คำว่าพระเครื่องเราสามารถอธิบายความได้ง่ายๆว่า หมายถึงพระองค์เล็กๆ ที่เราสามารถอาราธนาติดตัวไปไหนมาไหนได้ ซึ่งลักษณะของพระเครื่องจะมีมากมายหลายเนื้อ เช่น เนื้อโลหะ เนื้อดิน เนื้อผง เป็นต้น

ในส่วนของการสร้าง มักจะสร้างออกมาเป็นรูปของ พระพุทธเจ้า พระสาวก หรือพระเกจิอาจารย์ โดยมีรูปทรงแล้วแต่จินตนาการหรือตามความเหมาะสม เช่นรูปทรงกลม ทรงหยดน้ำ ทรงสี่เหลี่ยม

“พวกเอ็งเอาไปก็เอาไปแขวนนะ เพราะข้าสร้างพระให้แขวนคอคน ไม่ใช่ให้แขวนไว้บนเสาบ้าน” 

ครับการเก็บพระเครื่องไว้ที่บ้านนั้น จะทำให้พุทธคุณของพระเครื่องไม่สามารถจะออกมาช่วยเหลือเราได้ ซึ่งต่อให้เป็นพระเครื่องชั้นดีขนาดไหนก็ตาม หากไม่นำมาติดตัวก็ไม่สามารถคุ้มครองเราได้  

ดังนั้นพระเครื่องจะสามารถช่วยเหลือเราได้ก็ต่อเมื่อพระเครื่ององค์นั้นอยู่กับตัวเราเท่านั้น จะเก็บไว้ในกระเป๋าเสื้อ แขวนคอ ไม่มีใครห้าม ยกเว้นการนำพระใส่ในกระเป๋ากางเกง ซึ่งไม่สมควรจะทำ เพราะเป็นเรื่องของการกระทำที่ไม่เหมาะสมครับ

“ไม่ใช่คิดจะสร้างก็สร้างนะ ทุกอย่างต้องมีเหตุมีผล ต้องมีที่มาที่ไป” 

หลวงพ่อตี๋พูดพร้อมกับหยิบพระที่ท่านเคยสร้างเอาไว้มาให้พวกเราดู เท่าที่เห็นตรงนี้มีทั้งพิมพ์สี่เหลี่ยมขนาดปานกลาง เป็นรูป”หลวงพ่อโต” พระประธานศักดิ์สิทธิ์ของวัดที่มีตำนานปาฏิหาริย์ ถ่ายรูปติดบ้างไม่ติดบ้าง 

พิมพ์รูป”หลวงพ่อวัดบ้านแหลม” พระพุทธรูปศักดิ์สิทธิ์ประจำจังหวัดสมุทรสงคราม ที่เป็นรูปสี่เหลี่ยมขนาดใหญ่เกินมาตรฐานพระสมเด็จทั่วไปเล็กน้อย  

พิมพ์รูปเหมือน”หลวงปู่หลา” อดีตเจ้าอาวาส ที่มีการสอดตะกรุดตะกั่ว ตะกรุดทองแดง ตะกรุดเงิน นัยว่าเป็นการเพิ่มดีกรีของพุทธคุณในเข้มข้นขึ้น  

รวมไปถึง “พระสามพี่น้อง”ซี่งเป็น พระเครื่องขนาดเล็กเป็นรูปพระพุทธรูปศักดิ์สิทธิ์สามองค์ของเมืองไทย คือหลวงพ่อโสธร หลวงพ่อวัดเขาตะเคราและหลวงพ่อวัดบ้านแหลม ที่มีตำนานเล่าต่อกันมาว่าพระทั้งสามองค์นี้เป็นพี่น้องกัน

พระพี่น้องทั้งสามองค์นี้ถูกนำมาอยู่รวมกันในรูปหยดน้ำอย่างลงตัวและสวยงาม จนทำให้ผู้ที่ได้รับไปรู้สึกพึงพอใจที่ตนเองสามารถพนมมือขึ้นไหว้ครั้งเดียวได้ครบทั้งสามองค์ สามจังหวัด

น่าแปลกใจมิใช่น้อยครับ เมื่อเราทราบว่าพระทั้งหมดที่หลวงพ่อตี๋นำมาให้พวกเราชมตอนนี้ ไม่ได้จ้างโรงงานแห่งใดผลิตขึ้นมา แต่เกิดจากการผสมและกดพิมพ์กันขึ้นภายในวัด 

และที่น่าภูมิใจไปกว่านั้นก็คือ ไม่ใช่เฉพาะพระเครื่องที่วางอยู่ตรงหน้าเท่านั้นที่สร้างขึ้นภายในวัด หากแต่หมายรวมถึงพระเครื่องที่เป็นเนื้อผงทุกรุ่นทุกพิมพ์ของวัดบางคณฑีในล้วนแต่ “ตำ ผสมและกดพิมพ์”ขึ้นภายในวัดทั้งหมด

ซึ่งสถานที่ประกอบกิจการอยู่ห่างจากกุฎิของหลวงพ่อเพียงเดินไปไม่ถึงสามนาที 

“ข้าไม่เคยไปสร้างพระข้างนอกหรอก ข้ามีบริษัทเป็นของตัวเอง แต่ห้ามผู้หญิงเข้า”

ท่านพระครูพินิจสมุทรคุณ หรือที่ชาวบ้านละแวกคลองบางคนที สมุทรสงคราม รู้จักท่านดีในชื่อ “หลวงพ่อตี๋” อาจจะเป็นพระเกจิอาจารย์ที่เหลือไม่มากนักในปัจจุบัน ที่ยังคงมีความเชื่อมั่นว่าส่วนหนึ่งในความศักดิ์สิทธิ์ขององค์พระเกิดจากการสร้างขึ้นภายในวัดและต้องกดพิมพ์โดยพระสงฆ์เท่านั้น 

ถึงแม้ว่าทุกวันนี้วิทยาการตลอดจนเทคโนโลยีพัฒนาขึ้นไปมากมาย การจะสร้างวัตถุมงคลหรือพระเครื่องขึ้นมาสักชุด ไม่ว่าจะสร้างในปริมาณมากขนาดไหนก็สามารถกำหนดจำนวนและระยะเวลาการสร้างได้ชัดเจน

แต่การสร้างพระเครื่องในรูปแบบโบราณ โดยใช้ฝีมือและแรงงานของพระภายในวัด ถึงจะไม่สามารถนำเอามาตรฐานของเวลาและจำนวนมาใช้วัดหาค่าได้ แต่ก็ยังคงถูกอนุรักษ์และรักษาไว้ด้วยความเห็นในเชิงไสยศาสตร์ว่า 

“มันจะทำให้เกิดความขลังและศักดิ์สิทธิ์ในตัวเอง” 

สำหรับอีกเหตุผลหนึ่งก็คือ ต้องการให้คนทั่วไปในปัจจุบันได้ทราบว่า 

“วัดบางคณฑีในแห่งนี้ไม่เคยสร้างแบบสุกเอาเผากิน ทุกอย่างมีที่มาที่ไป”

“สมัยก่อนสะสมมวลสารไว้เยอะ ใครว่าที่ไหนดี ไปมาหมด อีกอย่างการออกหาของต้องรู้แหล่ง รู้วิธีการไปเอา อย่างไปเก็บดินจอมปลวก ถ้าไม่มีวิชาอย่าไปทำ ขืนทำมือบวมไม่รู้ตัว จะแก้ก็แก้ลำบาก” 

ด้วยเหตุนี้ วัดบางคณฑีในจึงจำเป็นต้องมีมวลสารศักดิ์สิทธิ์จำนวนมากไว้สำหรับสร้างพระตลอดเวลา โดยเฉพาะผงวิเศษชนิดต่างๆที่หลวงพ่อตี๋ท่านได้เพียรลบมาตลอดทั้งชีวิต

ไม่ว่าจะเป็นการลบผงที่เขียนขึ้นในสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ต่างๆ เช่นในอุโบสถ หน้าโต๊ะบูชาครู ฯลฯ หรือจะเป็นการลบผงที่เขียนขึ้นตามฤกษ์ยาม เช่น ราชาฤกษ์ ที่เด่นทางความเจริญก้าวหน้า หรือ สมโณฤกษ์ ที่อำนวยผลทางด้านความร่มเย็น ฯลฯ

หรือจะเป็นการลบผงแบบเฉพาะกิจ เช่นขณะที่พระสวดพระปาฏิโมกข์ ก็ยังคงมีการทำขึ้นอยู่เสมอๆอย่างต่อเนื่องเพื่อเป็นการบอกความพร้อมที่จะสร้างพระได้ตลอดเวลา

มีดินขุยปู วัตถุดิบตามธรรมชาติที่มีความขลังในตัวของมันเอง...ดินขุยปูคือดินที่กองอยู่บริเวณปากรูของรูปู ซึ่งดินดังกล่าวเกิดจากปูตัวผู้ได้ขุดดินในรูแล้วอมขึ้นนำมาคายไว้บริเวณปากรู ทั้งนี้เพื่อให้เป็นจุดสังเกตุของปูตัวเมียในการเข้ามาวางไข่ 

ดินขุยปูถือเป็นของดีตามธรรมชาติ ในทางไสยศาสตร์ถือว่าดินขุยปูให้ผลทางด้านเมตตามหานิยม แต่ถ้าต้องการให้ดินขุยปูนี้ครอบคลุมไปถึงด้านมหาอุด ครูบาอาจารย์จึงได้กำหนดไว้ว่าให้ใช้นิ้วหัวแม่เท้ากดอุดลงไปที่รูปูแล้วว่าคาถาก่อนจัดเก็บ 

มีดินกากยายักษ์ ดินที่มีสีดำสนิทชนิดนี้มีแหล่งกำเนิดอยู่ในเขตภาคใต้เท่านั้น ดินกากยายักษ์ถือเป็นดินชนิดดีที่เหมาะกับการสร้างพระเป็นที่สุด เนื่องจากมีความเชื่อกันว่าดินกากยายักษ์มีเทวดาและยักษ์ คอยปกปักรักษาตลอดเวลา 

ดินกากยายักษ์ได้ถูกนำมาเป็นมวลสารหลักในการสร้างพระหลวงปู่ทวด วัดช้างไห้ ความศักดิ์สิทธิ์ของตัวดินว่ากันว่าในการสร้างพระเครื่องรูปเหมือนหลวงปู่ทวด ไม่ว่าจะเป็นของวัดไหนก็ตาม จะขาดดินกากยายักษ์มิได้เลย 

มีดินจอมปลวก(ในป่าลึก) นอกเหนือไปจากการเป็นที่อยู่ชนิดหนึ่งเดียวของตัวปลวกแล้ว ดินจอมปลวกยังถูกใช้เป็นที่พักอาศัยของผ้าแพรหลากสี เพราะเชื่อกันว่าการนำผ้าแพรไปผูกพันรอบจอมปลวกและทำพิธีเซ่นไหว้จะช่วยให้เกิดสิ่งที่ดีๆกับชีวิต 

ถ้าจะถามว่าเหตุใดเล่า...คนทั่วไปจึงมีความเชื่อแบบนั้น 

คำตอบคงอยู่ที่ว่าความเชื่อแบบนั้นมีมาหลังความเชื่อแบบนี้ครับว่า  

จอมปลวกเป็นที่สิงสถิตของเหล่าเทวดา จะว่าไปแล้วเรื่องแบบนี้ไม่เชื่ออย่าลบหลู่ครับ เพราะหลายต่อหลายคนแล้วที่มีความสุขกาย สุขใจและฐานะดีขึ้นเพราะจอมปลวก

มีผงรังต่อ คติความเชื่อในโหราศาสตร์เกี่ยวกับเรื่องของชื่อถูกนำมาใช้กับวัตถุดิบชนิดนี้ เพราะเชื่อกันว่า คำว่า “ต่อ” ในที่นี้หมายถึง “ต่อลาภ ต่อเงิน ต่อทอง” และหมายรวมไปถึงการต่อทุกสิ่งทุกอย่างในทางที่ดี 

มีว่าน ๑๐๘ ชนิด ว่านจัดเป็นต้นไม้กลุ่มหนึ่งที่นอกจากจะมี ”ความอาถรรพ์” เป็นคุณสมบัติในตัวเองแล้ว ว่านยังมีคุณประโยชน์สามารถนำไปจัดรวบรวมพิมพ์เป็นหนังสือขายดิบขายดีในเมืองไทย  

ในจำนวนต้นว่านที่มีมากมายหลายพันชนิด ได้ถูกเลือกสรรเฉพาะที่มีคุณสมบัติตามตำราไสยศาสตร์ ซึ่งก็ไม่ใช่ว่ามีเงินแล้วจะหาซื้อว่านเหล่านี้ได้ตามตลาดต้นไม้ทั่วไป เพราะว่านที่จะใช้ในการสร้างวัตถุมงคลควรจะเป็นว่านที่เกิดขึ้นในป่าลึกเท่านั้น 

มวลสารข้างต้นทั้งหมดนี้คือบางส่วนของมวลสารที่หลวงพ่อตี๋ได้เพียรพยายามเสาะหาเพื่อนำมาผสมสร้างพระเครื่องให้มีความศักดิ์สิทธิ์ในตัวเอง ก่อนที่จะมีการปลุกเสกเพิ่มพุทธคุณอีกครั้งหนึ่งครับ

เรื่องของการสร้างพระนี้หากเราจะมองดูกับแบบผิวเผิน เราก็จะพบแต่คำว่า “ไสยศาสตร์” แต่ถ้าเรามองให้ลึกลงไปภายในมากกว่านั้น เราก็จะพบกับคำว่า “ความสัมพันธ์” ครับ 

ความสัมพันธ์ระหว่าง “คนกับคน” 

ความสัมพันธ์ระหว่าง “คนกับธรรมชาติ” และ 

ความสัมพันธ์ระหว่าง “สิ่งที่เหนือธรรมชาติกับคน” 

ซึ่งสิ่งเหล่านี้แหละครับที่ก่อให้เกิด “สามัญสำนึกของการอยู่ร่วมกัน” อย่างเข้าอกเข้าใจภายในวัดบางคณฑีในแห่งนี้

หลวงพ่อเล่าว่าการปกครองพระในวัดนอกเหนือไปจากดูแลความเรียบร้อยให้พระทุกองค์ปฏิบัติกิจของสงฆ์ครบถ้วน เช่นเรียนหนังสือ สวดมนต์ ฝึกสมาธิ ฯลฯ

หัวใจสำคัญอีกอย่างคือเรื่องของการแบ่งงานกันทำตามความสามารถ ซึ่งเหตุผลง่ายๆที่ไม่ต้องอธิบายมากคือ คนเรามีความชำนาญไม่เท่ากัน 

พระที่มีความสามารถในเชิงช่างก็จะทำงานในส่วนของการซ่อมแซมเสนาสนะภายในวัด พระภิกษุที่บวชใหม่ไม่ถึงพรรษาก็จะคอยดูแลรักษาความสะอาดของบริเวณวัด ส่วนที่มีความรู้ไสยศาสตร์และขมังเวทย์พอสมควรจะถูกมอบหมายให้ทำหน้าที่กดพิมพ์พระ 

“ภายในวัดมีงานทำตลอด งานบางอย่างเช่นการเดินสายไฟ ติดหลอดไฟตอนมีงาน ก็ต้องเป็นงานของพระที่เป็นผู้ใหญ่หน่อย เพราะจะต้องรอบคอบ หากเป็นงานนิดๆหน่อยๆ เช่นรดน้ำต้นไม้ กวาดลานวัด ก็ต้องเป็นงานของพระที่มีอายุน้อย”

“ชุดที่กดพิมพ์พระต้องมีความชำนาญพอสมควร แต่ก่อนทำข้าจะต้องเป็นคนผสมมวลสารให้

อีกอย่างหนึ่งคือพระที่จะกดพิมพ์ต้องมีสมาธิและนิ่งพอสมควร งานจึงจะออกมาสมบูรณ์และดี มันต้องใช้จินตนาการสูงว่ะ” 

ตามปกติของการกดพิมพ์พระ จะต้องมีการปั้นผงให้เป็นก้อนๆก่อนวางลงในพิมพ์ เมื่อกดออกมาเป็นรูปที่ต้องการแล้ว จะต้องนำมากดย้ำอีกครั้งเพื่อให้พระนั้นมีความคมชัด ก่อนจะนำไปพึ่งลมให้แห้ง เมื่อครบกำหนดตามจำนวนที่ต้องการก็จะนำไปให้หลวงพ่อปลุกเสกต่อไป  

สำหรับวิธีการปลุกเสกของหลวงพ่อ เมื่อท่านดูฤกษ์ยามว่าสมควรแล้ว ท่านจะนำพระทั้งหมดใส่ลงในขันสัมฤทธิ์ใบใหญ่ โดยในขณะที่เสกท่านจะใช้มือของท่านลงไปคนพระในขัน ซึ่งการเสกแบบนี้พระเกจิอาจารย์รุ่นเก่าๆมักนิยมทำกัน นัยว่าเพื่อให้พระเครื่องทุกองค์ได้ผ่านการสัมผัสจากตัวผู้เสก  

หลวงพ่อบอกว่าก่อนปลุกเสกพระท่านก็อธิษฐานขอบารมีของพระพุทธเจ้าว่า....  

“ด้วยบุญกุศลที่ท่านได้ทำมาพร้อมด้วยเจตนาที่บริสุทธิ์ขอให้พระที่สมบูรณ์ไม่แตกหักคือพระที่สามารถนำไปคุ้มครองชีวิตของผู้บูชาได้”

“ทำเอง เสกเองว่ะ มั่นใจดี” 

“ที่แตกหัก ชำรุดก็เอาออกแล้วเก็บไว้บดเป็นผงสร้างพระใหม่ ส่วนที่สภาพดีและคมชัดก็จะนำมาไว้แจกญาติโยม”  

ปัจจุบันพระเครื่ององค์น้อยๆที่ผมพ่นไปข้างต้นหลังจากที่ท่านแจกจนเป็นที่พอใจแล้ว ท่านก็นำไปบรรจุลงกรุหมดเรียบร้อยแล้วครับ ในจำนวนพระที่หลวงพ่อตี๋สร้างขึ้นมาทั้งหมดมีค่อนข้างมากพิมพ์แต่ไม่มากชิ้นครับ  

ผมเชื่อว่าเพื่อนๆต้องรู้จัก “พระราชสังวราภิมณฑ์ (โต๊ะ อินทสุวณณเถร) วัดประดู่ฉิมพลี” หรือที่คนทั่วไปเรียกขานกันว่า “หลวงปู่โต๊ะ วัดประดู่ฯ” 

ในชีวิตของหลวงปู่โต๊ะ ท่านได้สร้างพระเครื่องไว้มากมายหลายชนิด ทุกรุ่นทุกพิมพ์ล้วนแล้วแต่มีประสบการณ์และมีราคาค่อนข้างสูง พุทธานุภาพในพระเครื่องของท่าน กล่าวกันว่าครบเครื่อง แต่ถ้าเน้นโชคลาภต้องเป็น “พระปิดตาพิมพ์ปลดหนี้” ครับ

ย้อนไปในราวปี  ๒๕๒๑  

หลวงพ่อเล่าให้ฟังว่าท่านได้จะสร้างพระขึ้นมาชุดหนึ่งไว้สำหรับสืบอายุพระพุทธศาสนาและแจกให้กับลูกศิษย์เพื่อเป็นที่ระลึก

เพื่อเพิ่มความเสถียรให้กับพระชุดนี้ท่านจึงได้เดินทางไปขอผงวิเศษจาก “หลวงปู่โต๊ะ วัดประดู่ฉิมพลี” พร้อมกับได้บูชาพระปิดตาจัมโบ้และพระปิดตาพิมพ์ปลดหนี้มาจากวัดประดู่ฉิมพลี 

พระปิดตาจัมโบ้ได้ถูกนำออกแจกแก่ผู้ที่มาร่วมทำบุญไปจนหมดพร้อมกับพิมพ์ปลดหนี้อีกจำนวนหนึ่ง หลังจากนับนิ้วดูแล้วที่บูชามาในวันนั้นคงเหลือเป็นพระปิดตาพิมพ์ปลดหนี้อีกสี่ร้อยกว่าองค์ ท่านจึงได้ขอขมาและนำมาบดเป็นผงเพื่อนำมาสร้างเป็นพระชุดนี้ครับ  

พระทั้งสี่พิมพ์นี้ตามที่หลวงพ่อเล่าให้ฟังจะมีพุทธคุณไม่เหมือนกัน ถึงแม้จะสร้างมาในสถานที่เดียวกันแต่พระทั้งสี่พิมพ์ก็มีคุณสมบัติและพุทธานุภาพแตกต่างกันออกไป

เพราะท่านได้ลบ “ผงพุทธคุณเฉพาะกิจ” ที่อำนวยผล “เฉพาะด้าน” เพื่อให้เป็นเหมือน”ตัวขับเคลื่อนพลังพุทธคุณ”....

อย่างไรก็ตามพุทธคุณที่แตกต่างของพระทั้งสี่พิมพ์ต่างก็มีจุดร่วมอย่างเดียวกัน นั่นคือ “กดด้วยมือ”

พิมพ์ปิดตามหาลาภ เท่าที่ทราบหลายคนมีโชค มีลาภ มีงานทำใหม่ก็เพราะแขวนพระพิมพ์นี้ คำว่า”มหาลาภ”อธิบายความได้ว่า “มา-หา-ลาภ” นั่นก็คือแขวนแล้วต้องเดินทางออกไปหา ออกไปทำงาน ไม่ใช่แขวนแล้วนั่นรออยู่เฉยๆ

บางคนทำการค้าภาวนาขอให้ขายของได้ดี ก็ไม่ผิดหวังถึงจะไม่ดีสูงสุดแต่ก็ไม่ใช่ขาดทุน หลวงพ่ออธิบายว่า นอกจากการขยันทำงานแล้ว ยังต้องรู้จักทำบุญตักบาตรด้วย

เพราะการทำงานจะทำให้เกิดลาภ ส่วนการทำบุญจะช่วยให้เกิดโชค ท่านว่าไม่ช่วยตัวเองก่อนแล้วใครจะมาช่วยเรา

พิมพ์ปิดตาในใบโพธิ์ หมายถึงความร่มเย็น อยู่ที่ไหนมีแต่คนรักใคร่ หลวงพ่อบอกว่าการที่เราจะเป็นที่รักของคน เราจะต้องรู้จักเลือกรัก ซึ่งตามความหมายของท่านก็คือ 

“รักที่จะเสียสละ รักที่จะให้”  

ด้วยอานิสงฆ์ของการเสียสละและการให้ จะทำให้ทุกท่านเป็นที่รักของคนทั่วไปและอยู่ที่ไหนก็มีแต่คนนิยมชมชอบ หลวงพ่อย้ำเตือนว่าถ้าอยากอยู่อย่างร่มเย็นเป็นสุข เมื่อแขวนพระของท่านแล้ว

"ต้องรู้จักที่จะให้ด้วย"

พิมพ์ขุนแผน ศัพท์ทางการเรียกว่า”พิมพ์พระพุทธซุ้มเรือนแก้ว” แต่ภาษาชาวบ้านเขาเรียกกันว่า “พิมพ์ขุนแผน” แน่นอนครับขุนแผนย่อมสื่อความหมายของการมีเสน่ห์แก่ผู้พบเห็นทั่วไป เรื่องนี้ได้รับคำยืนยันจากบุคคลที่เคยใช้ติดตัวบูชา

หากแต่หลวงพ่อบอกว่าท่านหวังผลและเล็งถึงผลนั้นก็จริง แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องจีรังหากคนใช้ไม่รู้จัก “รักษาเสน่ห์” ของตนเอง ท่านว่าการรักษาเสน่ห์คือ “คิดดี พูดดีและมีศีลธรรม” ครับ

พิมพ์ครูฤษี หนึ่งเดียวที่ไม่ได้ทำเป็นรูปพระ ฤษีในความหมายของผู้ศึกษาไสยศาสตร์ถือว่าเป็นตัวแทนของครูบาอาจารย์ผู้ประสาทวิชาอาคม โดยสากลทั่วไปแล้วพิมพ์ฤษีจะให้ผลทางด้านคุ้มครองป้องกันภัย เจริญก้าวหน้า

ซึ่งหลวงพ่อบอกว่าความเชื่อเรื่องนี้ถูกต้องแต่ไม่ทั้งหมด

เพราะที่ท่านเสริมให้คือ”กันและแก้อาถรรพ์ต่างๆ”ด้วยครับ

“ช้างเผือกอยู่ในป่า ใครไม่เห็นคุณค่าก็ช่างมัน” 

หลวงพ่อเล่าว่าในระยะแรกมีการแจกพระออกไป คนที่รับก็รับแบบเสียมิได้เนื่องจากเป็นพระใหม่ที่สร้างขึ้นจากพระหนุ่ม ต่อมามีประสบการณ์เกิดขึ้น เช่นบางคนแขวนแล้วถูกหวย บางคนแขวนแล้วโดยรถชนไม่เป็นอะไร ฯลฯ พวกเขาเหล่านั้นจึงได้ย้อนกลับมาขอพระจากท่าน  

แต่อนิจจามันก็ไม่ทันการเสียแล้ว เพราะหลวงพ่อท่านได้นำพระชุดนี้เก็บเข้ากรุไปหมด ท่านว่าพระของท่านไม่ได้ฉันข้าว ไม่ต้องบิณฑบาตร ดังนั้นท่านจึงไม่เดือดร้อน พระที่ท่านสร้างเอาไว้จึงได้ถูกปลุกเสกซ้ำแล้วซ้ำเล่าอย่างต่อเนื่องมาอีกนานเกือบยี่สิบปี

ปัจจุบันพระเครื่องชุดนี้ได้ถูกนำออกมาให้ประชาชนทั่วไปได้ทำบุญ เพื่อนำรายได้ไปใช้ซ่อมแซมบูรณะปฎิสังขรณ์ เสนาสนะภายในวัด ซึ่งจากการผมนั่งนับพระด้วยนิ้วมือดูแล้วก็มีจำนวนไม่มากนัก สำหรับเพื่อนๆท่านใดที่สนใจก็ขอเรียนเชิญที่วัดได้เลยครับ

หลวงพ่อท่านเป็นพระใจดี พูดคุยถูกใจอาจจะได้ขอแถมครับ  

ผมเคยเรียนถามท่านว่าพระของหลวงพ่อนอกจากคนแขวนต้องเป็นคนดี มีศีลธรรม ไม่ทำชั่ว ไม่ขายยาเสพติด ไม่ขายชาติบ้านเมืองแล้ว ยังมีอะไรต้องเพิ่มเติมอีกไหม ท่านตอบสั้นๆว่า.... 

“คิดดี ทำดี” 

ว่ากันว่า มนุษย์เรามักจะทำอะไรที่คิดว่าเมื่อทำแล้วตัวเองจะมีความสุข 

คำตอบที่หนักแน่นว่า “คิดดี ทำดี” ก็เหมือนกับการตอกย้ำให้เห็นถึงความสุขของหลวงพ่อ 

ความสุขที่เกิดจากการสอนคนให้ “คิดดี ทำดี” ด้วยพระเครื่ององค์เล็กๆ .... สวัสดีครับ

ขอขอบคุณ คุณพรชนก สุขพงษ์ไทยสำหรับภาพถ่าย เพื่อนต่อกับคำแนะนำ คุณสมบูรณ์ ร้านนายฮ้อ สระบุรีสำหรับกำลังใจที่มีให้เสมอครับ