คัดลอกมาจาก

http://www.oknation.net/blog/thipjt/2008/03/21/entry-1

วันนี้ 20 มีนาคม 2551 คณะอาจารย์ เจ้าหน้าที่ ศูนย์วิทยพัฒนา

 มสธ.จ.เพชรบุรี  ร่วมกับชมรมนักศึกษา มสธ.จ.ราชบุรี ได้เข้าเยี่ยม

 นักศึกษาผู้ต้องขังที่เรือนจำกลางเขาบิน   ตำบลน้ำพุ อำเภอเมือง

 จังหวัดราชบุรี  เพื่อแนะแนว  ให้ความรู้เพิ่มเติม และให้กำลังใจ

นักศึกษาผู้ต้องขัง  (มสธ.มีนักศึกษาผู้ต้องขัง อยู่ทุกเรือนจำ ทั่วประเทศ)

เมื่อเราขับรถเกือบจะถึงที่หมาย  มองไปด้านขวามือ เบื้องหน้า

ในเนื้อที่หลายร้อยไร่ เชิงเขาลูกใหญ่ จะเห็นวิวทิวทัศน์ที่สวยงาม

เป็นธรรมชาติ มีต้นไม้ใหญ่ร่มรื่น  และสุดสายตาของเราก็พบกับ

 สิ่งก่อสร้าง  ที่มีกำแพงทึบสีขาวสูงใหญ่  ยาวสุดสายตา

บนกำแพงมีลวดหนามขนานบนกำแพงตลอดแนว 

มีป้อมปราการตามมุมทุกมุมเป็นระยะๆ

ดูทั้งวิวทิวทัศน์  เลยมองไปจนถึงสิ่งก่อสร้างนี้

ทั้งสวยงาม  ร่มรื่น และทั้งน่ากลัว

ให้ความรู้สึกที่ขัดแย้งกันอย่างบอกไม่ถูก

เมื่อเราเลี้ยวรถเข้าไป อาคารที่เรียงรายทางขวามือ หลายสิบหลังคา

มีป้ายเขียนที่อาคารว่า “เรือนจำพิเศษ จังหวัดราชบุรี”

ไม่ใช่เป้าหมายที่เราจะมาวันนี้  แต่ก็เคยมา 2-3 ครั้งแล้ว

เป็นที่คุมขังนักโทษ.....ที่อยู่ระหว่างการดำเนินคดี

จนถึง พิพากษาเด็ดขาดแล้วว่า จำคุก ตั้งแต่ 1 เดือน- 15 ปี

ในทางนิยามของเจ้าหน้าที่เรือนจำท่านว่า “เรือนเด็ก”ๆ

แต่เป้าหมายที่เราจะมาวันนี้ คือ “เรือนจำกลาง เขาบิน”

เราเลี้ยวรถเลย....เข้ามาทางซ้ายมือ  โอ้โฮ้.... ...

แค่ดูจากภายนอก  ทำไมดูกว้างขวาง ใหญ่โตอย่างนี้

ไม่ทันที่จะได้คิดอะไรมากไปกว่านี้....เสียงเพื่อนๆอาจารย์

ก็บอกให้เรา เข้าไปเซ็นชื่อ และนำสิ่งของส่วนตัวทุกอย่างเก็บเข้าใน ล็อกเกอร์

ยกเว้น...เราขออนุญาตนำกล้องเข้าไปได้ เลยได้รูปมาให้ได้ดูกัน

...................................................................

มีการตรวจกล่องเอกสารที่เรานำมาแจก...อย่างละเอียด

และเดินผ่านเครื่องสแกน เหมือนตอนเราจะเข้าไปในสนามบินเลย

ติดป้ายชื่อทุกคนที่เป็นผู้ชาย  แต่ผู้หญิงท่านไม่ได้ให้ติด

ผู้คุมท่านว่า ข้างในไม่มีผู้หญิงแม้แต่คนเดียว รับรองไม่หลง

มีแต่ผู้ชายล้วน ดังนั้นผู้ชายที่เข้าไปต้องติดป้ายชื่อ

ให้ดูเด่น เห็นเป็นแขก เมื่อปะปนกับ ผู้ต้องขัง

ที่นี่จะเป็นที่ควบคุม กุมขัง นักโทษที่ส่วนใหญ่ เป็นนักโทษเด็ดขาด

หรือคดีที่ได้ถูกพิพากษา ตัดสินจำคุกแล้ว ตั้งแต่ 15 ปีขึ้นไป

จนถึง จำคุกตลอดชีวิต .............ว๊าวว

เรือนเหล่านี้ไม่ใช่เรือนเด็กๆเหมือนทางโน้นแน่นอน

ถือเป็นเรือนจำที่มีความมั่นคงสูง ใช้เทคโนโลยีหลายอย่างในการควบคุม

มีกล้องวงจรปิด อยู่เกือบทุกอาคาร ประตูเปิด-ปิด ด้วยระบบอีเล็คโทรนิค

สามารถมองเห็นนักโทษ ได้เกือบทุกมุมชองเรือนจำ

แต่ท่านว่า  อย่างไงก็ต้องใช้คน หรือเจ้าหน้าที่ดูแลควบคุม

(เท่าที่มีงบประมาณ)อยู่ดี เพียงนำเทคโนโลยีมาเป็นตัวช่วยในระบบเท่านั้น

คุณปฏิพัทธ์  มหายศนันท์ เจ้าพนักงานราชทัณฑ์

ได้นำพาพวกเราเข้าไปที่ แดน 3 จากที่มีทั้งหมด 9 แดน

 บริเวณเรือนจำที่มองจากอาคารแดน 3

แดน 2 เป็น สูทกรรม คือแดนแผนกโรงครัว ทำอาหารให้นักโทษ

แดน 3 ที่เราเข้ามาในวันนี้ เป็นแดน อบรม ศึกษา ฝึกวิชาชีพ และบำบัดจิตใจ

แดน 4 – 5 เป็นแดนควบคุม

แดน 6  เป็นแดนเกษตรกรรม  ทั้งเลี้ยงสัตว์ และปลูกพืช

แดน 7  เป็นแดนควบคุม

แดน 8  เป็นแดนควบคุม แต่ เน้นเป็นสถานรักษาพยาบาล

แดน 9 เป็นแดนควบคุม

 จากเรือนจำนี้

เรามีเพื่อนนักศึกษาที่กำลังเรียนอยู่ถึง 89 คน

 ถ้ามีนักศึกษาที่ลงทะเบียนเรียนที่นี้

ประมาณ 100 คนขึ้นไป ทางมหาวิทยาลัย จะจัดงบประมาณมาช่วย

สร้างห้องสมุด มสธ.ให้พร้อมอุปกรณ์.....หนังสือเรียน

และคู่มือการเรียนต่างๆให้โดยเฉพาะ

นอกเหนือจากห้องสมุดของเรือนจำที่มีอยู่แล้ว (ปัจจุบันจะมีแต่มุม มสธ.)

มุม มสธ. พร้อม ซีดี และเทป

หลังจากที่อาจารย์แนะแนว  แนะนำทั้งนักศึกษาเก่า และผู้ที่จะสมัคร

เป็นนักศึกษาใหม่ อีกเกือบ 30 คน ทั้งใหม่ และเก่า

 ก็ขอเป็นสมาชิกกับชมรมนักศึกษา ฯจ.ราชบุรีกับเราทั้งหมด

เอาละซิ...ทีนี้ ครูส้มก็มีลูกเพิ่ม...เอ๊ย..เพื่อนสมาชิกเพิ่มอีกร้อยกว่าคน

มีแฟนคลับในคุก เข้าท่าดีเหมือนกัน

 คิดบวก...คิดบวกเอาไว้.....ก็สนุกและได้บุญกุศลดี

จากเดิม...ที่เรือนเด็กๆฝั่งโน้น ก็เกือบ 50 คน ตอบจดหมายกันเกือบไม่ทันแล้ว

ห้องสมุด "พร้อมปัญญา"

มุมการเรียนรู้ภายในห้องสมุด

กิจกรรมของนักศึกษาผู้ต้องขัง มสธ.

ตู้เก็บหนังสือวางอย่างเป็นระเบียบ ภายในห้องสมุด

มีหนังสือกฏหมายมากมายให้อ่าน

มีห้องคอมพิวเตอร์ แต่ที่นี่ไม่มีอินเตอร์เน็ต

.................................................................

พวกเขาไม่กวนใจอะไรเราหรอก เพียงแต่อยากหาที่พึ่ง

เวลาไม่รู้ หรือไม่กล้าจะถามใคร ในเรื่องการเรียนทางไกล

การสมัคร  การสอบ การหาข้อมูลเพิ่มเติม เขาอยากเรียน

และก็อยากจบได้ปริญญา เหมือนคนข้างนอก

แต่การเรียนภายในคุก มีข้อจำกัดหลายอย่าง พวกเราคงเดาออก

.................................................................

 หลังจากเสร็จภารกิจ  ทางเจ้าหน้าที่ราชทัณฑ์ได้พาพวกเราไปเลี้ยง

ทานอาหารกลางวัน ที่ อ.จอมบีง เป็นการขอบคุณ ขณะที่ทานอาหาร

เราได้ถาม.... สัมภาษณ์... ท่านหลายเรื่อง...เกี่ยวกับความเป็นอยู่

และเรื่องราวภายในคุก....อือฮือ.......พอรู้หลายเรื่องเข้า

ทั้งสนุก....ทั้งน่ากลัว...และได้ความรู้ใหม่ๆขึ้นเยอะแยะ

Entry หน้า........ค่อยมาเล่าต่ออีกซักนิดนะคะ

...............................................................

..........................................................................................

 หนังสือที่ผู้ต้องขัง และญาติ....อยากอ่าน

แต่ไม่รู้จะไปหาซื้อที่ไหน

หนังสือที่ไม่มีขายตามท้องตลาด

ห้องตัดผม

ทั้งสอนตัดผม และบริการตัดให้ผู้ต้องขัง

 ..................................................................

 ภายในห้องเรียนหนังสือ และใช้เป็นที่สอบของนักศึกษาผู้ต้องขัง

ทุกคนนั่งเตรียมพร้อมรอพวกเราอยู่แล้ว

 ป้ายอักษรที่เตรียมต้อนรับพวกเรา

แดน1 แดนฝึกวิชาชีพ

หลังอาคารสะอาดตา มีมุมจัดสวนเล็กๆน้อย 

  กำแพงทึบสีขาวพร้อมลวดหนามกั้นทุกๆแดนแยกจากกัน

 ทางเดินเข้าสู่อาคารต่างๆ

 ต้องเซ็นต์ชื่อเข้าและออกทุกคนทุกครั้ง

......................................................................................

 ขอขอบคุณ  ท่านผู้อำนวยการฝ่ายควบคุมผู้ต้องขัง  และเจ้าหน้าที่ราชทัณฑ์

                    เรือนจำกลางเขาบินทุกท่านที่ได้ให้ความสะดวกและเลี้ยงอาหารกลางวัน