. .... แค่นักเดินทาง .... . . . ฉันเดินทาง มาไกล จากขอบฟ้า เดินเรื่อยมา อย่างผู้ ไร้จุดหมาย หาตัวตน หาหนทาง ที่กว้างไกล ด้วยดวงใจ ใสสุด ดุจเพียงเพ็ญ. . . .ผ่านคืนวัน หนาวเหน็บ เจ็บยะเยือก เคยกลิ้งเกลือก รานรุก ด้วยทุกข์เข็ญ ความลำบาก เป็นมิตรล้ำ เมื่อลำเค็ญ ความสุขเห็น ลางเลือน เหมือนหมอกควัน .. . ฉันต้องการ สิ่งใด ในชีวิต ฉันเฝ้าคิด เฝ้าถาม และตามฝัน จุดมุ่งหมาย สิ่งใดหรือ คือสำคัญ ฉันฝ่าฟัน ขวากหนาม ที่ซ้ำรอย . . ฉันย่างก้าว เพียงลำพัง อย่างเหงาหงอย ฉันยืนอยู่ ตรงนี้ ที่รอคอย ฉันเศร้าศร้อย เพราะถูกซ้ำ กระหน่ำตี . . จากผู้คน บนครรลอง ของชีวิต จากความคิด ของศัตรู ผู้ไม่หนี จากเงาของ คุณงาม และความดี จากวิถี ทางอยู่ ของผู้คน .. . มาทวง ความฝัน อันฉงน ทางนี้ ชีวี ยังมืดมน อับจน เจียนตาย วายชีวา . . ความเหงายังเกาะใจให้โหยหา ชื่อเสียงหรือสิ่งใดที่ได้มา แค่มายาให้กลิ้งกลอกหลอกตัวเอง . . แค่เสี้ยวหนึ่งที่หยามคนเคยข่มเหง ที่เคยย่ำซ้ำใจให้กลัวเกรง ที่บรรเลงคำถ่อยถ้อยวจี .. . และมองดูด้วยสาใจไม่หลีกหนี ฉันชนะและห่างไกลไปหลายลี้ และสิ่งนี้นั้นหรือคือต้องการ .. . ฉันต้องแกล้งยิ้มกลบลบคำถาม มีความสุขดีหรือคือนิยาม ที่ฉันถามเป็นประจำทุกค่ำคืน.... . . วิหคพลัดถิ่น ๑๓ พฤษภาคม ๒๕๕๐ . . . ขอบคุณเพลง ด้วยใจที่รักกัน - ต่าย อรทัย . กลอนเก่าเขียนไว้นานแล้วค่ะ เอาขึ้นแบบไม่ได้ขัดเกลา อาจจะไม่ค่อยดีนัก .... . |
<< | กันยายน 2007 | >> | ||||
อา | จ | อ | พ | พฤ | ศ | ส |
1 | ||||||
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 |