ป่าไม้เป็นที่เก็บซับน้ำให้แผ่นดิน ป่าหมดแผ่นดินไร้ความชุ่มฉ่ำ
แห้งแล้งเตียนโล่งเพราะคนเราโลภมากอยากได้ที่ทางทำกิน
การมีที่ทำกินเหมือนจะเป็นใบประกาศทางฐานะของคนนั้นๆอย่างเป็นรูปธรรม
แต่ด้วยความเป็นรูปธรรมนั้นพอสักระยะที่ใต้ผืนดินไร้รากไม้ใหญ่ยึดเกาะ
ซันน้ำ ความเปลี่ยนไปก็กรอบ เปราะบาง...ฝนมาฟ้าคะนอง น้ำป่าไหลหลาก
เขียนไปเหมือนท่องจำแต่ในความเป็นจริงช่างเป็นสมดุลที่ทดแทนอย่าง
ลงตัวเมื่อเราทำลายไม่ทดแทนก็ เป็นภัยพิบัติที่ปรับตัวกันไม่ทันคาดไม่ถึง
ข้าพเจ้ากลับมาเดินบนแผ่นดินแม่ อย่างซาบซึ้งที่สุด ในแต่ละแห่งที่เหยียบ
เท้าก้าวย่างมันทำให้หายเหนื่อยหายโหยหา ท่านที่ไม่เคยจากบ้านเมือง
อาจจะจินตนาการณ์ความรู้สึกที่กล่าวมาไม่สมบูรณ์ ยิ่งต้องให้ประสบกับตัว
เองจึงจะรำลึกว่าโรคคิดถึงบ้าน Home sick นั้นเป็นแสนจะทรมารประมาณใด
ข้าพเจ้าต้องอาราธนา ครูบาอาจารย์ไปไว้ในอินเตอร์เน๊ต คลิกฟังคลิกอ่าน
แล้วก็น้อมใจคิดบวก ว่าเรานั้นโชคดีกว่าคนอื่นอีกหลายสิบล้านคน ที่ได้ออก
เดินทางมีหนทางไปใช้ชีวิตไกลๆบ้าน เพื่อเอาไปลบกับความหว้าเหว่ที่
จากบ้านมาเพื่อการดำรงค์ชีพ ...คิดๆแล้ว คนเช่นข้าพเจ้านี่ ไม่ได้ดีไปกว่า
คนที่อยู่บ้านเมืองแผ่นดินแม่ตลออดเวลาเลย ...ยิ่งต้องระมัดระวังความคิด
ให้อยู่กับสติกับตัวและตั้งใจเอาใจใส่ กับหน้าที่ที่รับผิดชอบให้มากเข้าไว้
เพื่อจะได้ไม่เป็นคนจิตใจฟุ้ง ด้วยโรคคิดถึงบ้าน โรคของคนเป็นพลเมือง
ชั้นที่สามของประเทศที่มาอาศัยอยู่นี้
...พอได้บ่นได้ปลดปล่อยก็ร่ายเพลงยาวออกนอกเรื่องไปไกล ก็เพียงบำบัด
จิตในหน้าเพจบล๊อคของตนเอง โอเคเนชั่น...ช่วยข้าพเจ้าได้มากมาย
แทนยานอนหลับและไม่เห็นประโยชน์ที่จะต้องออกไปสังสรรค์เช่นเก่าก่อน
เติมแต่สารพิษ และเติมแอลกอฮอล์ ในร่างกายเกินจำเป็น
...
ป่าที่ข้าพเจ้าได้เดินลัดยอดหญ้ายามเช้าที่บ้านไร่ปลายนา ทุกแห่งที่ไป
นั้นทำให้ได้กลิ่นไอดินหอม...หอมอย่างที่สุดชื้นใจเหลือเกิน ช่างเป็นสิ่ง
บำรุงใจให้มีแรงสติปัญญา กับการพาสังขาร ที่มีขันธุ์ห้า ไปตามวาระที่เหมาะสม
และสิ่งแวดล้อมก็สอนเราได้เป็นครูของเราทุกขณะจิต ไม่ว่าจะอยู่ณ.หนแห่งใด

....ในความรู้สึกของผม เราไม่ต้องมาเถียงกันหรอกว่า...
เราจะใช้ป่าไม้อย่างไรเพราะมันเหลือน้อยมากจนไม่ควรใช้
จึงควรรักษาส่วนนี้เอาไว้ เพื่อให้เราได้ประโยชน์
ที่เป็นประโยชน์ทางอ้อม
มันจะต้องทำความเข้าใจให้ถูกต้องว่า การอนุรักษ์
การใช้ประโยชน์ จะต้องมองว่ามีการใช้ทั้งทางตรงทางอ้อม
น้ำ...เก็บไว้ในรูปเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า และอุทยานแห่งชาติ
ควรจะ...ใช้ประโยชน์ในทางอ้อม...
..........


ภาพที่เล่าถึงวีรบุรุษผู้มีใจยอมมอบจิตวิญญาณให้แก่ผืนป่า เทวดาของ
อุทยานรักษาพันธุ์สัตว์ป่าห้วยขาแข้ง....
ยังเข้าถึงโสตของเราทุกคนได้ดี เพียงแต่จะจดจำกันได้และเห็นด้วยอย่าง
ยั่งยืน หรือเพียงแค่จัดงานวันรำลึกถึงท่านก็สุดแล้วแต่จิตสำนึก ที่แต่ละคน
มีเท่านั้น
ยามใดที่ข้าพเจ้าอ่านข่าว เรื่องงบประมาณ ก้อนโตที่จะออกไปถึงชุมชน
เป็นโครงการจากการสับสนุนของคณะรัฐบาลยุุคสมัย...แบบตัวเลข
มองแล้วช่างหวานลิ้น...ผู้ได้รับงบประมาณผ่านมือกลุ่มผู้นำการเมือง
ระดับต้นๆ จนถึงระดับท้องถิ่น จึงต้องไปคาราวะท่าน สืบ นาคเสถียร
เพื่อเอาความหนักแน่น ในความเป็นจริงของ ทรัพยากรที่เหลือไม่มากนี้
....

เหมือนจะลืมไปง่ายเสียทุกครั้งที่ยามนักคิด ผู้รู้คณาจารย์ที่ปรึกษางาน
ราชการที่อยู่ในกลุ่มการเมือง ไม่อยากกล่าวโทษ พลเมืองเฟืองดีที่
ประมาณตนว่าจบการศศึกษา ทำงานในหน้าที่ นักคิดนักขับเคลื่อนสังคม
ระดับต้นๆจะ คิดเอาง่ายเข้าว่า หาโครงการ...สร้างเขื่อน ด้วยทุนงบประมาณ
ที่ตัวเลขหวานๆกระเป๋าของพวกเขา เขื่อนคือผลพลอยได้ แต่ผลประโยชน์
ที่มหาศาลนั้นจะได้ไหลกระจายสู่...กระเป๋าผู้บริหาร แบ่งปันกันในสมัยอนุมัด
และการเงินก็คือชิ้นเนื้อ ประเทศชาติ เลือดของบ้านเมือง หัวใจของชาติพันธุ์
ต้องถูก นักบริหาร และนักการเมือง พากันฆ่าประเทศไทยของตัวเอง
ประชาชนผู้อยู่ไกล...ไม่สามารถรับรู้ได้เลย หากสังคมการศึกษาไม่เปิด
ต้องออกแรงช่วยกัน เล่าสู่คนในบ้านกันเองก่อน แล้วจึงพูดต่อให้เพื่อนบ้านฟัง
เพราะเราหวังพึ่งกลุ่มผู้รู้หรือผู้นำท้องถิ่นไม่ได้ด้านเดียวหรอก
มันช่างยาก...เย็นมากเพราะชาวบ้านก็อยากเปลี่ยนวิถีชีวิตเดิมๆ แต่ไม่เคย
รู้เลยว่าการเปลี่ยนแปลง...อย่างสิ้นเชิงนั้นมีผลกระทบโดยตรง มากเพียงใด
เมื่ออครั้งยังเด็ก...ข้าพเจ้าจะมีความรู้สึกว่า ท้องถิ่นตัวเองอยู่นั้น
ช่างอบอุ่นที่สุด ไม่ต้องห่างไกลอกแม่ มีพ่อเป็นหลักใจ เราอยู่กันด้วยรัก
ด้วยครอบครัวของ ชาวนา ชาวไร่ ถึงฤดูทำนา ก็ไปอยู่ที่นา เพาะปลูกข้าว
ถึงฤดูทำไร่ก้ไปทำไร่ ที่ไร่ ของเรา เดินทางตั้งแต่รู้ความก็เป็นไปเช่นนี้
อย่างไม่จำเจ เราจักทุกขั้นตอนการเพาะปลูก แต่เราไม่เคยรู้เรื่อง
การบริหารการอนุรักษ์ การถนอมรักษา ผืนนา ผืนไร่ให้ มีดินสมบูรณ์ ด้วย
อินทรีย์ที่ควรเป็นเลยสักนิดเดียว เราใส่ปุ๋ยวิทยาศาตร์ เพียงให้ความเขียวของ
ต้นข้าว ต้นพืชไร่ ใส่ยาฆ่า...แมลง อย่างดุเดือด ...สงครามที่เราทำนั้น
คือภัยเงียบที่เราไม่รู้สักนิด ว่านั่นได้ห่ำหันความยึดยาวของชีวิตเราให้สั้นลง
กว่าที่ควรจะเป็น...จนวันนี้พี่น้องชาวบ้านยิ่งเห็นถูก เหห็นตรงน้อยลง
เพราะการให้ความรู้ของผู้นำท้องถิ่น ไม่ถูกตรง ถูกต้อง ต่างหาก ...













ยามใดฝนฟ้ามาชื้นฉ่ำฤดู
น้ำและดินไหลผ่านถึงพื้นต่ำรวมกันรวดเร็ว จนผู้คนที่ประมาณตนว่าเป็น
เจ้าของอสังหาริมทรัพย์นั้นๆ จากการขาดความเข้าใจ และสติที่มีก็ไม่รอบรู้
ครอบคลุมต่างก็ตีอกชกลม ว่ารัฐบาลหรือหน่วยงานที่รับผิดชอบไม่มารองรับ
ช่วยเหลือพื้นที่ให้หายบรรเทา ...ถามจากใจเลยต่อให้หน่วยงานวิเศษใดๆ
ก็ไม่สามารถ...แน่นอน
เพราะการซับน้ำขาดสมดุลต่างหากที่ ไม่มีอีกแล้วในธรรมชาติที่มนุษย์
พื้นที่ทำลายไปแล้ว พระพุทธองค์มีประสงค์จะไม่ประกาศธรรม
จนเทพเทวาขออาราธนา ให้ประกาศการตรัสรู้ด้วยพระองค์เองนั้น
แก่สรรพสัตว์ทั่วทั้งสามภูมิ (สามโลก)นั้นเถิด
เพราะปัญญาของสรรพสัตว์ใดหากมีขึ้นก็จะได้เป็น แห่ง อริยะสัจสี่
....
พูดไปพูดมาข้าพเจ้าคนอ่อนแอในใจก็หนีไม่พ้นขอน้อมใจหาที่พึ่ง
โดยน้อมนำพระธรรมมาเป็นที่ยึดเหนี่ยวใจ การเป็นอยู่ในมหาวิทยาลัย
ชีวิตแห่งมนุษย์และ ปวงสรรพสิ่ง และพร้อมทั้งปวงสรรพสัตว์ ช่างอัศจรรย์แท้
มันมีขึ้นเกิดขึ้น ดับไปเช่นนั้นเอง เราเองยังฝืนไม่ได้ กว่าจะรู้ก็เกือบปลาย
ปัจฉิมวัย หรือวัยสุดท้ายของ...ตนเองเสียแล้ว ก็เพียงแต่มีใจแบ่งปัน
เรื่องราวของความเป็นไปของความเข้าของเราเพื่อ เด็กๆข้างบ้าน ให้เขา
มาแวะเวียนหาไอติม และขนมที่ชานบ้านเรากินกัน แม้นจะต้องล่อกันด้วย
ขนมและไอติม ข้าพเจ้าก็ตั้งใจ ว่าจะหาพวกที่เป็นลูกหลานมาเป็นเพื่อน...
ยามป้าแก่ๆคนหนึ่ง เล่าเรื่องเมืองนอก และเมืองตัวเองสู่พวกเขา
ให้รู้จักสังคมของความเป็นจริง รู้จักรักษาป่า รักษาธรรมชาติ ปลูกทดแทน
และไม่ทำลาย ความมันก็ไม่เหลือให้ทำลายอีกแล้ว ชั่วกาล
ต้องปลุกและ ถนอมให้เพิ่มมากขึ้น ตามความเป็นไปของปัจจุบัน
อดีตไม่ต้องเสียเวลา ย้อนคิด อนาตคยังไม่ถึง ทำเดี๋ยวนี้ ให้ได้
ลงมือทำเลย...คือเรื่องต้องทำ

เสียงกลองเพลตี บอกโมงยามในหมู่บ้านแม่วงษ์ ผืนไร่ที่ไร้ต้นไม้ใหญ่

ป่าเตียนหมดแล้ว เมื่อข้าพเจ้ายังเป็นเด็ก น้าสาวน้าเขยย้ายไปอยู่แม่วงษ์

ยังกันดารนัก และป่าก็เต็ม ร่มครื้มหนักแน่นดี การจับจองก็ด้วยใครมีแรง

ตัดก็ตัด และถากถางป่าไป ใครมีทุนก็ใช้รถแท๊กเตอร์ ปราบพื้นที่ให้ได้มากเท่ามาก

แล้วชาวบ้านเองก็ยังบอกอีกว่า ...เมื่อมีเขื่อนท้องถิ่นต้องเจริญขึ้นแน่นอน

เพราะผู้นำท้องถิ่น อบต. ก็ประกาศไปว่า...ดีอย่างไร แต่ไม่ได้ประกาศว่า

...เสียหายอย่างไรเลย ...ทุกคนที่ไม่เห็นด้วยทำตัว... เงียบ ...













ขอบคุณภาพที่ถ่ายได้ จากเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า ห้วยขาแข้ง

อนุสรณ์สถาน สืบ นาคเสถียร

ขอบคุณเพื่อนๆ ที่เข้ามาอ่าน

http://youtu.be/y25n3XTv63w

หาข้อมูลหลายๆ ด้าน

จะดีมากค่ะ

ด้วยจิตคาราวะ

ซันญ่า