกาลภายในของตนเองอยู่กับชีวิต อยู่กับความโดดเดี่ยวและลมหายใจของฉันฉันไม่ได้ถูกทอดทิ้ง ถูกลืมเลือนไม่มีใครทอดทิ้งและลืมฉันและบนโลกใบนี้ก็ไม่สามารถทอดทิ้งและลืมใครได้ฉันโดดเดี่ยวแต่ทว่าไม่ได้ถูกทอดทิ้งฉันโดดเดี่ยวเพื่อที่จะเดินไปบนเส้นทางของบทกวีฉันเดินผ่านเส้นทางสายนั้นผ่านบทกวี และทำให้ฉันรู้สึกได้ว่าลมหายใจอันแ....
|
วันพุธ ที่ 12 สิงหาคม 2552
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 2259
, 00:22:44 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน

..เสื้อของแม่..……“ ยังไม่กลับหรือครับพี่ ”เสียงทักทายจากโต๊ะทำงานข้างๆ “ อืม ยังก่อน งานยังไม่เสร็จเลย กลับก่อนก็ได้นะ ”“ งั้นผมกลับก่อนนะพี่ ” ผมยิ้ม ขณะที่ก้มลงมองนาฬิกา 20.39 น. มันก็สมควรอยู่หรอก ที่จะออกจากออฟฟิต ไปหาไรทาน กลับบ้านพักผ่อน หรือทำอะไรสักอย่างที่ไม่ใช่ที่นี่ ที่ทำงาน กับโต๊ะสี่เหลี่ยมและเอกสารที่กระจัดกระจายอยู่เต็มโต๊ะ ซ....
|
วันเสาร์ ที่ 1 สิงหาคม 2552
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1262
, 03:27:39 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 ค่ำคืนแห่งนิรันดร์....คืนหนึ่ง..ค่ำคืนซึ่งเงียบเหงารอบกายคงที่มีแต่เราทุกอย่างว่างเปล่าเดียวดาย..คืนหนึ่ง..ค่ำคืนซึ่งเคยมีความหมายหอมกรุ่นไอดินกลิ่นกายมิเคยลับหายจางไป..คืนหนึ่ง..ค่ำคืนซึ่งหวาดหวั่นหวั่นไหวไร้คู่เคียงข้างช่างร้างไกลหาคนปลอบใจนั้นไม่มี..คืนหนึ่ง..ค่ำคืนซึ่งสับสนเหลือที่พร่ำหาห้วงฝันนั้นที่มีอยู่ไหนใช่ฤดีที่รอ..คืนหนึ่ง..ค่ำคืนซึ่งยังคงร้องขอดอกไม้แห่งรอยยิ้มเป็นพอไม่รั้งไม่รอขอคืนใจ......
|
วันพฤหัสบดี ที่ 25 มิถุนายน 2552
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1155
, 20:36:45 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 คิดถึงเหมือนกัน ..ได้อ่านคำรำพัน..จันทร์วารีเฝ้าถามไถ่ใครคนดีที่คิดถึงว่าป่านนี้ทำอะไรให้รำพึงจะคะนึงถึงกันหรือพลันจาง
ขอตอบแทนใครคนนั้นที่จันทร์ฯถามทุกโมงยามแม้คืนค่ำย่ำรุ่งสางแม้ฝนพรำแดดจ้าฟ้าหมอกบางมิเลือนรางเคียงข้างแม้ห่างกัน
ที่อ้ำอึ้งพึงรู้อยู่เถอะว่ายังจำคำสัญญานิทราฝันแม้ไกลตัวแต่ใจมิไกลกันก็เธอคือดวงจันทร์ฯฉันคือดาว
http://www.oknation.net/blog/waranin/2009/06/25/entry-1ขอต่อกลอนจา....
|
วันจันทร์ ที่ 8 มิถุนายน 2552
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1328
, 09:59:01 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 เพียงเราจดจำ..
วันหนึ่งดอกไม้เบ่งบานงดงามหลังกำแพงแห่งรักที่คุกรุ่นละอองไอหยดหยาด เกาะเกี่ยวชุ่มชื่นมือน้อยๆ จับกุมความงดงามนั้นไว้แน่นมันยากนักที่จะละสายตาจากความรู้สึกนั้นสายลมที่แผ่วเบา..เสียงโอดครวญจากการได้สัมผัสในม่านหมอกสีขาว และรอยยิ้มหากแต่ดอกไม้หลังกำแพงแห่งรักกำลังหลุดร่วงไปยามเช้าไม่ได้สดใสเหมือนวันก่อน..อีกแล้วละอองไอชุ่ม..ชื้นไปด้วยหยาดหยดน้ำตามือน้อยๆค่อยๆเฉยชา ต่อความร้างลาที่เห็นมันย....
|
วันพุธ ที่ 3 มิถุนายน 2552
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1323
, 20:09:13 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 ร่วงโรย....เหนื่อยล้าหาฝันในวันนี้อ่อนล้าเต็มทีที่ผันผ่านก้าวย่างทางยากฝากฝันเพียงใกล้แค่นั้นพลันจาง...ไร้ซึ่งพึงใจให้แอบคอยแนบปลอบใจให้สางเคียงคู่ชูชื่นคืนรุ่งรางค่อยๆห่างลับไปไม่คืน
จึงคล้ายดั่งไม้ต้นหนึ่งเคยซึ่งใบหนาร่มรื่นผ่านผันวันวานกล้ำกลืนใบไม้ร่มรื่นร่วงโรย
...................... ....
|
วันพฤหัสบดี ที่ 28 พฤษภาคม 2552
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1520
, 20:25:52 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 จะยังคงคิดถึง....วันนี้ในวันที่ไม่มีเธอเหมือนเก่าในวันที่ไม่มีคำว่าสองเราคงเหลือเพียงว่างเปล่า..เดียวดาย..วันนี้ในวันหนึ่งซึ่งความหมายในวันที่เคียงคู่อยู่ข้างกายมิเคยลบเลือนหายจางไป..และวันนี้กับค่ำคืนที่หวั่นไหวโหยหาบางสิ่งที่ตรึงใจอยู่แห่งหนึ่งแห่งใดในช่วงวัน..วันนี้ฤาฤดีใครใคร่เปลี่ยนผันเธอ ฉัน พลันร้างห่างไกลกันหรือคำลาคำนั้นมันสุดทาง..และวันนี้เราต่างรู้ดีในความห่างคำรักมันเหลือไว้ให้เลือนรางจ....
|
วันเสาร์ ที่ 23 พฤษภาคม 2552
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1282
, 00:31:27 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 Good Bye ...
เหนื่อยแล้วหนอเพียงพอไหมในรักนี้เหนื่อยฤดีที่ใจเกินใฝ่ฝันเราควรอยู่เคียงคู่ปัจจุบันผ่านมานั้นเราต่างแค่ฝันไป
ยิ่งก้าวย่างทางเดินยิ่งเหินห่างตกหลุมพรางความรักมักหวั่นไหวจะดื้อดึงตรึงแน่นได้เช่นไรเมื่อเราต่างห่างไกลไม่พบเจอ
ที่เป็นอยู่เสมือนคู่ความโดดเดี่ยวความเปล่าเปลี่ยวเคียงข้างอย่างเสมอสิ่งที่เห็นความเป็นไปคล้ายละเมอเราต่างเพ้อรำพันถึงฝันงาม
ถึงวันนี้ฉันเข้าใจในความจริงมีบางสิ่งจากหัวใ....
|
วันศุกร์ ที่ 15 พฤษภาคม 2552
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1953
, 00:39:15 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 เมื่อฉันกำลังจะตาย..
แสงแรกแห่งการตื่น..ได้พกพาความสดชื่นเสมือนหนึ่งชีวิตที่กำลังเริ่มต้นสายตาที่ฉายแววปลุกเร้าจิตใจให้ก้าวย่างความเป็นไปในวิถีแห่งจินตนาการและความคาดหวังเคล้ากลิ่นความฝันที่งดงามในยามเช้าพร้อมกับดอกไม้ที่กำลังเบ่งบานส่งกลิ่นหอมอบอวลรอบกายรอยยิ้มตื่นจากการหลับใหล มันอิ่มเอิบไปด้วยความสุขฉันสัมผัสได้ซึ่งความงดงามนั้นอบอุ่น แผ่วเบาดั่งม่านหมอกสีขาวฉันชื่นชมมันอย่างช้าๆ เพื่อให้เวลาที่....
|
วันจันทร์ ที่ 11 พฤษภาคม 2552
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1381
, 20:42:25 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 กาลครั้งหนึ่ง....กาลครั้งหนึ่ง..ซึ่งสดใสในทางฝันแต่งแต้มหลากสีชุบชีวันเริงร่าท้าฝันวันเดินทาง..กาลครั้งหนึ่ง..ซึ่งเคียงคู่อยู่เคียงข้างโอบกอดแนบชิดมิคิดจางเหินห่างกายใจไม่เลือนลา..กาลครั้งนั้น..ทุกคืนวันย้ำคิดจิตโหยหาคะนึงจึงพร่ำพรรณนาปรารถนากลับคืนฟื้นชีวี..กาลครั้งนั้น..ฝันใฝ่ให้ใจกลับคืนที่โอบกอดพลอดรักที่จักมีร่วมฤดีสร้างฝันดั่งวันวาน..กาลครั้งนี้..ห่างหายไปทุกทีที่ขับขานใจหนึ่งซึ่งอยู่คู่ตำนานเง....
|
วันศุกร์ ที่ 8 พฤษภาคม 2552
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1233
, 07:30:25 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 เราต่างฝัน....เธอเหนื่อยหรือเปล่าที่เฝ้าฝันให้เห็นพลันที่ใจเธอใฝ่หาจนล่วงเลยผ่านผันวันเวลาผ่านทิวาตะวันรุ่งยังมุ่งมอง..อาจไม่เป็นดั่งหวังตั้งใจคิดอาจพลาดผิดแตกไปให้เศร้าหมองไม่เหมือนฝันวาดไว้ใคร่หมายปองจึงจับต้องเพียงเงาเปล่าเดียวดาย..เธอจะรู้หรือเปล่าฉันเฝ้าฝันทุกๆวันผ่านไปไม่เคยหายยังคงอยู่เคียงคู่ไม่รู้คลายจนตัวตายไม่ห่างฝันวันเวลา..เธอฝันฉันฝันในวันนี้เพราะเรามีห้วงคิดปรารถนาเราวาดฝันสวยใสให้ได้ม....
|
วันจันทร์ ที่ 4 พฤษภาคม 2552
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1448
, 21:00:12 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 ห่วงใยและขอบคุณ....จะยังเหลือเยื่อใยไหมวันนี้ยังคงห่วงฤดีคนนี้ไหมยังคิดถึงหรือเปล่าเล่าหัวใจหรือจากกันไปไกลเลยไม่แคร์..จำคืนพร่ำรำพันนั้นได้ไหมก่อนที่ใจของฉันมันเป็นแผลก่อนวันเธอจากไปไม่เหลียวแลไม่แยแสหรือไรให้ตรอมตรม..ตอนปีใหม่ปีก่อนเว้าวอนว่าคนดีจ๋า..เราจะอยู่คู่สุขสมมาปีนี้ฉันเดียวดายกายระทมหรือเพียงลมปากเป่าเธอเล่ามา..คงไม่โกรธเคืองเธอที่เผลอพลั้งก็คงยังห่วงใยและใฝ่หาแม้ล่วงเลยผ่านผันวันเวลายังหว....
|
วันอาทิตย์ ที่ 3 พฤษภาคม 2552
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1073
, 00:37:31 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 ยังจำ..
ยังจำมั่นสัญญาก่อนลาล่วงยังเฝ้าห่วงหัวใจใฝ่ถามหายังคิดถึงยังตรึงมั่นวันเวลายังรักษาความสุขนั้นอย่างมั่นคง
ยังถามไถ่ในวันที่ผันผ่านยังต้องการฟังซ้ำคำลุ่มหลงยังอยากเคียงชิดใกล้ใจอนงค์ยังซื่อตรงแน่นหนักรักของเรา
จำสำเนียงเสียงเธอเสมอมั่นจำทุกคำรำพันฝันยามเหงาจำรอยยิ้มเริงรื่นชื่นไม่เบาจำหรือเปล่าครั้งเราเฝ้าอาวรณ์
จำจากลาครานั้นเหมือนฝันร้ายจำจนตายเจ็บใจเกินไถ่ถอนจำหรือไม่ใครกันแน่แม่งามงอนจำจาก....
|
วันอังคาร ที่ 28 เมษายน 2552
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1486
, 20:15:59 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 จดหมายถึงคนดี..ของฉัน
คนดีของฉัน..เธอรู้ไหมทุกวันฉันคิดถึงความผูกพันเรานั้นยังตราตรึงยังคะนึงถึงเธอทุกเวลา
คนดีของฉัน..เธอรู้ไหมทุกวันฉันโหยหาทุกคืนค่ำพร่ำเพ้อภาวนากับดวงดาวบนฟากฟ้ากว้างไกล
คนดีของฉัน..เธอรู้ไหมทุกวันฉันหวั่นไหวยิ่งเราต่างห่างกันยิ่งหวั่นใจกลัวฝันใฝ่เรานั้นมันเลือนราง
คนดีของฉัน..เธอรู้ไหมทุกวันฉันดูห่างเธออยู่ไหนในวันเมฆหมอกจางทุกก้าวย่างฉันเดินไปไม่เห็นเธอ
คนดีของฉัน..เธอรู้ไหมทุกว....
|
วันเสาร์ ที่ 25 เมษายน 2552
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1402
, 07:49:15 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน

ฝันกลางแดด..( Entry ร้อนๆ )…ระหว่างวันฝันค้างกลางแดดจ้าว่าเธอมาเคียงใกล้ให้ได้เห็นมือถือแก้วโอเลี้ยงและชาเย็นโอ้ว..ช่างเป็นวาสนาที่มาทัน…ร้อนเหลือเกินเดินไปไม่ไหวแล้วต้องแน่แน่วแน่แท้แลตัวฉันหิวกระหายคล้ายคล้ายวายชีวันยามบ่ายนั้นระอุให้กายร้อนรน…หันมองหารถราที่วิ่งผ่านรอมานานผ่านไปใครไม่สนรอจนเหนื่อยเมื่อยล้ากว่าจะทนรอเสียจนปากแห้ง…แล้งน้ำใจ …ผ่านพ้นไปเกือบวัน ฝันเจิดจ....
|
วันจันทร์ ที่ 20 เมษายน 2552
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1451
, 20:05:58 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 ฝากไปกับสายฝน....ฝนโปรยโรยรินกลิ่นดินหอมเมฆห้อมล้อมบดบังดาวห่างหายลมพัดไหวบางเบาให้เหงาคลายก็ไม่วายคิดถึงจึงรำพัน
เสียงฟ้าร้องก้องไปจนไกลลับดั่งสดับสำเนียงเสียงโศกศัลย์หยาดสายฝนหล่นหายกลับกลายพลันที่เห็นนั้นคือหยาดหยดแห่งน้ำตา
แม้ฝนโปรยโรยรินให้ดินหอมแต่ใจตรอมไม่หอมชื่นสะอื้นหาดวงฤทัยเจ้าอยู่ไหนในเวลาไม่พบพาห่างตัวกลัวเจ้ากลาย
จึงฝากไปกับสายฝนหล่นจากฟ้าฝากน้ำตาที่ไหลหลั่งตั้งใจหมายให้ใจเจ้ากลับคืนมาอ....
|
วันอังคาร ที่ 7 เมษายน 2552
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1706
, 20:44:04 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 กับบางสิ่งที่ค่อยๆเลือนหาย
ฉันยังคงโดดเดี่ยวอยู่อย่างนั้นหรอกหรือทั้งที่ฉันภาวนาและปรารถนาความอบอุ่นจากใครสักคนใครคนหนึ่งคนนั้น..ซึ่งอาจใช่ ฉันคิด ฉันวาดหวังและระบายสีแห่งความฝันนั้นไว้อย่างงดงามความรักมันช่างหอมหวานอย่างที่มันควรจะเป็นอบอุ่น ..กับการเฝ้ารอของ เธอ - ฉัน และความจริง..หากแต่ความฝันที่เราต่างถ่ายทอดเป็นสายรุ้งหลากสีฉันตระหนักดีในความเป็นฉัน และ เธอเราอาจพบกันในความฝันที่ใดสักที่ที่ๆซึ....
|
วันเสาร์ ที่ 4 เมษายน 2552
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 2006
, 07:42:28 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 ดั่งดวงไฟที่ใกล้มอด..( เต็มที )..จากที่เคยสาดแสงตามแรงฝันทุกคืนวันฝันใฝ่ไกลหนักหนาส่องสกาวพราวไหวในนภาสะดุดตาสะดุดใจใครได้มอง..เปล่งประกายเลอค่ากว่าสิ่งไหนที่ใครๆอยากได้เป็นเจ้าของต่างต้องการแย่งชิงสิ่งที่ปองต่างยกย่องเชิดชูดูงดงาม..มาบัดนี้มีแสงใหม่ที่ใหญ่กว่าส่องตระการจับตาน่าเกรงขามบดบังแสงดวงหนึ่งซึ่งวับวามไม่งดงามอย่างที่เคยเชยชื่นใจ..คงเป็นดั่งดวงไฟที่ใกล้มอดจะรานรอดหยัดยืนฝืนแค่ไหนรู้แสงน้อยคอ....
|
วันศุกร์ ที่ 27 มีนาคม 2552
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1176
, 20:49:58 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 เมืองใหญ่ยามเย็น....บ้านเมืองเงียบเหงาเปล่าเปลี่ยวตึกรามแข็งกระด้างเย็นชาเมืองใหญ่ในยามเย็นดูหดหู่อ้างว้างอย่างบอกไม่ถูกตึกใหญ่เป็นเงาทะมึนตัดกับขอบฟ้าท้องฟ้าเป็นสีแดงฉานขณะที่ความมืดประดุจผ้าห่มสีดำแผ่ลงปกคลุมเมืองด้วยอนุภาพอันน่าหวาดกลัวชีวิตที่นี่ต้องดิ้นรนต่อสู้ต้องเด็ดเดี่ยวและแข็งแกร่งแต่ก้อไม่วาย..ที่จะยังโหยหาความรักและความอบอุ่นอ่อนโยนอยู่ลึกๆชีวิตของคนเมืองแม้ดูแข็งกระด้างโหดร้ายทว่าในขณะเด....
|
วันพุธ ที่ 25 มีนาคม 2552
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1034
, 21:13:56 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 ยอม.. .. ลมบางเบาเคล้าคลื่นในคืนค่ำฝนโปรยพรำรำพึงคะนึงหมายดาวห่างฟ้าหายไปจนไกลกายไม่เว้นวายให้รำพันถึงฝันเรา..เมฆบดบังมืดมิดสะกิดกั้นทุกคืนวันหวั่นใจในความเหงาย่ำย่างอยู่คู่กันนั่นคือ..เงาช่างว่างเปล่าเดียวดายกลางสายลม..จะผ่านพ้นไปเช่นไรในคืนนี้ผ่านห้วงใจในนทีที่ขื่นขมน้ำตาพรากฝากฝันพลันระทมจำตรอมตรมพ่ายแพ้แก่ชะตา..จึงยอมรับความเป็นไปในชีวิตที่ลิขิตเขียนไว้ในเส้นหนาดั่งเกลียวคลื่นสะอื้นซัดลมพัดพาวาสน....
|
วันเสาร์ ที่ 21 มีนาคม 2552
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1340
, 09:30:13 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 ..ฉันไม่ใช่กวี.. ... จะเรียงร้องถ้อยคำใดให้สวยสดจะจรดน้ำหมึกงามตามอย่างฝันจะแต่งกลอนอักษรได้อย่างไรกันเมื่อตัวฉันนั้นไม่...ใช่กวี ... ทำได้ดีแค่เพียงเสียงบ่นพร่ำทุกเช้าค่ำร่ำไปในทุกที่ร่ายตามเรื่องตามราวเท่าที่มีคงไม่ดีไม่เด่นเช่นทั่วไป ... ไม่ไพเราะเสนาะงามตามที่หวังไม่เหมือนดั่งสายนทีที่รินไหลดูห่างชั้นเกินค่าจากฟ้าไกลทำอย่างไรคงไม่ถึงซึ่งดวงดาว ...
....
|
วันจันทร์ ที่ 16 มีนาคม 2552
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1117
, 21:35:53 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
กริ๊งงง.. กริ๊งงง.. ตี 5 ครึ่ง เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้นเหมือนทุกวันที่ผ่านมา คล้ายกับเสียงระฆังหมดยกในเวทีแห่งการหลับใหล ความเหนื่อยล้าและอ่อนเพลียทำเอาผมแทบลุกไม่ขึ้น ผมพยายามเอื้อมมือคว้าที่มาแห่งเสียงนั้นเพื่อหยุดมัน แต่ก็เถอะผมไม่อาจเอาชนะมันได้ทุกครั้งที่ผมทำอย่างนั้น
ผมว่ามันเหมือนเป็นตัวบังคับ ชี้เป็นชี้ตาย ให้ต้องตัดสิน....
|
วันพุธ ที่ 11 มีนาคม 2552
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1797
, 22:47:11 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 คืนฟ้าใสที่ไร้ดาว......มองหาใครในฟากฟ้านภากว้างคืนดาวร้างเลือนหายคล้ายดั่งฝันมีแต่เดือนเคลื่อนเด่นเช่นทุกวันแต่ดาวนั้นห่างฟ้าเหมือนลาไกล
หรือแสงจันทร์บดบังไว้ไม่ให้เห็นจันทร์จึงเด่นแจ่มฟ้านภาใสยิ่งมืดมิดดาวยิ่งห่างร้างรำไรจันทร์สดใสแต่ดาวลับกลับร้างลา
จึงอ้อนจันทร์วันนี้คืนที่เหงาขอแสงดาวส่องมาบ้างอย่างที่หาแม้เพียงน้อยค่อยสาดแสงเปล่งลงมาขอสักครานะจันทร์เจ้าข้าเฝ้าคอย
ในคืนค่ำที่ฟ้า....
|
วันพฤหัสบดี ที่ 5 มีนาคม 2552
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1294
, 21:44:11 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 ฝนแรก..
ค่ำชื่นคืนฉ่ำลำนำน้ำฝนแรกพรำโปรยดินระรินไหวหยดน้ำเย็นไหลหลั่งดั่งดวงใจราดรดให้คลายร้อนผ่อนอุรา
หอมไอดินกลิ่นกรุ่นคุ้นเคยชื่นไม่ร้างคืนห่างฝันวันโหยหาลมบางเบาพัดพลิ้วลอยลิ่วมาเหมือนจะพาความสุขใจให้มาเยือน
หากคืนนี้ไม่มีดาวที่พราวพรั่งเมฆบดบังดาวหายคล้ายเชือดเฉือนดูมืดมิดปิดฟ้าร้างลาเดือนเม็ดฝนเตือนตามติดสะกิดเงา
ให้คะนึงคิดถึงคนไกลห่างจะอ้างว้างเพียงใดเมื่อใจเหงาจะร้อนรนหรือเย็นฉ่ำค่ำไร้ดาวให้....
|
วันอาทิตย์ ที่ 1 มีนาคม 2552
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1416
, 10:19:30 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 ..กับวันนี้ที่มีความหมาย..
หากชีวิตนั้นคล้ายต้นไม้ใหญ่กิ่งก้านใบแผ่กว้างเหมือนทางฝันรากหยั่งยาวดั่งก้าวย่างทางฝ่าฟันกลีบดอกนั้นคือผลลัพธ์ตอบกลับมา
กว่าจะเป็นต้นไม้ใหญ่นั้นไม่ง่ายอุปสรรคมีมากมายใคร่ถามหาทั้งพายุและแดดกร้าวเร้าชีวาอีกทั้งกาลเวลาพัดพาไป
กับวันหนึ่งวันนี้มีความหมายดอกเรียงรายต้นไม้นั่นที่ฝันใฝ่ชูช่อดอกบอกความงามตามตั้งใจเป็นวันดีวันใหม่ต้นไม้งาม
คงเหมือนเธอวันนี้มีคุณค่าเธอฟันฝ่าสิ่งเลวร....
|
วันพฤหัสบดี ที่ 26 กุมภาพันธ์ 2552
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1067
, 09:06:58 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 ไขว่คว้า..
กระเสือกกระสนดิ้นรนไขว่คว้าปรารถนาไล่ล่าหาความฝันอยู่แห่งใดไหนเล่าเฝ้ารอวันหนทางกั้นต้องปีนป่ายให้ได้มา
ล่วงเลยวันผ่านพ้นต้องทนสู้ย่ำกายอยู่เพียงผู้เดียวเที่ยวมองหาจะพบเจอเมื่อไหร่ในเวลาทั้งกายาต่างมุ่งหวังตั้งตารอ
ภาวนาต่อโชคทั้งโลกล้วนอีกทั้งมวลหมู่ดาวที่เฝ้าขอแสงตะวัน - จันทรามาเคลียคลอจะเพียงพอหรือเล่าเฝ้านับวัน
เพราะหนทางย่างก้าวนั้นยาวนักยิ่งหยุดพักก็ยิ่งไกลให้โศกศัลย์ยิ่งไล่ล่าฝ่าหน....
|
วันอาทิตย์ ที่ 22 กุมภาพันธ์ 2552
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1675
, 11:14:43 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 รอยทางที่ว่างเปล่า..
บนรอยทางที่ว่างเปล่าท่ามกลางความเงียบเหงานั้นเดียวดายใต้เงาตะวันเก็บเกี่ยวแสงจันทร์ยามค่ำคืน
ก้าวย่างบนทางเจ็บปวดร้าวรวดอย่างไรใจฝืนจำทนหนทางกล้ำกลืนด้วยยิ้มระรื่น...ชื่นน้ำตา
ดั่งนกต่างถิ่นบินเหนื่อยถลาเอื่อยปลิวว่อนเวหาแล้วแต่สายลมพัดพาจนสุดปลายขอบฟ้ากว้างไกล
จนไร้ซึ่งจุดสิ้นสุดดุจดั่งปุยเมฆอ่อนไหวแลเห็นเส้นทางรำไรสุดท้ายสิ่งที่ได้เลือนราง...........................................
|
วันพุธ ที่ 18 กุมภาพันธ์ 2552
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 2002
, 20:57:13 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 สุดทางฝัน....สิ่งแตกต่างระหว่างก้าวดูยาวนักจึงอยากพักเพียงครึ่งก่อนถึงหมายเพราะเหนื่อยล้ากับฟ้ากว้างทางที่กรายกับการหาจุดมุ่งหมาย..ไม่มีจริง..แค่เพียงบอกหลอกใจอยากไปถึงที่ที่ซึ่งฝันใฝ่ในทุกสิ่งที่แห่งนั้นฝันสดใสได้แอบอิงจึงแน่นิ่งตั้งใจไขว่คว้ามา..แต่สุดท้ายสิ่งที่ได้กลับไม่พบไม่ประสบดั่งตั้งใจปรารถนายิ่งก้าวย่างทางยิ่งไกลในแววตาเหมือนกับว่าสิ่งที่เห็นเป็นหมอกควัน..จึงอยากพักกายใจไว้ที่นี่พักเสียทีใจ....
|
วันอาทิตย์ ที่ 15 กุมภาพันธ์ 2552
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 3308
, 09:45:19 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 ฉันจะยังรอดอกไม้ช่อนั้น..
อยู่แห่งใดไหนเล่าเฝ้าทวงถามดอกไม้งามดอกนั้นที่ฝันหาอยู่แห่งไหนในห้วงแห่งเวลาจะพบพาความงดงามตามตั้งใจ
ผ่านพ้นไปกี่ปีมีแต่เศร้าความว่างเปล่ารบเร้าเหงาหวั่นไหวคงเฝ้ารอช่อดอกบอกความในหรือเพราะไกลเกินค่าจะมาเยือน
ถึงปีนี้ยังมีความวาดหวังเป็นเหมือนดั่งกำลังใจใช่เสมือนกาลเวลาผ่านพ้นไปไม่ลบเลือนยังย้ำเตือนถามไถ่แม้ไม่จริง
ยังอยากได้ดอกไม้งามตามใฝ่ฝันแม้ดอกนั้นร่วงไปคล้ายบางสิ่งเหลือ....
|
วันอังคาร ที่ 10 กุมภาพันธ์ 2552
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1163
, 21:17:33 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 ..ชั่วฟ้าดินสลาย..
ฉันหวังนักรักเราที่เฝ้าหาคงเลอค่างดงามตามดั่งฝันเราเดินข้างเคียงคู่อยู่คืนวันสองเรานั้นยิ้มยื่นชื่นอุรา
เราฟันฝ่าท้าทายเรื่องร้ายผ่านทิ้งวันวานที่รบร้าวเศร้าหนักหนาลบเลือนสิ่งเลวร้ายได้พบมาจนสร่างซากับเวลาที่เปลี่ยนไป
จนวันนี้ฉันยินดีมีเธออยู่เราต่างรู้เราสองคนต้องทนไหวจะเจ็บร้าวกับก้าวย่างทางที่ไกลด้วยความฝันที่ยิ่งใหญ่ไม่เลือนราง
จะจับมือถือมั่นนั่นไม่ห่างจะเคียงข้างไม่ร้างลาจนฟ้....
|
วันอาทิตย์ ที่ 8 กุมภาพันธ์ 2552
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1330
, 00:41:49 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 จนกว่าจะรุ่งสาง..
จะสว่างอีกคราเวลาไหนดูยาวไกลเกินกว่าจะมาถึงปล่อยให้เงียบเดียวดายคล้ายรำพึงให้นึกถึงคะนึงดาวพราวนภา
ดาวดูสวยสดใสในคืนค่ำยิ่งตอกย้ำพร่ำไหวให้โหยหาเคยเดียงคู่ดูหมู่ดาวสกาวตากลับต้องมาเงียบเหงาเศร้าเดียวดาย
ดูว่างเปล่าแม้ดาวสกาวใสแต่ไร้ใครใฝ่หามามั่นหมายเธออยู่ไหนในคืนค่ำดาวพรั่งพรายหรือเธอหายลาไปในเมฆบาง
จะสว่างเมื่อใดในคืนนี้สว่างเสียทีเถอะใจให้ฟ้าสางความเดียวดายกรายมุ่งจนรุ่งรางพอสว่....
|
วันพุธ ที่ 4 กุมภาพันธ์ 2552
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1840
, 21:22:25 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 แม้เราจะไม่พบกัน..เพราะฟ้ากว้างฝั่งฝันนั้นไกลห่างคล้ายรุ่งรางเลือนไปมองไม่เห็นบ้างก้อมืดดูมิดคิดลำเค็ญบ้างก้อเย็นยะเยือกใจให้โอดครวญ..ใครหนอสร้างเราไว้ได้ใคร่คิดพรหมลิขิตหรือไรให้ผันผวนเราจึงห่างร้างกันคั่นโซ่ตรวนจนเจียนจวนถดถอยจากคอยนาน ..ได้ยินแค่สำเนียงเสียงเสนาะที่ไพเราะเพราะพริ้งยิ่งอ่อนหวานกังวาลก้องแก้วหูอยู่เนิ่นนานแม้วันวานผ่านเลยไปไม่เคยจาง..เช้าเย็นโทรบอกใจใฝ่คิดถึงพร่ำรำพึงห่วงใยไม่ซาส....
|
วันเสาร์ ที่ 31 มกราคม 2552
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1230
, 09:08:47 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 ..ตลอดเวลา....วันคืนเปลี่ยนผันไปไม่ย้อนกลับเดือนลาลับจากฟ้าใฝ่หาฝันอุ่นไอแดดแผดเผาเงาตะวันสิ่งเหล่านั้นหมุนเวียนเปลี่ยนแปลงไป..จากเงามืดยืดหายให้สว่างเปิดฟ้ากว้างแลเห็นเป็นสดใสหมู่วิหคโบยบินด้วยกลิ่นไอเหล่าแมกไม้เติบโตโอ้อวดกัน..จากเศร้าโศกเสียใจกลายเป็นชื่นยิ้มระรื่นเข้าแทนแสนสุขสันต์เหงาทิ้งซากไว้บอกไม่หลอกกันร้าวรานนั้นหายไปในเวลา..เหลือเพียงรักโออุ่นที่กรุ่นคั่งใจนั้นยังโบยบินถวิลหาคิดคำนึงถึงดาว....
|
วันพุธ ที่ 28 มกราคม 2552
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1084
, 05:58:03 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 ..ฝันนั้นไม่ใช่ของเรา....มีบ้างกับบางวันที่ฝันพลาดเป่าประกาศวาดฝันวันสดใสระบายสีแต่งแต้มแย้มอย่างใจแต่สุดท้ายที่ได้นั้นพลันเจือจาง..ดั่งเมฆหมอกบางเบาที่เราเห็นที่แท้เป็นแค่สวยใสในฟ้าสางพอได้รับอุ่นไอให้เลือนรางไม่เหมือนวางวาดไว้ในนิทรา..พอเราตื่นฟื้นเห็นที่เป็นจริงเห็นหลายสิ่งเปลี่ยนผันในฝันหาจากที่เคยคาดคิดนิมิตมาไม่เหลือค่าตามฝันวันที่รอ..ไม่กล่าวโทษโกรธเคืองเรื่องของฝันเพราะทุกวันต่างฝันใฝ่ใคร่ร้อ....
|
วันศุกร์ ที่ 23 มกราคม 2552
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 2548
, 21:55:10 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 ในความเปลี่ยนแปลง
ที่ว่างเปล่า..ในความเปลี่ยนแปลง
ฉันไม่อาจยืนนิ่งเดียวดายบนความโดดเดี่ยวนั้นได้สายลมแห่งความเหงาพัดพาความเศร้าให้ผ่านพ้นไปคงเหลือไว้ซึ่งกลิ่นอายแห่งความโหยหากับจุดสัมผัสที่เยือกเย็นความหนาวสั่นในความหวั่นไหวที่จับต้องไม่ได้การไม่สามารถนำพาซึ่งความรักที่เคยคาดหวังหากคือสิ่งที่เจ็บปวด
นับจากวันนี้สิ่งนั้นจะคงเหลือไว้แค่เส้นทางที่ผ่านมาเท่านั้นใจที่มันยังนอนขดนิ่ง เฉยเมยต่อกาลเวลาที่หมุ....
|
วันอังคาร ที่ 20 มกราคม 2552
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1370
, 20:13:49 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน

ท้ายที่สุดแล้ว....บนทางร้างว่างเปล่าเงียบเหงานักพบซากปรักหักพังดั่งถ่านเถ้าเหยียบย้ำเดินเหินห่างในทางเราลมบางเบาบดบังริมฝั่งทาง..อยากปิดหูปิดใจไม่รับรู้ตาที่ดูจะถูกปิดไม่คิดสร้างทระนงหรือไรใจบอบบางเห็นความห่างดังดอกไม้ให้ดอมดม..เดินมาไกลตามใฝ่ที่ใจฝันผ่านคืนวันเลยล่วงห้วงขื่นขมวิถีแปลกแยกไปในอารมณ์ถูกมอมมมด้วยความหวังดั่งต้องการ..จะเยื้องย่างได้อย่างไรในเมื่อคิดยังยึดติดห้วงใจใฝ่ประสานยังคุกรุ่นด้ว....
|
วันเสาร์ ที่ 17 มกราคม 2552
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1667
, 08:30:55 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 ฤดูกาลที่เปลี่ยนไป
โอนเอนอ่อนไหวดั่งใจเหงาลมร้างบางเบาหยอกเย้าให้ล้อเล่นเกลียวซัดลมพัดไปโอนเอนอ่อนไหวไร้ความจริง
ลมหนาวพรั่งพรูเคียงคู่ข้างมิเคยห่างหายไปคล้ายสู่สิงดั่งกายใจให้เป็นเช่นพักพิงแม้ยืนนิ่งก้าวย่างเคียงข้างกัน
อยากปลีกตัวหัวใจหนีให้พ้นหลบซ่อนตนพ้นเหงาเฝ้าใฝ่ฝันอยากแปลกแยกแตกต่างห่างไกลกันแยกตัวฉันจากความเหงาดั่งเงาตาม
หากหนาวนั้นพลันหายภายเพียงเสี้ยวเพียงครู่เดียวอุ่นไอจะไถ่ถามตามฤดูที่เป....
|
วันพุธ ที่ 14 มกราคม 2552
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1041
, 21:59:10 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 ..ความคิดในขณะที่ก้าวย่าง.....จะเก็บดาวพราวเดือนที่เกลื่อนกลาดจะตวัดวาดฟ้านภาใสจะร่ายร้องลำนำคำพริ้งไพรจะโอบกอดพรอดใจไม่วางวาย
จะยิ้มรับกับทุกข์บนสุขสร้างจะย่ำร้างทางเดินถูกเมินหมายจะเก็บดอกหยอกเย้าให้เหงาคลายจะมั่นหมายปายฝันวันที่รอ
จะเลือนลบพบเหงาวันเศร้าหมองจะเลิกร้องเลิกร่ำพร่ำคำขอจะเลิกหลอกบอกตัวหัวใจพอจะไม่พ้อรอโศกโชคชะตา
จะมุ่งมั่นฟันฝ่าเวลาเปลี่ยนจะยึดถือคือบทเรียนที่เพียรหาจะปลีกตัวปลีกใจไร้....
|
วันเสาร์ ที่ 10 มกราคม 2552
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1106
, 09:39:05 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 เลือนหาย....ลมหนาวกระทบกายในคืนที่ดาวพรั่งโอบกอดตัวเองในขณะที่วาดหวังแสงตะวันจะโผล่จากขอบฟ้าเมื่อใดเสียงบ่นพร่ำ และภาวนาเสียงกระซิบอันแผ่วเบาผ่านสายลมนั้น....กลิ่นอายแห่งความอ้างว้างชี้ชวนอยู่รอบข้างมันหอมกรุ่นดั่งดอกไม้งาม..ยามเช้าในท้องทุ่งที่รกร้างว่างเปล่า....เศษเสี้ยวของการรอคอย และความคิดถึงทิ้งซากไว้เกลื่อนกลาดตามรายทางแห่งฝันคมหนามแห่งความเหงาทิ่มแทงในขณะเดินก้าวจะยังคงอยู่อย่างนั้น
?....เส....
|
วันพุธ ที่ 7 มกราคม 2552
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 2396
, 21:05:04 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 เวลาที่ล่วงเลย......บางอย่างที่นิ่งเฉยในขณะที่ผู้คนพลุกพล่านวุ่นวายสิ่งที่ไม่อาจตอบโต้กำลังปลีกตัวหลีกหนีความเบื่อหน่ายปกคลุมและเงียบงัน..การรอคอยกาลเวลาที่จะเข้าทักทายผ่านพ้นไปอย่างไม่ใยดีคำกล่าวไร้ซึ่งสิ่งที่ไม่อาจเอ่ยถึงคำภาวนาแผ่วเบาออกจากมุมปากที่ถูกปิดสิ่งที่ค้นหา.. สิ่งที่ปรารถนา ..กับความหวังที่เลื่อนลอยฤดูกาล ผ่านท่วงทำนองของเวลาซ้ำแล้วซ้ำเล่า..เสียงโหยหา ที่ไม่อาจปิดบังยังก้องกังวาลเราจะ....
|
วันจันทร์ ที่ 5 มกราคม 2552
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1067
, 08:44:34 น.
หมวด : ไดอารี่
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน

หมอกบางๆในตอนเช้าตามแนวทิวเขาหน้าบ้านเป็นสิ่งที่ยังตรึงความรู้สึกของผม เสียงหัวเราะผ่านโต๊ะกาแฟมันมีความสุขมากมายนักเป็นปีที่เราอยู่พร้อมหน้าพร้อมตากัน มันเริ่มต้นปีได้ดีทีเดียว จำได้ถึงความตื่นเต้นก่อนที่จะกลับบ้าน ผมนอนไม่หลับในคืนของวันที่ 29 คิดถึงคนที่ไม่เคยพบเจอกันในช่วงเวลาปีกว่าๆที่ผ่านเลยไปผมวางแผนการเดินทางไว้ค่อนข้างที่จะยุ่งยากสักหน่อยแต่นั้นหมายถึงผมจะได้รับไออุ่น จากที่เคยได้รับเมื่อห....
|
วันอาทิตย์ ที่ 28 ธันวาคม 2551
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1046
, 10:10:56 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน

ของขวัญ..…อย่าถามฉันถึงของขวัญที่จะให้อย่าถามถึงที่มาที่ไปมีคุณค่ามากแค่ไหน..อย่าเลย..มันอาจไม่มีค่าในสายตาที่เมินเฉยกับบางครั้งที่ถูกละเลยไม่อาจเฉลยความนัย..บ่อยครั้งที่คิดอาจเป็นสิ่งผิดที่หวั่นไหวอาจไม่มีคุณค่าอะไรและอาจไร้ความหมายสำหรับเธอ..แต่นั่นคือความจริงใจที่ฉันมีให้แต่เธอเสมอแม้ผ่านเลยไปไม่เจอยังพร่ำละเมอแต่เธอร่ำไป..นี่คงเป็นโอกาสที่ดีกับบางสิ่งที่ให้ได้รับไว้เถอะเธอรับไปของขวัญคือห....
|
เรื่องวันนี้ปิดแสดงความคิดเห็น
วันเสาร์ ที่ 27 ธันวาคม 2551
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1192
, 10:11:20 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 อย่างที่ฉันได้เข้าใจการดำรงอยู่ซึ่งชีวิตการก้าวย่าง ผ่านคืนวันและกาลเวลานับว่าเป็นสรีระวิถีที่งดงาม
บ่อยครั้งที่คาดคิดความสุขซึ่งความหมายที่กำหนดนั้นคือสิ่งใดแท้ที่จริงแล้วคือความว่างเปล่าปราศจากความคิดนิ่งเงียบไร้สิ่งใดมาย่ำกลายหรือแทนที่ความเฉยเมยนั้น..เพ่งมองบางสิ่งที่เคลื่อนไหวท้องฟ้า พระอาทิตย์ ดวงจันทร์แม้กระทั้งดวงดาราที่พรั่งพราวทุกวินาทีที่ผันผ่านไปซ้ำแล้วซ้ำเล่าความเพ้อฝัน ความจริงที่ไร้....
|
วันจันทร์ ที่ 22 ธันวาคม 2551
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1657
, 06:05:47 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 หนึ่งปี..ของคนใจดี..กับที่นี่..โอเค..
หนึ่งปีผ่านดูเนิ่นนานวันวานบอกเหมือนเย้าหยอกบอกใจเฝ้าไถ่ถามเขียนเรื่องราวเล่าให้เห็นเป็นนิยามบ้างก้องามบ้างก้อให้ใจโรยรา
ร้อยยี่สิบเก้าเล่าขานตำนานเรื่องเหมือนปลดเปลื้องระบายลายภาษาร่ายเรื่องราวที่เศร้าหมองนองน้ำตาเป็นที่มาแห่งความเหงาช่างร้าวราน
อาจมีคนถามไถ่ให้เลิกเหงาเลิกว่างเปล่าเสียทีที่ขับขานอ่านทีไรจิตใจใช่เบิกบานยิ่งสะท้านเจ็บทรวงในบ่วงใจ
จริงก้ออยากเขียน....
|
วันเสาร์ ที่ 20 ธันวาคม 2551
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1280
, 00:45:07 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน

..เมื่อไหร่.....จะต้องหนาวอีกเท่าไหร่ในคืนนี้อยากหลีกหนีตัวตนพ้นอ่อนไหวหาแสงสร้างสว่างหล้าจากฟ้าไกลส่งอุ่นไอโอบกอดพรอดตัวเรา…ห่างจากความเดียวดายสุดปลายฟ้าจนร้างลาเหินห่างร้างความเหงาให้แปลกแยกแตกไปไม่เหลือเงาทิ้งว่างเปล่าเปลี่ยวดายหายสิ้นไป…แต่ไม่อาจเป็นไปอย่างใจหวังวันนี้ยังเงียบงันคืนหวั่นไหวพร่ำร้องเรียกเพรียกหาทว่าไกลแสงรำไรรางเลือนเหมือนเวลา…เมื่อไหร่หนอเพียงพอหรือความเหงาทั้....
|
วันอังคาร ที่ 16 ธันวาคม 2551
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 3259
, 20:39:45 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 ..คืนที่ฟ้าไร้ดาว....
อยากจับเดือนคว้าดาวที่พราวฟ้าอยากตักตวงดวงดารานภาใสอยากโอบกอดพรอดเมฆน้อยลอยอยู่ไกลอยากฝันใฝ่ลอยล่องไปในราตรี
หากคืนนี้ที่ฟ้ากว้างกลางความเหงาทั้งลมหนาวพัดไหวไม่หน่ายหนีกลางทางหม่นระคนเศร้าเร้าทวีจึงอยากหนีสู่ดินแดนที่แสนไกล
เมื่อไหร่หนอตัดพ้อดาวราวกับว่าไม่มาหาตัวฉันคืนหวั่นไหวทั้งค้อนเดือนที่เลือนหายละลายไปให้ท้องฟ้าที่กว้างใหญ่ไร้ตัวตน
ทิ้งให้เหงาเปล่าดายใต้ผืนฟ้ากับนภาที่ว่าง....
|
วันอาทิตย์ ที่ 14 ธันวาคม 2551
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1505
, 21:39:47 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 ..เตือนใจ.....จากที่เคยเดียวดายใต้ขอบฟ้าจากที่เคยลับลาหาความฝันจากที่เคยเงียบเหงาว่างเปล่าพลันจนฉันนั้นปิดตัวและหัวใจ
ใยวันนี้รู้สึกดีกว่าวันก่อนไม่อยากย้อนหวนคืนกลับมาใหม่ฉันแจ่มชื่นเปรมปรีย์และดีใจที่มีใครเคียงข้างกายเคียงข้างกัน
ล้างความเหงาความเศร้าที่เปล่าเปลี่ยวจากที่เคยอยู่คนเดียวแค่ตัวฉันมาวันนี้มีเธออยู่คู่คืนวันดั่งเรานั้นเดินเคียงข้างในทางดาว
แต่ไม่อาจเฉลยใจให้ได้คิดเธอยึดติดกับสิ่งใดในคืน....
|
วันเสาร์ ที่ 13 ธันวาคม 2551
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1660
, 00:43:09 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน

ถ้าฉันจะขอบคุณใครสักคน.....หากว่าค่ำคืนนี้..จันทร์ที่สาดแสงสว่างไสวงดงามนั้นจักเปล่งประกายยามค่ำคืนได้อย่างแจ่มชัดแสงนั้นทอดผ่านความเหงาเข้ามาภายในผ่านหน้าต่างแห่งความเดียวดายของความว่างเปล่าประตูแห่งความหว้าเหว่เปิดรับเอาไว้อย่างอิ่มเอิบรอยยิ้มที่เปี่ยมไปด้วยมิตรภาพเข้ามาทักทายเสียงบทเพลงแห่งสายลมหนาวกระซิบผ่านเมฆหมอกบางบางนั้นมันช่างไพเราะจับใจ..คำทักทายที่ไม่เคยได้เอื้อยเอ่ยมาแสนนาน กลับทำหน้าที....
|
วันพฤหัสบดี ที่ 11 ธันวาคม 2551
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1631
, 21:21:34 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 ฉันแค่อยากได้ดอกไม้สักช่อ......ฉันจะหวังอะไรในขณะที่ฉันยืนฉันจะหวังอะไรในขณะที่ฉันนั่งฉันจะหวังอะไรในขณะที่ฉันก้าวเดินฉันหลับตา.. วาดฝัน..รอยยิ้มและความหวังจะยังงดงามอย่างที่เคยเป็นหรือเปล่า..บางทีขณะที่ฉันนิ่งเงียบภายใต้ความเดียวดายนั้นหรือถ้าหากฉันจะกู่ร้องเรียกหาสิ่งที่ขาดหายไปการตอบรับที่เลือนราง..ร่องรอยแห่งความหวังที่ค่อยๆเลือนหายคงไม่ต่างกับรอยยิ้มในขณะที่ฉันเหนื่อยหน่ายเต็มที
@..........@.....
|
วันอังคาร ที่ 9 ธันวาคม 2551
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 2041
, 21:54:02 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 ในวันที่ฟ้าใส..ฉันคล้ายอยู่ท่ามกลางเมฆหมอกที่เคลื่อนไหวความรู้สึกโดดเดียวของฉันมันเกาะกลุ่มขึ้นมาแต่บางที..บางทีก้อเหมือนว่าการล่องลอยคล้ายปุยเมฆนี้มันอ่อนนุ่มฉันสัมผัสได้ด้วยความรู้สึกที่ว่างเปล่าแผ่วเบา...ฉันอาจเป็นอะไรสักอย่างที่ไม่มีตัวตนขณะที่ไม่มีใครมองเห็นฉันหรือฉันอาจปิดตาไม่เห็นใครๆที่จ้องมองฉันอย่างตัวประหลาดเสียงที่บางเบาของลมหายใจยิ่งเพิ่มทวีขึ้นแข่งกับลมที่พัดพาก้อนเมฆก้อนนั้นอย่างกับว่า....
|
วันเสาร์ ที่ 6 ธันวาคม 2551
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1204
, 10:12:18 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 อย่างที่ได้เข้าใจ...ฉันยังคงยืนนิ่งบนเส้นทางที่ยาวไกลเส้นนี้เวลาที่ไม่อาจจะหยุดนิ่งในท่วงทำนองที่ฉันก้าวฉันกังวลต่อบางสิ่งที่รายล้อมรอบกายฉันแววตาที่นิ่งเฉยไร้อารมณ์แต่ทว่าดูแข็งกร้าวจนน่าสะพรึงกลัวฉันเกลียดและกลัวกับสิ่งที่อยู่เบื้องหน้าสิ่งที่ฉันอาจแลเห็นหรือเป็นเพียงเงาที่รางเลือนดูเหมือนว่าฉันยิ่งก้าวเดินไปข้างหน้าสิ่งนั้นก้อไม่อาจลดละความพยายามที่ติดตามฉันแววตาที่เกรี้ยวกราดเพ่งมองมายังฉันอย่างม....
|
วันพุธ ที่ 3 ธันวาคม 2551
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1222
, 21:29:11 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน

..เคียงข้าง....…ความเดียวดายพรายพรั่งจนคั่งค้างไม่จืดจางลางหายคลายสาบสูญอยู่เป็นนิจติดตายหมายอาดูรยังเกื้อกูลเคียงข้างไม่สร่างซา…คงคุกรุ่นวุ่นวายกายใจแพ้ยึดแน่วแน่มั่นคงจนหลงหาพร่ำร้องเรียกความเหงาที่เข้ามาแนบชิดกายกายาเวลากาล…จนหลงลืมฝันใฝ่ที่ใจเรียกเป็นเสียงเพรียกแห่งชีวาอธิษฐานที่เคยพร่ำร่ำหามาเนิ่นนานแต่ไม่พานพบกันในฝันเรา…อยู่กับความเดียวดายเคียงกายคู่เฝ้ายืนอยู่เคียงข้....
|
วันศุกร์ ที่ 28 พฤศจิกายน 2551
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1292
, 23:09:44 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 ..หนาวแล้วซินะ....
หนาวแล้วซินะ
คืนนี้จะหวั่นไหวเพียงใดหนอฤดูกาลว่างเปล่าที่เฝ้ารอคงเพียงพอให้ฉันฝันถึงใคร
กับความเหงารบเร้าดูเปล่าเปลี่ยวเป็นสิ่งเดียวที่พอจะทำได้โอบกอดพรอดกรุ่นเป็นอุ่นไอดั่งความหมายว่าคะนึงคิดถึงเธอ
คงร้องร่ำพร่ำให้ได้เพียงนี้เป็นการดีที่ใจได้พลั้งเผลอซุกกายใจคลายหนาวเฝ้าละเมอราวว่าเธอเคียงข้างในทางเดิน
เพียงวาดหวังวาดไว้เมื่อไกลห่างในเส้นทางหนาวใจไม่ห่างเหินโอบกอดเธอโอบกอดเราเหงาเ....
|
วันอาทิตย์ ที่ 23 พฤศจิกายน 2551
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1054
, 21:51:09 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน

..สิ่งที่เราอยากได้.....สิ่งใดในโลกนี้ที่อยากได้อยากปีนป่ายเสาะหามายังฝันที่ลัดเลาะเกาะทางขวางโรมรันจนวาดฝันวันสดใสในใจเรา…แอบกระหยิ่มยิ้มย่องในห้องเงียบดั่งว่าเปรียบตัวตนพ้นความเหงาอบอุ่นกายไม่วายวางกลางทางเงาจนโง่เขลาแท้เรายืนกลืนเดียวดาย…ถูกกัดเกาะกัดกินแทบสิ้นซากปราศจากตัวตนพ้นความหมายตัวหัวใจอยู่ที่ไหนใช่กลับกลายฤา..จะหาจุดหมายนั้นไม่เจอ…หรือจะหลอกบอกตัวเองไม่เกรงกลัวจะมอมมัว....
|
วันเสาร์ ที่ 22 พฤศจิกายน 2551
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1976
, 10:19:20 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน

เราสู้..สุดท้าย .. … เดินย่ำทางกว้างใหญ่ไปข้างหน้าให้ได้มาซึ่งความจริงที่ยิ่งใหญ่ฝ่าฝูงชนคนกล้าฝ่าเข้าไปเพื่อเอาชัยยึดมั่นนั่นคือเรา … รุกเรารุกบุกเข้าไปให้เต็มที่คงไม่มีวันข้างหน้าให้ว่าเขลายิ่งเราเดินยิ่งตอกย้ำทำเรื่องราวให้กระจ่างพร่างพราวราวตะวัน … ใครขวางเราให้ตัวเขาได้รับรู้ก้อจริงอยู่หมู่ใหญ่ให้สมานฉันท์แต่ความจริงที่ผ่านมาอะไรกันเราสานฝันเขาเหยียบย่ำเฝ้าทำลาย … จับม....
|
วันพุธ ที่ 19 พฤศจิกายน 2551
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1729
, 21:33:25 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน

..ฉันไม่ใช่คนอ่อนหวาน.......ฉันไม่ใช่คนอ่อนหวานตามที่เธอต้องการจะได้ฉันไม่ใช่คนอ่อนไหวอย่างที่ใจเธอปรารถนา…ฉันแค่คนๆหนึ่งซึ่งเป็นเพียงคนธรรมดาฉันแค่เพียงค้นหาสิ่งมีค่าสำหรับหัวใจ…เพราะในความว่างเปล่าฉันปวดร้าวหวั่นไหวทนเศร้าเหงาแทบขาดใจจึงอยากมีใครสักคน…คนที่ซึ่งคอยห่วงใยคอยปลอบใจในวันที่หมองหม่นคอยเคียงข้างวันที่อ้างว้างทุกข์ทนเพียงใครสักคนวันที่สับสนใจกาย…แต่ฉันไม่ใช่คนอ่อ....
|
วันอาทิตย์ ที่ 16 พฤศจิกายน 2551
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1750
, 09:59:16 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน

อยากเขียนรูปให้เธอเห็น.....เช้าในฤดูหนาว..แดดที่สาดสดใส อบอุ่น สรรพสิ่งชีวิตของโลกเหยียดตัวขึ้นรับแดดให้มันอาบและส่องผ่านทอดเงาลงทาบพื้นแมกไม้และลานหญ้าคน ผีเสื้อ ดอกไม้ และแมลงเล็กๆล้วนร่วมแบ่งปันอยู่ในแดดที่แสนจะอบอุ่นนี้ฟ้าใสและสว่างไสว....…...ฉันอยากจะบรรยายถึงยามเช้าเช่นนี้อยากจะพูดถึงแดด ถึงฟ้า พูดถึงเงาที่ทอดลงบนลานหญ้า พูดถึงบรรยากาศ อารมณ์และความรู้สึกและฉากยามเช้าของฤดูหนาว...แต่ถ....
|
วันจันทร์ ที่ 10 พฤศจิกายน 2551
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1860
, 22:51:57 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 ..ฝากรักไปใต้ลมหนาว.....ลมหนาวพัดพริ้วไหวในคืนค่ำเหมือนเฝ้าบอกตอกย้ำใจพร่ำหาดวงกมลอยู่หนใดในเวลาเมื่อไหร่หนอแก้วตาจะมาเจอ
ผ่านวันปีพ้นไปใจครวญคร่ำความเหงาทำห่วงหามาเสมอท่วงทำนองครองใจใฝ่ละเมอปรารถนาถึงเธอนะคนดี
รอวันแล้ววันเล่าที่เฝ้าพบไม่ประสบพบรักจักถอยหนีความห่างเหินเกินไปใช่จะดีใจนั้นมีแต่ห่วงหาให้อาวรณ์
อยู่ทางนั้นวันเหงาเธอเศร้าไหมความห่างไกลกลัวใจเธอไถ่ถอนยามท้อแท้สิ้นหวังในรังนอนอย่าลาลับไปก่....
|
วันอาทิตย์ ที่ 9 พฤศจิกายน 2551
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1290
, 00:40:10 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 ..ความต่างที่เราอาจมองไม่เห็น...................................................................ในบางสิ่งที่เรามองเห็นอาจเกิดความต่างของอีกมุมหนึ่งของความจริง...ขอบคุณเพื่อนคนหนึ่งที่ส่งเรื่องราวดีๆนี้มาให้มันทำให้รับรู้ได้ว่าท่ามกลางความวุ่นวายนั้นยังมีมุมอีกมุมหนึ่งที่ยังคงอยู่ด้วยรอยยิ้มความสุขและความจริงสิ่งที่เราหลงลืมและขาดหาย....กับวันที่เหนื่อยหน่ายเต็มที...
.......... ....
|
วันพฤหัสบดี ที่ 6 พฤศจิกายน 2551
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 2039
, 21:29:11 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน

กับบางสิ่งที่เลือนหาย..…ในห้วงแห่งวันเวลาที่ผันผ่านช่วงคืนวันกระซิบกระซาบภายในห้องสี่เหลี่ยมแคบๆประตูที่ถุกปิดไว้เนิ่นนานภายในคุกรุ่นไปด้วยความเหงาเงียบ..เกินที่จะรับรู้กับสิ่งใดๆภายนอกหน้าต่างบานนั้นแจกันดอกไม้ที่เคยรองรับความสะพรั่งสวยบัดนี้คงเหลือไว้แค่ความว่างเปล่าม่านสีหม่นปลิวไหวเมื่อต้องลมใยฝุ่นแห่งการรอคอยคราคร่ำโต๊ะกับเก้าอี้ยังคงวางไว้อยู่ที่เดิมดั่งความคาดหวังที่ไม่เคยจางหายหนังสือ....
|
วันจันทร์ ที่ 3 พฤศจิกายน 2551
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1405
, 22:09:13 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 ..ร่ำลา.......กับคืนวันผันผ่านไปย้ำให้คิดถึงชีวิตที่สิ้นหวังดั่งใจหมายย่ำเดินทั่วแดนดินถิ่นเคยกลายหาจุดหมายที่วาดไว้ไม่เคยเจอ
ทางแสนไกลเปล่าเปลี่ยวที่เลี้ยวคดใจจำจดหมดทางก้าวร้าวเสมอทุกทุกย่างอย่างตั้งใจใช่เผลอเรอแต่สุดท้ายกลับไม่เจออย่างตั้งใจ
เคยวาดหวังวาดไว้ด้วยใจรักวาดสวยนักรักหอมหวนชวนหลงใหลดั่งดอกไม้แย้มยิ้มด้วยพิมพ์ใจแต่สุดท้ายสิ่งที่ได้คล้ายโรยรา
บางครั้งเหมือนแสงทองส่องชีวิตให้ยึดติดกับสีแสง....
|
วันเสาร์ ที่ 1 พฤศจิกายน 2551
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1853
, 00:45:47 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 โอบกอด..ที่ว่างเปล่า....ท่ามกลางความเพ้อฝันกับคืนวันที่พลันหายดาวเดือนมาเลือนลายหรือจุดมุ่งหมายเปลี่ยนไป
ย่ำเดียวดายอยู่กับที่ไม่อาจหลีกหนีไปไหนร่ำเรียกร้อง..มองหาใครทุกอย่างดูห่างไกลเหลือเกิน
เคียงข้างใกล้กลับไกลกว้างกับเส้นทางที่ห่างเหินหยุดนิ่งเดียวดายให้เผชิญไม่อาจก้าวเดินต่อไป
แม้ใจใกล้ความคิดยึดติดเพียงความอ่อนไหวโหยหาไขว่คว้าร่ำไปสุดท้ายสิ่งที่ได้คล้ายดั่งเงา
ว่างเปล่าแม้ดาวพราวฟ้าเพียงปรารถนา....
|
วันอาทิตย์ ที่ 26 ตุลาคม 2551
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1591
, 22:01:55 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 ลมหนาวครวญ.....ลมหนาวครวญคร่ำร่ำหาปลิดปลิวใฝ่คว้าหาฝันเคว้งคว้างท่ามกลางแสงจันทร์ดั่งเหมือนหมอกควันล่องลอย
เดียวดายภายใต้ลมหนาวหมู่ดาวพรั่งพราวเหงาหงอยแจ่มจ้าทว่าเฝ้าคอยย่ำรอยแห่งคืนค่ำพร่ำมอง
ฟากฟ้ากว้างบนทางที่สดใสลืมหรือไรในใจกลับหม่นหมองหลุดลอยคอยให้ใครหมายปองแต่กลับต้องเดียวดายในสายลม
ภาวนาดาวบนฟ้าที่สวยใสขอให้ใจที่ใฝ่ - คว้าอย่าขื่นขมขอใจนี้นั้นมีใครได้ชื่นชมให้สุขสมในสายลมที่หนาวครวญ
.....ในคื....
|
วันพฤหัสบดี ที่ 23 ตุลาคม 2551
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1680
, 20:30:45 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน

..ในวันที่ฉันเงียบหาย......ในวันที่ฉันเงียบหายว่างเปล่าย่ำกลายถามหาไม่ล่วงล้ำถามไถ่ในเวลาทุกอย่างดูไร้ค่ากว่าที่เป็น…ในวันที่ฉันเงียบหายแอบอิงซบกายไม่เห็นซ่อนร่างในเปลือกเยือกเย็นปิดเร้นเป็นเงาเขลากลัว…ในวันที่ฉันเงียบหายความมืดปิดกายสลัวเพ้อพร่ำร่ำหาพร่ามัวปิดตัวปิดใจใครจดจำ…ในวันที่ฉันเงียบหายร่างกายมีแต่เจ็บช้ำร้าวรวดปวดเจ็บเหน็บนำระกำจำยอมน้อมใจ…ในวันที่ฉันเงียบหายยังยิ้....
|
วันอาทิตย์ ที่ 19 ตุลาคม 2551
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1162
, 00:39:22 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 ..ปรารถนา....ปรารถนาใฝ่คว้าหาความรู้สึกหยั่งลึกหลบซ่อนอ่อนไหวแปลกแยกแตกต่างห่างไกลเปล่าเปลี่ยวเดียวดายไร้ตน
แอบอิงกายใจให้เจ็บหนาวเหน็บซุกร่างสับสนขดตัวหัวใจใยทุกข์ทนหมองหม่นผจญชะตา..กรรม
แลหามองเห็นเย็นเยือกกระเสือกกระสนบ่นพร่ำร่ำร้องเรียกหาว่าคำจองจำมืดมิดปิดเงา
เหงาคืบ..คลานมาว่าเงียบเสียงเปรียบระรื่น..สะอื้นเศร้าน้ำตาไหลหลั่งบางเบาหรือเราโง่เง่า..งมงาย
แกว่งไกวเคลื่อนไปไม่กลับตะวันลับลาล่วงเลือนห....
|
วันอังคาร ที่ 14 ตุลาคม 2551
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1481
, 22:30:03 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 ใต้แสงแห่งจันทร์......ในค่ำคืนที่จันทร์สาดแสงผ่านม่านฟ้าที่กว้างไกลฉันเฝ้ามองแสงสว่างแห่งจันทร์อย่างหลงใหลแจ่มชัดในความสว่างไสว ไม่พร่ามัวเหมือนวันก่อนดั่งรอยยิ้มแห่งดวงดาวที่ทอดผ่าน สายหมอกบางๆปราศจากเมฆที่จะมาบดบังหรือขับเคลื่อนให้เลือนหาย....แสงแห่งจันทร์คืนนี้สวยยิ่งนักรายล้อมไปด้วยความอบอุ่นกลิ่นอายแห่งความคิดถึง ช่างหอมหวานเสียจริงการถวิลหาในความรู้สึกที่หยั่งรากลึก....ใครคนหนึ่งใครคนนั้น.......
|
วันอาทิตย์ ที่ 12 ตุลาคม 2551
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1431
, 00:38:30 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 ..งดงามในความเรียบง่าย......ฝนที่ตกโปรยปรายในยามเช้าผ่านแสงตะวันที่สาดส่องไอของละอองฝนดั่งม่านหมอกที่ฉ่ำเย็นเคลือบคลานเข้ามาเกาะกุมหัวใจที่ว่างเปล่าดวงนี้เนิ่นนานแล้วซินะกับใจที่หยุดนิ่งไม่ไหวติง..ตอบโต้เฉื่อยชา
ไร้จุดหมายใดในความรู้สึก..สายฝนโปรยปรายอีกครั้ง..จะเหมือนกับที่ผ่านมาไหม..สายฝนเพียงแค่ผ่านเข้ามา ราดรดความฉ่ำชื่นใบหญ้าที่เหี่ยวแห้ง..ฟื้นคืนจากความขุ่นมัวและหมองหม่นรอยยิ้มที่อิ่มเอมไปด้วย....
|
วันศุกร์ ที่ 10 ตุลาคม 2551
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 2111
, 00:32:16 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 ใบไม้ร่วงหล่น
...ใบไม้ร่วงล่วงเลยไม่เคยกลับปลิดปลิวลับลาไปให้ใฝ่หาโบกโบยพัดพลิ้วไหวไปกับตาลมโศกมาพัดพาใจให้คะนึง
ก่อนชูช่อรอดอกหวังออกผลเฝ้ารอจนเหนื่อยใจกว่าไปถึงภาวนาที่ซ้ำซากฝากตราตรึงเสมือนหนึ่งความพ่ายแพ้แก่เวลา
เหนื่อยล้ากายเหนื่อยใจให้ต่อสู้เหนื่อยกับการยืนอยู่แสวงหาความงดงามหรืออย่างไรที่ได้มาหรือเป็นเพียงคราบน้ำตาเวลากาล
ใบไม้งามยืนไม่ไหวในวันนี้จากใบที่แข็งแกร่งแรงอาจหาญจากสดใสสวยงามความชื่น....
|
วันอังคาร ที่ 7 ตุลาคม 2551
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1043
, 14:07:15 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
คิดบ้างซิพี่สมชาย....เป็นงัย สะใจใช่มั้ยสมชายกับความวุ่นวายที่กล่าวถึงทำอะไรไปไม่คำนึงคิดถึงแต่เรื่องตัวเอง
คิดถึงบ้านเมืองบ้างอย่ามาแค่กร่างข่มเหงรังแกคนไทยด้วยกันเองไม่หวั่นเกรงบ้างหรือไร
คำสั่งเคลียร์พื้นที่ก้อรู้ดีว่าแค่ไหนแต่ที่ทำมันเกินเลยไปแค่ขอแถลงความในใจ..ในสภา
แถลงไปก้อแค่นั้นบ้านเมืองยังสั่นฝันผวายังยืนยิ้มรื่นชื่นอุราทั้งที่ด้านหน้าเค้าฆ่ากัน
ไหนหละสัญญาที่บอกกล่าวไหนเล่าเรื่องราวสมานฉัน....
|
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1423
, 00:20:11 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 เธอ..กับเวลาที่ผ่านไป......เวลาผ่านพ้นไปในวันนี้เธอรู้สึกดีขึ้นบ้างไหมล่วงเลยวันผ่านเลยไปยังคงคิดถึงเขาอยู่ใช่ไหม..เธอ
ในคืนนี้ที่ฟ้าครื้มฝนระคนความเพ้อเจอกับการคิดถึงแต่เธอเมื่อไหร่หละเออเธอจะเข้าใจ
ไม่อยากให้เธอต้องคิดมากการลาจากพลัดพรากห้ามไม่ได้ให้ฟ้านั้นเห็นความเป็นไปเกิด แก่ เจ็บตายของคู่กัน
ก้อรู้ว่าเธอยังคงคิดถึงเขาอยู่กับความเหงาเศร้าโศกศัลย์เธอคงมองฟากฟ้าภาวนาทุกคืนวันให้เขาคนนั้นกลับคืนมา
....
|
วันจันทร์ ที่ 6 ตุลาคม 2551
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1244
, 01:09:20 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 กริ๊งๆๆๆๆๆ
.กริ๊งๆๆๆๆๆ
...เสียงโทรศัพท์ปลุกฉันให้ตื่นจากหลับใหล ฉันไม่ได้มองนาฬิกาที่วางอยู่ แต่ฉันก้อพอที่จะเดาได้ว่านี่มันยังไม่สว่างเลย ฉันสัมผัสได้ถึงความเงียบ ไร้ซึงสิ่งใดๆเคลื่อนไหว..ฉันปวดหัวนิดๆตอนที่พยุงตัวให้ลุกขึ้น อาจเป็นเพราะฤทธิ์ของสายฝนที่กระหน่ำมาในช่วงหัวค่ำแต่ฉันก้อกินยาดักไว้แล้วนี่นา
แสงไฟจากถนนหน้าบ้านสาดผ่านช่องแสงมาบางๆ ฉันเปรยตาดูนาฬิกาที่วางอยู่เที่ยงคืนกว่า อะ....
|
วันเสาร์ ที่ 4 ตุลาคม 2551
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1114
, 09:40:40 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 ..พร่ำ....เดียวดายกลางสายลมขื่นขมอารมณ์เหงาโดดเดี่ยวเปลี่ยวเปล่าแค่เงาข้างกาย
โหยหาสับสนวกวนอ่อนไหวเพ้อพร่ำร่ำไปรอใครสักคน
ห่อเหี่ยวจิตใจท่ามกลางสายฝนในห้วงทุกข์ทนหมองหม่นจนชิน
เหม่อมองท้องฟ้าพาใจใฝ่ถวิลน้ำตารวยรินกลิ่นเศร้าเหงาทรวง
ดอกโศกบานสะพรั่งคงยังเฝ้าหวงหรือใจของใครลวงติดบ่วงห้วงกรรม
ยิ่งพร่ำหารักยิ่งจักตอกย้ำกี่ครั้งแล้วใจไม่จำควรเลิกพร่ำเสียที
เลิกพร่ำเลิกบ่นเลิกทุกข์ทนป่นปี้เลิกโหยหาอะไรที่....
|
วันพุธ ที่ 1 ตุลาคม 2551
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1214
, 22:14:21 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 เสียงเธอในสายลมหนาว..ลมหนาวพัดพลิ้วไหวในคืนค่ำยิ่งตอกย้ำพร่ำหาค่าความเหงากลิ่นดอกโศกโบกโบยโดยบางเบายิ่งเพิ่มความว่างเปล่าเศร้าเหลือใจ
ดอกหญ้าสวยรวยรายในสายฝนยิ่งเพิ่มความทุกข์ทนคนหวั่นไหวให้คิดถึงคนรักอยู่แดนไกลไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะได้เจอ
ความห่างไกลยิ่งให้หัวใจหวั่นกลัวเธอนั้นอ่อนไหวใจอาจเผลอกลัวเหงาใจในคืนวันฝันละเมอกลัวว่าเธอรอไม่ไหวกลัวใจจาง
จึงฝากไปย้ำเตือนใจให้ได้รู้ยังเคียงคู่แม้รู้ว่าเราห่า....
|
วันจันทร์ ที่ 29 กันยายน 2551
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1293
, 21:58:24 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 อย่า..เปิด..ใจ..ให้..ใคร..ดู..อย่าเกรงกลัวต่อความจริงที่ยิ่งใหญ่อย่าบังคับจิตใจปรารถนาอย่ากำหนดหนทางวันเวลาอย่าให้โชคชะตานำพาไป
เปิดเถอะใจเปิดไว้ให้ได้รู้เปิดให้ดูความรู้สึกที่สดใสเปิดทุกอย่างให้ได้เห็นให้เป็นไปเปิดดวงตาแห่งดวงใจที่ใฝ่งาม
ใจที่เห็นถ้าเป็นจริงยิ่งเป็นสุขใจปลุกตัวหัวใจให้ไถ่ถามใจนี่หรือคือสิ่งที่พยายามใจทำตามกำลังใจให้ได้ดี
ให้ทุกอย่างดำเนินไปอย่างใจคิดให้ชีวิตก้าวย่างไปใช่หลีกหนีให....
|
วันอาทิตย์ ที่ 28 กันยายน 2551
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1265
, 00:23:11 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 คืนพรุ่งนี้
นั่งคนเดียวเปลี่ยวจิตให้คิดถึงคอยคะนึงถึงคนไกลแล้วใจหายป่านนี้เป็นอย่างไรทั้งใจกายสุขสบายหรือเปล่าเล่าให้ฟัง
คืนที่ดาวพราวฟ้าดูน่าสุขนึกสนุกหยอกล้อต่อความหวังคิดไปว่าเราเคียงคู่อยู่ในห้วงแห่งภวังค์สองเรานั่งเคลียคลอ..เออออตาม
ดอกไม้งามทัดหูดูน่ารักงามยิ่งนักยากที่ใจจะไถ่ถามจับมือกันมองตาว่าเจ้างามยิ้มอร่ามใจร่วมใจใฝ่ยินดี
อยากให้เป็นอย่างฝันใฝ่ในคืนค่ำคืนที่จดจำไว้ในวิถีคืนที่ฟ้าสวยใสใ....
|
วันศุกร์ ที่ 26 กันยายน 2551
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1560
, 22:29:24 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 หรือจุดหมายเราต่างกัน..คิดจับมือเคียงคู่อยู่เคียงข้างคิดว่าความอ้างว้างคงหดหายคิดว่าความร้อนรนคงผ่อนคลายคิดว่าความงมงายคงตายไป
คิดว่าความเศร้าโศกคงลาจากคิดว่าพรากความเหงาของเราได้คิดว่าความโดดเดี่ยวคงเลี้ยวไปคิดว่าความโหดร้ายนั้นหายพลัน
แต่สุดท้ายสิ่งที่ได้จากความรักไม่ประจักษ์จากที่ใฝ่ใจของฉันไม่เหมือนที่วาดหวังดั่งว่าเรามีกันไม่เหมือนคืนและวันที่ฝันไป
ไม่เหมือนดั่งที่ใจนั้นใฝ่หาเป็นดั่งว่าลมพัดผ....
|
วันพุธ ที่ 24 กันยายน 2551
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 1572
, 21:37:42 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 แค่สักคำว่า..รัก...บอกกับกับฉันได้ไหมในวันนี้บอกเถอะนะคนดีว่ารักฉันว่ายังคงห่วงใย..คิดถึงกันอย่าให้ใจของฉันนั้นเฝ้าคอย
เพราะช่วงเวลาที่ผ่านไปเธอรู้ไหมว่าใจฉันถดถอยกับคืนวันที่ฉันนั้นเฝ้าคอยความเหงาหงอยมันคอยคุกคาม
แค่อยากรู้ถึงความเป็นไปที่หัวใจเฝ้าคอยแต่ไถ่ถามอยากสัมผัสคำว่ารักที่งดงามที่ฉันนั้นเฝ้าติดตามอยู่เรื่อยมา
แค่เพียงคำให้ใจฉันได้ชื่นตอกย้ำใจใช่คำอื่นคืนห่วงหาว่าแม้ผ่านพ้นไปไกลเวลารักยังค....
|
วันอาทิตย์ ที่ 21 กันยายน 2551
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 2929
, 21:34:43 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 สัมผัส..ที่ว่างเปล่า..เมฆหมอกจางๆพัดผ่านดั่งสายลมหนาวเข้ามาทักทายอีกครั้งสายฝนโปรยปรายที่ผ่านไปเมื่อครู่ไม่เพียงพอหรอกหรือ..กับการเติมเต็มให้กับความเหงาเงียบในความรู้สึกโดดเดี่ยวสัมผัสละอองฝุ่นแห่งความเจ็บปวด....อีกครั้งแล้วซินะ..กับความรู้สึกนั้น...เพียงความว่างเปล่าอย่างนั้นหรอกหรือเปล่าหรอก..มันไม่เคยว่างเปล่าเลยสักนิดไม่เคยเลยสักนิด..เพียงแต่ในความคาดหวังของฉันมันไม่มีจุดหมายต่างหากหละจุดหมายที่ส....
|
วันเสาร์ ที่ 20 กันยายน 2551
Posted by
หนุ่มใต้ใจดี
,
ผู้อ่าน : 3488
, 00:42:08 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 ..ดวงดาว.. ...ค่ำคืนนี้ที่ดวงดาวแสนไกลส่องแสงแวววับระริบระย้า..หรือว่าเจ้าอ่อนแรงส่องแสงได้เพียงเลือนรางหรือว่าท้องฟ้าที่กว้างใหญ่ดาวดวงน้อยยังต้องคอยให้ใครช่วยนำทางส่องแสงแปล่งประกายทั่วฟ้ากว้างไม่ปล่อยวางให้ส่องแสงเพียงเดียวดาย.
.หรือค่ำคืนนี้ดาวเหงาเมฆหมอกบางเบาบดบังเจ้าเอาไว้ฝนจากฟ้าหล่นมาหรืออย่างไรจึงเห็นเพียงแสงรำไรใต้เงาจันทร์.
.หันมาทางนี้ซิ..ดวงดาวมาพรั่งพราวประกายใสในใจฉันปลอบประโลมดวงใจให....
|