ความเชื่อที่ว่าการนำอวัยวะบางส่วนของสัตว์มากิน  เช่น  อุ้งตีนหมี  ดีหมี  ดีงู  นอแรด ฯลฯ     

เพื่อเป็นยาบำรุงหรือรักษาโรคนั้น   นำมาสู่การทารุณฆาตและการกระทำทารุณต่อสัตว์

ความเชื่อที่ว่าต้องเอาอวัยวะสัตว์ออกมากินทั้งยังเป็น ๆอยู่  จึงจะดี

การกินดีงูจึงมีการจับงูมาผ่าท้องทั้งยังเป็น ๆ เพื่อเอาดีสด ๆ มากิน

การกินดีหมี   ก็จะทำโดยเอาหมีมาขังไว้ในกรงเล็ก ๆ

 แล้วเอาท่อเหล็กปลายแหลมแทงที่ท้อง

เพื่อให้ดีของมันไหลลงมาตามท่อเหล็ก  

ซึ่งล้วนแต่เป็นวิธีการที่ทำให้สัตว์เจ็บปวดทรมานอย่างมาก

สัตว์หลายตัวต้องถูกฆ่าเพื่อเอาอวัยวะมาทำยา

เช่น  หมีถูกมนุษย์ฆ่าเพื่อเอาอุ้งตีนหมีมาทำยา

แรดถูกฆ่าเพื่อเอานอมาทำยา

การกระทำทารุณต่อสัตว์และทารุณฆาตสัตว์

ถือเป็นการเบียดเบียนสัตว์

ในทางพุทธศาสนาการเบียดเบียนสัตว์คือปฎิปทา

ที่นำไปสู่ความเป็นผู้มีโรคมาก

ดังนั้นการฆ่าสัตว์เพื่อทำยาจะเป็นยาได้อย่างไร?

ยังมีทางเลือกอื่น ๆ ที่มนุษย์จะนำมาใช้เป็นยาได้ เช่น

พืชผักหรือสมุนไพรต่าง ๆ  

ยาแผนปัจจุบันทั้งยาบำรุงและยารักษาโรคก็มีอยู่มากมาย

โดยไม่จำเป็นจะต้องไปฆ่าสัตว์มาทำยาเลย

แต่มนุษย์ผู้ได้ชื่อว่ามีสติปัญญาล้ำเลิศกว่าสัตว์

ก็เลือกที่จะกระทำต่อสัตว์โดยไม่ยี่หระถึงความเจ็บปวด

และทุกข์ทรมานของพวกมัน  เพียงเพราะความเชื่อที่ว่า

อวัยวะของพวกมันจะเป็นยารักษาโรคได้

จะต้องมีสัตว์อีกกี่ตัวที่ต้องสังเวยชีวิตให้แก่มนุษย์

การฆ่าสัตว์เพื่อทำยา  มันคือความจำเป็นหรือความเห็นแก่ตัวของมนุษย์กันแน่??

***************************************