.

.

จารึกใน ... หนึ่งนี้...ที่นิรันดร์....

.

.

.

วันที่โลก   อ้างว้าง  บนทางเหงา

ใจคนเศร้า  อ้างว้าง   อย่างหม่นหมอง

ใช้ชีวิต  ผิดผัน  ตามครรลอง

เฝ้าประคอง  ใจตัว  ไม่กลัวเกรง

.

.
ประหนึ่งแกร่ง  เกินกล้า  บนหล้าโลก

หวาดวิตก  ฟกช้ำ   คำข่มเหง

กรีดดวงใจ  ให้เจ็บช้ำ  ร่ำบรรเลง

ดั่งบทเพลง  จากนรก  ย้ำอกตรม

.

.
เกิดพิการ  ร่างกาย  ใจขมขื่น

น้ำตารื้น  เป็นกำพร้า  น่าขื่นขม

มีสิ่งใด   ไหนเล่า  เขาชื่นชม

เป็นเพียงลม  พัดพาน  แล้วผ่านไป

.

.
จากวันวาน  อยู่กับฝัน  อันเงียบเหงา

มีเพียงเงา   ของรอยช้ำ  ซ้ำรอยใหม่

สายลมอบ  อุ่นอวล  เย้ายวนใจ

พัดต้องกาย  คลายหนาว   เคยร้าวราน

.

.
ฉันเป็นฉัน  คนนี้   ที่อาภัพ

เฝ้ารอรับ  รักนั้น  อันอ่อนหวาน

ไม่เรียกร้อง  สิ่งใด  ให้รำคาญ

ขอเพียงฝัน  วันนี้   ให้มีเธอ

.

.
ขอบคุณใจ  ใสพิสุทธิ์  ผ่องผุดผาด

คอยเติมวาด  แต้มคำ  นำเสนอ

ให้ลบรอย  อดีตร้าว  คราวพบเจอ

เพียงอย่าเผลอ  ทิ้งทาง  หรือห่างไกล

.

.
รักอย่างผู้   เจียมตน  บนทางเศร้า

หนทางดาว  ประกายเด่น  เป็นไฉน

จะไขว่คว้า   หาคนรัก   หรือจากไป

สุดแต่ใจ  จะใคร่นึก  และตรึกตรอง

.

.
จะเก็บรัก  ถักร้อย  เป็นสร้อยสวม

จะหลอมรวม    ใจมอบ  ตอบสนอง

จะขีดเขียน   ถ้อยคำ  ตามครรลอง

แล้วมอบกล่อง  ดวงใจ   ให้ตอบแทน

.

.
เขียนแผ่นฟ้า  ว่าขอบคุณ  การุณยิ่ง

ที่มอบสิ่ง   หนึ่งนี้   ที่หวงแหน

คือดวงใจ   ใส่ความรัก   จากเขตแดน

มิมาดแม้น  แทนยิ่ง  เหนือสิ่งใด

.

.
เธอ...นั้นหรือ  คือนาม  นิยามรัก

ฉัน...ประจักษ์  ใจแจ้ง  แถลงไข

วันเวลา  พาเราครอง  สองดวงใจ

จารึกใน   หนึ่งนี้     ที่นิรันดร์ ....
 

..
วิหคพลัดถิ่น

๒๓ กันยายน ๒๕๕๐

.

.

.

บทกลอนนี้ เกิดขึ้นด้วยเหตุจาก entry นี้ ของเธอ

.

http://www.oknation.net/blog/thum/2007/09/22/entry-1/comment#read

.

ขอบคุณเพลง อยู่ในใจเสมอ - ต่าย อรทัย

ลิขสิทธิ์เป็นของศิลปิน

.

.

.

.

.

มาที่นี่แล้ว แวะเยี่ยม ลานป่า อีกบ้านด้วยนะคะ

.

http://www.oknation.net/blog/vihokpludtin

.

.