. เขียนเล่น ๆ ให้เป็นกลอน . คนเขียนกลอนสมัครเล่น . . แด่เธอ ... เจ้าสาวผีเสื้อ .. . เจ้าผีเสื้อ ปีกงาม ยามลมหนาว สง่าพราว ราวผุดผาด เติมวาดฝัน หลากสีสวย ด้วยแลเห็น โดดเด่นพลัน อัศจรรย์ หลากสี หลายลีลา . เฝ้าแวะเวียน ปรากฏ ลิ้มรสหวาน ดอกไม้บาน ร้อยเล่ห์ เสน่หา ดาษดื่นทั่ว พงไพร ในพนา ผีเสื้อป่า เจ้าดอกไม้ ใยคู่กัน . ผีเสื้อน้อย ร้อยร่อน ฉะอ้อนเอ๋ย ไฉนเลย บินผ่าน เส้นทางฝัน ในโลกกว้าง ร้างไป ในไพรวัลย์ ปีกเจ้านั้น ยังเยาว์ อ่อนเขลาเกิน . เหนื่อยเจ้านัก พักก่อน นอนลงสิ เจ้าอย่าริ เดินทาง ฤาห่างเหิน ชมเกสร ดอกไม้ ใจเพลิดเพลิน เจ้าจงเดิน ให้ถูกทาง อย่างตั้งใจ . มีความเด็ด เดี่ยวนี้ เป็นที่ตั้ง มีพลัง ใจสู้ เจ้ารู้ไหม มีสติ สำคัญ มั่นดวงใจ อย่าหลงไหล กับสิ่งสรร อันมายา . ผีเสื้อเอย ปีกบาง ช่างแสนสวย ปีกไม่ช่วย ให้เจ้ารอด ปลอดภัยหนา กลับมาเถิด กลับพงไพร ในพนา กลับมาหา ดอกไม้ ในป่าดอย
๒๒ สิงหาคม ๒๕๕๐ . . . .... เพื่อน ๆ ที่ร่วมต่อกลอน .... .
ขอบคุณเพื่อน ๆ ที่ร่วมต่อกลอน จะเขียนอย่างไร ทุกคนก็คือเพื่อน บทกลอนของเพื่อนทุกคน มีคุณค่าทางจิตใจกับวิหค ฯ มากค่ะ นั่นคือ ถึงแม้ว่าวิหคจะเป็นคนเลวในสายตาใครบางคน แต่วิหคก็ยังเป็นที่รักของเพื่อน ๆ เสมอ ขอบคุณจากใจจริงค่ะ !!! หมายเหตุแห่งลำนำ !!! วันนี้รู้สึกดี ๆ กับสรรพสิ่ง และ ผู้คนรอบตัว นับเป็นวันที่รู้สึกสดชื่น ตั้งแต่เช้า ไปถึงที่ทำงานได้พบกับ ผู้หลักผู้ใหญ่ หลาย ๆ คน ดูเหมือนแต่ละคนจะดุมาก แต่ก็ไม่เลย แค่ท่านคุยกันเสียงดัง ตามประสาผู้บริหารได้นั่งโต๊ะตัวใหม่ กับ คอมพิวเตอร์ ตัวเก่าเจ้าเดิม ที่ใช้คุ้นชินมานานกว่า 5 ปี ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง ข้อมูลทุกอย่างไม่ได้ถูกลบ ทำให้งานเริ่มต้นง่ายมาก วันนี้งดติงต๊อง สักวัน อยากให้รางวัลกับชีวิตตัวเอง และอยากให้กำลังใจกับหลาย ๆ คน แด่หัวใจอิสระทุกดวง ได้โบกโบยบินไปดุจผีเสื้อสีสวย .... อยากให้ทุกคนมีวันที่ดีอย่างเราบ้าง .... ในแต่ละวัน ทำชีวิตให้มีความสุข ใจก็เป็นสุข ตลอดมาทำใจให้เป็นทุกข์ไปเอง มันก็ทุกข์ เวลาทุกข์ไม่มีใครจะช่วยเรา หรืออยู่เคียงข้างเราได้ นอกจากเงาของความคิด เป็นกำลังใจให้กับทุกคนนะคะ กลอนวันนี้อาจจะไม่อ่อนหวานเหมือนทุกวัน และอาจจะไม่ติงต๊องเหมือนตัวเจ้าของบ้าน แต่ก็ขอให้กลอนนี้เป็นกำลังใจให้ทุกคนค่ะ .... โดยเฉพาะผู้ที่กำลังตกอยู่ในห้วงแห่งความคิดถึงอันเดียวดาย ..... เรายังเป็นเพื่อนกันเสมอ .... ใช่ไหมคะเพื่อน ๆ ... อยากขอบคุณน้องกุ้งแม่สอด ที่เป็นธุระ มารับและไปส่ง ระหว่างบ้านกับที่ทำงานทุกวัน ... ขอบคุณพี่ ๆ ที่ทำงานทุกท่าน [ ยังจำชื่อท่านไม่ได้เลย !!! ] ขอบคุณเพื่อน ๆ ชาวบล็อคทุกคนที่เป็นกำลังใจให้ตลอดมา และไม่เคยทอดทิ้งกันเลย ไม่มีเพื่อน ๆ จขบ.ก็คงจะแย่เหมือนกัน อีกไม่นานอาจจะได้ "พลัดถิ่น" อีกครั้งในชีวิต ด้วยการ "ย้ายบ้าน" ไปอยู่ยังใกล้ที่ทำงาน แต่ก็ไม่ใช่ปัญหาใหญ่อะไร เนื่องด้วยความคุ้นเคยกับผู้คนและสังคมเก่า กลอนวันนี้ก็ยังเหมือนเดิมค่ะ อาจารย์ทั้งหลายเจ้าขา ข้าน้อยไม่เอาสัมผัสนะเจ้าคะวันนี้ เขียนตามอารมณ์ และ เวลาที่พอจะว่างบ้างแล้วเจ้าค่ะ อีกเรื่อง....โทรศัพท์บ้านขณะนี้โทรออกไม่ได้นะคะ และอาจจะปล่อยให้ตัด เพราะค่าโทรเยอะเกิน ยังไม่มีตังค์ไปจ่ายเลยค่ะ [ ฮ่า ๆๆๆ อาจจะปล่อยตัดเลย !!!! ] สมุนทั้งหลายที่โทรมาปรึกษาปัญหาครอบครัว [ ของบรรดาท่าน ๆน่ะ !!! ] กรุณาโทรเข้ามาอย่างเดียวเลยนะจ๊ะน้องรัก .... อิอิอิ [ ไม่ค่อยจะ .... เลยนะ ชิมิ ชิมิ !!! ] . ขอบคุณเพลง "เจ้าสาวผีเสื้อ" - พงษ์เทพ กระโดนชำนาญ . |
<< | สิงหาคม 2007 | >> | ||||
อา | จ | อ | พ | พฤ | ศ | ส |
1 | 2 | 3 | 4 | |||
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |