ปัญหาเรื่องคนหาย เป็นปัญหาในระดับสากลที่ทั่วโลกต่างพบเจอ ในอดีตเราใช้วิธีการตามหาคนหายในรูปแบบออฟไลน์ เช่น เมื่อมีคนหาย ก็ไปแจ้งความ เจ้าหน้าที่ตำรวจรับแจ้ง ลงบันทึกประจำวัน จากนั้นข้อมูลก็ถูกจัดเก็บในรูปแบบกระดาษ ไม่มีการเชื่อมโยงไปหน่วยงานอื่นที่เกี่ยวข้อง ทำให้โอกาสในการเจอผู้สูญหายเป็นเรื่องยาก และกระบวนการตามหาก็อาจจะจบลงแค่ตรงนั้น 

หนึ่งในองค์กรที่คนทั่วไปนึกถึงเป็นลำดับต้นๆ หลังจากแจ้งความคนหายแล้ว คงเป็นชื่อ “มูลนิธิกระจกเงา” ซึ่งเป็นหน่วยงานที่ช่วยเป็นสื่อกลางในการช่วยค้นหาและรวบรวมข้อมูลของบุคคลที่สูญหาย ยิ่งในปัจจุบันเทคโนโลยีเข้ามามีบทบาทมากขึ้น โลกอินเทอร์เน็ตกลายเป็นสังคมขนาดใหญ่ ที่มีพลังโซเชียลช่วยกันแชร์ข้อมูลต่อกัน ทำให้โอกาสในการพบเจอผู้สูญหายมีมากขึ้น

จากปัญหาดังกล่าว ทางมูลนิธิกระจกเงา ได้ร่วมมือกับ บริษัททรูคอปอเรชั่น พร้อมภาคีเครือข่าย ผุดไอเดียจัดทำสายรัดข้อมือ (ริสแบนด์) ที่มีคิวอาร์โค้ต และ PIN รหัสประจำตัว  ภายใต้โครงการ “หาย (ไม่) ห่วง” ลักษณะของโครงการคือ เปิดโอกาสให้ญาติที่ดูแลผู้ป่วยกลุ่มโรคสมองเสื่อม กลุ่มผู้ป่วยจิตเวช และกลุ่มผู้ป่วยพัฒนาการทางสมองช้า มาลงทะเบียนเพื่อรับสายรัดข้อมือให้ผู้ป่วยสวมใส่ หากเกิดเหตุพลัดหลง พลเมืองดีและเจ้าหน้าที่ผู้ให้การช่วยเหลือจะได้ทราบว่าผู้ป่วยเป็นใคร โดยข้อมูลของผู้ป่วยจะไม่ถูกเปิดเผย เนื่องจากฐานข้อมูลเป็นระบบปิด จากนั้นเจ้าหน้าที่มูลนิธิกระจกเงา จะประสานงานญาติโดยตรงเมื่อสายรัดข้อมูลเส้นที่ผู้ป่วยลงทะเบียนถูกสแกนและแจ้งเบาะแสเข้ามา  

นับว่าเป็นการต่อยอดเทคโนโลยีเพื่อแก้ปัญหาสังคมได้เป็นอย่างดี เหนือสิ่งอื่นใดแม้ว่าจะมีเทคโนโลยีที่ทันสมัย แต่ก็ยังต้องได้รับความร่วมมือจากผู้คนในสังคม คอยเป็นหูเป็นตา หมั่นสังเกตสิ่งแวดล้อมรอบข้าง เพื่อที่เราจะได้ช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ได้อย่างทันท่วงที

สายรัดข้อมือ “หาย(ไม่)ห่วง” โครงการดี ๆ ของมูลนิธิกระจกเงา ร่วมกับทรูคอร์ปอเรชั่น พร้อมภาคีเครือข่าย ติดตามรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ https://www.facebook.com/mirrorf