“หนองทะเล”

ไม่ต้องแปลกใจหรอกครับถ้าหลายๆคนจะไม่คุ้นเคยกับชื่อนี้

เพราะว่ายังไม่ปรากฏอยู่ในสาระบบใดๆของแหล่งท่องเที่ยวใน จ.กระบี่

หนองทะเลเป็นหนองน้ำขนาดใหญ่มีพื้นที่นับพันไร่(ตามคำบอกเล่า)

กว้างใหญ่จนดูคล้ายทะเล จึงเป็นที่มาของชื่อบ้านหนองทะเลแห่งนี้

หนองทะเลตั้งอยู่ห่างจากตัวเมืองกระบี่ราว 15 กม.

อยู่ระหว่างเส้นทางไปหาดคลองม่วงหรือไปอ่าวท่าเลน

แม้จะอยู่ห่างถนนใหญ่เพียง 2-300 เมตร

แต่ด้วยปากทางเข้าที่คับแคบไม่มีจุดสังเกตเด่นชัด

หลายๆคนจึงมักขับรถผ่านเลยไป

.

"ยามเช้าที่หนองทะเล"  ภาพสีน้ำโดย smile@andaman

.

ครับ ตามประสาคนที่ชอบเสาะหาแหล่งท่องเที่ยวใหม่ๆมาแนะนำ

มีหรือจะยอมให้พลาดเรื่องดีๆมาบอกกล่าวชาวโอเค

วันนี้จึงขออาสาพาเที่ยวหนองน้ำใกล้บ้านผมสักวันนะครับ

เก็บภาพพอหอมปากหอมคอแล้วค่อยกลับบ้านไปวาดสีน้ำต่อ

ซึ่งเอ็นทรี่นี้จะแสดงขั้นตอนการวาดแต่ละขั้นตอน

ตามสไตล์เที่ยวไปวาดไปแบบผม

ใครที่กำลังเรียนรู้การเขียนภาพสีน้ำ ก็ลองเอาเทคนิคไปใช้ได้

ส่วนใครที่ไม่ถนัดเรื่องวาดๆเขียนๆ ก็ถือว่าไปเที่ยวด้วยกันนะครับ

เขียนไปเขียนมาชักจะยาว ไปกันเลยดีกว่า...

.

"ริมน้ำ"  ภาพสีน้ำโดย smile@andaman

.

เริ่มต้นกันแต่เช้าเพราะตั้งใจจะมาดูพระอาทิตย์ขึ้นที่นี่

จากปากทางเข้าต้องขับผ่านทะลุหมู่บ้าน ซึ่งรายทางเต็มไปด้วยสวนยาง

.

.

.

ขับรถเลียบไปตามริมน้ำ ภาพหนองน้ำค่อยๆปรากฏตัวอยู่เบื้องหน้า

.

.

บริเวณรอบๆจะมีบ้านเรือนห่างกันเป็นระยะๆ

ซึ่งวิถีชีวิตยังคงบริสุทธิ์แบบชนบท

.

.

วันนั้นโชคดีมากๆฟ้าปลอดโปร่งฉาบด้วยสีทองของแสงยามเช้า

ผืนน้ำเรียบใส ผิวราวกระจกผืนใหญ่

สะท้อนเงาเขาหินปูนที่ซ้อนสลับเป็นฉากหลัง

หมอกบางๆจับผิวน้ำ เริงเล่นกับแดดเช้าที่คอยรุกไล่

ดอกหญ้าริมตลิ่งเอนไหวรับลมอ่อนๆ

.

.

มีบางคนบอกว่านี่คือกุ้ยหลินน้อยๆของเมืองไทยอีกแห่ง

แต่บอกตรงๆผมไม่ชอบชื่อเปรียบเทียบแบบนี้เลย

ขอเป็นหนองทะเลแบบหนองทะเลอย่างนี้เถอะ

.

รอบๆริมตลิ่งเต็มไปด้วยพันธ์ไม้ท้องถิ่นที่ชูคอรอรับแดดเช้า

.

.

.

.

แสงแรกของวัน สาดส่องผ่านโค้งเขา

ริ้วหมอกขาวค่อยๆเลือนจาง ตามแรงแผดเผาของเปลวแดด

.

ชีวิตยามเช้ากำลังเริ่มต้นอย่างเนิบช้า

.

.

น้ำใสจนเห็นใบไม้ที่ร่วงโรยทับถมอยู่ก้นน้ำ

.

.

เมื่อยามน้ำลงก็จะได้บรรยากาศริมตลิ่งอีกแบบ

.

วันนั้นตั้งใจไปเพียงเพื่อสำรวจข้อมูลบางส่วนก่อน

เพราะจากบรรยากาศที่เห็น คันไม้คันมืออยากกลับไปวาดภาพมากๆ

แต่ก่อนกลับก็ไม่ลืมซื้ออาหารพื้นเมืองอร่อยๆที่ขายอยู่ปากทาง

เพราะตอนเช้าๆตรงนี้ไม่ต่างอะไรกับฟู๊ดเซ็นเตอร์ย่อยๆ

เป็นแหล่งรวมร้านกาแฟและอาหารเช้าแบบท้องถิ่นที่ไม่ควรพลาด

.

.

เอาหละครับ..ถึงบ้านก็จัดแจงรองท้องด้วยข้าวยำไก่ทอดที่ซื้อติดมือมา

พร้อมๆกับร่างภาพเคร่าๆด้วยดินสอ

และปาดรองพื้นท้องฟ้าอย่างรวดเร็วแบบเปียกบนเปียก

.

.

เก็บรายละเอียดฉากหลังให้น้ำหนักลดหลั่นกันตามระยะใกล้ไกล

โดยเริ่มระบายจากรอบๆดวงอาทิตย์ก่อน

ส่วนที่เป็นหมอกเขาบางๆให้รองด้วยน้ำเปล่า

ให้สีที่ระบายข้างๆซึมเข้าหาเองโดยธรรมชาติ ลองดูนะครับ

.

.

ระบายน้ำด้านล่างทั้งผืนแบบเปียกบนเปียกก่อน

แล้วค่อยระบายเงาสะท้อนทับอีกครั้ง

แต่ควรจำไว้ว่าส่วนที่เป็นเงาสะท้อนในน้ำทั้งหมด

ต้องระบายแบบเปียกบนเปียกเท่านั้น

.

.

เก็บรายละเอียดฉากหน้าระยะใกล้ตา เติมลูกเล่นแสงอาทิตย์ที่เปล่งประกาย

ด้วยการหยดน้ำเปล่าเป็นวง ซับออกด้วยทิชชูและแต้มแสงด้วยสีส้มอ่อน

เป็นอันว่าเสร็จเรียบร้อยหาที่เหมาะๆเซ็นชื่อ

พบกันในตอนต่อไปนะครับและชม step by step เรื่องอื่นย้อนหลังได้ที่

สีน้ำง่ายๆ ไม่ลองไม่ได้แล้ว ตอนที่ 4 ( step by step) ภาพต้นไม้ริมน้ำ

                                  http://www.oknation.net/blog/smile-andaman/2013/02/07/entry-1

สีน้ำง่ายๆ ไม่ลองไม่ได้แล้ว ตอนที่ 3 ( step by step) ภาพดอกบัว

http://www.oknation.net/blog/smile-andaman/2011/08/26/entry-1

สีน้ำง่ายๆ ไม่ลองไม่ได้แล้ว ตอนที่ 2 ( step by step) ภาพน้ำตก

http://www.oknation.net/blog/smile-andaman/2010/08/30/entry-1

สีน้ำง่ายๆ ไม่ลองไม่ได้แล้ว ตอนที่ 1 ( step by step) ภาพหมู่บ้านประมง

http://www.oknation.net/blog/smile-andaman/2010/08/16/entry-1

หนึ่งวินาที ที่ต้องอิจฉา ภาพเด็กกระโดดน้ำ

http://www.oknation.net/blog/smile-andaman/2010/06/15/entry-1

.

ขอขอบคุณเพลงประกอบจาก youtube